Κατανόηση της ΧΑΠ
Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι μια προοδευτική πνευμονοπάθεια που δυσκολεύει την αναπνοή.
Σύμφωνα με την American Lung Association, πάνω από 16,4 εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διαγνωστεί με την πάθηση. Ωστόσο, εκτιμάται ότι άλλα 18 εκατομμύρια άτομα μπορεί να έχουν ΧΑΠ και να μην το γνωρίζουν.
Οι δύο κύριοι τύποι ΧΑΠ είναι η χρόνια βρογχίτιδα και το εμφύσημα. Πολλά άτομα με ΧΑΠ έχουν συνδυασμό και των δύο.
Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για τη ΧΑΠ. Υπάρχουν μόνο θεραπείες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου. Ωστόσο, υπάρχει πολλά υποσχόμενη έρευνα που υποδηλώνει ότι τα βλαστοκύτταρα μπορεί να βοηθήσουν στη θεραπεία αυτού του τύπου πνευμονικής νόσου.
Βλαστοκύτταρα 101
Τα βλαστοκύτταρα είναι απαραίτητα για κάθε οργανισμό και μοιράζονται τρία κύρια χαρακτηριστικά:
- Μπορούν να ανανεωθούν μέσω της κυτταρικής διαίρεσης.
- Αν και αρχικά είναι δυσδιάκριτα, μπορούν να διαφοροποιηθούν και να λάβουν τις ιδιότητες πολλών διαφορετικών δομών και ιστών, ανάλογα με την ανάγκη.
- Μπορούν να μεταμοσχευθούν σε άλλο οργανισμό, όπου θα συνεχίσουν να διαιρούνται και να αναπαράγονται.
Τα βλαστοκύτταρα μπορούν να ληφθούν από ανθρώπινα έμβρυα ηλικίας τεσσάρων έως πέντε ημερών που ονομάζονται βλαστοκύστεις. Αυτά τα έμβρυα είναι συνήθως διαθέσιμα από ένα in vitro γονιμοποίηση. Ορισμένα βλαστοκύτταρα υπάρχουν επίσης σε διάφορες δομές του ενήλικου σώματος, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, του αίματος και του δέρματος.
Τα βλαστοκύτταρα είναι αδρανή στο σώμα των ενηλίκων και δεν διαιρούνται εκτός εάν ενεργοποιηθούν από κάποιο γεγονός, όπως μια ασθένεια ή τραυματισμός.
Ωστόσο, όπως τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα, είναι σε θέση να δημιουργήσουν ιστό για άλλα όργανα και δομές του σώματος. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επούλωση ή ακόμα και την αναγέννηση ή την εκ νέου ανάπτυξη κατεστραμμένου ιστού.
Τα βλαστοκύτταρα μπορούν να εξαχθούν από το σώμα και να διαχωριστούν από άλλα κύτταρα. Στη συνέχεια επιστρέφουν στο σώμα, όπου μπορούν να αρχίσουν να προάγουν την επούλωση στην πληγείσα περιοχή.
Πιθανά οφέλη για τη ΧΑΠ
Η ΧΑΠ προκαλεί μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες αλλαγές στους πνεύμονες και τους αεραγωγούς:
- Οι αερόσακοι και οι αεραγωγοί χάνουν την ικανότητά τους να τεντώνονται.
- Τα τοιχώματα των αερόσακων καταστρέφονται.
- Τα τοιχώματα των αεραγωγών παχαίνουν και φλεγμονώνονται.
- Οι αεραγωγοί φράζουν με βλέννα.
Αυτές οι αλλαγές μειώνουν την ποσότητα του αέρα που ρέει μέσα και έξω από τους πνεύμονες, στερώντας από το σώμα το τόσο απαραίτητο οξυγόνο και καθιστώντας όλο και πιο δύσκολη την αναπνοή.
Τα βλαστοκύτταρα μπορεί να ωφελήσουν τα άτομα με ΧΑΠ με:
- μείωση της φλεγμονής στους αεραγωγούς, η οποία μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη περαιτέρω βλάβης
- δημιουργία νέου, υγιούς πνευμονικού ιστού, ο οποίος μπορεί να αντικαταστήσει οποιονδήποτε κατεστραμμένο ιστό στους πνεύμονες
- διέγερση του σχηματισμού νέων τριχοειδών αγγείων, τα οποία είναι μικρά αιμοφόρα αγγεία, στους πνεύμονες. αυτό μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένη λειτουργία των πνευμόνων
Τρέχουσα έρευνα
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) δεν έχει εγκρίνει καμία θεραπεία με βλαστοκύτταρα για άτομα με ΧΑΠ και οι κλινικές δοκιμές δεν έχουν προχωρήσει πέρα από τη φάση ΙΙ.
Η Φάση ΙΙ είναι όπου οι ερευνητές προσπαθούν να μάθουν περισσότερα σχετικά με το εάν μια θεραπεία λειτουργεί και τις παρενέργειές της. Μόνο στη φάση ΙΙΙ που η εν λόγω θεραπεία συγκρίνεται με άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ίδιας πάθησης.
Στα ζώα
Σε προκλινικές μελέτες που αφορούσαν ζώα, ένας τύπος βλαστοκυττάρων γνωστό ως μεσεγχυματικό στρωματικό κύτταρο (MSC) ή μεσεγχυματικό στρωματικό κύτταρο αποδείχθηκε ότι είναι το πιο πολλά υποσχόμενο. Τα MSC είναι κύτταρα συνδετικού ιστού που μπορούν να μετατραπούν σε διάφορους τύπους κυττάρων, από κύτταρα οστών έως λιποκύτταρα.
Σύμφωνα με μια βιβλιογραφική ανασκόπηση του 2018, οι αρουραίοι και τα ποντίκια που είχαν υποβληθεί σε μεταμόσχευση με MSC τυπικά παρουσίασαν μειωμένη διεύρυνση του εναέριου χώρου και φλεγμονή. Η διεύρυνση του εναέριου χώρου είναι αποτέλεσμα της ΧΑΠ, και ειδικότερα του εμφυσήματος, καταστρέφοντας τα τοιχώματα των αερόσακων των πνευμόνων.
Σε ανθρώπους
Οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους δεν έχουν ακόμη αναπαράγει τα ίδια θετικά αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν σε ζώα.
Οι ερευνητές το έχουν αποδώσει σε πολλούς παράγοντες. Για παράδειγμα:
- Οι προκλινικές μελέτες χρησιμοποίησαν σε μεγάλο βαθμό ζώα με ήπια μόνο νόσο παρόμοια με τη ΧΑΠ, ενώ οι κλινικές δοκιμές εξέτασαν ανθρώπους με μέτρια έως σοβαρή ΧΑΠ.
- Τα ζώα έλαβαν υψηλότερες δόσεις MSC, σε σχέση με το σωματικό τους βάρος, από τους ανθρώπους. Τούτου λεχθέντος, κλινικές μελέτες για άλλες καταστάσεις υποδηλώνουν ότι υψηλότερες δόσεις βλαστοκυττάρων δεν οδηγούν πάντα σε καλύτερα αποτελέσματα.
- Υπήρχαν ασυνέπειες στους τύπους των MSC που χρησιμοποιήθηκαν. Για παράδειγμα, ορισμένες μελέτες χρησιμοποίησαν κατεψυγμένα ή πρόσφατα αποψυγμένα βλαστοκύτταρα, ενώ άλλες χρησιμοποίησαν φρέσκα.
Αν και δεν υπάρχουν ακόμη ισχυρές ενδείξεις ότι η θεραπεία με βλαστοκύτταρα μπορεί να βελτιώσει την υγεία των ατόμων με ΧΑΠ, δεν υπάρχουν επίσης ισχυρές ενδείξεις ότι η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων δεν είναι ασφαλής.
Η έρευνα συνεχίζεται προς αυτή την κατεύθυνση, με την ελπίδα ότι οι πιο προσεκτικά σχεδιασμένες κλινικές δοκιμές θα αποδώσουν διαφορετικά αποτελέσματα.
Οι ερευνητές οραματίζονται ότι τα βλαστοκύτταρα μπορεί μια μέρα να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία νέων, υγιών πνευμόνων σε άτομα με χρόνια πνευμονοπάθεια. Μπορεί να χρειαστούν αρκετά χρόνια έρευνας για να μπορέσει να επιχειρηθεί η θεραπεία με βλαστοκύτταρα σε άτομα με ΧΑΠ.
Ωστόσο, εάν αυτή η θεραπεία καρποφορήσει, τα άτομα με ΧΑΠ μπορεί να μην χρειάζεται πλέον να υποβάλλονται σε επώδυνες και επικίνδυνες χειρουργικές επεμβάσεις μεταμόσχευσης πνεύμονα. Μπορεί ακόμη και να ανοίξει το δρόμο για την εύρεση θεραπείας για τη ΧΑΠ.
Discussion about this post