Έχετε κάποια ερώτηση σχετικά με την εργασία και την παράδοση;

Μπορείτε να επιλέξετε ποιος θα θέλατε να είναι μαζί σας κατά τον τοκετό και τον τοκετό. Θα χρειαστεί να λάβετε υπόψη τις οδηγίες του νοσοκομείου ή του κέντρου τοκετού σας. Τα περισσότερα νοσοκομεία και κέντρα τοκετών ενθαρρύνουν τις γυναίκες να έχουν ένα άτομο υποστήριξης. Ο βοηθός τοκετού σας θα πρέπει να επικεντρώνεται στο να σας βοηθά καθοδηγώντας σας σε τεχνικές χαλάρωσης και άνεσης κατά τη διάρκεια του τοκετού. Ο σύντροφός σας ή το άτομο υποστήριξης θα πρέπει επίσης να γνωρίζει πώς αισθάνεστε για τη χρήση φαρμάκων και επεμβατικών διαδικασιών, έτσι ώστε οι επιθυμίες σας να μπορούν να κοινοποιηθούν ακόμα κι αν είστε πολύ απασχολημένοι για να μιλήσετε για τον εαυτό σας. Κατά τη διάρκεια της γέννας, μπορεί να εκτιμήσετε το να σας ενθαρρύνει ο υποστηρικτής σας, να σφουγγάρει το μέτωπό σας ή να υποστηρίζει τα πόδια ή τους ώμους σας.

Μια νοσοκόμα θα είναι ο κύριος φροντιστής σας για όλο το διάστημα που βρίσκεστε στο νοσοκομείο ή στο κέντρο τοκετού και ο γιατρός ή η μαία σας συνήθως έρχεται όταν ξεκινάτε ενεργό τοκετό. Για να ξέρετε τι να περιμένετε, θα πρέπει να μιλήσετε με τη μαία ή το γιατρό σας για το πότε θα είναι μαζί σας κατά τον τοκετό και τον τοκετό. Σε ορισμένα νοσοκομεία, υπάρχουν επίσης φοιτητές νοσοκόμες και γιατροί που μπορεί να ζητήσουν βοήθεια με τον τοκετό. Μπορείτε να ενημερώσετε τη νοσοκόμα ή το γιατρό σας εάν αυτό είναι εντάξει με εσάς.

Σύμφωνα με το Journal of Midwifery & Women’s Health, μόλις ο τράχηλός σας διασταλεί πλήρως (ανοιχτό στα 10 cm), θα σας ενθαρρύνουν να αρχίσετε να πιέζετε. Εάν δεν έχετε λάβει παυσίπονα, η παρόρμηση για ώθηση είναι συνήθως έντονη. Το σπρώξιμο θα σας δώσει μια έκρηξη ενέργειας. Για τις περισσότερες γυναίκες, είναι καλύτερο να πιέζουν παρά να μην πιέζουν. Το σπρώξιμο γίνεται ενστικτωδώς και όσο σκληρά αισθάνεται η μητέρα απαραίτητο.

Εάν είχατε επισκληρίδιο, θα είστε μουδιασμένοι από τις περισσότερες εμπειρίες πόνου, αλλά θα εξακολουθείτε να αισθάνεστε πίεση. Μπορεί να έχετε ή να μην έχετε την επιθυμία να πιέσετε. Ο συντονισμός των μυών σας θα είναι λίγο πιο δύσκολο να οργανωθεί σε αποτελεσματική ώθηση. Μπορεί να χρειαστεί να βασιστείτε στη νοσοκόμα, τη νοσοκόμα-μαία ή το γιατρό σας για να σας βοηθήσουν να καθοδηγήσετε τις προσπάθειες ώθησης σας. Οι περισσότερες γυναίκες με επισκληρίδιο πιέζουν πολύ αποτελεσματικά και δεν χρειάζονται τη βοήθεια λαβίδας ή συσκευής εξαγωγής κενού για να γεννήσουν τα μωρά τους. Εάν είστε πολύ μουδιασμένοι, μερικές φορές η νοσοκόμα ή ο γιατρός σας ενθαρρύνει να ξεκουραστείτε άνετα ενώ η μήτρα συνεχίζει να σπρώχνει το μωρό προς τα κάτω. Μετά από λίγο, η επισκληρίδιος θα είναι λιγότερο ισχυρή, θα αισθάνεστε πιο ικανοί να πιέζετε, το μωρό θα βρίσκεται πιο κάτω από το κανάλι γέννησης και ο τοκετός μπορεί να προχωρήσει.

Για να πιέσετε αποτελεσματικά, θα χρειαστεί να πάρετε μια βαθιά αναπνοή και να την κρατήσετε στους πνεύμονές σας, να βάλετε το πηγούνι σας στο στήθος σας και να τραβήξετε τα πόδια σας προς το στήθος σας ενώ φέρετε προς τα κάτω. Οι ίδιες οδηγίες ισχύουν και αν κάνετε οκλαδόν. Οι γυναίκες χρησιμοποιούν τους ίδιους μύες για να απωθήσουν ένα μωρό όπως κάνουν για να απωθήσουν μια κίνηση του εντέρου. Αυτοί οι συγκεκριμένοι μύες είναι πολύ δυνατοί και αποτελεσματικοί στη γέννηση ενός μωρού. Εάν δεν χρησιμοποιηθούν, μπορεί να χρειαστεί πολύ περισσότερος χρόνος για την παράδοση.

Μερικές γυναίκες φοβούνται μήπως περάσουν κατά λάθος κάποιο σκαμνί αν χρησιμοποιήσουν αυτούς τους μύες για να σπρώξουν. Αυτό είναι συχνό φαινόμενο και δεν πρέπει να ντρέπεστε αν συμβεί. Η νοσοκόμα θα το καθαρίσει γρήγορα. Εξάλλου, όλα τα άλλα πρέπει να ξεφύγουν για να επιτρέψουν τη γέννηση του μωρού.

Ο χρόνος που χρειάζεται για να σπρώξει το μωρό μέσα από το κανάλι γέννησης, κάτω από το ηβικό οστό και στο άνοιγμα του κόλπου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Σύμφωνα με την Mayo Clinic, μπορεί να χρειαστεί μια γυναίκα οπουδήποτε από λίγα λεπτά έως ώρες για να σπρώξει το μωρό σας. Ο χρόνος ποικίλλει ανάλογα με τους παράγοντες που συζητούνται παρακάτω.

Η πρώτη μεταβλητή είναι αν αυτός είναι ο πρώτος σας κολπικός τοκετός (ακόμα κι αν είχατε καισαρική τομή στο παρελθόν). Οι μύες της λεκάνης σας είναι σφιγμένοι όταν δεν έχουν τεντωθεί ποτέ για να φιλοξενήσουν τη γέννηση ενός βρέφους. Η διαδικασία του τεντώματος των μυών σας για να φιλοξενήσει τη γέννα μπορεί να είναι αργή και σταθερή. Συνήθως δεν χρειάζεται τόσος χρόνος για να σπρώξετε το μωρό έξω κατά τη διάρκεια των επόμενων τοκετών. Μερικές γυναίκες που έχουν κάνει λίγα μωρά μπορεί να πιέσουν μόνο μία ή δύο φορές για να γεννήσουν το μωρό επειδή οι μύες έχουν τεντωθεί στο παρελθόν.

Ο δεύτερος παράγοντας είναι το μέγεθος και το σχήμα της λεκάνης της μητέρας. Τα οστά της πυέλου μπορεί να διαφέρουν αρκετά σε μέγεθος και σχήμα. Ένα ωραίο, μεγάλο στρογγυλό άνοιγμα είναι ιδανικό. Μερικά πυελικά ανοίγματα μπορεί να είναι μεγάλα και μερικά μικρά, αλλά τα βρέφη μπορούν να πλοηγηθούν στα περισσότερα από αυτά καλά. Αν και σπάνια, ορισμένα ανοίγματα είναι πολύ στενά για να τα περάσει ακόμη και ένα μικρό βρέφος. Εάν σας έχουν πει ότι έχετε μια μικρή λεκάνη, θα σας ενθαρρύνουν να τοκετάσετε και θα δώσετε στη λεκάνη σας την ευκαιρία να τεντωθεί καθώς το βρέφος ξεκινά την κάθοδο προς το πυελικό άνοιγμα.

Ο τρίτος παράγοντας είναι το μέγεθος του βρέφους. Τα βρέφη έχουν οστά κρανίου που δεν είναι στερεωμένα σε μόνιμο σχήμα. Αυτά τα οστά είναι σε θέση να μετατοπίζονται και να επικαλύπτονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παράδοσης. Όταν συμβεί αυτό, το βρέφος θα γεννηθεί με ένα κάπως επίμηκες κεφάλι, το οποίο στοργικά αναφέρεται ως “κεφαλή κώνου”. Το κεφάλι θα επιστρέψει σε στρογγυλό σχήμα μέσα σε μια ή δύο ημέρες. Το κεφάλι ενός βρέφους μπορεί να είναι μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να χωρέσει η λεκάνη της μητέρας, αλλά αυτό δεν είναι συνήθως εμφανές μέχρι να επιχειρηθεί ο κολπικός τοκετός. Οι περισσότερες μητέρες έχουν την ευκαιρία να τοκετούν πρώτα κολπικά, ανάλογα με τις προβλεπόμενες επιπλοκές. Επίσης, εάν μια γυναίκα έχει γεννήσει με καισαρική τομή στο παρελθόν, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για ρήξη της μήτρας. Μερικοί γιατροί μπορεί να συστήσουν άλλη μια καισαρική τομή αντί για κολπικό τοκετό.

Ένας τέταρτος παράγοντας είναι η θέση του κεφαλιού του μωρού μέσα στη λεκάνη. Για φυσιολογικό κολπικό τοκετό, το μωρό θα πρέπει να είναι σε θέση να βγαίνει από τη μήτρα με το κεφάλι. Το στραμμένο προς τα πίσω προς την ουρά είναι η ιδανική κατάσταση. Αυτό ονομάζεται έναπρόσθια θέση. Όταν το μωρό είναι στραμμένο προς τα πάνω προς το ηβικό οστό (ονομάζεται αοπίσθια θέση), ο τοκετός μπορεί να είναι πιο αργός και η μητέρα να αισθάνεται περισσότερο πόνο στην πλάτη. Τα μωρά μπορούν να γεννηθούν στραμμένα προς τα πάνω, αλλά μερικές φορές χρειάζεται να περιστραφούν σε μια μπροστινή θέση. Το σπρώξιμο συνήθως διαρκεί περισσότερο όταν το μωρό βρίσκεται σε οπίσθια θέση.

Ο πέμπτος παράγοντας είναι η δύναμη της εργασίας.Δύναμηαναφέρεται στο πόσο δυνατές είναι οι συσπάσεις και πόσο σκληρά πιέζει η μητέρα. Οι συσπάσεις βοηθούν τον τράχηλο να διαστέλλεται και αν είναι αρκετά δυνατές ώστε να διαστέλλουν πλήρως τον τράχηλο, θα πρέπει να είναι αρκετά δυνατές για να σας βοηθήσουν να γεννήσετε το μωρό σας. Με καλό σπρώξιμο και καλή ισορροπία των άλλων παραγόντων, το βρέφος πιθανότατα θα γεννήσει μέσα σε μία ή δύο ώρες από το σπρώξιμο. Μπορεί να συμβεί νωρίτερα και μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο. Μην απογοητεύεστε – συνεχίστε να εργάζεστε!

Μερικές φορές, το μωρό χρειάζεται επιπλέον βοήθεια για να βγει έξω. Παρόλο που μπορεί να πιέζετε με όλη τη δύναμη που μπορείτε να συγκεντρώσετε, η ενέργειά σας μπορεί να έχει εξασθενίσει και λόγω της κούρασης, το σπρώξιμο σας μπορεί να μην είναι αρκετά δυνατό για να γεννήσετε το μωρό. Εναλλακτικά, μπορεί να είναι σφιχτή ή το μωρό μπορεί να χρειαστεί να περιστραφεί σε καλύτερη θέση για να στριμωχθεί προς τα έξω. Μετά από δύο έως τρεις ώρες καλής ώθησης, η νοσοκόμα ή ο γιατρός σας μπορεί να επιλέξει να οδηγήσει το μωρό έξω με ένα όργανο ενώ εσείς συνεχίζετε να σπρώχνετε.

Τα όργανα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η λαβίδα και ο απορροφητήρας κενού. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται εκτός εάν το μωρό μπορεί να δει και να φτάσει εύκολα. Ο γιατρός σας δεν θα «τραβήξει» το μωρό έξω. Το μωρό θα καθοδηγείται ενώ συνεχίζετε να πιέζετε.

Η επισιοτομή είναι μια τομή στη βάση του κόλπου για να μεγαλώσει το άνοιγμα για το μωρό. Στο παρελθόν, οι γιατροί πίστευαν ότι κάθε γυναίκα χρειαζόταν μια επισιοτομή για να γεννήσει ένα μωρό. Σύμφωνα με το Sutter Health, το εθνικό ποσοστό επισιοτομίας για μητέρες που πρωτοεμφανίζονται είναι λιγότερο από 13 τοις εκατό. Ωστόσο, σχεδόν το 70 τοις εκατό των γυναικών που γεννούν για πρώτη φορά βιώνουν μια φυσική ρήξη. Επί του παρόντος, οι επισιοτομές πραγματοποιούνται μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως:

• όταν το μωρό δυσφορεί και χρειάζεται βοήθεια να βγει γρήγορα
• όταν υπάρχει σχίσιμο των ιστών προς τα πάνω σε ευαίσθητες περιοχές όπως η ουρήθρα και η κλειτορίδα
• εάν μετά από ώθηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν υπάρχει πρόοδος στο τέντωμα ή προς τον τοκετό

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν θα χρειαστείτε ή όχι επισιοτομή. Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τις πιθανότητες να χρειαστείτε επισιοτομή. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που δεν μπορείτε να ελέγξετε, όπως το μέγεθος του μωρού σας.

Η κατανάλωση μιας καλά ισορροπημένης διατροφής και η περιοδική τέντωμα της κολπικής περιοχής κατά τη διάρκεια των τεσσάρων εβδομάδων πριν από την ημερομηνία τοκετού μπορεί να μειώσει τις αλλαγές που χρειάζεσαι επιστομία. Ο γιατρός σας μπορεί να εφαρμόσει ζεστές κομπρέσες στο άνοιγμα του κόλπου σας ή ζεστό ορυκτέλαιο, το οποίο μπορεί να μαλακώσει το δέρμα σας και να βοηθήσει το μωρό σας να βγει πιο εύκολα.

Τα μικρά ρήγματα του δέρματος μπορεί να είναι λιγότερο επώδυνα και να επουλωθούν πιο γρήγορα από μια επισιοτομή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να μην γίνει επισιοτομή, αλλά η μητέρα μπορεί να χρειαστεί ακόμα μερικά μικρά ράμματα.

Για την αποκατάσταση μιας επισιοτομής ή δακρύων, οι γιατροί χρησιμοποιούν ράμματα που διαλύονται έτσι ώστε να μην χρειάζεται να αφαιρεθούν. Μπορεί επίσης να εμφανίσετε κνησμό καθώς το δέρμα επουλώνεται.

Εάν το μωρό σας είναι σε σταθερή κατάσταση, μπορείτε να αρχίσετε να θηλάζετε λίγο μετά τη γέννηση του μωρού. Εάν το μωρό αναπνέει πολύ γρήγορα, μπορεί να πνιγεί από το μητρικό γάλα εάν αρχίσετε να θηλάζετε. Η νοσοκόμα θα σας ενημερώσει εάν υπάρχουν προβλήματα που θα απαιτούσαν καθυστέρηση στο θηλασμό.

Ωστόσο, πολλά νοσοκομεία προωθούν αυτό που είναι γνωστό ως επαφή «δέρμα με δέρμα» για μια ώρα μετά τη γέννηση του μωρού σας για να προωθήσουν τον χρόνο δέσιμου. Όχι μόνο αυτή η επαφή σας προκαλεί να απελευθερώσετε ορμόνες που ενθαρρύνουν τη μήτρα να αιμορραγεί λιγότερο, ένα μωρό μπορεί επίσης να αρχίσει να θηλάζει αυτή τη στιγμή. Αυτή η άμεση ευκαιρία δέσιμου θέτει τις βάσεις για μια στενή σχέση μητέρας-μωρού.

Σύμφωνα με μια μελέτη της Unicef, οι μητέρες που έκαναν επαφή δέρμα με δέρμα μετά τη γέννηση ανέφεραν 55,6 τοις εκατό αποτελεσματικότητα θηλασμού, σε σύγκριση με μητέρες που δεν το έκαναν, που ανέφεραν αποτελεσματικότητα 35,6 τοις εκατό.

Τα περισσότερα μωρά είναι ξύπνια κατά την πρώτη ώρα μετά τον τοκετό. Είναι μια υπέροχη στιγμή για να ξεκινήσετε το θηλασμό. Κάντε υπομονή και συνειδητοποιήστε ότι το μωρό δεν έχει θηλάσει ποτέ πριν. Θα χρειαστεί να εξοικειωθείτε με το νέο σας μωρό και το μωρό πρέπει να μάθει πώς να κολλάει. Μην απογοητεύεστε εάν εσείς και το μωρό δεν καταφέρετε να θηλάζετε αμέσως. Οι νοσοκόμες θα συνεργαστούν μαζί σας έως ότου εσείς και το μωρό σας δημιουργήσετε ένα καλό πρότυπο.