Γιατί η αχρωματοψία είναι πιο συχνή στους άνδρες;

Υπάρχουν πολλές αιτίες αχρωματοψίας, αλλά η γενετική είναι η πιο κοινή. Τα άτομα που έχουν κάποιο βαθμό αχρωματοψίας συνήθως έχουν δυσκολία στην όραση κόκκινα και πράσινακαι το γονίδιο έλλειψης κόκκινου-πράσινου χρώματος μεταφέρεται μέσω ενός χρωμοσώματος Χ.

Δεδομένου ότι οι άνθρωποι στους οποίους έχει οριστεί αρσενικό κατά τη γέννηση έχουν ένα χρωμόσωμα Χ και ένα Υ, ένα γονίδιο έλλειψης κόκκινου-πράσινου χρώματος μεταβιβάζεται σε ένα Χ χρωμόσωμα είναι πιθανό να οδηγήσει σε κάποιο επίπεδο αχρωματοψίας.

Τα άτομα στα οποία έχει οριστεί γυναίκα κατά τη γέννηση γεννιούνται με δύο χρωμοσώματα Χ, επομένως το γονίδιο έλλειψης κόκκινου-πράσινου χρώματος θα πρέπει να περάσει και από τα δύο χρωμοσώματα Χ (και από τους δύο γονείς) για να αναπτυχθεί αχρωματοψία.

Δεδομένου ότι η αχρωματοψία είναι η πιο συνηθισμένη, οι κανόνες της γενετικής σημαίνουν ότι οι μητέρες που έχουν οριστεί θηλυκές κατά τη γέννηση είναι πιο πιθανό να μεταδώσουν αυτό το γονίδιο στα παιδιά τους που είναι αρσενικά κατά τη γέννηση.

Άλλες μορφές αχρωματοψίας μπορούν επίσης να κληρονομηθούν, αλλά άλλες χρωματικές ανεπάρκειες – όπως η μπλε-κίτρινη αχρωματοψία – περιλαμβάνουν άλλα χρωμοσώματα που δεν επηρεάζονται από το φύλο κατά τη γέννηση.

Το οικογενειακό ιστορικό αχρωματοψίας είναι ένας μεγάλος παράγοντας κινδύνου, αλλά δεν είναι ο μόνος.

Κάποιο άλλο παράγοντες κινδύνου που θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο να αναπτύξετε αχρωματοψία κάποια στιγμή στη ζωή σας περιλαμβάνουν:

• Διαβήτης
• Η ασθένεια Αλτσχάϊμερ
• πολλαπλή σκλήρυνση
• γλαυκώμα
• ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας
• ορισμένα φάρμακα όπως η υδροξυχλωροκίνη (Plaquenil)
• αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς
• ορισμένους όγκους
• οφθαλμικό τραύμα ή τραυματισμό
• εγκεφαλικές κακώσεις
• ηλικία
• όντας Λευκός

Δεν είναι όλη η αχρωματοψία γενετική.

Η κοκκινοπράσινη αχρωματοψία μεταδίδεται συνήθως μέσω των οικογενειών από μητέρα σε γιο σε ένα προσβεβλημένο χρωμόσωμα Χ. Δεδομένου ότι η αχρωματοψία είναι πιο κοινή, αυτό κάνει να φαίνεται ότι όλη η αχρωματοψία είναι κληρονομική.

Άλλες μορφές αχρωματοψίας μπορούν να μεταδοθούν μέσω άλλων γονιδίων που δεν είναι ειδικά για το φύλο που αποδίδονται στη γέννα ή μπορούν να αποκτηθούν από διάφορες ασθένειες ή τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της ζωής.

Εάν γεννηθήκατε με αχρωματοψία, πιθανότατα δεν έπρεπε ποτέ να σκεφτείτε πώς να προσαρμοστείτε.

Η συγγενής αχρωματοψία προσδιορίζεται πριν από τη γέννηση, επομένως οι κώνοι και οι ράβδοι στα μάτια σας είναι σωματικά ανίκανοι να αναγνωρίσουν ορισμένα χρώματα. Υπάρχουν φορές που το να μην μπορείτε να δείτε ορισμένα χρώματα μπορεί να είναι άβολο στην καλύτερη περίπτωση — ή επικίνδυνο στη χειρότερη.

Τα φανάρια, για παράδειγμα, είναι συνήθως κόκκινο, πράσινο και κίτρινο. Τα άτομα που έχουν αχρωματοψία συνήθως μαθαίνουν τη θέση των φώτων που δείχνουν «πάω» ή «σταμάτα» στην περιοχή τους.

Τα ειδικά γυαλιά ή οι φακοί επαφής μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη συμπλήρωση της έγχρωμης όρασης. Κάποιες δουλειές ή δραστηριότητες μπορεί να σας απαιτήσουν κάνε ένα τεστ για να ελέγξετε για ελλείψεις στην αντίληψη των χρωμάτων σας, ώστε να ληφθούν προφυλάξεις ή μέτρα για την αποφυγή τυχόν λαθών ή επικίνδυνων καταστάσεων.

Μάθετε περισσότερα για το πώς είναι η αχρωματοψία εδώ.

Η αχρωματοψία μπορεί να είναι κληρονομική ή επίκτητη. Όταν κληρονομείται ή υπάρχει κατά τη γέννηση, συνήθως περνά μέσα από το χρωμόσωμα Χ, καθιστώντας αυτή την ανεπάρκεια πιο συχνή σε άτομα που είναι αρσενικά κατά τη γέννηση.