ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Τι είναι η νόσος του Graves;
Η νόσος του Graves είναι ένας τύπος αυτοάνοσης νόσου που βλάπτει τον θυρεοειδή αδένα. Αυτός ο αδένας σε σχήμα πεταλούδας στο λαιμό παράγει ορμόνες που ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα σας χρησιμοποιεί την ενέργεια (μεταβολισμός).
Η νόσος του Graves είναι η πιο κοινή αιτία υπερθυρεοειδισμού (υπερδραστήριος θυρεοειδής αδένας). Τα άτομα με νόσο του Graves παράγουν υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών, η οποία μπορεί να βλάψει την καρδιά και άλλα όργανα. Η πάθηση πήρε το όνομά της από τον Ρόμπερτ Γκρέιβς, έναν Ιρλανδό γιατρό που περιέγραψε για πρώτη φορά την πάθηση το 1800.
Πού είναι ο θυρεοειδής σας;
Αυτός ο αδένας στο μέγεθος του αντίχειρα κάθεται στη βάση του λαιμού σας. Είναι κάτω από το μήλο του Αδάμ σου και μπροστά από την τραχεία σου. Μια γέφυρα από ιστό συνδέει τον δεξιό και τον μπροστινό λοβό, ή τις πλευρές, του αδένα, δίνοντας στον θυρεοειδή σχήμα πεταλούδας.
Πόσο συχνή είναι η νόσος του Graves;
Η νόσος του Graves επηρεάζει έναν στους 200 Αμερικανούς, καθιστώντας την την κορυφαία αιτία υπερθυρεοειδισμού.
Ποιος μπορεί να νοσήσει από τη νόσο του Graves;
Η νόσος του Graves επηρεάζει περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες. Εμφανίζεται συνήθως σε άτομα ηλικίας μεταξύ 30 και 50 ετών. Η πάθηση τείνει να εμφανίζεται σε οικογένειες.
Ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου του Graves αυξάνεται εάν έχετε:
- Οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδικής νόσου.
- Μια άλλη αυτοάνοση ασθένεια, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο λύκος ή ο διαβήτης τύπου 1.
-
Κοιλιοκάκη.
- Ορμονική διαταραχή, όπως η νόσος του Addison.
- κακοήθης αναιμία (ανεπάρκεια σιδήρου που προκαλείται από έλλειψη βιταμίνης Β12).
-
Λεύκη, μια διαταραχή του δέρματος που αλλάζει το χρώμα του δέρματος.
Συμπτώματα και Αιτίες
Τι προκαλεί τη νόσο του Graves;
Οι ειδικοί δεν γνωρίζουν τι προκαλεί αυτοάνοσες ασθένειες όπως η νόσος του Graves. Κάτι προκαλεί το ανοσοποιητικό σύστημα να υπερπαράγει ένα αντίσωμα που ονομάζεται θυρεοειδοτρόπος ανοσοσφαιρίνη (TSI). Το έναυσμα μπορεί να είναι ένας συνδυασμός γονιδίων και έκθεση σε έναν ιό. Το TSI προσκολλάται σε υγιή κύτταρα του θυρεοειδούς, με αποτέλεσμα ο αδένας να υπερπαράγει θυρεοειδικές ορμόνες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου του Graves;
Ο υπερθυρεοειδισμός επιταχύνει ορισμένες λειτουργίες του σώματος. Τα συμπτώματα της νόσου του Graves περιλαμβάνουν:
- Δυσκολία στον ύπνο.
- Διευρυμένος θυρεοειδής (βρογχοκήλη).
- Φλεγμονή των ματιών που κάνει τους βολβούς των ματιών να προεξέχουν από τις κόγχες.
- Γρήγορος, ακανόνιστος καρδιακός παλμός (αρρυθμία).
-
Κούραση.
- Τρέμουλο χεριών.
- Δυσανεξία στη θερμότητα.
- Ευερέθιστο.
- Μυϊκή αδυναμία.
- Ανεξήγητη απώλεια βάρους.
Διάγνωση και Δοκιμές
Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου του Graves;
Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να κάνει μια διάγνωση με βάση τα συμπτώματά σας, όπως ο διογκωμένος θυρεοειδής και το οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδούς ή αυτοάνοσης νόσου. Μπορεί επίσης να κάνετε αυτές τις εξετάσεις για να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση της νόσου του Graves:
- Εξέταση αίματος: Οι εξετάσεις αίματος θυρεοειδούς μετρούν το TSI, ένα αντίσωμα που διεγείρει την παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών. Οι εξετάσεις αίματος ελέγχουν επίσης τις ποσότητες των ορμονών διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH). Ένα χαμηλό επίπεδο TSH υποδηλώνει ότι ο θυρεοειδής αδένας παράγει υπερβολική ποσότητα ορμονών. Η υπερπαραγωγή αναγκάζει την υπόφυση να παράγει λιγότερη TSH.
- Δοκιμή πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου (RAIU): Ο θυρεοειδής συλλέγει ιώδιο από το αίμα για να παράγει θυρεοειδική ορμόνη. Με τη δοκιμή RAIU, καταπίνετε μια μικρή ποσότητα ραδιενεργού ιωδίου. Η κατάποση ενός ραδιενεργού υλικού μπορεί να ακούγεται τρομακτική, αλλά αυτή η θεραπεία στοχεύει με ασφάλεια μόνο τα κύτταρα του θυρεοειδούς – το υπόλοιπο σώμα σας δεν επηρεάζεται. Μια συσκευή μετρά την ποσότητα ιωδίου που απορροφά ο θυρεοειδής αδένας. Τα υψηλά επίπεδα απορρόφησης ιωδίου μπορεί να είναι σημάδι της νόσου του Graves.
- Σάρωση θυρεοειδούς: Η σάρωση θυρεοειδούς είναι μια εξέταση απεικόνισης που χρησιμοποιεί ραδιενεργό υλικό για να εξετάσει πώς λειτουργεί ο θυρεοειδής. Γίνεται τυπικά με την έγχυση ενός υλικού που ονομάζεται τεχνήτιο πριν από την εξέταση, περιμένοντας ένα μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια δημιουργώντας εικόνες του θυρεοειδούς. Κατά τη διάρκεια της σάρωσης, ο πάροχος θα δει μια εικόνα του αδένα, καθώς και θα μπορεί να δει το μοτίβο πρόσληψης του αδένα. Αυτό το μοτίβο βοηθά στον πάροχο σας πόσο καλά λειτουργεί ο αδένας. Μπορεί επίσης να είναι μέρος της διαδικασίας διάγνωσης, καθώς εάν έχετε διάχυτη (διασπαρμένη) υψηλή πρόσληψη, είναι πιθανόν η νόσος του Graves. Εάν υπάρχουν εστιακές (συγκεκριμένες) περιοχές πρόσληψης, αυτό είναι πιο πιθανό να είναι διαφορετικός τύπος υπερθυρεοειδισμού.
Υπάρχουν επίσης δύο τύποι αντισωμάτων που συνδέονται με τη νόσο του Graves που μπορεί να ανιχνευθούν κατά τη διάρκεια των εξετάσεών σας. Αυτά τα αντισώματα περιλαμβάνουν TSI (αντισώματα διέγερσης του θυρεοειδούς), καθώς και TBII (ανασταλτικές ανοσοσφαιρίνες που δεσμεύουν τη θυρεοτροπίνη).
Σε ορισμένους ασθενείς, θα υπάρχουν αρνητικά αντισώματα και η διάγνωση θα εξαρτηθεί από τα εργαστηριακά τους αποτελέσματα (κυρίως TSH, αλλά και FT4 και FT3), την πρόσληψη ραδιοϊωδίου και τη σάρωση θυρεοειδούς.
Διαχείριση και Θεραπεία
Πώς αντιμετωπίζεται ή αντιμετωπίζεται η νόσος του Graves;
Η νόσος του Graves είναι μια δια βίου πάθηση. Ωστόσο, οι θεραπείες μπορούν να κρατήσουν τον θυρεοειδή αδένα υπό έλεγχο. Η ιατρική φροντίδα μπορεί ακόμη και να κάνει την ασθένεια να υποχωρήσει προσωρινά (ύφεση):
- Βήτα-αναστολείς: Οι β-αναστολείς, όπως η προπρανολόλη και η μετοπρολόλη, είναι συχνά η πρώτη γραμμή θεραπείας. Αυτά τα φάρμακα ρυθμίζουν τον καρδιακό σας ρυθμό και προστατεύουν την καρδιά σας μέχρι να εφαρμοστούν άλλες θεραπείες υπερθυρεοειδισμού.
- Αντιθυρεοειδικά φάρμακα: Τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα, όπως η μεθιμαζόλη (Tapazole®) και η προπυλθειουρακίλη, εμποδίζουν την παραγωγή θυρεοειδικής ορμόνης από τον αδένα. Σε ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων, αυτά τα φάρμακα προκαλούν δερματικά εξανθήματα και χαμηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, γεγονός που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης. Σπάνια αναπτύσσεται ηπατική νόσο.
- Ακτινοθεραπεία: Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο περιλαμβάνει τη λήψη μιας δόσης ραδιενεργού ιωδίου σε χάπι ή υγρή μορφή. Σε διάστημα δύο έως τριών μηνών, η ακτινοβολία καταστρέφει αργά τα κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα. (Το υπόλοιπο σώμα σας δεν εκτίθεται σε ακτινοβολία.) Καθώς ο θυρεοειδής αδένας συρρικνώνεται, τα επίπεδα των ορμονών επανέρχονται στο φυσιολογικό. Οι γυναίκες που είναι έγκυες ή θηλάζουν δεν πρέπει να λαμβάνουν αυτή τη θεραπεία.
- Χειρουργική επέμβαση: Η θυρεοειδεκτομή περιλαμβάνει χειρουργική αφαίρεση ολόκληρου ή μέρους του θυρεοειδούς αδένα. Μετά την επέμβαση, μερικοί άνθρωποι παράγουν πολύ λίγη θυρεοειδική ορμόνη (μια κατάσταση που ονομάζεται υποθυρεοειδισμός). Εάν εμφανίσετε αυτό το πρόβλημα, μπορεί να χρειαστεί να λαμβάνετε φάρμακα ορμόνης υποκατάστασης του θυρεοειδούς, όπως λεβοθυροξίνη (Synthroid®) ή φυσικό αποξηραμένο θυρεοειδή (Armour® ή Nature-Throid®), εφ’ όρου ζωής.
Ποιες είναι οι επιπλοκές της νόσου του Graves;
Η νόσος Graves που δεν αντιμετωπίζεται σωστά ή δεν αντιμετωπίζεται σωστά αυξάνει τον κίνδυνο για αυτές τις επιπλοκές:
- Οφθαλμική νόσος: Η οφθαλμοπάθεια του θυρεοειδούς, ή η οφθαλμοπάθεια του Graves, εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους μυς και τους ιστούς γύρω από τα μάτια. Η φλεγμονή προκαλεί τα μάτια να προεξέχουν ή να διογκώνονται. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να προκαλέσουν διπλή όραση (βλέποντας δύο από την ίδια εικόνα) και ευαισθησία στο φως. Το σοβαρό οίδημα μπορεί να βλάψει το οπτικό νεύρο και να οδηγήσει σε απώλεια όρασης.
- Καρδιακά προβλήματα: Η μη ελεγχόμενη νόσος Graves μπορεί να προκαλέσει αρρυθμία (ακανόνιστος καρδιακός παλμός). Η αρρυθμία αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού, καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων καρδιακών προβλημάτων.
- Δερματικά προβλήματα: Ένας μικρός αριθμός ατόμων με τη νόσο του Graves αναπτύσσει κόκκινο, παχύρρευστο δέρμα στις κνήμες και στα πόδια τους. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται δερμοπάθεια του Graves ή προκθηματικό μυξοίδημα. Η κατάσταση δεν είναι επώδυνη, αλλά μπορεί να είναι άβολη. Οι κρέμες υδροκορτιζόνης χωρίς ιατρική συνταγή, όπως η Cortizone®, μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση.
- Θυελλοειδής καταιγίδα: Η επικίνδυνα υψηλή δραστηριότητα του θυρεοειδούς επιταχύνει τις λειτουργίες του σώματος. Προκαλεί αρρυθμία, γρήγορο σφυγμό και σοκ. Αυτή η απειλητική για τη ζωή κατάσταση είναι γνωστή ως καταιγίδα του θυρεοειδούς. Απαιτεί γρήγορη θεραπεία με αντιθυρεοειδικά φάρμακα.
Πώς η νόσος του Graves επηρεάζει την εγκυμοσύνη;
Οι ορμόνες του θυρεοειδούς παίζουν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος του μωρού. Ο ανεπεξέργαστος υπερθυρεοειδισμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι επιβλαβής για εσάς και το αγέννητο παιδί σας. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να ελέγχει τα επίπεδα των ορμονών σας σε μηνιαία βάση για να διασφαλίσει ότι παραμένουν εντός ενός ασφαλούς εύρους. Η υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο:
- Χαμηλό βάρος γέννησης (νεογέννητα που ζυγίζουν λιγότερο από 5 κιλά, 8 ουγγιές).
-
Αποβολή (απώλεια εγκυμοσύνης πριν το μωρό αναπτυχθεί πλήρως).
-
Προεκλαμψία (υψηλή αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης).
-
Πρόωρος τοκετός (τοκετός που συμβαίνει πριν από την 37η εβδομάδα της εγκυμοσύνης).
- Υπερθυρεοειδισμός βρεφών (υψηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών σε νεογέννητο).
- Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια στη μητέρα.
Πρόληψη
Πώς μπορώ να προλάβω τη νόσο του Graves;
Οι ειδικοί εξακολουθούν να μην είναι σίγουροι τι προκαλεί αυτοάνοσες ασθένειες όπως η νόσος του Graves. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει γνωστός τρόπος πρόληψης της ασθένειας.
Προοπτική / Πρόγνωση
Ποια είναι η πρόγνωση (προοπτική) για τα άτομα με νόσο του Graves;
Η διατήρηση των θυρεοειδικών ορμονών σε ένα υγιές εύρος μπορεί να είναι δύσκολη όταν πάσχετε από τη νόσο του Graves. Οι θεραπείες είναι συχνά αποτελεσματικές αλλά μπορεί να έχουν παρενέργειες. Μετά τη θεραπεία, μερικοί άνθρωποι αρχίζουν να παράγουν πολύ λίγη θυρεοειδική ορμόνη. Στη συνέχεια χρειάζονται θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών εφ’ όρου ζωής.
Ζουν με
Πότε πρέπει να καλέσω τον γιατρό;
Θα πρέπει να καλέσετε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης εάν έχετε τη νόσο του Graves και εμφανίσετε:
- Διπλή όραση.
- Ακραία μυϊκή αδυναμία.
- Γρήγορος, ακανόνιστος καρδιακός παλμός.
-
Πυρετός.
- Ευαισθησία στο φως.
- Πίεση ή πόνος στα μάτια.
- Δερματικό εξάνθημα ή κνησμός, που μπορεί να είναι σημάδι φαρμακευτικής αλλεργίας.
-
Πονόλαιμος που δεν υποχωρεί.
Τι ερωτήσεις πρέπει να κάνω στον γιατρό μου;
Εάν πάσχετε από τη νόσο του Graves, μπορεί να θέλετε να ρωτήσετε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης:
- Ποια είναι η καλύτερη θεραπεία για μένα;
- Ποιες είναι οι παρενέργειες της θεραπείας;
- Πρέπει να αποφεύγω ορισμένα φάρμακα;
- Θα μπορούσε να με βοηθήσει η επέμβαση για την αφαίρεση του θυρεοειδούς;
- Η νόσος του Graves προκαλεί άλλα προβλήματα υγείας;
- Πρέπει να προσέχω για σημάδια επιπλοκών;
Σημείωμα από την κλινική του Κλίβελαντ
Τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών που είναι πολύ υψηλά λόγω της νόσου του Graves μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα ελέγχει τακτικά τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών σας για να διασφαλίσει ότι οι αριθμοί παραμένουν σε ένα υγιές εύρος. Μερικές φορές, οι θεραπείες για τη μείωση της περίσσειας θυρεοειδικής ορμόνης έχουν ως αποτέλεσμα το σώμα σας να παράγει πολύ λίγη ορμόνη. Εάν συμβεί αυτό, η θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών μπορεί να καλύψει το κενό.
Discussion about this post