Άρχισα να πειραματίζομαι με το αλκοόλ όταν ήμουν 13 ετών. Σε αντίθεση με τους περισσότερους έφηβους που ξεκινούν με μπύρα ή κρασί, πήγα κατευθείαν στα σκληρά πράγματα: τη βότκα. Έβγαζα κρυφά γουλιές από το ντουλάπι με αλκοόλ της μαμάς μου, λατρεύοντας την αίσθηση του σαθρού μετά από μερικές γουλιά.
Όταν ήμουν 14, πέθανε η γιαγιά μου. Και το βράδυ πριν την κηδεία της μέθυσα για πρώτη φορά. Γρήγορα κατάλαβα ότι το αλκοόλ ήταν ένα εξαιρετικό αναισθητικό για τον έντονο πόνο που ένιωθα.
Δυστυχώς, το να μεθύσεις για να αποφύγεις τα δύσκολα συναισθήματα έγινε ένα πρότυπο συμπεριφοράς που κράτησε για τις επόμενες 2 δεκαετίες. Οι μεθυσμένες μου γελοιότητες κατέστρεψαν φιλίες, επηρέασαν τη δουλειά μου και, μερικές φορές, με έκαναν να αναρωτιέμαι αν άξιζε τη ζωή.
Το σώμα μου είναι μια ταπισερί από ουλές από πτώσεις δεν θυμάμαι.
Τον Ιανουάριο του 2017, επισκέφτηκα τον γιατρό μου για να μιλήσω για μια δυσάρεστη περίοδο άγχους και αϋπνίας. Με ρώτησε για το ποτό μου και ήμουν ειλικρινής — έπινα τακτικά μέχρι το σημείο της απώλειας των αισθήσεων και μάλιστα ήπια μερικά ποτά πριν από το ραντεβού μου, επειδή φοβόμουν να αντιμετωπίσω τα συναισθήματά μου.
Μου πρότεινε να δώσω ένα διάλειμμα στο αλκοόλ για να δω πώς ένιωθα. Ήμουν εξαντλημένος και σκέφτηκα ότι δεν είχα τίποτα να χάσω. Δεν ήξερα ότι αυτός ο μήνας θα γινόταν άλλος, μετά σε 6 μήνες, ένα χρόνο και στην υπόλοιπη ζωή μου.
Πώς ορίζετε τη νηφαλιότητα;
Για μένα, νηφαλιότητα σημαίνει ότι δεν θα μπορέσω να πιω ποτέ ξανά αλκοόλ. Με το Moderation δεν γνωριστήκαμε ποτέ. Μόλις άρχισα να πίνω, ήταν μια ολισθηρή πλαγιά στη λήθη.
Το 2019, παράτησα επίσης φάρμακα που περιείχαν κωδεΐνη, αφού αναγνώρισα ότι βασιζόμουν υπερβολικά σε αυτά για να αντιμετωπίσω τον γυναικολογικό πόνο. Δεν θεώρησα την κωδεΐνη ως «πρόβλημα», επειδή είχε συνταγογραφηθεί. Αλλά έγινα όλο και πιο ανεκτικός και εξαρτώμενος από αυτό.
Πρόσφατα έκανα σοβαρή χειρουργική επέμβαση και τα φάρμακά μου πριν και μετά τη χειρουργική επέμβαση έπρεπε να τροποποιηθούν, ώστε να μην μου χορηγούν οπιούχα.
Είμαι τυχερός που η ιατρική μου ομάδα κατάλαβε την κατάστασή μου και έκανε τα πάντα για να βρει εναλλακτικές λύσεις, ώστε να μπορέσω να διαχειριστώ τον πόνο χωρίς φόβο υποτροπής
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πράγμα που έχετε μάθει για τον εαυτό σας στην ανάκαμψη;
Το μεγαλύτερο πράγμα που έμαθα είναι ότι το να είμαι νηφάλιος δεν με έκανε τέλειο άνθρωπο. Είμαι ακόμα βαθιά ελαττωματικός, αλλά δεν πειράζει. Όλοι είμαστε λίγο μπερδεμένοι.
Υπήρχε κάποιο στοιχείο ανάκαμψης που ήταν πιο δύσκολο από όσο περίμενες;
Όλες οι φιλίες μου άλλαξαν όταν σταμάτησα το ποτό. Ήμουν ο μόνος στον άμεσο φιλικό μου κύκλο που δεν έπινε στην αρχή, και αυτό ήταν δύσκολο.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το αλκοόλ είναι ένα τεράστιο μέρος της κουλτούρας μας. Είναι το πώς δένουμε, πώς γιορτάζουμε και πώς συμπαθούμε. Κάθε κοινωνική λειτουργία — από ντους μωρών μέχρι κηδείες — είναι μια εκδήλωση ποτισμένη με αλκοόλ.
Ήταν δύσκολο να εγκαταλείψω το αλκοόλ, γιατί ήταν η μεγαλύτερη σχέση που είχα — μια σταθερά στη ζωή μου για 20 χρόνια. Άφηνα μια ολόκληρη ταυτότητα, και αυτό ήταν τρομακτικό, γιατί δεν ήμουν σίγουρος ποιος ήμουν χωρίς ποτό.
Τον πρώτο χρόνο της νηφαλιότητας, απομονώθηκα κοινωνικά, γιατί δεν μπορούσα να βρίσκομαι κοντά σε ανθρώπους που πίνουν. Δεν «βγήκα» τόσο νηφάλιος μέχρι που γιόρτασα έναν χρόνο χωρίς αλκοόλ. Ήθελα να βεβαιωθώ ότι νιώθω άνετα να μοιράζομαι τους ανθρώπους που αγαπώ και μετά να λέω στους παλιούς μου φίλους που έπιναν ότι τώρα απείχα.
Σκέφτηκα αφελώς ότι η απόφασή μου να σταματήσω το ποτό ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω μόνο μία φορά. Αλλά η απόφαση να μείνω νηφάλιος είναι αυτή που παίρνω κάθε μέρα. Κάθε μέρα, επιλέγω την καλύτερη δυνατή εκδοχή της ζωής — μια με πόνο, ναι, αλλά και μια με μεγάλη χαρά και αγάπη.
Το να μπορείς να νιώθεις όλα σου τα συναισθήματά σου είναι πραγματικά υπέροχο.
Matt (40): 2 χρόνια στην ανάκαμψη
Νικ (36): 4 χρόνια σε ανάκαμψη
Rachel (32): 2 χρόνια σε ανάκαμψη
Υπήρχε κάποιο στοιχείο ανάκαμψης που αποδείχτηκε ευκολότερο από όσο περίμενες;
Η πρώιμη νηφαλιότητα μπορεί να είναι αρκετά μοναχική, αλλά το να βρεις άλλους νηφάλιους ανθρώπους ήταν πολύ πιο εύκολο από ό,τι νόμιζα. Χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνδέθηκα με ανθρώπους σε τοπικό και διεθνές επίπεδο που είχαν πολύ παρόμοιες ιστορίες με εμένα και μιλούσαν τη γλώσσα μου.
Είναι τόσο αναζωογονητικό να μιλάς σε άτομα που βρίσκονται σε φάση ανάκαμψης που «το καταλαβαίνουν». Έχουμε τη δική μας γλώσσα, και υπάρχει έλλειψη κρίσης όταν σφυρηλατείτε φιλίες μέσα στην κοινότητα ανάκαμψης.
Γιορτάζουμε, όχι μόνο τα σημαντικά ορόσημα, αλλά και τις ημέρες που κάνετε κάτι που δεν πιστεύατε ότι ήταν δυνατό, όπως να αγοράσετε ένα μπουκάλι κρασί για έναν φίλο και να μην το πιείτε μόνοι σας.
Υπήρχε κάποια δημοφιλής προσέγγιση ή στρατηγική που τελικά δεν ήταν χρήσιμη για εσάς;
Δοκίμασα τους Ανώνυμους Αλκοολικούς (ΑΑ), γιατί ξέρω ότι βοήθησε και έσωσε τόσους πολλούς ανθρώπους. Αλλά απλά δεν ήταν για μένα. Δουλεύω καλύτερα με λύσεις που βασίζονται στην επιστήμη και την έρευνα από αυτές που βασίζονται στην πνευματικότητα.
Βρήκα τον εαυτό μου να έλκεται από προσεγγίσεις γνωσιακής συμπεριφορικής θεραπείας (CBT) για τον εθισμό μου. Σε συνδυασμό με τον διαλογισμό επίγνωσης, με βοήθησε να ελέγξω τα συναισθήματά μου και να μάθω νέους μηχανισμούς αντιμετώπισης των πυροδοτήσεων.
Αν μπορούσατε να πείτε στον εαυτό σας πριν από την αποκατάσταση ένα πράγμα, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα νιώσετε χειρότερα πριν νιώσετε καλύτερα. Η πρώιμη νηφαλιότητα μοιάζει σαν να περπατάς με όλες τις νευρικές απολήξεις σου εκτεθειμένες και δεν θα μπορέσεις να το διορθώσεις με ένα ποτό. Ετοιμαστείτε λοιπόν να νιώσετε όλα τα συναισθήματά σας.
Μπείτε με λουράκι — θα είναι μια τρελή βόλτα.
Η Catherine Renton είναι ανεξάρτητη συγγραφέας με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο για τα Elle, Vogue, Cosmopolitan, Refinery29 και άλλα. Ειδικεύεται σε περιεχόμενο γύρω από την υγεία, τη νηφαλιότητα, τις σχέσεις και τον πολιτισμό.
Discussion about this post