Γιατί έπαθα τραύμα μετά την εξερεύνηση των νηπιαγωγείων

Έχει σημασία το νηπιαγωγείο που φοιτά το παιδί σας;

Πριν από έξι χρόνια, κανένας από τους άμεσους φίλους μας δεν είχε παιδί προσχολικής ηλικίας. Δεν είχαμε συστάσεις για να μας οδηγήσουν στη σωστή κατεύθυνση. Η τοποθεσία φαινόταν σαν ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε, γιατί το μόνο που έκανε το Διαδίκτυο ήταν να μου δώσει μια λίστα ελέγχου μήκους μιλίων για το πώς να βρω το «καλύτερο» νηπιαγωγείο.

Αυτό περιλάμβανε πράγματα όπως:

• ξεκινώντας την αναζήτησή μας ένα χρόνο πριν ήμασταν έτοιμοι να εγγραφούμε (το είχαμε κάνει 9 μήνες, ουπς)
• συμμετοχή σε εκθέσεις προσχολικής ηλικίας (πείτε τι;)
• να είμαστε ενημερωμένοι για τις τάσεις βιολογικών, χορτοφαγικών και χωρίς γλουτένη και την προσωπική μας στάση
• βρίσκοντας ένα πρόγραμμα σπουδών που θα διδάξει το 4χρονο Mandarin μας

Οπλισμένοι με αυτήν την κατανόηση και μια αόριστη αντίληψη ότι το όλο νόημα της προσχολικής ηλικίας ήταν οι ευκαιρίες που θα έδινε στον γιο μας να περνά χρόνο με άλλα άτομα με το ύψος του, κανονίσαμε τρεις περιηγήσεις σε τρία ξεχωριστά νηπιαγωγεία.

Δύο υπήρχαν από τότε που ο σύζυγός μου ήταν στο δημοτικό σχολείο στην ίδια πόλη. Το άλλο ήταν ολοκαίνουργιο.

Η ελίτ της προσχολικής ηλικίας

Το πρώτο νηπιαγωγείο, το ολοκαίνουργιο, ήταν εντυπωσιακό από το δεύτερο που σηκώσαμε.

Η εγκατάσταση ήταν όμορφη, με μεγάλους, περιφραγμένους χώρους παιχνιδιού μακριά από όλες τις τάξεις. Υπήρχε ολοκαίνουργιος εξοπλισμός παιχνιδιού και κήποι σε μέγεθος παιδιού, καθώς και ένας καταπράσινος χώρος με γρασίδι.

Στο εσωτερικό, ένα χαρούμενο λόμπι επέτρεπε μόνο κωδικοποιημένη πρόσβαση στο εσωτερικό, όπου οι ζωγραφισμένες στο χέρι τοιχογραφίες οδηγούσαν τον δρόμο σε διάφορες αίθουσες διδασκαλίας.

Καθένα ήταν εξοπλισμένο με γλυκά κουτάκια και τραπέζια, καρέκλες και γιογιό σε μέγεθος παιδιού. Χαρούμενα αλφάβητα και αφίσες και πινακίδες με έντονα χρώματα στολίζουν τους τοίχους. Ήταν εντελώς τέλειο.

Και με έπεσε, γάντζος, πετονιά και βουλιάρα.

Ο σκηνοθέτης ήταν όλοι αποτελεσματικοί χειραψίες, χαμόγελα και σημεία συζήτησης.

Οι δάσκαλοί της είχαν μεταπτυχιακά πτυχία στην εκπαίδευση και αφρώδεις προσωπικότητες. Ήταν υπεύθυνοι για την ανάπτυξη των δικών τους ακαδημαϊκών προγραμμάτων σπουδών. Θα ήμασταν συνεχώς ενήμεροι, χάρη στα καθημερινά email που μοιραζόμασταν τα κυριότερα σημεία της ημέρας του παιδιού μας.

Για δύο μισές ημέρες κάθε εβδομάδα, θα πληρώναμε 315 $ μηνιαίως. Αυτή ήταν μια κλοπή μιας συμφωνίας που προσφέρθηκε επειδή το σχολείο ήταν ακόμα τόσο νέο.

Ήμουν έτοιμος να βήξω το ετήσιο τέλος εγγραφής των 150 $ αμέσως και εκεί, αλλά το βλέμμα του συζύγου μου με σταμάτησε. Είπαμε στον σκηνοθέτη ότι θα ήμασταν σε επαφή και μετά συνεχίσαμε στη δεύτερη περιοδεία που είχαμε παραταχθεί.

Η παλιά αναμονή προσχολικής ηλικίας

Το επόμενο νηπιαγωγείο που ξεναγηθήκαμε ήταν πολύ μεγαλύτερο. Μια γυναίκα μας χαιρέτησε στο λόμπι, μας πέρασε στην τάξη του γιου μας και μας άφησε να στεκόμαστε στην πόρτα. Μια πολύ νεότερη γυναίκα με πιτζάμες κάθισε στο πάτωμα, με παιδιά με διάφορα ρούχα ύπνου σκορπισμένα στο δωμάτιο.

Ο δάσκαλος τελικά μας παρατήρησε να αιωρούμαστε δίπλα στην πόρτα και σηκώθηκε. Ενώ μου εξήγησε για την ημέρα της πιτζάμα, κοίταξα γύρω μου το στήσιμο: καρεκλάκια και τραπέζια, κυβάκια και ένα αλφάβητο πανό στον τοίχο. Ήταν η ίδια γενική ιδέα με το φανταχτερό σχολείο, απλώς πιο άθλια.

Η δασκάλα έσπευσε να ολοκληρώσει το γενικό της πρόγραμμα σπουδών, δίνοντάς μας ένα φυλλάδιο με το εβδομαδιαίο θέμα. Η ημέρα της πιτζάμες θα μπορούσα να παραβλέψω, αλλά τα τυπογραφικά λάθη με αυτό το φυλλάδιο δεν μπορούσα. Την ευχαριστήσαμε και το βάλαμε ψηλά από εκεί.

Σίγουρα, θα εξοικονομούσαμε περίπου 65 $ το μήνα για τις μισές μέρες εδώ δύο φορές την εβδομάδα, αλλά αυτή η δοξασμένη ημερήσια φροντίδα δεν το έκοψε. Προχωρήσαμε.

Το τρίτο σχολείο ήταν επανάληψη του δεύτερου με θρησκευτικούς τόνους και υψηλό τίμημα. Αυτό εδραίωσε την απόφασή μας. Νούμερο ένα προσχολικό ήταν.

Τι πραγματικά έχει σημασία όταν επιλέγετε ένα νηπιαγωγείο;

Η κόρη μας φοίτησε στο ίδιο σχολείο 2 χρόνια αργότερα. Ευτυχώς, ο διευθυντής επέκτεινε την ίδια τιμή. Προχωρήστε γρήγορα για άλλα 2 χρόνια και η τιμή έχει εκτοξευθεί στα 525 $ το μήνα για δύο μισές ημέρες την εβδομάδα.

Ακόμα το περιηγηθήκαμε με τον γιο μας, επισημαίνοντας τα μικρά που είχαν κάποτε ο μεγαλύτερος αδελφός και η αδελφή του. Αλλά δεν φαινόταν τόσο εντυπωσιασμένος όσο εμείς. Και ξαφνικά, δεν ήμασταν ούτε εμείς. Ο διευθυντής ήταν ακόμα εκεί, αλλά η εναλλαγή του προσωπικού ήταν υψηλή από τότε που ξεκινήσαμε εκεί πριν από χρόνια.

Και κάπως έτσι, οι όμορφα εξοπλισμένες εγκαταστάσεις και τα μεταπτυχιακά έπαψαν να έχουν σημασία. Αντίθετα, οι πραγματικές μας προτεραιότητες αποκρυσταλλώθηκαν και δεν περιλαμβάνουν απαραίτητα γλωσσικές τέχνες.

Το φθινόπωρο, θέλουμε ο γιος μας να πάει σε ένα νηπιαγωγείο με ένα πρόγραμμα σπουδών που καλύπτει τα βασικά. Θα πρέπει να του δώσει πολύ χρόνο για να παίξει και να αλληλεπιδράσει με τους συνομηλίκους του σε ένα φιλόξενο περιβάλλον, σε λογική τιμή.

Κάναμε δημοσκόπηση με φίλους που έχουν πάει εκεί, το κάναμε και βρήκαμε ένα νηπιαγωγείο με λιγότερα από 300 $ το μήνα που σημαδεύει όλα αυτά τα κουτάκια.

Πάνω απ ‘όλα, ο γιος μας ήταν ενθουσιασμένος με την περιοδεία, τόσο πολύ που επιστρέψαμε για μια δεύτερη ματιά και στη συνέχεια τον καταχωρήσαμε επιτόπου ενώ εξερευνούσε τη μελλοντική του τάξη.

Το takeaway

Ο γιος μου δεν θα μπορέσει να φυτέψει ντομάτες στον δικό του προσχολικό κήπο, αλλά μπορούμε να το κάνουμε αυτό στο σπίτι.

Και πραγματικά, δεν νομίζω ότι θα του λείψει τίποτα. Θα είναι εξίσου προετοιμασμένος για το νηπιαγωγείο με τον μεγαλύτερο αδερφό και την αδερφή του, και αυτό είναι που πραγματικά έχει σημασία.