Νόμιζα ότι έχανα το μυαλό μου. Αλλά απλώς αντιμετώπιζα συμπτώματα άγχους: αποπραγματοποίηση και αποπροσωποποίηση.
Η υγεία και η ευεξία αγγίζουν τον καθένα μας διαφορετικά. Αυτή είναι η ιστορία ενός ατόμου.
Ήταν σαν ο κόσμος να ήταν φτιαγμένος από κερί.
Την πρώτη φορά που το ένιωσα, περπατούσα στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Ήμουν ανήσυχος για μήνες, έπαθα κρίσεις πανικού όταν ξύπνησα, ενώ δίδασκα, ενώ ήμουν στο πίσω μέρος ενός ταξί.
Είχα σταματήσει να παίρνω το μετρό και πήγαινα στη δουλειά μου όταν ξαφνικά τα κτίρια γύρω μου άρχισαν να λαμπυρίζουν σαν τα άτομά τους να μην συγκρατούνται. Ήταν πολύ φωτεινά, άυλα και έτρεμαν σαν κινούμενα σχέδια.
Ούτε εγώ ένιωθα αληθινός.
Το χέρι μου φαινόταν φανταχτερό και με πανικοβλήθηκε ξεκάθαρα αφή η σκέψη, κουνήστε το χέρι σας, ηχούν σπηλαιώδη μέσα στο κεφάλι μου — και μετά δες το χέρι μου να κινείται. Η όλη διαδικασία που υποτίθεται ότι ήταν αυτόματη, στιγμιαία και απαρατήρητη καταρρίφθηκε.
Ήταν σαν να ήμουν ένας εξωτερικός παρατηρητής των ενδότερων διεργασιών μου, κάνοντας με ξένος στο ίδιο μου το σώμα και το μυαλό. Φοβόμουν ότι θα έχανα τον έλεγχο της πραγματικότητας, που ήδη ένιωθα αδύναμη και κλονισμένη εξαιτίας μιας έντονης έξαρσης δια βίου άγχους και πανικού.
Ένιωσα την πραγματικότητα να λιώνει μια εβδομάδα αργότερα, όταν έπαθα μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις πανικού της ζωής μου.
Ήμουν στον καναπέ μου, με τα χέρια μου παγωμένα σε νύχια, τα EMT τοποθετημένα με μια μάσκα οξυγόνου και το EpiPen από πάνω μου. Ένιωθα σαν να ήμουν σε ένα όνειρο και όλα ήταν υπέρ-πραγματικά – χρώματα πολύ φωτεινά, άνθρωποι πολύ κοντά και τεράστιοι άνθρωποι σαν κλόουν.
Ένιωσα το κρανίο μου πολύ σφιχτό και τα μαλλιά μου πονούσαν. Ένιωθα τον εαυτό μου να βλέπει με τα μάτια μου και να ακούω τον εαυτό μου να μιλάει πολύ δυνατά μέσα στον εγκέφαλό μου.
Πέρα από το ότι ήμουν βαθιά άβολα και αποσπά την προσοχή, αυτό που το έκανε ακόμα πιο τρομακτικό ήταν ότι δεν είχα ιδέα τι ήταν.
Νόμιζα ότι ήταν ένδειξη απόλυτης παραφροσύνης, κάτι που μου προκαλούσε περισσότερο άγχος και πανικό. Ήταν ένας καταστροφικός κύκλος.
Θα περνούσε μια δεκαετία πριν ακούσω τους όρους αποπραγματοποίηση και αποπροσωποποίηση.
Αν και ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα του άγχους και της διαταραχής πανικού, είναι ένα για το οποίο σπάνια μιλούν γιατροί, θεραπευτές και άτομα με άγχος.
Ένας λόγος που οι γιατροί μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να αναφέρουν την αποπραγματοποίηση στους ασθενείς θα μπορούσε να είναι επειδή, ενώ σχετίζεται με τον πανικό, δεν είναι απολύτως σαφές τι τον προκαλεί. Και γιατί συμβαίνει σε κάποιους ανθρώπους με άγχος και σε άλλους όχι.
Αντιμετωπίζοντας το πιο τρομακτικό σύμπτωμα του άγχους μου
Σύμφωνα με την Εθνική Συμμαχία για τις Ψυχικές Ασθένειες, περίπου οι μισοί ενήλικες των ΗΠΑ θα βιώσουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο αποπροσωποποίησης/αποπραγματοποίησης στη ζωή τους.
Η Mayo Clinic περιγράφει την πάθηση ως «παρατηρώντας τον εαυτό σου έξω από το σώμα σου» ή «την αίσθηση ότι τα πράγματα γύρω σου δεν είναι αληθινά».
Η αποπροσωποποίηση παραμορφώνει τον εαυτό: «Η αίσθηση ότι το σώμα, τα πόδια ή τα χέρια σας φαίνονται παραμορφωμένα, διευρυμένα ή συρρικνωμένα ή ότι το κεφάλι σας είναι τυλιγμένο με βαμβάκι».
Η αποπραγματοποίηση διαταράσσει τον έξω κόσμο, προκαλώντας το να αισθάνεται κανείς «συναισθηματικά αποσυνδεδεμένος από άτομα που νοιάζεσαι». Το περιβάλλον σας φαίνεται «παραμορφωμένο, θολό, άχρωμο, δισδιάστατο ή τεχνητό».
Ωστόσο, οι όροι χρησιμοποιούνται συχνά εναλλακτικά και η διάγνωση και η θεραπεία είναι συχνά τα ίδια.
Η Health Research Funding αναφέρει ότι το στρες και το άγχος είναι οι κύριες αιτίες αποπραγματοποίησης και ότι οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να το βιώσουν από τους άνδρες. Έως και το 66 τοις εκατό των ανθρώπων που βιώνουν ένα τραύμα θα έχουν κάποια μορφή αποπραγματοποίησης.
Μια αίσθηση εξωπραγματικότητας με κυρίευσε σε περιόδους αυξημένου άγχους, αλλά και τυχαία — ενώ βούρτσιζα τα δόντια μου με τη ναυτία ότι η αντανάκλαση στον καθρέφτη δεν ήμουν εγώ. Ή τρώγοντας επιδόρπιο σε ένα δείπνο, όταν ξαφνικά το πρόσωπο της καλύτερής μου φίλης φαινόταν σαν να ήταν φτιαγμένο από πηλό και εμψυχωμένο από κάποιο ξένο πνεύμα.
Το να ξυπνάω με αυτό στη μέση της νύχτας ήταν ιδιαίτερα τρομακτικό, με πυροβολισμό στο κρεβάτι έντονα αποπροσανατολισμένος, με υπερβολική επίγνωση της συνείδησης και του σώματός μου.
Ήταν ένα από τα πιο τρομακτικά και πιο επίμονα συμπτώματα της αγχώδους διαταραχής μου, που παρέμεινε μήνες μετά την υποχώρηση των οξέων κρίσεων πανικού και των φοβιών.
Όταν άρχισα να βλέπω τον θεραπευτή μου για πρώτη φορά, περιέγραψα με δάκρυα αυτό το σύμπτωμα, ανησυχώντας για τη λογική μου.
Κάθισε στην παραγεμισμένη δερμάτινη καρέκλα του, εντελώς ήρεμος. Με διαβεβαίωσε ότι αν και παράξενη και τρομακτική, η αποπραγματοποίηση δεν είναι επικίνδυνη — και είναι στην πραγματικότητα αρκετά συνηθισμένη.
Η φυσιολογική του εξήγηση μείωσε λίγο τον φόβο μου. «Η αδρεναλίνη από το παρατεταμένο άγχος ανακατευθύνει το αίμα από τον εγκέφαλο στους μεγάλους μύες – τους τετρακέφαλους και τους δικέφαλους μυς – έτσι ώστε να μπορείτε να πολεμήσετε ή να φύγετε. Στέλνει επίσης το αίμα σας στον πυρήνα σας, έτσι ώστε αν κοπούν τα άκρα σας δεν θα αιμορραγείτε μέχρι θανάτου. Με την ανακατεύθυνση του αίματος από τον εγκέφαλο, πολλοί αισθάνονται ένα αίσθημα ζάλης και αποπραγματοποίησης ή αποπροσωποποίησης. Στην πραγματικότητα είναι ένα από τα πιο κοινά παράπονα άγχους», μου είπε.
«Επίσης, όταν είναι νευρικοί, οι άνθρωποι τείνουν να αναπνέουν υπερβολικά, κάτι που αλλάζει τη σύνθεση των αερίων του αίματος, κάτι που επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου. Επειδή οι ανήσυχοι άνθρωποι μπορεί να είναι υπερεπαγρυπνοί για το σώμα τους, παρατηρούν αυτές τις ανεπαίσθητες αλλαγές που οι άλλοι δεν θα έκαναν και τις ερμηνεύουν ως επικίνδυνες. Επειδή αυτό τους φοβίζει, συνεχίζουν να υπεραερίζονται και η αποπραγματοποίηση γίνεται όλο και χειρότερη».
Επιστρέφω στην πραγματικότητα αποδεχόμενος την μη πραγματικότητα μου
Η αποπροσωποποίηση μπορεί να είναι η δική της διαταραχή ή σύμπτωμα κατάθλιψης, χρήσης ναρκωτικών ή ψυχοτρόπων φαρμάκων.
Αλλά όταν εμφανίζεται ως σύμπτωμα σοβαρού ή παρατεταμένου στρες και άγχους, οι ειδικοί συμφωνούν ότι δεν είναι επικίνδυνο – ή σημάδι ψύχωσης – όπως πολλοί άνθρωποι φοβούνται.
Στην πραγματικότητα, ο πιο γρήγορος τρόπος για να επαναφέρετε τον εγκέφαλο στην κανονική λειτουργία είναι η αποκλιμάκωση του άγχους και του πανικού, κάτι που συχνά σημαίνει να συναντήσετε τα διασπαστικά συναισθήματα με ηρεμία και αποδοχή, ένα ηράκλειο έργο στην αρχή.
Ο θεραπευτής μου εξήγησε ότι η αδρεναλίνη μεταβολίζεται σε δύο έως τρία λεπτά. Εάν κάποιος μπορεί να ηρεμήσει τον εαυτό του και τον φόβο του για την αποπραγματοποίηση, η παραγωγή αδρεναλίνης θα σταματήσει, το σώμα μπορεί να την αποβάλει και το συναίσθημα θα περάσει πιο γρήγορα.
Ανακάλυψα ότι η ακρόαση χαλαρωτικής, οικείας μουσικής, το πόσιμο νερό, η εξάσκηση σε βαθιά αναπνοή και η ακρόαση επιβεβαιώσεων μπορούν να βοηθήσουν στην απομάκρυνση της εστίασης από την περίεργη επίγνωση του βουητού και να με επαναφέρουν στο σώμα μου.
Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία έχει επίσης αποδειχθεί ότι είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες για την αποπροσωποποίηση/αποπραγμάτωση που προκαλείται από το άγχος. Μπορεί να σας βοηθήσει να εκπαιδεύσετε το μυαλό σας μακριά από την εμμονή με την ανησυχητική κατάσταση και να σας βοηθήσει να αναπτύξετε δεξιότητες και εργαλεία για να ανακατευθύνετε την προσοχή εκεί που θέλετε να πάει.
Όσο έντονη και περιεκτική κι αν είναι, η αποπραγματοποίηση μειώνεται με τον καιρό.
Συνήθιζα να το έπαιρνα πολλές φορές την ημέρα, κάθε μέρα, και ήταν απίστευτα αποσπώντας την προσοχή, άβολα και τρομακτικά.
Ενώ δίδασκα, ψώνια, οδηγούσα ή έπινα τσάι με έναν φίλο, θα με σοκάριζε και θα έπρεπε να ξαπλώσω στο κρεβάτι, στο τηλέφωνο με έναν φίλο ή σε άλλον ασφαλή χώρο για να αντιμετωπίσω τον φόβο. διεγέρθηκε. Αλλά καθώς έμαθα να μην αντιδρώ με τρόμο – καθώς έμαθα να αγνοώ την αποπραγματοποίηση με τη σιγουριά ότι δεν θα με εκτοξευόταν στην παράνοια – τα επεισόδια έγιναν πιο σύντομα, πιο ήπια και λιγότερο συχνά.
Εξακολουθώ να βιώνω την εξωπραγματικότητα μερικές φορές, αλλά τώρα την αγνοώ και τελικά ξεθωριάζει. Μερικές φορές μέσα σε λίγα λεπτά. Μερικές φορές χρειάζεται μια ώρα.
Το άγχος είναι ψέμα. Σας λέει ότι βρίσκεστε σε θανάσιμο κίνδυνο όταν είστε ασφαλείς.
Η αποπραγματοποίηση είναι ένα από τα ψέματα του άγχους που πρέπει να δούμε για να κερδίσουμε την ελευθερία και την άνεσή μας. Όταν νιώσετε ότι έρχεται, μιλήστε του.
Είμαι ο εαυτός μου; ο κόσμος είναι εδώ. Είμαι ασφαλής.
Το έργο της Gila Lyons εμφανίστηκε στοΟι Νιου Γιορκ Ταιμς, Κοσμοπολίτικος,Σαλόνι,Φωνή, κι αλλα. Αυτή’εργάζεται πάνω σε απομνημονεύματα σχετικά με την αναζήτηση μιας φυσικής θεραπείας για το άγχος και τη διαταραχή πανικού, αλλά πέφτει θύμα του υπογάστρου του εναλλακτικού κινήματος για την υγεία. Σύνδεσμοι προς δημοσιευμένες εργασίες βρίσκονται στη διεύθυνσηwww.gilalyons.com. Συνδεθείτε μαζί τηςΚελάδημα,Ίνσταγκραμ, καιLinkedIn.
Discussion about this post