Φοβάμαι για την επιλόχεια κατάθλιψη; Ναι, αλλά νιώθω και έτοιμος για ό,τι έρθει.
Είμαι έγκυος 17 εβδομάδων και ετοιμάζομαι να γίνω για πρώτη φορά μαμά. Αλλά όχι μόνο προετοιμάζομαι για τις άγρυπνες νύχτες, το θηλασμό, τις αλλαγές της πάνας και τις ατελείωτες ανησυχίες που έρχονται με την απόκτηση ενός νέου μωρού – που ήδη αγαπώ πολύ – αλλά ετοιμάζομαι και για επιλόχειο κατάθλιψη.
Έχω διπολική διαταραχή. Λόγω του γεγονότος ότι έχω βιώσει μόνο υπομανιακά συμπτώματα – που για μένα είναι γενικά έλλειψη ύπνου, ευερεθιστότητα, μεγάλες ιδέες, παρορμητικότητα, λήψη κακών αποφάσεων και υπερβολική ενέργεια και παρακίνηση – σε σχέση με ένα μανιακό επεισόδιο,
Δεν θα πω ψέματα, φοβάμαι. Είχα κάποια καταθλιπτικά επεισόδια με τη διπολική μου διαταραχή και ένιωθα απαίσια. Κάτω, μουδιασμένος, άδειος. Και παρόλο που θα έχω το μωρό μου για να ζήσω, να προστατέψω και να αγαπήσω, φοβάμαι ότι θα είμαι αποτυχημένος.
Θέλω τους πρώτους μήνες που γίνομαι νέα μαμά να είμαι ευτυχισμένος. Δεν θέλω να αποτραβηχτώ ή να υποκύψω στην απελπισία. Θέλω να νιώθω ότι κάνω καλή δουλειά.
Αυτό που κάνω για να προετοιμαστώ
Μου είπαν ότι ήμουν υψηλού κινδύνου κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού ψυχικής υγείας με την προγεννητική ομάδα, η οποία ήθελε να συζητήσει πώς θα μπορούσε να με υποστηρίξει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και να ελέγξει ότι το φάρμακο που παίρνω είναι ασφαλές για το μωρό.
Αν και υπάρχουν απίστευτα μικροί κίνδυνοι – όπως με τα περισσότερα πράγματα – επέλεξα να συνεχίσω να παίρνω φάρμακα για να προστατεύσω την ευημερία μου και να βεβαιωθώ ότι είμαι όσο το δυνατόν πιο υγιής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου.
Έχω επίσης επιλέξει να κάνω θεραπεία σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, έτσι ώστε να έχω ακόμη περισσότερη υποστήριξη σε προσωπικό επίπεδο και λιγότερη ιατρική.
Νομίζω ότι θα είναι καλό να έχω κάποιον να μιλήσω για τις προσωπικές μου ανησυχίες χωρίς να αισθάνομαι τόσο αισιόδοξος όσο με έναν επαγγελματία ιατρό. Η συζήτηση θα με βοηθήσει να εκφράσω τις ανησυχίες μου, να κάνω ορθολογικές συζητήσεις για αυτές τις ανησυχίες και να τις δουλέψω πριν έρθει το μωρό μου.
Κατά κάποιο τρόπο, χαίρομαι που μου είπαν ότι μπορεί να εμφανίσω επιλόχεια κατάθλιψη. Επειδή εννοείται ότι μου προσφέρθηκε επιπλέον υποστήριξη σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου – κάτι που πολλές μητέρες που συνεχίζουν να βιώνουν αυτό το είδος κατάθλιψης δεν το παθαίνουν.
Σημαίνει επίσης ότι είμαι προετοιμασμένος και αναμένω πλήρως αυτό που μπορεί να έρθει, κάτι που μου δίνει το κεφάλι ψηλά και μου επιτρέπει να μάθω περισσότερα για την πάθηση, τους μηχανισμούς αντιμετώπισης και πώς μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου.
Επιπλέον, σημαίνει ότι μπορώ να μιλήσω στην οικογένειά μου, τον σύντροφο και τους φίλους μου σχετικά με αυτό πριν συμβεί – εάν συμβεί – ώστε να ξέρουν πώς να με υποστηρίξουν καλύτερα.
Αυτό που με ανησυχεί
Είμαι τρομοκρατημένος, αλλά το να μάθω περισσότερα για την πάθηση προτού διαγνωστεί με αυτήν —αν μου διαγνωστεί— σημαίνει ότι έχω χρόνο να συμφιλιωθώ μαζί της. Και, έχει καιρό να εγκατασταθεί μέσα στο κεφάλι μου.
Αισθάνομαι ότι αν το είχα βιώσει χωρίς προειδοποίηση, μπορεί να ήμουν σε άρνηση, να ανησυχούσα ότι αν μιλούσα για αυτό που βίωνα, θα με έβλεπαν ως κακή μητέρα ή ως κίνδυνο για το παιδί μου.
Αλλά γνωρίζοντας ότι η επιλόχεια κατάθλιψη επηρεάζει μεταξύ
Νομίζω ότι ένα από τα πιο τρομακτικά πράγματα για τις μητέρες που αντιμετωπίζουν επιλόχεια κατάθλιψη είναι ότι λόγω της πάθησης, μπορεί να θεωρείσαι ακατάλληλη μητέρα και ίσως να σου πάρουν τα παιδιά. Αλλά αυτό είναι πολύ ακραίο και τόσο απίθανο να συμβεί, καθώς με καθησύχασαν η ομάδα ψυχικής υγείας και η μαία μου.
Παρά το γεγονός ότι το γνωρίζουν αυτό, είναι ένας ισχυρός φόβος και νομίζω ότι είναι πιθανό γιατί πολλές μητέρες δεν μιλούν ανοιχτά.
Και έτσι, υποθέτω ότι είναι καλό που μου είπαν πριν συμβεί — γιατί μου επιτρέπει να ρωτάω για πράγματα πριν συμβούν. Μου είπαν να είμαι πάντα ειλικρινής με την ομάδα μου και μπόρεσα να ζητήσω τη διαβεβαίωση ότι θα είμαι ακόμα καλή μαμά.
Μέχρι στιγμής, τα πράγματα πήγαιναν περίφημα και είχα πολύ καλές αναφορές για την ψυχική μου υγεία. Ακόμη και όταν πιστεύω ότι δεν κάνω καλή δουλειά, είμαι καθησυχασμένος ότι το κάνω, αλλά υποθέτω ότι αυτό είναι μέρος της μάχης με το άγχος και την ανασφάλεια.
Στο τέλος της ημέρας, κάθε νέα μαμά θέλει να είναι καλή. Κάθε νέα μαμά θέλει να προστατεύσει το μωρό της. Και έχω μάθει ότι μπορώ ακόμα να το κάνω αυτό με την επιλόχεια κατάθλιψη. Ότι δεν είναι τίποτα για να ντρέπεσαι. Ότι και άλλες μητέρες υποφέρουν και εξακολουθούν να είναι υπέροχες γυναίκες.
Ξέρω ότι όταν γεννηθεί το όμορφο μωρό μου, θα κάνω τα πάντα για να το αγαπήσω και να το προστατέψω. Ανεξάρτητα από το πώς νιώθω μέσα μου.
Και θα ζητήσω βοήθεια, θα αναζητήσω επιπλέον υποστήριξη και θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να βεβαιωθώ ότι το μυαλό μου είναι όσο το δυνατόν πιο υγιές καθώς περνάω από τα πρώτα στάδια της μητρότητας.
Επειδή για καλή μου τύχη, έμαθα ότι αυτό είναι δυνατό — και δεν χρειάζεται να ντρέπομαι να ζητήσω βοήθεια.
Η Hattie Gladwell είναι δημοσιογράφος ψυχικής υγείας, συγγραφέας και συνήγορος. Γράφει για ψυχικές ασθένειες με την ελπίδα να μειώσει το στίγμα και να ενθαρρύνει τους άλλους να μιλήσουν.
Discussion about this post