Πότε το μωρό έρχεται νωρίς: Ποιος είναι ο κίνδυνος σας;

Κάθε έγκυος μπορεί να έχει πρόωρο τοκετό και πρόωρο τοκετό, ακόμα κι αν έχει κάνει τα πάντα σωστά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, ορισμένοι παράγοντες μπορεί να κάνουν ορισμένες γυναίκες πιο πιθανό από άλλες να ξεκινήσουν τον τοκετό και να γεννήσουν νωρίς. Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• πολλαπλή κύηση (περισσότερα από ένα μωρά στη μήτρα)
• ιστορικό πρόωρου τοκετού
• κολπική αιμορραγία στη μέση της εγκυμοσύνης
• μόλυνση
• πολυυδράμνιο (υπερβολική ποσότητα αμνιακού υγρού που περιβάλλει το μωρό)
• προβλήματα με τον τράχηλο
• προβλήματα με τη μήτρα
• ορισμένες γενετικές καταστάσεις
• χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ
• περιορισμένη πρόσβαση στην προγεννητική φροντίδα

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι περισσότερες γυναίκες με αυτούς τους παράγοντες κινδύνου θα ολοκληρώσουν την εγκυμοσύνη τους. Ωστόσο, είναι χρήσιμο να γνωρίζετε τον κίνδυνο σας, ώστε να μπορείτε να αξιολογηθείτε διεξοδικά και να παρακολουθείτε στενά από τον γιατρό σας.

Η πολύδυμη κύηση θέτει μια έγκυο γυναίκα σε κίνδυνο απλώς και μόνο επειδή η μήτρα πρέπει να τεντώνεται περισσότερο όταν κρατά δύο ή περισσότερα μωρά. Η μήτρα, όπως και κάθε άλλος μυς στο σώμα, τείνει να συστέλλεται όταν τεντώνεται πέρα ​​από ένα ορισμένο σημείο. Σε μια πολύδυμη κύηση, η μήτρα μπορεί να τεντωθεί σε βαθμό που οι συσπάσεις αρχίζουν πριν αναπτυχθούν πλήρως τα μωρά.

Ο κίνδυνος για πρόωρο τοκετό αυξάνεται με κάθε επιπλέον μωρό στη μήτρα:

*Η ηλικία κύησης αναφέρεται στον αριθμό των εβδομάδων που μια γυναίκα είναι έγκυος. Συνήθως υπολογίζεται από την πρώτη ημέρα της τελευταίας γνωστής εμμήνου ρύσεως.

Η πολύδυμη κύηση θέτει επίσης μια μέλλουσα μητέρα και τα μωρά της σε αυξημένο κίνδυνο για άλλες επιπλοκές. Η μητέρα έχει μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει προεκλαμψία και διαβήτη κύησης, ενώ τα μωρά έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν σοβαρή αναιμία. Είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν χαμηλό βάρος γέννησης και γενετικές ανωμαλίες. Όλες αυτές οι επιπλοκές είναι από μόνες τους προβλήματα, αλλά μπορούν επίσης να κάνουν τον πρόωρο τοκετό πιο δύσκολο στη διαχείριση και θεραπεία. Είναι πιθανό ότι θα χρειαστείτε τη φροντίδα ενός ειδικού μαιευτήρα υψηλού κινδύνου εάν έχετε πολύδυμη κύηση, για να αποτρέψετε τυχόν δυσμενή έκβαση.

Μια γυναίκα που έχει γεννήσει πρόωρο μωρό στο παρελθόν έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να βιώσει πρόωρο τοκετό και τοκετό σε επόμενες εγκυμοσύνες. Η πιθανότητα εξαρτάται από τον αριθμό των προηγούμενων πρόωρων γεννήσεων και από το πόσο νωρίς συνέβησαν. Όσο νωρίτερα είχε γίνει ένας προηγούμενος πρόωρος τοκετός, τόσο πιο πιθανό είναι ο επόμενος τοκετός να συμβεί τόσο νωρίς ή και νωρίτερα.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι αυτοί οι κίνδυνοι ισχύουν κυρίως για γυναίκες που έχουν αυθόρμητους πρόωρους τοκετούς και όχι μόνο για πρόωρο τοκετό. Μια γυναίκα που έχει γεννήσει ένα μωρό σε τελειόμηνο έχει πολύ μικρές πιθανότητες να γεννήσει νωρίς ένα επόμενο μωρό. Επιπλέον, όσο περισσότερες εγκυμοσύνες έχει γεννήσει μια γυναίκα σε πλήρη θητεία, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες οι επόμενες γεννήσεις να είναι πρόωρες. Ακόμη και όταν μια γυναίκα είχε μία πρόωρη γέννα στο παρελθόν, οι πιθανότητές της να έχει άλλη μία μειώνονται όταν έχει τουλάχιστον μία πλήρη εγκυμοσύνη στο ενδιάμεσο.

Ιστορία των αμβλώσεων

Ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι ένα ιστορικό έκτρωσης μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα μιας γυναίκας να γεννήσει πρόωρα. Οι γυναίκες που έχουν κάνει περισσότερες από μία αμβλώσεις φαίνεται να είναι πιο πιθανό να έχουν πρόωρο τοκετό αργότερα στη ζωή τους. Δεν είναι σαφές γιατί μια έκτρωση μπορεί να προκαλέσει πρόωρο τοκετό σε μεταγενέστερη εγκυμοσύνη. Μια πιθανότητα είναι ότι ο τράχηλος μπορεί να υποστεί βλάβη κατά τη διάρκεια των διαδικασιών άμβλωσης. Μια γυναίκα μπορεί επίσης να έχει ανίκανο τράχηλο, πράγμα που σημαίνει ότι ο τράχηλος θα ανοίξει ανώμαλα στην αρχή της εγκυμοσύνης και θα οδηγήσει σε πρόωρη άμβλωση. Αυτό μπορεί να επηρεάσει κάθε επόμενη εγκυμοσύνη, εκτός εάν αντιμετωπιστεί από γιατρό, συνήθως με χειρουργικά μέσα. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι οι γυναίκες που έχουν κάνει πολλές αμβλώσεις τείνουν να έχουν λιγότερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και σε άλλους πόρους από εκείνες που δεν είχαν ποτέ μια απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη. Και οι δύο αυτές περιπτώσεις μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για πρόωρο τοκετό και πρόωρο τοκετό σε μελλοντικές εγκυμοσύνες.

Οι γυναίκες που εμφανίζουν κολπική αιμορραγία μεταξύ της 12ης και της 24ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν πρόωρο τοκετό. Η σοβαρότητα του κινδύνου εξαρτάται από την αιτία της αιμορραγίας.

Ο προδρομικός πλακούντας και η αποκόλληση πλακούντα είναι δύο κύριες αιτίες κολπικής αιμορραγίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο προδρομικός πλακούντας εμφανίζεται όταν ο πλακούντας καλύπτει μερικώς ή πλήρως το άνοιγμα του τραχήλου της μήτρας. Η αποκόλληση του πλακούντα συμβαίνει όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται πολύ νωρίς από τα τοιχώματα της μήτρας. Και οι δύο συνθήκες συνδέονται σαφώς με τον πρόωρο τοκετό και τον τοκετό.

Οι γυναίκες που εμφανίζουν κολπική αιμορραγία οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει να επισκεφθούν αμέσως το γιατρό τους για αξιολόγηση. Αν και η κολπική αιμορραγία δεν σημαίνει πάντα πρόβλημα, είναι σημαντικό να εντοπιστεί η αιτία της αιμορραγίας, ώστε τυχόν προβλήματα να μπορούν να επιλυθούν γρήγορα.

Η παρουσία βακτηριακής ή ιογενούς λοίμωξης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για πρόωρο τοκετό και πρόωρο τοκετό. Μια λοίμωξη μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε μέρος του αναπαραγωγικού ή ουροποιητικού συστήματος μιας γυναίκας, συμπεριλαμβανομένου του κόλπου, του τραχήλου της μήτρας, της μήτρας, της ουρήθρας, της ουροδόχου κύστης ή των νεφρών.

Μπορεί επίσης να εμφανιστεί μόλυνση στην κυκλοφορία του αίματος. Σε ορισμένες έγκυες γυναίκες, η αντίδραση του οργανισμού στη μόλυνση μπορεί να προκαλέσει πρόωρο τοκετό και τοκετό.

Για να προκαλέσει τοκετό, η μόλυνση πρέπει να φτάσει στη μήτρα, όπου διεγείρει μια χημική αντίδραση που ενθαρρύνει τη μήτρα να συστέλλεται. Δεν προκαλούν συσπάσεις όλα τα βακτήρια και οι ιοί που φτάνουν στη μήτρα. Ωστόσο, εάν διασχίσουν τις δύο μεμβράνες που περιβάλλουν το μωρό και εισέλθουν στην αμνιακή κοιλότητα, είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί τοκετός.

Ορισμένες λοιμώξεις που σχετίζονται με πρόωρο τοκετό και πρόωρο τοκετό περιλαμβάνουν τη γονόρροια, τα χλαμύδια, την τριχομονίαση και τη βακτηριακή κολπίτιδα.

Πολυϋδραμνιοςαναφέρεται σε υπερβολική ποσότητα αμνιακού υγρού, του υγρού που περιβάλλει το μωρό στη μήτρα. Η αυξημένη ποσότητα αμνιακού υγρού κάνει τη μήτρα να τεντώνεται περισσότερο από το συνηθισμένο. Όταν η μήτρα τεντώνεται πέρα ​​από ένα ορισμένο σημείο, μπορεί να αρχίσει να συσπάται νωρίς και να οδηγήσει σε πρόωρο τοκετό.

Τα συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν πολυυδράμνιο περιλαμβάνουν ασυνήθιστα μεγάλη κοιλιά για την ηλικία κύησης, δυσκολία στην αναπνοή, μειωμένη παραγωγή ούρων και αυξημένο πρήξιμο στα πόδια και τα πόδια.

Για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει υπερηχογράφημα για να προσδιορίσει την ποσότητα του αμνιακού υγρού στη μήτρα. Εάν διαγνωστεί πολυυδράμνιο, ο γιατρός σας μπορεί να αφαιρέσει μέρος της περίσσειας υγρών πραγματοποιώντας αμνιοπαρακέντηση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ένας υπέρηχος χρησιμοποιείται για να βοηθήσει στην καθοδήγηση μιας μακριάς βελόνας μέσα από την κοιλιά σας και στον αμνιακό σάκο για να εξαχθεί το υπερβολικό υγρό.

Ένας υπέρηχος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στον προσδιορισμό της αιτίας του πολυυδραμνίου. Η ίδια βελόνα που εισάγεται για την απομάκρυνση της περίσσειας υγρού μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη λήψη δειγμάτων ιστού ή βιοψιών. Τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας μπορούν να δείξουν εάν κάτι πήγε στραβά με τη μητέρα, τον πλακούντα ή το μωρό. Οι πιο συχνές μητρικές αιτίες για το πολυϋδράμνιο είναι ο διαβήτης και οι ασυμβατότητες των ερυθρών αιμοσφαιρίων (για παράδειγμα, οι παράγοντες Rh στο αίμα της μητέρας και του μωρού είναι ασυμβίβαστοι). Τα αίτια του πλακούντα είναι σπάνια αλλά περιλαμβάνουν το χοριοαγγείωμα, το οποίο είναι ένας καλοήθης όγκος των αιμοφόρων αγγείων στον πλακούντα. Τα εμβρυϊκά αίτια είναι πιο κοινά και περιλαμβάνουν πολύδυμη κύηση, λοίμωξη, γενετικές ανωμαλίες που βλάπτουν την ικανότητα του αναπτυσσόμενου εμβρύου να καταπιεί και μη άνοσο ύδρωπα, μια κατάσταση κατά την οποία το μωρό είναι πρησμένο με υγρά.

Είναι σημαντικό να προσδιορίζεται η αιτία του πολυϋδραμνίου όταν είναι δυνατόν, καθώς ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την αιτία και όχι με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Για παράδειγμα, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν πρόωρο τοκετό όταν ένα γενετικό ελάττωμα στο μωρό προκαλεί πολυϋδράμνιο.

Ο τράχηλος της μήτρας, που αποτελεί το κάτω μέρος της μήτρας, παραμένει κανονικά κλειστός καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για να κρατά το μωρό με ασφάλεια μέσα στη μήτρα. Μόλις ξεκινήσει ο τοκετός, οι συσπάσεις αναγκάζουν τον τράχηλο να μαλακώσει και να βραχύνει, ώστε να μπορεί να ανοίξει για τον τοκετό. Μερικές φορές, ωστόσο, ο τράχηλος αρχίζει να διαστέλλεται πριν γίνει. Όταν συμβεί αυτό, η κατάσταση είναι γνωστή ως τραχηλική ανεπάρκεια ή ανίκανος τράχηλος. Οι γυναίκες με τραχηλική ανεπάρκεια είναι πιο πιθανό να ξεκινήσουν πρόωρο τοκετό και να έχουν πρόωρο τοκετό.

Η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας μπορεί να προκληθεί από τραυματισμό, χειρουργική επέμβαση ή φαρμακευτική αγωγή. Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας:

• Ιστορικό τραύματος στον τράχηλο της μήτρας. Εάν ο τράχηλος μιας γυναίκας σχιστεί κατά τη διάρκεια ενός τοκετού, για παράδειγμα, ο τράχηλός της μπορεί να είναι αδύναμος σε μελλοντικές εγκυμοσύνες.
• Προηγούμενες επεμβάσεις στον τράχηλο της μήτρας. Ορισμένες επεμβάσεις του τραχήλου της μήτρας, όπως η βιοψία κώνου, μπορεί να πραγματοποιηθούν αφού μια γυναίκα υποβληθεί σε ανώμαλο τεστ Παπανικολάου. Κατά τη διάρκεια αυτών των επεμβάσεων, ένα τμήμα του τραχήλου της μήτρας αφαιρείται για να εξεταστούν για καρκινικές ή προκαρκινικές αλλαγές του τραχήλου της μήτρας. Αυτή η διαδικασία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας.

Εάν έχετε τραχηλική ανεπάρκεια, ο γιατρός σας θα σας παρακολουθεί στενά καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Μπορεί επίσης να χρειαστείτε μια διαδικασία γνωστή ως cerclage του τραχήλου της μήτρας, την οποία μπορεί να εκτελέσει ο μαιευτήρας σας. Μπορεί να ενισχύσει έναν αδύναμο τράχηλο και να επιτρέψει μια πλήρη εγκυμοσύνη.

Μια γυναίκα μπορεί να έχει ανωμαλίες της μήτρας που υπάρχουν από τη γέννηση. Μερικές από τις πιο κοινές ανωμαλίες περιλαμβάνουν:

• παρουσία μιας δεύτερης, πλήρως σχηματισμένης μήτρας
• παρουσία τοιχώματος (διάφραγμα) μέσα στη μήτρα που τη χωρίζει στα δύο
• μια μήτρα με ακανόνιστο σχήμα

Ο κίνδυνος για πρόωρο τοκετό εξαρτάται από τον τύπο της ανωμαλίας της μήτρας που υπάρχει. Οι γυναίκες με μη φυσιολογικό σχήμα μήτρας έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών, ενώ εκείνες με διάφραγμα μέσα στη μήτρα έχουν τον μικρότερο κίνδυνο.

Εκτός από τις ιατρικές καταστάσεις, ορισμένες εξωτερικές επιρροές μπορεί να επηρεάσουν τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού και πρόωρου τοκετού.

Γενετική και Φυλή

Ορισμένα κληρονομικά χαρακτηριστικά μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο μιας γυναίκας για πρόωρο τοκετό. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Αφροαμερικανές γυναίκες είναι πιο πιθανό να βιώσουν πρόωρο τοκετό από άλλες εθνότητες, ακόμη και αν ληφθούν υπόψη κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες. Ο κίνδυνος τείνει να είναι μεγαλύτερος τις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης.

Οι ερευνητές δεν είναι ακριβώς σίγουροι γιατί οι αφροαμερικανές γυναίκες έχουν υψηλότερο κίνδυνο να ξεκινήσουν νωρίς τοκετό. Ωστόσο, οι αφροαμερικανές γυναίκες τείνουν να έχουν υψηλότερα ποσοστά λοίμωξης που επηρεάζουν το αναπαραγωγικό και το ουροποιητικό σύστημα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο για πρόωρο τοκετό.

Οικονομικοί Παράγοντες

Οι γυναίκες με χαμηλό εισόδημα είναι πιο πιθανό να γεννήσουν πρόωρα επειδή συχνά τους λείπει επαρκής τροφή, στέγη και προγεννητική φροντίδα. Χωρίς επαρκή διατροφή, μια γυναίκα είναι πιθανό να ξεκινήσει εγκυμοσύνη πολύ κάτω από το ιδανικό της βάρος. Αυτός είναι ένας επιπλέον παράγοντας κινδύνου για πρόωρο τοκετό.

Οι πρόωροι τοκετοί είναι επίσης πιο πιθανό να συμβούν όταν ο πατέρας ή η μητέρα του μωρού είναι άνεργοι ή δεν έχουν ασφάλιση υγείας. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα της μητέρας να λαμβάνει ποιοτική προγεννητική φροντίδα. Το άγχος που σχετίζεται με το χαμηλό εισόδημα ή την ανεργία μπορεί επίσης να συμβάλει στον πρόωρο τοκετό.

Κοινωνικοί Παράγοντες

Πολλοί κοινωνικοί παράγοντες καθορίζουν τον κίνδυνο μιας γυναίκας για πρόωρο τοκετό. Αυτά περιλαμβάνουν:

• είναι κάτω των 16 ετών ή άνω των 40 ετών
• όντας ελεύθερος
• σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση
• κατανάλωση αλκοόλ, χρήση ψυχαγωγικών ναρκωτικών ή κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
• έλλειψη υποστήριξης από την οικογένεια, τους φίλους ή τα μέλη της κοινότητας
• εκτίθενται συχνά σε χημικές ουσίες και ρύπους
• δουλεύοντας πολλές ώρες

Το να έχετε έναν παράγοντα κινδύνου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα έχετε πρόωρο τοκετό και θα γεννήσετε νωρίς. Ωστόσο, αυξάνει τις πιθανότητές σας. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να μιλήσετε με το γιατρό σας νωρίς στην εγκυμοσύνη σας σχετικά με το τι μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τον κίνδυνο.