Τι είναι η ιδιοδεκτικότητα και γιατί είναι τόσο σημαντική;

Ανατομία ιδιοδεκτικότητας

Η ιδιοδεκτικότητα είναι βασικά ένας συνεχής βρόχος ανάδρασης μεταξύ των αισθητηριακών υποδοχέων σε όλο το σώμα σας και του νευρικού σας συστήματος.

Οι αισθητικοί υποδοχείς βρίσκονται στο δέρμα, τις αρθρώσεις και τους μύες σας. Όταν κινούμαστε, ο εγκέφαλός μας αισθάνεται την προσπάθεια, τη δύναμη και το βάρος των ενεργειών και των θέσεων μας και ανταποκρίνεται ανάλογα.

Συμπτώματα διαταραχής ιδιοδεκτικότητας

Η φυσιολογική ιδιοδεκτικότητα σάς επιτρέπει να κινείστε ελεύθερα χωρίς να σκεφτείτε δεύτερη φορά τις κινήσεις σας. Η μη φυσιολογική ιδιοδεκτικότητα προκαλεί συμπτώματα που μπορεί να επηρεάσουν ακόμη και τις πιο απλές δραστηριότητες.

τι να προσέξεις

Μια διαταραχή ιδιοδεκτικότητας ή τραυματισμός θα μπορούσε να προκαλέσει μια σειρά από σημεία και συμπτώματα, όπως:

• προβλήματα ισορροπίας, όπως δυσκολία να σταθεί κανείς στο ένα πόδι ή συχνές πτώσεις ενώ περπατά ή κάθεται

• ασυντόνιστες κινήσεις, όπως το να μην μπορείς να περπατήσεις σε ευθεία γραμμή

• αδεξιότητα, όπως το να πέφτεις ή να χτυπάς πράγματα

• κακός έλεγχος της στάσης του σώματος, όπως το να ξαπλώνετε ή να χρειάζεται να τοποθετήσετε επιπλέον βάρος σε ένα τραπέζι για ισορροπία ενώ κάθεστε
• δυσκολεύεστε να αναγνωρίσετε τη δύναμή σας, όπως το να πιέζετε πολύ δυνατά ένα στυλό όταν γράφετε ή να μην είστε σε θέση να μετρήσετε τη δύναμη που απαιτείται για να σηκώσετε κάτι
• αποφυγή ορισμένων κινήσεων ή δραστηριοτήτων, όπως το ανέβασμα σκαλοπατιών ή το περπάτημα σε ανώμαλες επιφάνειες λόγω φόβου πτώσης

Αιτίες διαταραχής της ιδιοδεκτικότητας

Η δυσλειτουργία της ιδιοδεκτικότητας μπορεί να προκληθεί από τραυματισμούς και διαταραχές που επηρεάζουν οποιοδήποτε μέρος του ιδιοδεκτικού συστήματος μεταξύ των αισθητηριακών υποδοχέων που στέλνουν τα σήματα στα μέρη του εγκεφάλου που τα λαμβάνουν και τα ερμηνεύουν.

Ο κίνδυνος απώλειας ιδιοδεκτικότητας αυξάνεται καθώς γερνάμε λόγω ενός συνδυασμού φυσικών αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία στα νεύρα, τις αρθρώσεις και τους μύες.

Παραδείγματα τραυματισμών και καταστάσεων που μπορεί να προκαλέσουν έλλειμμα ιδιοδεκτικότητας περιλαμβάνουν:

• εγκεφαλικές κακώσεις
• κήλη δίσκου
• αρθρίτιδα
• σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ)
• Εγκεφαλικό
• διαταραχή αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ)
• Διαβήτης
• περιφερική νευροπάθεια
• Νόσος Πάρκινσον
• νόσος του Huntington

• ALS (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση) ή νόσος του Lou Gehrig

• τραυματισμοί των αρθρώσεων, όπως διάστρεμμα αστραγάλου ή διάστρεμμα γόνατος
• χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης άρθρωσης, όπως αντικατάσταση ισχίου ή αρθροπλαστική γόνατος
• Νόσος Πάρκινσον

Πώς αξιολογείται η ιδιοδεκτικότητα;

Εάν έχετε συμπτώματα διαταραχής ιδιοδεκτικότητας, όπως προβλήματα ισορροπίας ή έλλειψη συντονισμού, ο γιατρός σας θα σας ρωτήσει για το ιατρικό ιστορικό σας, συμπεριλαμβανομένων τυχόν προϋπαρχουσών ιατρικών καταστάσεων και πρόσφατων τραυματισμών ή χειρουργικών επεμβάσεων.

Ένας επαγγελματίας υγείας, όπως γιατρός, φυσιοθεραπευτής ή εργοθεραπευτής, θα πραγματοποιήσει μια εξέταση, συμπεριλαμβανομένης μιας νευρολογικής εξέτασης. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν ένα ή περισσότερα τεστ ιδιοδεκτικότητας. Ο τύπος της δοκιμής που χρησιμοποιείται θα εξαρτηθεί από την περιοχή του σώματος που επηρεάζεται.

Ορισμένες δοκιμές ιδιοδεκτικότητας περιλαμβάνουν:

• Δοκιμή Romberg. Αυτό είναι το πιο συνήθως χρησιμοποιείται διαγνωστικό τεστ για ανωμαλίες ιδιοδεκτικότητας. Για να κάνετε το τεστ, στέκεστε χωρίς στήριξη για 30 δευτερόλεπτα με τις φτέρνες ενωμένες και τα μάτια σας κλειστά. Εάν χάσετε την ισορροπία σας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, θεωρείται θετικό αποτέλεσμα.
• Τεστ νηφαλιότητας πεδίου. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ένα ή μια σειρά από τεστ που χρησιμοποιούνται συχνά από αστυνομικούς για να αξιολογήσουν τους ύποπτους μεθυσμένους οδηγούς. Ένα τέτοιο τεστ περιλαμβάνει το κλείσιμο των ματιών και το άγγιγμα της μύτης σας με κάθε δείκτη σας. Η τυποποιημένη δοκιμή νηφαλιότητας πεδίου (SFST) είναι μια μπαταρία τριών δοκιμών. Περιλαμβάνει τη δοκιμή οριζόντιας νυσταγμού βλέμματος (HGN), η οποία περιλαμβάνει την παρακολούθηση ενός στυλό ή άλλου αντικειμένου που κινείται αργά με τα μάτια σας. το τεστ walk-and-turn (WAT), στο οποίο περπατάτε μερικά βήματα σε ευθεία γραμμή με το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. και το τεστ ενός ποδιού (OLS), το οποίο είναι απλώς όρθιο με το ένα πόδι σηκωμένο από το πάτωμα.
• Δοκιμή εύρεσης αντίχειρα. Για αυτήν τη δοκιμή, ο ελεγκτής θα τοποθετήσει ένα από τα χέρια σας σε μια συγκεκριμένη θέση. Στη συνέχεια, θα σας ζητηθεί να αγγίξετε τον τοποθετημένο αντίχειρα με τον άλλο αντίχειρα και δείκτη ενώ τα μάτια σας είναι κλειστά.
• Διαδοχικό άγγιγμα με το δάχτυλο. Αυτό το τεστ χρησιμοποιείται συχνά σε παιδιά και ενήλικες. Για να εκτελέσετε τη δοκιμή, αγγίξτε κάθε ένα από τα δάχτυλά σας στον αντίχειρά σας, ξεκινώντας με τον δείκτη σας.
• Τεστ περιφερικής ιδιοδεκτικότητας. Ο δοκιμαστής θα κρατήσει τα πλαϊνά του μεγάλου δακτύλου σας και θα εκτελεί κινήσεις πάνω και κάτω ενώ παρακολουθείτε. Στη συνέχεια πρέπει να επαναλάβετε την ίδια κίνηση με κλειστά μάτια.

Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να αξιολογήσει την ιδιοδεκτικότητα με ειδικό εξοπλισμό που ελέγχει και μετρά τις κινήσεις άλλων μερών του σώματος, όπως τα χέρια, η πλάτη, τα πόδια και τα πόδια σας.

Ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει άλλες διαγνωστικές εξετάσεις εάν υπάρχει υποψία υποκείμενης ιατρικής πάθησης ή τραυματισμού. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
• ακτινογραφίες
• αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία
• ηλεκτρομυογραφία
• ταχύτητα νευρικής αγωγιμότητας

Θεραπεία για προβλήματα ιδιοδεκτικότητας

Η θεραπεία ιδιοδεκτικότητας εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία και μπορεί να απαιτεί θεραπεία μιας ιατρικής πάθησης ή τραυματισμού.

Μαζί με τη θεραπεία οποιασδήποτε υποκείμενης πάθησης, η επιτυχημένη θεραπεία ιδιοδεκτικότητας περιλαμβάνει επίσης άλλες θεραπείες και ασκήσεις για να βοηθήσει στην απόκτηση δύναμης και στη βελτίωση της ισορροπίας και του συντονισμού.

Υπάρχει απόδειξη ότι η προπόνηση ιδιοδεκτικότητας μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως προληπτικό μέτρο για τη μείωση του κινδύνου τραυματισμών, όπως διαστρέμματα.

Οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:

• φυσικοθεραπεία, η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί σε οποιονδήποτε υποκείμενο τραυματισμό ή πάθηση και περιλαμβάνει δραστηριότητες για τη βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων, της δύναμης και της ισορροπίας
• εργοθεραπεία για να μάθετε πώς να διαχειρίζεστε τις καθημερινές εργασίες ενώ ζείτε με δυσλειτουργία ιδιοδεκτικότητας
• προπόνηση σωματοαισθητικής διέγερσης, όπως θεραπεία δονήσεων
• ασκήσεις, όπως ασκήσεις ισορροπίας

• τάι τσι, που βελτιώνει την ιδιοδεκτικότητα των κάτω άκρων, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα

• γιόγκα, η οποία βελτιώνει την ισορροπία και τη μυϊκή δύναμη

Προοπτικές για άτομα με διαταραχή ιδιοδεκτικότητας

Η προπόνηση της ιδιοδεκτικότητας έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στη θεραπεία της ιδιοδεκτικότητας που προκαλείται από μια σειρά καταστάσεων και τραυματισμών. Τα αποτελέσματα διαφέρουν από άτομο σε άτομο, ανάλογα με διάφορους παράγοντες, όπως η αιτία, η ηλικία σας και η γενική υγεία.

Επισκεφθείτε το γιατρό σας εάν ανησυχείτε ότι έχετε μη φυσιολογική ιδιοδεκτικότητα. Ο γιατρός σας μπορεί να συνεργαστεί μαζί σας για να αναπτύξει ένα σχέδιο θεραπείας που ταιριάζει καλύτερα στην περίπτωσή σας.

Η κατώτατη γραμμή

Η ιδιοδεκτικότητα παίζει ρόλο σε κάθε κίνηση που κάνετε, από το περπάτημα μέχρι το φαγητό. Ο γιατρός σας μπορεί να κάνει εξετάσεις για να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν έχετε μια ανωμαλία. Η προπόνηση ιδιοδεκτικότητας μπορεί να σας βοηθήσει να βελτιώσετε τις κινητικές σας δεξιότητες, τη μυϊκή σας δύναμη και την ισορροπία.