Πώς φαίνονται οι μικροεπιθέσεις στην υγειονομική περίθαλψη; Να μερικά παραδείγματα

Για να κατανοήσετε καλύτερα πώς μοιάζουν οι μικροεπιθέσεις σε ένα περιβάλλον υγειονομικής περίθαλψης, μπορεί να είναι χρήσιμο να γνωρίζετε τους διαφορετικούς τύπους μικροεπιθέσεων. Όταν αναλύουμε αυτές τις συμπεριφορές, μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν τρεις τύποι μικροεπιθέσεων: μικροπροσβολές, μικροεπιθέσεις και μικροακυρώσεις.

Μικροπροσβολές

Οι μικροπροσβολές είναι αγενή και αναίσθητα σχόλια, που γίνονται είτε ασυνείδητα είτε σκόπιμα, που είναι ασέβεια προς την ταυτότητα ενός ατόμου. Αυτά τα σχόλια σχετίζονται συχνά με πτυχές όπως το φύλο, η εθνικότητα, η γλώσσα και η εμφάνιση.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να μοιάζει μια μικροπροσβολή σε ένα περιβάλλον υγειονομικής περίθαλψης:

Μια Ασιάτισσα Αμερικανίδα αναζητά προγεννητική φροντίδα από νέο γιατρό. Είναι η πρώτη της εγκυμοσύνη, οπότε υπάρχουν πολλές ανησυχίες που θέλει να συζητήσει. Κατά την αρχική της επίσκεψη με αυτόν τον γιατρό, ένα από τα πρώτα πράγματα που της είπε είναι: «Τα αγγλικά σου είναι υπέροχα! Από πού είπες ότι είσαι πάλι;»

Άλλα πιθανά παραδείγματα περιλαμβάνουν τον σχολιασμό της στάσης των μαύρων ασθενών, τη συζήτηση για τη φυσική εμφάνιση των τρανς ασθενών και τη διατύπωση υποθέσεων σχετικά με την εμπειρία ενός γιατρού επειδή είναι γυναίκα ή είναι μαύρος, ιθαγενής ή έγχρωμος (BIPOC).

Μικροεπιθέσεις

Οι μικροεπιθέσεις είναι ένας πιο σκόπιμος τύπος μικροεπιθετικότητας και συνήθως περιλαμβάνουν συμπεριφορές που σκόπιμα βλάπτουν το περιθωριοποιημένο άτομο. Αυτές οι συμπεριφορές είναι συνήθως προφανείς μορφές διάκρισης ή προκατάληψης, αλλά μπορεί να είναι είτε ανεπαίσθητες είτε εμφανείς.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα μικροεπίθεσης που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης υγειονομικής περίθαλψης:

Ένας άνδρας με σύνδρομο Tourette που βιώνει τόσο φωνητικά όσο και κινητικά τικ φτάνει σε ένα πολυσύχναστο κέντρο επείγουσας φροντίδας. Αφού επισκέπτεται τη ρεσεψιόν, η νοσοκόμα του ζητά να καθίσει στην αίθουσα αναμονής. Αρκετοί άνθρωποι στην αίθουσα αναμονής γίνονται νευρικοί για τα κινητικά του τικ και αποφασίζουν να καθίσουν στην άλλη πλευρά του δωματίου.

Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν άνδρες επαγγελματίες υγείας που κάνουν «τυχαία» σωματική επαφή με γυναίκες ασθενείς, επαγγελματίες υγείας που αρνούνται να φιλοξενήσουν ασθενείς με αναπηρία σε αίθουσες αναμονής ή εξετάσεων και ασθενείς που αρνούνται φωναχτά την εξυπηρέτηση από γιατρούς της BIPOC.

Μικροακυρώσεις

Οι μικροακυρώσεις είναι σχόλια ή συνομιλίες που αγνοούν ή ακυρώνουν τις εμπειρίες και τις ταυτότητες ατόμων σε περιθωριοποιημένες ομάδες. Αυτός ο τύπος μικροεπιθετικότητας είναι εξαιρετικά κοινός στον κόσμο της υγειονομικής περίθαλψης, τόσο για ασθενείς όσο και για επαγγελματίες.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να μοιάζει μια μικροακύρωση στην υγειονομική περίθαλψη:

Μια γυναίκα επισκέπτεται το πολυσύχναστο ιατρείο της επειδή νιώθει συχνά πόνους στην κοιλιά και φούσκωμα. Όταν φτάνει, ο γιατρός της, ένας ηλικιωμένος άντρας, μπαίνει βιαστικά στο δωμάτιο. Μετά βίας ακούει τις ανησυχίες της, της συνταγογραφεί φάρμακα για να πάρει για το φούσκωμα και της λέει να κλείσει μια παρακολούθηση σε 2 εβδομάδες.

Άλλα πιθανά παραδείγματα περιλαμβάνουν επαγγελματίες που ακυρώνουν ασθενείς με αναπηρία που δυσκολεύονται να βρουν μεταφορικό μέσο για ραντεβού και λευκούς γιατρούς που αρνούνται τη σκληρή δουλειά που χρειάστηκε για τους μαύρους συναδέλφους τους για να μπουν στην ιατρική σχολή.

Οι μικροεπιθέσεις στον κλάδο της υγειονομικής περίθαλψης έχουν εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στους ανθρώπους σε περιθωριοποιημένες κοινότητες — και υπάρχει άφθονη έρευνα για να το υποστηρίξει αυτό.

Για παράδειγμα, οι φυλετικές και εθνοτικές μικροεπιθέσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τα αποτελέσματα υγειονομικής περίθαλψης για άτομα BIPOC. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε τομείς όπως η φροντίδα της εγκυμοσύνης και η φροντίδα χρόνιων ασθενειών.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2019, οι ερευνητές διερεύνησαν τον αντίκτυπο των φυλετικών μικροεπιθέσεων στην προγεννητική φροντίδα και διαπίστωσαν ότι οι μαύρες γυναίκες που βίωσαν φυλετικές διακρίσεις και μικροεπιθέσεις ήταν πιο πιθανό να καθυστερήσουν τη σημαντική προγεννητική φροντίδα.

Οι μικροεπιθέσεις με βάση τη σεξουαλικότητα και το φύλο μπορούν επίσης να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα αποτελέσματα της υγειονομικής περίθαλψης για τα μέλη των κοινοτήτων LGBTQIA+.

Σε ένα άλλο μελέτη από το 2019οι ερευνητές εξέτασαν 489 ενήλικες LGBTQ στις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τις εμπειρίες τους από διακρίσεις.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 53% των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι βίωσαν μικροεπιθετικότητες λόγω της ταυτότητας φύλου ή του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Αυτός ο τύπος διακρίσεων είναι τόσο επιδραστικός που το 18% των ερωτηθέντων είπε ότι απέφευγε να αναζητήσει υγειονομική περίθαλψη για τον εαυτό του ή για κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο λόγω αναμενόμενων διακρίσεων.

Οι μικροεπιθέσεις μπορούν επίσης να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων σε άλλες περιθωριοποιημένες κοινότητες, όπως τα άτομα με αναπηρία και τα νευροαποκλίνοντα άτομα.

Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε τις μικροεπιθέσεις με τον ίδιο τρόπο όπως η απροκάλυπτη προκατάληψη και οι διακρίσεις, επειδή αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι μόνο παρούσες σε χώρους υγειονομικής περίθαλψης – είναι επίσης παρούσες στα σχολεία, στους χώρους εργασίας και σε κάθε άλλο τομέα της κοινωνίας.

Εδω είναι μερικά βήματα μπορούμε να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε και να αποτρέπουμε αυτές τις συμπεριφορές στην υγειονομική περίθαλψη:

• Διασφάλιση ισότητας και διαφορετικότητας στους ρόλους: Ένα συντριπτικό ποσοστό επαγγελματιών υγείας είναι λευκοί και συχνά λείπει η ποικιλομορφία στους ρόλους της υγειονομικής περίθαλψης. Είναι σημαντικό να παρέχουμε ίσες ευκαιρίες σε άτομα σε περιθωριοποιημένες κοινότητες να εισέλθουν στον χώρο της υγειονομικής περίθαλψης.
• Διατήρηση ανοιχτού διαλόγου για τη διαφορετικότητα: Προτού μπορέσουμε να αρχίσουμε να αλλάξουμε αυτές τις συμπεριφορές, πρέπει να είμαστε σε θέση να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτές. Οι πρωτοβουλίες για τη διαφορετικότητα, την ισότητα και την ένταξη (DEI) και ο προγραμματισμός με θέμα τη διαφορετικότητα είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να ανοίξουμε το λόγο για συζήτηση.
• Δημιουργία και τήρηση κωδίκων δεοντολογίας: Ένα άλλο σημαντικό βήμα για την αντιμετώπιση των μικροεπιθέσεων είναι η δυνατότητα τεκμηρίωσης και αντιμετώπισης αυτών των εμπειριών. Τα θεσμικά όργανα δεν θα πρέπει μόνο να έχουν ξεκάθαρα περιγραφόμενες πολιτικές, αλλά και να είναι αυστηρά στο να λογοδοτούν τους ανθρώπους σε περίπτωση που τις παραβιάζουν.

Πολλές από αυτές τις αλλαγές πρέπει να συμβούν σε θεσμικό επίπεδο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να κάνετε τη διαφορά αν τύχει να δείτε αυτές τις μικροεπιθέσεις.

Αν δείτε κάποιον να εμπλέκεται σε τέτοιου είδους συμπεριφορές — είτε είστε ασθενής είτε είστε γιατρός — το μόνο που χρειάζεται είναι ένα άτομο να σηκωθεί και να πει κάτι. Και αν δεν αισθάνεστε αρκετά άνετα να πείτε κάτι αυτή τη στιγμή, αναφέρετέ το σε κάποιον υψηλότερο που μπορεί να κάνει τις κατάλληλες ενέργειες.

Όλοι έχουν δικαίωμα σε δίκαιη υγειονομική περίθαλψη, ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία, τη φυλή, την εθνικότητα ή την ταυτότητά τους. Ωστόσο, ο κόσμος της υγειονομικής περίθαλψης είναι ένα από τα πιο διαβόητα περιβάλλοντα για μικροεπιθέσεις και αυτές οι επιβλαβείς συμπεριφορές συχνά οδηγούν σε χειρότερα αποτελέσματα υγειονομικής περίθαλψης για άτομα σε περιθωριοποιημένες κοινότητες.

Αν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε τις μικροεπιθετικότητες στην υγειονομική περίθαλψη, πρέπει να ξεκινήσουμε από την πηγή — κατάρτιση και εκπαίδευση για τους σημερινούς και μελλοντικούς επαγγελματίες υγείας. Τελικά, είναι οι φοιτητές ιατρικής, οι επίδοξοι γιατροί και άλλοι επαγγελματίες που μπορούν να κάνουν τη μεγαλύτερη αλλαγή σε αυτόν τον χώρο κάνοντας αυτό το πρώτο βήμα.