Πίνοντας αίμα: Γιατί το κάνουν οι άνθρωποι και είναι ασφαλές;

Μύθος ή πραγματικότητα?

Είναι η κατανάλωση ανθρώπινου αίματος μια διαταραχή από μόνη της;

Ο κλινικός βαμπιρισμός είναι σπάνιος αλλά τεκμηριωμένη διαταραχή που ορίζεται από τον καταναγκασμό να πιεις αίμα. Είναι επίσης γνωστό ως σύνδρομο Ρένφιλντ, το οποίο πήρε το όνομά του από έναν χαρακτήρα από τον «Δράκουλα» του Μπραμ Στόκερ. Οι άνθρωποι που τρέφονται με αίμα – είτε άνθρωποι είτε ζώα – το κάνουν από ό,τι πιστεύεται ότι είναι βιολογική ανάγκη, προκειμένου να διατηρήσουν την υγεία και τη ζωτικότητα.

Αν και ο κλινικός βαμπιρισμός είναι μια πραγματική διαταραχή, δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε εάν είναι η αιτία των συμπτωμάτων που αναφέρουν οι γαιοπαθείς ή ο λόγος για τον οποίο πίνουν αίμα. Οι μελέτες για τον κλινικό βαμπιρισμό είναι ελάχιστες. Οι κλινικές πληροφορίες σχετικά με τους αγγειάτρους είναι ακόμη πιο αραιές.

Μερικοί αγιολόγοι αναγνωρίζουν ότι η επιθυμία μπορεί να είναι ψυχοσωματική. Αλλά χωρίς έρευνα, δεν υπάρχει πραγματικός τρόπος να το μάθεις.

Μπορεί η κατανάλωση ανθρώπινου αίματος να βοηθήσει στη θεραπεία ορισμένων διαταραχών;

Αν και γίνεται λόγος για κατανάλωση ανθρώπινου αίματος για τη θεραπεία καταστάσεων όπου χρησιμοποιούνται μεταγγίσεις (σκεφτείτε αιμορραγικές διαταραχές ή νεφρική νόσο), δεν υπάρχουν κλινικά στοιχεία που να το υποστηρίζουν.

Οι ερευνητές γνωρίζουν ότι οι μεταγγίσεις αίματος υφίστανται διαφορετική επεξεργασία από το αίμα που καταπίνεται.

Με μια μετάγγιση, το αίμα του δότη μεταφέρεται στη φλέβα σας απευθείας μέσω μιας ενδοφλέβιας (IV) γραμμής.

Η κατανάλωση αίματος, από την άλλη πλευρά, υποβάλλεται σε επεξεργασία από το σώμα όπως το νερό: στο στομάχι, στο λεπτό έντερο και μετά στην κυκλοφορία του αίματος. Αλλά σε αντίθεση με, ας πούμε, τις νυχτερίδες βαμπίρ, τα ανθρώπινα σώματα δεν έχουν τους σωστούς μηχανισμούς που απαιτούνται για την πέψη του αίματος. Η κατάποση άφθονων ποσοτήτων αίματος μπορεί να βλάψει το στομάχι σας και μπορεί να προκαλέσει εμετό.

Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν αυτήν την προσέγγιση στη θεραπεία.

Η ερυθροποιητική πρωτοπορφυρία (EPP) είναι μια σπάνια διαταραχή που προκαλεί το δέρμα να γίνεται απίστευτα ευαίσθητο στο ηλιακό φως. Στις μέρες μας, οι γιατροί συμβουλεύουν τα άτομα που έχουν EPP να αποφεύγουν την έκθεση στον ήλιο. Οι τακτικές μεταγγίσεις αίματος χρησιμοποιούνται επίσης για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Κάποιοι εικάζουν ότι οι προμοντέρνοι άνθρωποι που έπιναν αίμα ζώων και έβγαιναν μόνο τη νύχτα – τροφοδοτώντας τη λαογραφία των βρικόλακων – μπορεί να το έκαναν για να περιθάλψουν το EPP.

Είναι ασφαλές να πιεις το αίμα κάποιου άλλου;

Μπορεί να είναι ασφαλές να πίνετε αίμα σε μικρές ποσότητες, υποθέτοντας ότι το αίμα είναι απαλλαγμένο από ασθένειες. Αλλά το να πίνεις περισσότερα από, ας πούμε, δύο κουταλάκια του γλυκού, σε βάζει στην επικίνδυνη ζώνη.

Γιατί; Το υγιές ανθρώπινο αίμα είναι πλούσιο σε σίδηρο. Το σώμα μας δυσκολεύεται να απαλλαγεί από τον υπερβολικό σίδηρο. Εάν πίνετε περισσότερο από αυτό που θα μπορούσατε να καταναλώσετε όταν τρώτε μια ωμή μπριζόλα, διατρέχετε κίνδυνο υπερφόρτωσης σιδήρου. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αιμοχρωμάτωση.

Η αιμοχρωμάτωση μπορεί να είναι γενετική ή να προκαλείται από άλλες υποκείμενες παθήσεις. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να συμβεί εάν το σώμα σας απορροφήσει πάρα πολύ σίδηρο από το αίμα που πίνετε.

Η επίτευξη αυτού του επιπέδου τοξικότητας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης άλλων απειλητικών για τη ζωή διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων, της ηπατικής νόσου και του διαβήτη. Αυτό συμβαίνει επειδή η περίσσεια σιδήρου αποθηκεύεται στο συκώτι, την καρδιά και το πάγκρεας, οδηγώντας σε κάθε είδους προβλήματα υγείας.

Τι γίνεται με το να πίνεις το αίμα σου;

Μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση του δικού σας αίματος για θεραπεία πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP) μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση τραυμάτων και ορισμένων αθλητικών τραυματισμών. Όμως η θεραπεία PRP χορηγείται μέσω ενέσεων. Η κατανάλωση αίματος δεν θα έχει το ίδιο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Η κατανάλωση περισσότερων από λίγων σταγόνων – όπως από ένα σπασμένο χείλος – μπορεί πραγματικά να σας προκαλέσει ναυτία και να οδηγήσει σε εμετό.

Εάν συνεχίσετε να καταναλώνετε σημαντική ποσότητα, είναι πιθανή η αιμοχρωμάτωση.

Τι γίνεται με το να πίνεις αίμα ζώων;

Το αίμα των ζώων είναι υψηλή διατροφική αξία. Μπορεί να σας βοηθήσει να ενισχύσετε τη διατροφή σας με σίδηρο και άλλα θρεπτικά συστατικά.

Η κατανάλωση αίματος ζώων είναι γενικά ασφαλής σε μικρές ποσότητες. Το να τρώτε μια σπάνια μπριζόλα ή ένα λουκάνικο με αίμα συνήθως δεν θα έχει αρνητικές επιπτώσεις.

Αλλά η κατάποση αίματος από ζώα σε μεγάλες ποσότητες θα μπορούσε να είναι επικίνδυνη, ειδικά εάν το αίμα δεν συλλέχθηκε με υγιεινό τρόπο. Το αίμα των ζώων είναι επιρρεπές στην ανάπτυξη βακτηρίων, επομένως η κατάποση μεγάλων ποσοτήτων θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης και άλλων ασθενειών.

Είναι επίσης δυνατή η αιμοχρωμάτωση.

Συνολικά, είναι νόμιμη η κατανάλωση αίματος;

Η συναίνεση είναι το κλειδί για τον βαμπιρισμό. Αλλά το να έχεις συναινέσει αιμοδότης δεν σημαίνει ότι η πρακτική είναι νόμιμη.

Ανάλογα με το πού ζείτε, μπορεί να τιμωρηθείτε ποινικά για την κατάποση αίματος ανθρώπου ή ζώων. Η Λουιζιάνα, για παράδειγμα, έχει νόμο για τα βιβλία που απαγορεύει τις «τελετουργικές πράξεις». Το κράτος ορίζει αυτά ως οποιαδήποτε πρακτική με σκοπό να πιουν αίμα ή να φάνε απορρίμματα ζώων. Κάποιος που θα διαπιστωθεί ότι παραβιάζει το νόμο θα μπορούσε να φυλακιστεί έως και πέντε χρόνια ή να του επιβληθεί πρόστιμο έως και 5.000 $ — ή και τα δύο.

Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έκρινε ότι οι θυσίες ζώων για θρησκευτικούς σκοπούς — που μπορεί να περιλαμβάνουν την κατανάλωση αίματος — είναι συνταγματικές σύμφωνα με τη ρήτρα θρησκευτικής ελευθερίας της Πρώτης Τροποποίησης. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι που ασκούν τελετουργικές θυσίες ζώων είναι ασφαλείς από τους κρατικούς νόμους για τη σκληρότητα των ζώων.

Πράγματα που πρέπει να έχετε υπόψη σας

Εάν ασκείτε κλινικό βαμπιρισμό, υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να έχετε κατά νου:

• Να λαμβάνετε πάντα τη συγκατάθεση του δότη σας, μαζί με τα αρχεία υγείας του που αποδεικνύουν ότι δεν έχουν κάποια ασθένεια. Ο τακτικός έλεγχος για σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις είναι το κλειδί για να διασφαλίσουμε ότι όλοι είναι υγιείς και ασφαλείς.
• Μπορεί να θέλετε να ζήσετε τη φαντασίωση του Lestat, αλλά όχι κυριολεκτικά πάρτε μια μπουκιά από τον εαυτό σας ή τον δότη σας. Το δάγκωμα δεν είναι ασφαλές ή υγιεινό.
• Οτιδήποτε χρησιμοποιείτε για να πληγώσετε το δέρμα θα πρέπει να αποστειρωθεί χρησιμοποιώντας βραστό νερό.
• Θα πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη το βάθος και τη θέση της ρήξης. Δεν θέλετε να διακινδυνεύσετε να χτυπήσετε μια κύρια φλέβα ή αρτηρία, κάτι που θα μπορούσε να είναι απειλητικό για τη ζωή.
• Το στόμα σας πρέπει να είναι καθαρό εάν σκοπεύετε να πιείτε απευθείας από το δέρμα. Αυτό σημαίνει σχολαστικό βούρτσισμα, χρήση οδοντικού νήματος και στοματικό διάλυμα. Εάν δεν το κάνετε αυτό, είναι πιο πιθανό να διαδώσετε βακτήρια και άλλα παθογόνα μεταξύ του στόματός σας και της πληγής.
• Στη συνέχεια, πλύνετε το ρήγμα με αντιβακτηριακό σαπούνι και ζεστό νερό. Εφαρμόστε μια αντιβιοτική αλοιφή και καλύψτε την περιοχή με έναν επίδεσμο. Επαναλάβετε καθημερινά μέχρι να επουλωθεί.
• Κρατήστε τον γιατρό σας ενήμερο για την πρακτική σας στον βαμπιρισμό, ώστε να μπορεί να σας κάνει τακτικές προληπτικές εργαστηριακές εργασίες και να παρακολουθεί τυχόν αλλαγές.

Η κατώτατη γραμμή

Η κατανάλωση ανθρώπινου αίματος δεν είναι κάτι που πρέπει να γίνεται ελαφρά, καθώς μπορεί να εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία. Θα πρέπει να μάθετε τους νόμους και τις πιθανές νομικές επιπτώσεις στην περιοχή σας, καθώς και να βρείτε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης που μπορείτε να εμπιστευτείτε. Ο γιατρός σας θα πρέπει να διασφαλίσει ότι κάνετε τακτικές προληπτικές εργαστηριακές εργασίες και να σας παρακολουθεί για τυχόν αλλαγές.