Οι καλοήθεις όγκοι των μαλακών ιστών είναι πιο συχνοί από τους καλοήθεις όγκους των οστών. Μπορούν να εμφανιστούν σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο, τόσο εντός όσο και μεταξύ των μυών, των συνδέσμων, των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων. Αυτοί οι όγκοι ποικίλλουν ευρέως σε εμφάνιση και συμπεριφορά. Ορισμένοι όγκοι μπορεί να είναι αρκετά επιθετικοί. Η εισβολή σε κοντινούς ιστούς αυξάνει την πιθανότητα ατελούς εκτομής και την πιθανότητα επανεμφάνισης του όγκου. Ο χειρουργός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει εξειδικευμένες τεχνικές, ακόμη και ακτινοθεραπεία για να μειώσει τον κίνδυνο υποτροπής.
Μεταξύ των πιο κοινών όγκων που μπορούν να ταξινομηθούν ως καλοήθεις όγκοι μαλακών ιστών είναι το λίπωμα, το αγγειόλιπωμα, το ίνωμα, το καλοήθη ινώδες ιστιοκύττωμα, το νευροΐνωμα, το σβάννωμα, το νευριλέμμονα, το αιμαγγείωμα, ο γιγαντοκυτταρικός όγκος της θήκης του τένοντα και το μύξωμα. Ορισμένες καταστάσεις, όπως η οζώδης απονευρωσίτιδα, δεν είναι όγκοι, αλλά μπορεί να απαιτούν παρόμοια θεραπεία. Ένας μικρός αριθμός από αυτούς τους όγκους μπορεί να σχετίζεται με μια υποκείμενη κληρονομική πάθηση.
Η πλειοψηφία των όγκων αυτής της κατηγορίας είναι καλοήθεις όγκοι λίπους που ονομάζονται λιπώματα. Τα λιπώματα εμφανίζονται συχνά ακριβώς κάτω από το δέρμα ως ένα μαλακό ανώδυνο εξόγκωμα που αναπτύσσεται αργά σε διάστημα μηνών έως ετών. Αυτοί οι όγκοι αντιπροσωπεύουν πολύ μικρό κίνδυνο για τον ασθενή και μπορούν να αντιμετωπιστούν επαρκώς με μια “οριακή εκτομή” η οποία συνήθως περιγράφεται ως “ξεφλούδισμα του όγκου”. Αυτός ο τύπος θεραπείας έχει υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να αφαιρεθούν όλα αυτά τα εξογκώματα. Ο γιατρός σας μπορεί να καθορίσει ότι το λίπωμα χρειάζεται μόνο να παρατηρηθεί. Μερικά από αυτά τα λιπώματα βρίσκονται βαθιά κάτω από την περιτονία ή με τη μυϊκή ομάδα. Χρειάζεται προσοχή για τη διάκριση αυτών των βαθιών «λιπωμάτων» από καρκίνους και καρκίνους χαμηλότερης ποιότητας.
Σε περιβάλλοντα όπου ο όγκος δεν είναι καλοήθη λίπωμα, η στρατηγική του “ξεφλουδίσματος του όγκου” μπορεί να εξαπλώσει έναν όγκο, ο οποίος διαφορετικά θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εύκολα με μια πιο προσεκτική χειρουργική διαδικασία. Οι κακοήθεις όγκοι που ανακαλύπτονται απροσδόκητα μπορούν συχνά να εξαπλωθούν με αυτόν τον τρόπο.
Επομένως, εάν το εξόγκωμα δεν μοιάζει με λίπωμα, εάν φαίνεται να μεγαλώνει ή προκαλεί πόνο, θα πρέπει να αξιολογηθεί προσεκτικά και προσεκτικά. Συχνά η χρήση μαγνητικής τομογραφίας μπορεί να βοηθήσει στον προσδιορισμό τόσο της θέσης όσο και των εσωτερικών χαρακτηριστικών του όγκου.
Μια μάζα μαλακών ιστών, η οποία δεν έχει την εμφάνιση λιπώματος στην μαγνητική τομογραφία, πρέπει να προσεγγίζεται πιο προσεκτικά. Συχνά, μια ελάχιστα επεμβατική βιοψία είναι επιθυμητή, πριν από τη δέσμευση για οποιαδήποτε μεγαλύτερη χειρουργική επέμβαση. Η συντριπτική πλειονότητα των καλοήθων όγκων των μαλακών ιστών μπορεί να αντιμετωπιστεί με μία μόνο καθαρή χειρουργική επέμβαση και ελάχιστο κίνδυνο για τα φυσιολογικά αιμοφόρα αγγεία, τα νεύρα, τους μύες ή τα οστά. Αυτό παρέχει στον ασθενή τη μεγαλύτερη δυνατή λειτουργική αποκατάσταση και τη μικρότερη πιθανότητα τοπικής υποτροπής του όγκου. Γενικά, ο ορθοπεδικός θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο βιοψίας πριν προχωρήσει σε εκτομή όγκου. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις θα πρέπει ο ορθοπεδικός χειρουργός να εξετάσει την εκτομή χωρίς βιοψία.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Οι καλοήθεις όγκοι των μαλακών μορίων μπορεί να προκαλούν ή να μην προκαλούν πόνο και ποικίλλουν ευρέως στην εμφάνιση. Εάν ο όγκος μεγαλώσει ή προκαλεί πόνο, θα πρέπει να αξιολογηθεί από γιατρό.
Ποιες είναι οι θεραπευτικές μου επιλογές;
Ανάλογα με τον τύπο του όγκου που έχετε, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση ή όχι. Οι όγκοι αφαιρούνται χειρουργικά με στόχο την ελαχιστοποίηση του κινδύνου για τα περιβάλλοντα φυσιολογικά αιμοφόρα αγγεία, νεύρα, μυς ή οστά.
Discussion about this post