Πέρυσι, ένα ρεκόρ 114,4 εκατομμυρίων ανθρώπων παρακολούθησαν το Super Bowl, καθιστώντας το τη μετάδοση με τις περισσότερες προβολές στην αμερικανική ιστορία. Και το Super Bowl 50, που θα διεξαχθεί στις 7 Φεβρουαρίου στο Levi’s Stadium στη Σάντα Κλάρα της Καλιφόρνια, αναμένεται να ξεπεράσει αυτούς τους αριθμούς.
Αλλά δεν παρακολουθούν όλοι το παιχνίδι μόνο για διασκέδαση. Το 2014, οι άνθρωποι πόνταραν ένα τεράστιο ποσό 119,4 εκατομμυρίων δολαρίων στο παιχνίδι μόνο στα καζίνο του Λας Βέγκας, σημειώνοντας ρεκόρ. Και ορισμένοι αξιωματούχοι υπολόγισαν ότι τα παράνομα στοιχήματα για το παιχνίδι του 2015 ανήλθαν σε περίπου 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και δεν είναι μόνο τα μεγάλα παιχνίδια που κάνουν τους ανθρώπους να στοιχηματίζουν. Οι αθλητικοί αγώνες φαντασίας που πραγματοποιούνται σε όλη την Αμερική, από μικρές πισίνες γραφείων έως μεγάλα διαδικτυακά φόρουμ, σας επιτρέπουν να κάνετε καθημερινές επιλογές.
Ο Rodney Paul, Ph.D., οικονομολόγος στο Falk College of Sport and Human Dynamics του Πανεπιστημίου Syracuse, λέει ότι αν και οι περισσότερες αναφορές συνδέουν τον αριθμό των πρωταθλημάτων φαντασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες σε περίπου 2,5 εκατομμύρια, αυτός ο αριθμός είναι πιθανώς ακόμη υψηλότερος. «Είναι δύσκολο να υπολογίσουμε ακριβώς πόσα πρωταθλήματα υπάρχουν», λέει, «έτσι εικάζω ότι ο αριθμός των πρωταθλημάτων είναι ακόμη μεγαλύτερος από τον αναφερόμενο».
Σύμφωνα με την Fantasy Sports Trade Association (FSTA), 56,8 εκατομμύρια άνθρωποι παίζουν αθλήματα φαντασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Ο μέσος παίκτης, σύμφωνα με τα στοιχεία τους, είναι ένας άνδρας 37 ετών με τουλάχιστον πτυχίο κολεγίου και ξοδεύει 465 δολάρια το χρόνο για αθλήματα φαντασίας.
Το αγαπημένο άθλημα φαντασίας; Ποδόσφαιρο, φυσικά.
Είναι πραγματικά τζόγος;
Οι ιστότοποι φανταστικών αθλημάτων όπως το DraftKings — το οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται για «εγγυημένα περισσότερα από 1 δισεκατομμύρια δολάρια» — και το FanDuel θεωρούν τα καθημερινά αθλήματα φαντασίας ως παιχνίδι δεξιοτήτων, επομένως δεν το βλέπουν ως τζόγο, κάτι που τους εξαιρεί από τον νόμο επιβολής του παράνομου διαδικτυακού τζόγου του 2006.
Το FSTA, επίσης, υποστηρίζει ότι δεν είναι τζόγος, αλλά παιχνίδι δεξιοτήτων. Και τα δευτεροβάθμια δικαστήρια στη Νέα Υόρκη έχουν διαφωνήσει ότι τέτοιοι ιστότοποι είναι απλώς «μια αλλαγή της επωνυμίας των αθλητικών στοιχημάτων», επιτρέποντάς τους να συνεχίσουν να δέχονται αμοιβές και στοιχήματα.
Σύμφωνα με τον Παύλο, ο σωστός ορισμός του τζόγου είναι ο εξής: Ένα άτομο βάζει κάτι (συνήθως χρήματα) σε κίνδυνο, με την ευδιάκριτη πιθανότητα να χάσει. Με τα αθλήματα φαντασίας, λέει, σίγουρα υπάρχουν χρήματα σε κίνδυνο, εκτός και αν παίζετε δωρεάν (σε αυτή την περίπτωση, στοιχηματίζετε τον χρόνο σας, “που είναι επίσης πολύτιμο”, λέει).
Ο Paul λέει ότι ενώ ορισμένα τυχερά παιχνίδια είναι χρήσιμα για την κοινωνία, όπως το να στοιχηματίζετε στον εαυτό σας ξεκινώντας μια επιχείρηση, άλλα μπορεί να είναι επιζήμια. Από μια ορισμένη άποψη, ακόμη και η αγορά εισιτηρίων διαρκείας για την αγαπημένη σας ομάδα ή για να δείτε μια ταινία είναι επικίνδυνη, επειδή η ομάδα σας μπορεί να χάσει ή η ταινία μπορεί να είναι κακή.
«Τα αθλήματα φαντασίας και τα αθλητικά τυχερά παιχνίδια γενικά πιθανότατα ταιριάζουν σε αυτό το λογαριασμό», λέει ο Paul. “Οι άνθρωποι στοιχηματίζουν σε παιχνίδια ή πληρώνουν για να συμμετέχουν σε παιχνίδια φαντασίας για να αυξήσουν την απόλαυσή τους να παρακολουθούν αθλήματα.”
Όμως, ενώ κάθε ανάληψη κινδύνων μπορεί να τελειώσει άσχημα, το να παίζετε καθημερινά αθλήματα φαντασίας μπορεί να έχει ιδιαίτερα επικίνδυνες συνέπειες, επειδή υπάρχουν τόσοι πολλοί παράγοντες που παίζουν – για παράδειγμα, η κοπή του σπιτιού ή η αναποτελεσματική τιμολόγηση των παικτών NFL.
“Οι άνθρωποι απολαμβάνουν πραγματικά τη δραστηριότητα του να παίζουν αθλήματα φαντασίας, παρόλο που συνειδητοποιούν ότι είναι ένα παιχνίδι αρνητικής αναμενόμενης αξίας μακροπρόθεσμα”, είπε ο Paul. «Αυτός δεν είναι λόγος να απαιτήσουμε να φύγουν».
Αλλά όταν τα κέρδη συνεχίζουν να είναι αρνητικά ή όταν η δραστηριότητα είναι πιο ψυχαναγκαστική ή ευχάριστη, μπορεί να είναι σημάδι ότι κάποιος έχει πρόβλημα με τον τζόγο.
Πότε η φαντασία γίνεται πραγματικός εθισμός;
Τα αθλήματα φαντασίας μπορούν να βελτιώσουν την εμπειρία του να είσαι λάτρης των σπορ. Η παρακολούθηση των παιχνιδιών μπορεί να είναι πιο διασκεδαστική όταν διακυβεύεται κάτι πιο προσωπικό από την υπερηφάνεια της ομάδας, ειδικά εάν η επιλεγμένη ομάδα σας καταλήγει να είναι η καλύτερη.
Αυτά τα στοιχήματα που γίνονται στον αθλητισμό εξυπηρετούν τη λειτουργία της ψυχολογικής διέγερσης και ενίσχυσης. Μερικές μικρές μελέτες έχουν δείξει ότι αυτή η αίσθηση της αναζήτησης αυξάνεται με την τιμή του στοιχήματος, ανεξάρτητα από τη μορφή του στοιχήματος, είτε πρόκειται για ένα διαδικτυακό πρωτάθλημα φαντασίας ποδοσφαίρου είτε για ένα τραπέζι μπλάκτζακ Βέγκας.
Μια μελέτη 1.556 φοιτητών κολεγίου βρήκε «μια συσχέτιση μεταξύ της συμμετοχής σε αθλήματα φαντασίας και των προβλημάτων τζόγου». Άλλη έρευνα εξέτασε τη συμπεριφορά 563 ανδρών διαδικτυακών τζογαδόρων και κατέταξε το 23 τοις εκατό από αυτούς ως «προβληματικούς» παίκτες. Αυτοί οι παίκτες ήταν πολύ πιο πιθανό να ξοδεύουν περισσότερα από τους «κοινωνικούς» παίκτες ανά συνεδρία, καθώς και να στοιχηματίζουν από το σχολείο, να στοιχηματίζουν μόνοι τους και να στοιχηματίζουν ενώ πίνουν ή παίρνουν παράνομα ναρκωτικά. Ήταν επίσης πιο πιθανό να παίξουν περισσότερα χρήματα και να χάσουν περισσότερα.
Και στο
Αλλά είναι δύσκολο να αποδειχθεί μια σχέση αιτίου και αποτελέσματος. Η πλειονότητα των ανθρώπων που παίζουν σε πρωταθλήματα ποδοσφαίρου φαντασίας το κάνουν χωρίς αρνητικές συνέπειες, πέρα από το να είναι λίγα χρήματα.
Το Takeaway
Το Εθνικό Συμβούλιο Προβληματικών Τυχερών Παιχνιδιών (NCPG) λέει ότι οποιοσδήποτε παίζει τζόγο μπορεί να αναπτύξει προβλήματα εάν δεν γνωρίζει τους κινδύνους και δεν παίζει υπεύθυνα.
Ο εθισμός στον τζόγο είναι πλέον μια αναγνωρισμένη ψυχιατρική διαταραχή. Τα κριτήρια για τον διαγνώσιμο παθολογικό τζόγο περιλαμβάνουν ενασχόληση με το παιχνίδι, αυξημένη ανοχή, απώλεια ελέγχου, ανησυχία ή ευερεθιστότητα όταν σταματάτε, παίζετε για να ξεφύγετε από προβλήματα και προβλήματα με την οικογένεια, την εργασία ή το σχολείο.
Το NCPG εκτιμά ότι 2 εκατομμύρια ενήλικες στις ΗΠΑ πληρούν αυτά τα κριτήρια, ενώ μεταξύ 4 και 6 εκατομμύρια άνθρωποι θεωρούνται προβληματικοί τζογαδόροι. Αλλά το 85 τοις εκατό των ενηλίκων των ΗΠΑ που έχουν παίξει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους το έχουν κάνει με υπευθυνότητα, λέει το NCPG.
Discussion about this post