Αυτοάνοση και Πάρκινσον: Θεωρείται το Πάρκινσον αυτοάνοσο νόσημα;

Η νόσος του Πάρκινσον (PD) είναι μια προοδευτική νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει την κίνηση καθώς και τις νοητικές και συναισθηματικές αλλαγές. Η ακριβής αιτία είναι άγνωστη, αλλά οι ερευνητές διερευνούν εάν αυτοάνοσοι παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο.

Αυτοάνοση και Πάρκινσον: Θεωρείται το Πάρκινσον αυτοάνοσο νόσημα;
Phynart Studio/Getty Images

Το PD είναι μια νευρολογική διαταραχή όπου τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλό σας καταστρέφονται ή αρχίζουν να πεθαίνουν. Ενώ η αιτία της PD είναι άγνωστη, υπάρχουν ενδείξεις ότι το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να εμπλέκεται.

Παρακάτω, θα καλύψουμε περισσότερα σχετικά με την PD και πώς η αυτοάνοση δραστηριότητα θα μπορούσε να συμβάλει σε αυτήν. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα.

Μάθετε περισσότερα για το PD.

Τι είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα;

Τα αυτοάνοσα νοσήματα συμβαίνουν όταν το ανοσοποιητικό σας σύστημα επιτίθεται κατά λάθος σε υγιείς ιστούς. Αυτό μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και βλάβη των ιστών στις πληγείσες περιοχές του σώματός σας.

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι αυτοάνοσων νοσημάτων. Μερικά με τα οποία μπορεί να είστε εξοικειωμένοι περιλαμβάνουν:

  • λύκος
  • ρευματοειδής αρθρίτιδα
  • ψωρίαση
  • διαβήτη τύπου 1
  • πολλαπλή σκλήρυνση

Θεωρείται η νόσος του Πάρκινσον αυτοάνοσο νόσημα;

Η ακριβής αιτία της PD είναι άγνωστη και επί του παρόντος δεν θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα. Ενώ υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι ανοσοποιητικοί παράγοντες μπορεί να σχετίζονται με την PD, δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής στοιχεία ότι αυτοί οι ανοσολογικοί παράγοντες προκαλούν στην πραγματικότητα PD.

ΕΝΑ μελέτη 2017 διαπίστωσε ότι η PD μπορεί να έχει γενετικούς παράγοντες κοινούς με ορισμένες αυτοάνοσες ασθένειες όπως ο διαβήτης, η ελκώδης κολίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και άλλες.

Μελέτες υποδεικνύουν ότι διαφορετικά μέρη του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να διαδραματίσουν ρόλο στην PD, όπως:

Μικρογλοία

Τα μικρογλοία είναι κύτταρα που βοηθούν στον έλεγχο της ανάπτυξης, στην αποκατάσταση τραυματισμών και στη διατήρηση των νευρικών δικτύων στον εγκέφαλο. Όταν είναι υγιείς, αυτά τα κύτταρα συμβάλλουν στις ανοσολογικές αντιδράσεις και επισκευή ιστών στο κεντρικό νευρικό σας σύστημα. Όταν, όμως, εξασθενούν, οι ερευνητές πιστεύουν ότι μπορεί να εμπλέκονται σε αυτοάνοσες καταστάσεις.

Αυτά τα κύτταρα έχουν βρέθηκαν σε μεγάλους αριθμούς σε μέρη του εγκεφάλου ατόμων με PD. ΕΝΑ κριτική 2022 σημειώνει ότι η μικρογλοία είναι γνωστό από καιρό ότι συνδέεται με PD και αυξημένη φλεγμονή στον εγκέφαλο.

Τ κύτταρα

Στην PD, συσσωρεύονται συστάδες μη φυσιολογικής πρωτεΐνης άλφα-συνουκλεΐνης στον εγκέφαλο. Αυτές οι δομές ονομάζονται σώματα Lewy και πιστεύεται ότι συμβάλλουν με κάποιο τρόπο στον θάνατο των νευρικών κυττάρων που συμβαίνει στην PD.

ΕΝΑ μελέτη 2017 διαπίστωσε ότι τα Τ κύτταρα (ένας τύπος κυττάρων του ανοσοποιητικού που βρίσκεται στο αίμα) των ατόμων με PD μπορούν να αναγνωρίσουν και να κάνουν μια ανοσολογική απόκριση στην πρωτεΐνη άλφα-συνουκλεΐνη.

Επί πλέον, Έρευνα 2020 Η χρήση αίματος από άτομα με PD αποκάλυψε ότι η δραστηριότητα των Τ-κυττάρων έναντι της άλφα-συνουκλεΐνης ήταν υψηλότερη στο χρονικό διάστημα λίγο μετά τη διάγνωση της PD πριν μειωθεί καθώς προχωρούσε η PD. Σε ένα άτομο, τα αντιδραστικά Τ κύτταρα μπορούσαν να ανιχνευθούν 10 χρόνια πριν από την έναρξη και τη διάγνωσή τους.

ΕΝΑ Μελέτη 2022 συνέκρινε τη γονιδιακή έκφραση σε Τ κύτταρα υγιών ατόμων και ατόμων με PD. Διαπίστωσε ότι τα Τ κύτταρα που αντιδρούν στην άλφα-συνουκλεΐνη σε άτομα με PD είχαν αυξημένη έκφραση γονιδίων που συνδέονται με φλεγμονή και οξειδωτικό στρες.

Αυτοαντισώματα

Τα αυτοαντισώματα είναι αντισώματα που παράγονται από το σώμα σας και στη συνέχεια επιτίθενται στους ιστούς και τα κύτταρα του σώματός σας — αντί να επιτίθενται στα εξωτερικά εισβάλλοντα κύτταρα όπως κάνουν τα τυπικά αντισώματα. Οι ερευνητές ανακάλυψαν αυξημένο αριθμό αυτοαντισωμάτων στο αίμα και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ατόμων που έχουν PD.

Δεν είναι ακόμα σαφές εάν αυτά τα αυτοαντισώματα είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης PD ή βοηθούν στην πρόκληση της PD. Ερευνητές έχουν βρει ότι τα επίπεδα ορισμένων τύπων αυτοαντισωμάτων σε άτομα με ήπια ή μέτρια PD έχουν συνδεθεί με τη δραστηριότητα της νόσου σε αυτά τα άτομα.

Ασαφής σημασία

Δεν είναι κατανοητό εάν αυτές οι αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα είναι αιτία της PD ή εάν συμβαίνουν κατά τη διάρκεια ή μετά την καταστροφή αυτών των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.

Αυτή είναι μια σημαντική διάκριση, καθώς οι αυτοάνοσες ασθένειες αντιμετωπίζονται με φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και δεν υπάρχουν προς το παρόν στοιχεία ότι αυτοί οι τύποι θεραπειών θα βοηθούσαν άτομα με PD.

Κλινικές δοκιμές που διερευνούν την αποτελεσματικότητα της ανοσοκαταστολής ως θεραπείας για τη νόσο του Πάρκινσον βρίσκονται σε εξέλιξη.

Είναι η νόσος του Πάρκινσον νευροεκφυλιστική διαταραχή;

Η PD είναι μια νευρογεννητική διαταραχή. Οι νευρογεννητικές διαταραχές συμβαίνουν ως αποτέλεσμα σταδιακής βλάβης στο νευρικό σύστημα. Αυτές οι διαταραχές επηρεάζουν λειτουργίες όπως η κίνηση, η σκέψη και η συμπεριφορά.

Παραδείγματα άλλων νευροεκφυλιστικών διαταραχών περιλαμβάνουν:

  • Η ασθένεια Αλτσχάϊμερ
  • νόσος του Huntington
  • αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS), συχνά γνωστή ως νόσος του Lou Gehrig

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον;

Η PD επηρεάζει κυρίως την κίνηση και τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • σεισμικές δονήσεις
  • αργές κινήσεις
  • δύσκαμπτοι μύες
  • διαταραχή βάδισης
  • μειωμένο υπόλοιπο

Η PD μπορεί επίσης να οδηγήσει σε άλλα συμπτώματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε:

  • κατάθλιψη
  • δυσκολία στην κατάποση
  • πρόβλημα με την ομιλία
  • δυσκοιλιότητα ή κατακράτηση ούρων

  • διαταραχή ύπνου
  • γνωστικά προβλήματα, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν τη σκέψη και τη μνήμη

Ποιες είναι οι αιτίες και οι παράγοντες κινδύνου της νόσου του Πάρκινσον;

Στην PD, τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο καταστρέφονται και αρχίζουν να πεθαίνουν. Τα περισσότερα συμπτώματα PD συμβαίνουν λόγω απώλειας νευρικών κυττάρων σε μια περιοχή που ονομάζεται μέλαινα ουσία.

Τα νευρικά κύτταρα σε αυτή την περιοχή παράγουν ντοπαμίνη, έναν χημικό αγγελιοφόρο που είναι σημαντικός για την κίνηση. Όταν τα νευρικά κύτταρα σε αυτή την περιοχή μειώνονται, τα επίπεδα της ντοπαμίνης μειώνονται επίσης. Αυτό οδηγεί σε αυξανόμενα προβλήματα με την κίνηση.

Όπως αναφέραμε προηγουμένως, η ακριβής αιτία της PD δεν είναι γνωστή, αλλά γενικά πιστεύεται ότι εμπλέκεται ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Μερικοί από τους παράγοντες κινδύνου για PD περιλαμβάνουν:

  • όντας μεγαλύτερη ηλικία
  • ορίζεται αρσενικό κατά τη γέννηση
  • έχοντας άλλους συγγενείς που έχουν Π.Δ
  • εκτίθενται σε ορισμένους τύπους φυτοφαρμάκων

Ποια είναι η θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον;

Η PD αντιμετωπίζεται κυρίως με ένα φάρμακο που ονομάζεται καρβιντόπα-λεβοντόπα, το οποίο βοηθά στην αύξηση των επιπέδων ντοπαμίνης στον εγκέφαλό σας και στη μείωση των συμπτωμάτων της PD. Είναι πιθανό να συνταγογραφούνται και άλλα φάρμακα.

Μαζί με τα φάρμακα, η θεραπεία για PD μπορεί επίσης να περιλαμβάνει πράγματα όπως:

  • χειρουργικές επεμβάσεις όπως εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση
  • φυσική και εργοθεραπεία
  • λογοθεραπεία
  • συμπληρωματικές θεραπείες όπως γιόγκα και μασάζ

Ποιες είναι οι προοπτικές για τη νόσο του Πάρκινσον;

Δεν υπάρχει θεραπεία για το PD. Ενώ η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων, η PD είναι προοδευτική, που σημαίνει ότι χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου.

Κάθε άτομο με PD είναι διαφορετικό. Εξαιτίας αυτού, δεν υπάρχει τρόπος να προβλέψουμε πώς μπορεί να εξελιχθεί το PD σε ατομικό επίπεδο.

Συχνές ερωτήσεις

Μπορεί να προληφθεί η νόσος του Πάρκινσον;

Όχι. Δεδομένου ότι δεν είναι ακόμη σαφές τι προκαλεί την PD, δεν υπάρχει επί του παρόντος γνωστός τρόπος αποτροπής της. Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η ενασχόληση με άσκηση και τρώγοντας α υγιεινή διατροφή μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου PD.

Πόσο συχνή είναι η νόσος του Πάρκινσον;

Σύμφωνα με το Ίδρυμα Πάρκινσον, σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν με PD.

Η ακριβής αιτία της PD παραμένει άγνωστη. Η έρευνα υποδηλώνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να εμπλέκεται, αλλά δεν είναι σαφές εάν είναι μέρος της αιτίας της PD ή εάν μπορεί να υπάρχει μια υποκείμενη αυτοάνοση διαδικασία.

Η αυτοάνοση δραστηριότητα μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη φλεγμονή στον εγκέφαλο. Είναι πιθανό να εμπλέκονται πολλά μέρη του ανοσοποιητικού συστήματος.

Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει θεραπεία για το PD. Η θεραπεία εστιάζει στη μείωση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Καθώς κατανοούμε καλύτερα τις αιτίες της PD, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου του ανοσοποιητικού συστήματος, μπορούν να αναπτυχθούν καλύτεροι τρόποι διαχείρισής του.

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss