Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και της Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) συχνά απεικονίζονται ως επικίνδυνες και γεμάτες ηθικές συνέπειες.
Η ιδέα της αντικατάστασης ενός ανθρώπου με έναν σύντροφο ρομπότ μπορεί να φαίνεται σαν ένα καταθλιπτικό σύμπτωμα της απομονωμένης σύγχρονης ζωής και της κατάρρευσης της κοινότητας, αλλά ορισμένοι επιστήμονες προτείνουν ότι δεν διαφέρει από το να έχεις ένα κατοικίδιο ή μια κούκλα παιδιού.
Τα άτομα που βρίσκονται στο χείλος της κοινωνικής απομόνωσης θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία AI για να βοηθήσουν να βελτιώσουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες για αλληλεπιδράσεις στον πραγματικό κόσμο. Η τεχνολογία θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη σοβαρών καταθλιπτικών διαταραχών και να βοηθήσει στη σταθεροποίηση των ασθενών που υποφέρουν από κρίσεις ψυχικής υγείας.
Η μοναξιά δεν είναι απλώς μια κοινωνική κατάσταση, μπορεί επίσης να έχει ψυχικό και σωματικό αντίκτυπο. Ορισμένοι επιστήμονες εκτιμούν ότι για τα ηλικιωμένα άτομα που απομονώνονται, η βλάβη που προκαλεί είναι ισοδύναμη με το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα. Η μοναξιά μπορεί συχνά να οδηγήσει σε βαθύτερη κατάθλιψη και καθώς πέφτει η αυτοεκτίμηση, μπορεί να αποθαρρύνει τα άτομα από το να επιχειρήσουν κοινωνική αλληλεπίδραση, μειώνοντας περαιτέρω τις πιθανότητές τους για ανάκαμψη. Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να σταματήσει ή ακόμα και να αντιστρέψει αυτή την καθοδική σπείρα.
Τα τρέχοντα βασικά chatbots είναι περιορισμένα στην ικανότητα αντιμετώπισης της μοναξιάς. Ενώ μια μειοψηφία ανθρώπων χρησιμοποιεί chatbot, η έλλειψη διασφαλίσεων και κανονισμών σημαίνει ότι τα chatbots μπορούν να γίνουν εθιστικά. Επιπλέον, η αδυναμία των chatbots να ανταποκριθούν με έναν εξελιγμένο και εξατομικευμένο τρόπο περιορίζει την ευρύτερη εφαρμογή. Τα chatbot δυσκολεύονται επίσης να κατανοήσουν περισσότερα από βασικά αιτήματα, παρέχοντας συχνά παράξενες ή άσχετες απαντήσεις. Όποιος έχει ασχοληθεί με την εξυπηρέτηση πελατών AI θα εκτιμήσει αυτή την απογοήτευση.
Παρόλα αυτά, η τεχνολογία βελτιώνεται και σύντομα θα γίνει πιο «ανθρώπινη» από ποτέ, επομένως είναι ζωτικής σημασίας όταν συμβεί αυτό, να υπάρχουν επαρκείς δικλείδες ασφαλείας ώστε να βοηθάει πραγματικά τους απομονωμένους ανθρώπους.
Πρέπει να ενσωματωθεί προστασία για να διασφαλιστεί ότι τα chatbot δεν επιδεινώνουν ανθυγιεινές συμπεριφορές και συμπεριφορές. Οι χρήστες ενδέχεται να αναπτύξουν στενούς δεσμούς με βοηθούς τεχνητής νοημοσύνης, καθιστώντας ζωτικής σημασίας την προστασία και την ασφάλεια του απορρήτου των χρηστών.
Ισχύει ο φόβος των χρηστών ότι θα επιλέξουν την άμεση ικανοποίηση της αλληλεπίδρασης AI έναντι ενός ανθρώπινου δεσμού. Για την πρόληψη του εθισμού, οι σύντροφοι της τεχνητής νοημοσύνης δεν πρέπει να παρέχουν απλώς θετικές επιβεβαιώσεις κατά παραγγελία. Οι ανθρώπινες σχέσεις απαιτούν την οικοδόμηση εμπιστοσύνης για τη δημιουργία οικειότητας. Προγράμματα που αντιγράφουν αυτό θα είναι δύσκολο να επιτευχθούν, αλλά θα παρέχουν ένα υγιές εργαλείο για τη βελτίωση της ευημερίας.
Οι εφαρμογές δεν περιορίζονται μόνο στους μοναχικούς. Τα chatbots μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν τα παιδιά με αυτισμό να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες. Προγράμματα με ασκήσεις που προσομοιώνουν την οπτική επαφή και τους περιβαλλοντικούς θορύβους μπορούν να βοηθήσουν τα νευροαποκλίνοντα άτομα στην οικοδόμηση κοινωνικής επάρκειας.
Οι καλοί φίλοι είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση της υγείας, σε καλές και κακές στιγμές. Αποτρέπουν τα συναισθήματα απομόνωσης και μοναξιάς και βοηθούν στην αποφυγή εθιστικών συμπεριφορών. Τα ανθρώπινα όντα είναι κοινωνικά πλάσματα και χρειάζονται άλλους στη ζωή τους για να λειτουργήσουν φυσικά. Χωρίς συντροφιά, η σωματική και ψυχική υγεία υποφέρει. Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για να βοηθήσει την επιστροφή στην κοινωνικότητα και να μουδιάσει τον πόνο της απομόνωσης είναι μια νέα ιδέα που υπόσχεται. Ωστόσο, η πλήρης αντικατάσταση μιας ανθρώπινης σχέσης με τεχνητή νοημοσύνη παραμένει επικίνδυνη και πρέπει να προσεγγιστεί με προσοχή.
Discussion about this post