Χολαγγειοκαρκίνωμα: συμπτώματα και θεραπεία

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Το χολαγγειοκαρκίνωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που σχηματίζεται στους χοληφόρους πόρους. σιαγωγοί ile είναι λεπτοί σωλήνες που μεταφέρουν τη χολή του πεπτικού υγρού. Οι χολικοί αγωγοί συνδέουν το συκώτι σας με τη χοληδόχο κύστη και το λεπτό έντερο. Ο καρκίνος των χοληφόρων πόρων είναι μια ασυνήθιστη μορφή καρκίνου που εμφανίζεται κυρίως σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών, αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία.

Οι γιατροί χωρίζουν το χολαγγειοκαρκίνωμα σε διαφορετικούς τύπους με βάση το πού εμφανίζεται ο καρκίνος στους χοληφόρους πόρους:

• Ενδοηπατικό χολαγγειοκαρκίνωμα εμφανίζεται στα μέρη των χοληφόρων πόρων στο ήπαρ και μερικές φορές ταξινομείται ως τύπος καρκίνου του ήπατος.
• Ιλαρό χολαγγειοκαρκίνωμα εμφανίζεται στους χολικούς αγωγούς ακριβώς έξω από το συκώτι. Αυτός ο τύπος ονομάζεται επίσης περιφερικό χολαγγειοκαρκίνωμα.
• Περιφερικό χολαγγειοκαρκίνωμα εμφανίζεται στο τμήμα του χολικού πόρου πλησιέστερα στο λεπτό έντερο.

Το χολαγγειοκαρκίνωμα είναι ένας τύπος όγκου που είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Συμπτώματα χολαγγειοκαρκινώματος

Τα συμπτώματα του χολαγγειοκαρκινώματος περιλαμβάνουν:

• Κιτρίνισμα του δέρματος και κιτρίνισμα των ματιών (ίκτερος)
• Έντονα φαγούρα στο δέρμα
• Σκαμπό λευκού χρώματος
• Κούραση
• Κοιλιακό άλγος
• Αθέλητη απώλεια βάρους

Πότε πρέπει να δείτε έναν γιατρό;

Πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό σας εάν έχετε επίμονη κόπωση, κοιλιακό άλγος, ίκτερο ή άλλα σημεία και συμπτώματα που σας ενοχλούν. Ο γιατρός σας μπορεί να σας παραπέμψει σε ειδικό σε πεπτικές ασθένειες (γαστρεντερολόγος).

Τι προκαλεί το χολαγγειοκαρκίνωμα;

Το χολαγγειοκαρκίνωμα εμφανίζεται όταν τα κύτταρα στους χολικούς αγωγούς αναπτύσσουν αλλαγές (μεταλλάξεις) στο DNA τους – το υλικό που παρέχει οδηγίες για κάθε χημική διαδικασία στο σώμα σας. Οι μεταλλάξεις του DNA προκαλούν αλλαγές στις οδηγίες. Ένα αποτέλεσμα είναι ότι τα κύτταρα μπορεί να αρχίσουν να αναπτύσσονται εκτός ελέγχου και τελικά να σχηματίσουν έναν όγκο – μια μάζα καρκινικών κυττάρων. Δεν είναι σαφές τι προκαλεί τις γενετικές μεταλλάξεις που οδηγούν σε καρκίνο.

Παράγοντες κινδύνου

Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο χολαγγειοκαρκινώματος περιλαμβάνουν:

• Πρωτογενής σκληρυντική χολαγγειίτιδα. Αυτή η ασθένεια προκαλεί σκλήρυνση και ουλές των χολικών αγωγών.
• Χρόνια ηπατική νόσος. Το σημάδι του ήπατος που προκαλείται από ιστορικό χρόνιας ηπατικής νόσου αυξάνει τον κίνδυνο χολαγγειοκαρκινώματος.
• Προβλήματα χολικών αγωγών υπάρχουν κατά τη γέννηση. Τα άτομα που γεννιούνται με χοληδόχο κύστη, η οποία προκαλεί διαστολή και ακανόνιστους χολικούς αγωγούς, έχουν αυξημένο κίνδυνο χολαγγειοκαρκινώματος.
• Ένα παράσιτο του ήπατος. Σε περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας, το χολαγγειοκαρκίνωμα σχετίζεται με λοίμωξη από συκώτι ήπατος, η οποία μπορεί να προκύψει από την κατανάλωση ωμών ή μαγειρεμένων ψαριών.
• Μεγαλύτερη ηλικία. Το χολαγγειοκαρκίνωμα εμφανίζεται συχνότερα σε ενήλικες άνω των 50 ετών.
• Κάπνισμα. Το κάπνισμα σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο χολαγγειοκαρκινώματος.

Πρόληψη του χολαγγειοκαρκινώματος

Δεν υπάρχει τρόπος πρόληψης του χολαγγειοκαρκινώματος. Αλλά μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο της νόσου εάν:

• Σταματήστε το κάπνισμα. Το κάπνισμα συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο χολαγγειοκαρκινώματος. Εάν καπνίζετε, πρέπει να σταματήσετε. Εάν έχετε προσπαθήσει να σταματήσετε το κάπνισμα στο παρελθόν και δεν έχετε πετύχει, μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με στρατηγικές που θα σας βοηθήσουν να σταματήσετε το κάπνισμα.
• Μειώστε τον κίνδυνο ηπατικής νόσου. Η χρόνια ηπατική νόσος σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο χολαγγειοκαρκινώματος. Ορισμένες αιτίες ηπατικής νόσου δεν μπορούν να προληφθούν, αλλά άλλες αιτίες μπορούν να προληφθούν. Κάντε ό, τι μπορείτε για να φροντίσετε το συκώτι σας.

  Για παράδειγμα, για να μειώσετε τον κίνδυνο φλεγμονής του ήπατος, πίνετε αλκοόλ με μέτρο. Διατηρήστε ένα υγιές βάρος. Όταν εργάζεστε με χημικά, ακολουθήστε τις οδηγίες ασφαλείας στο δοχείο.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2016 έδειξε ότι η χρήση ασπιρίνης μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης χολαγγειοκαρκινώματος. Η μελέτη περιελάμβανε δεδομένα για περίπου 4.800 άτομα. Απαιτείται περαιτέρω μελέτη για να είναι βέβαιο ότι η μακροχρόνια χρήση ασπιρίνης είναι ασφαλής για την πρόληψη του καρκίνου.

Διάγνωση χολαγγειοκαρκινώματος

Εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται χολαγγειοκαρκίνωμα, ο γιατρός σας μπορεί να σας υποβληθεί σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις:

• Δοκιμές λειτουργίας του ήπατος. Οι εξετάσεις αίματος για τη μέτρηση της ηπατικής σας λειτουργίας μπορούν να δώσουν στον γιατρό σας στοιχεία για το τι προκαλεί τα σημεία και τα συμπτώματά σας.
• Δοκιμή δείκτη όγκου. Ο έλεγχος του επιπέδου του καρκινικού αντιγόνου (CA) 19-9 στο αίμα σας μπορεί να δώσει στον γιατρό σας πρόσθετες ενδείξεις σχετικά με τη διάγνωσή σας. Το CA 19-9 είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται από τα καρκινικά κύτταρα των χοληφόρων πόρων.

  Ωστόσο, ένα υψηλό επίπεδο CA 19-9 στο αίμα σας δεν σημαίνει ότι έχετε καρκίνο των χοληφόρων πόρων. Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί επίσης να συμβεί σε άλλες ασθένειες των χολικών αγωγών, όπως η φλεγμονή και η απόφραξη των χοληφόρων.

• Μια δοκιμή για την εξέταση του χολικού αγωγού σας με μια μικρή κάμερα. Κατά τη διάρκεια της ενδοσκοπικής οπισθοδρομικής χολαγγειοπαγκρεατογραφίας (ERCP), ένας λεπτός σωλήνας εφοδιασμένος με μια μικροσκοπική κάμερα περνά κάτω από το λαιμό σας και μέσω του πεπτικού σας σωλήνα στο λεπτό έντερο. Η κάμερα χρησιμοποιείται για να εξετάσει την περιοχή όπου οι χολικοί αγωγοί σας συνδέονται με το λεπτό έντερο. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει αυτήν τη διαδικασία για να ενέσει βαφή στους χολικούς αγωγούς για να τους βοηθήσει να εμφανιστούν καλύτερα στις εξετάσεις απεικόνισης.
• Δοκιμές απεικόνισης. Οι εξετάσεις απεικόνισης μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό σας να δει τυχόν ανωμαλίες στα εσωτερικά σας όργανα που μπορεί να υποδηλώνουν χολαγγειοκαρκίνωμα. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση του καρκίνου των χολικών αγωγών περιλαμβάνουν ηλεκτρονική τομογραφία (CT) και μαγνητική τομογραφία (MRI) σε συνδυασμό με μαγνητικό συντονισμό χολαγγειοπαγκρεατογραφία (MRCP). Το MRCP χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο ως μη επεμβατική εναλλακτική λύση στο ERCP. Προσφέρει τρισδιάστατες εικόνες χωρίς την ανάγκη βαφής για την ενίσχυση των εικόνων.
• Μια διαδικασία αφαίρεσης δείγματος ιστού για δοκιμή. Η βιοψία είναι μια διαδικασία αφαίρεσης ενός μικρού δείγματος ιστού για εξέταση με μικροσκόπιο.

  Εάν η ύποπτη περιοχή βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο όπου ο χολικός αγωγός ενώνει το λεπτό έντερο, ο γιατρός σας μπορεί να λάβει δείγμα βιοψίας κατά τη διάρκεια του ERCP. Εάν η ύποπτη περιοχή βρίσκεται μέσα ή κοντά στο ήπαρ, ο γιατρός σας μπορεί να λάβει δείγμα ιστού εισάγοντας μια μακριά βελόνα μέσω του δέρματός σας στην πληγείσα περιοχή (αναρρόφηση λεπτής βελόνας). Ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα τεστ απεικόνισης, όπως ένα ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία, για να καθοδηγήσει τη βελόνα στην ακριβή περιοχή.

  Ο τρόπος με τον οποίο ο γιατρός σας συλλέγει δείγμα βιοψίας μπορεί να επηρεάσει ποιες επιλογές θεραπείας είναι διαθέσιμες αργότερα. Για παράδειγμα, εάν ο καρκίνος του χοληφόρου πόρου σας βιοψηθεί με αναρρόφηση με λεπτή βελόνα, θα γίνετε μη επιλέξιμοι για μεταμόσχευση ήπατος. Μην διστάσετε να ρωτήσετε για την εμπειρία του γιατρού σας με τη διάγνωση χολαγγειοκαρκινώματος. Εάν έχετε αμφιβολίες, πάρτε μια δεύτερη γνώμη.

Εάν ο γιατρός σας επιβεβαιώσει τη διάγνωση του χολαγγειοκαρκινώματος, ο γιατρός σας προσπαθεί να προσδιορίσει την έκταση (στάδιο) του καρκίνου. Συχνά αυτό περιλαμβάνει πρόσθετες δοκιμές απεικόνισης. Το στάδιο του καρκίνου σας βοηθά στον προσδιορισμό της πρόγνωσής σας και των θεραπευτικών σας επιλογών.

Θεραπεία του χολαγγειοκαρκινώματος

Οι μέθοδοι θεραπείας για το χολαγγειοκαρκίνωμα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Χειρουργική επέμβαση. Όταν είναι δυνατόν, οι γιατροί προσπαθούν να απομακρύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο τον καρκίνο. Για πολύ μικρούς καρκίνους των χολικών αγωγών, αυτό περιλαμβάνει την αφαίρεση μέρους του χολικού αγωγού και την ένωση των κομμένων άκρων. Για πιο προχωρημένους καρκίνους των χολικών αγωγών, μπορεί επίσης να αφαιρεθούν κοντινοί ηπατικοί ιστοί, ιστός του παγκρέατος ή λεμφαδένες.
• Μεταμόσχευση ήπατος. Η χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του ήπατος και την αντικατάστασή του από έναν δότη (μεταμόσχευση ήπατος) μπορεί να είναι μια επιλογή σε ορισμένες περιπτώσεις για άτομα με ξεκάθαρο χολαγγειοκαρκίνωμα. Για πολλούς, μια μεταμόσχευση ήπατος είναι μια θεραπεία για ξεκαρδιστικό χολαγγειοκαρκίνωμα, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να επαναληφθεί ο καρκίνος μετά από μεταμόσχευση ήπατος.
• Χημειοθεραπεία Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιεί φάρμακα για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Η χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί πριν από τη μεταμόσχευση ήπατος. Αυτή η θεραπεία μπορεί επίσης να είναι μια επιλογή για άτομα με προχωρημένο χολαγγειοκαρκίνωμα για να βοηθήσει στην επιβράδυνση της νόσου και στην ανακούφιση σημείων και συμπτωμάτων.
• Ακτινοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί πηγές υψηλής ενέργειας, όπως φωτόνια (ακτινογραφίες) και πρωτόνια, για να καταστρέψει ή να καταστρέψει καρκινικά κύτταρα. Η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιήσει μια μηχανή που κατευθύνει ακτίνες ακτινοβολίας στο σώμα σας (εξωτερική ακτινοβολία ακτίνων). Ή αυτή η θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί τοποθετώντας ραδιενεργό υλικό μέσα στο σώμα σας κοντά στο σημείο του καρκίνου σας (βραχυθεραπεία).
• Φωτοδυναμική θεραπεία. Στη φωτοδυναμική θεραπεία, μια ευαίσθητη στο φως χημική ουσία εγχέεται σε μια φλέβα και συσσωρεύεται στα γρήγορα αναπτυσσόμενα καρκινικά κύτταρα. Το φως λέιζερ που κατευθύνεται στον καρκίνο προκαλεί μια χημική αντίδραση στα καρκινικά κύτταρα, σκοτώνοντας τα. Συνήθως θα χρειαστείτε πολλές θεραπείες. Η φωτοδυναμική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των σημείων και των συμπτωμάτων σας και μπορεί επίσης να επιβραδύνει την ανάπτυξη του καρκίνου. Θα πρέπει να αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο μετά από θεραπείες.
• Αποχέτευση των χολών. Η αποστράγγιση των χολών είναι μια διαδικασία για την αποκατάσταση της ροής της χολής. Αυτή η θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί με χειρουργική επέμβαση παράκαμψης για την αναδρομολόγηση της χολής γύρω από τον καρκίνο ή στεντ για να κρατήσει ανοιχτό έναν χολικό πόρο που καταρρέει από καρκίνο. Η αποχέτευση των χολών βοηθά στην ανακούφιση σημείων και συμπτωμάτων χολαγγειοκαρκινώματος.

Επειδή το χολαγγειοκαρκίνωμα είναι ένας πολύ δύσκολος τύπος όγκου για θεραπεία, μην διστάσετε να ρωτήσετε για την εμπειρία του γιατρού σας σχετικά με τη θεραπεία της πάθησης. Εάν έχετε αμφιβολίες, πάρτε μια δεύτερη γνώμη.

Κλινικές δοκιμές

Οι κλινικές δοκιμές είναι μελέτες για τη δοκιμή νέων θεραπειών, όπως η συστηματική θεραπεία και οι νέες προσεγγίσεις στη χειρουργική επέμβαση. Εάν η θεραπεία που μελετάται αποδεικνύεται ασφαλέστερη και πιο αποτελεσματική από τις τρέχουσες θεραπείες, μπορεί να γίνει το νέο πρότυπο φροντίδας.

Κλινικές δοκιμές για χολαγγειοκαρκίνωμα μπορεί να σας δώσουν την ευκαιρία να δοκιμάσετε νέα στοχευμένη θεραπεία ή φάρμακα χημειοθεραπείας.

Οι κλινικές δοκιμές δεν μπορούν να εγγυηθούν τη θεραπεία και μπορεί να έχουν σοβαρές ή απροσδόκητες παρενέργειες. Από την άλλη πλευρά, οι κλινικές δοκιμές για τον καρκίνο παρακολουθούνται στενά για να διασφαλιστεί ότι διεξάγονται όσο το δυνατόν ασφαλέστερα. Προσφέρουν πρόσβαση σε θεραπείες που διαφορετικά δεν θα ήταν διαθέσιμες σε εσάς.

Συζητήστε με το γιατρό σας για τις κλινικές δοκιμές που μπορεί να είναι κατάλληλες για εσάς.

Υποστηρικτική (παρηγορητική) φροντίδα

Η παρηγορητική φροντίδα είναι εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη που εστιάζει στην παροχή ανακούφισης από τον πόνο και άλλα συμπτώματα σοβαρής ασθένειας. Οι ειδικοί παρηγορητικής φροντίδας συνεργάζονται με εσάς, την οικογένειά σας και τους άλλους γιατρούς σας για να παρέχουν επιπλέον υποστήριξη που συμπληρώνει τη συνεχή φροντίδα σας. Η παρηγορητική φροντίδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενώ υποβάλλονται σε επιθετικές θεραπείες, όπως χειρουργική επέμβαση.

Όταν χρησιμοποιείται παρηγορητική φροντίδα μαζί με άλλες κατάλληλες θεραπείες – ακόμη και αμέσως μετά τη διάγνωσή σας – τα άτομα με καρκίνο μπορεί να αισθάνονται καλύτερα και μπορεί να ζήσουν περισσότερο.

Παρηγορητική φροντίδα παρέχεται από ομάδες ιατρών, νοσοκόμων και άλλων ειδικά εκπαιδευμένων επαγγελματιών. Αυτές οι ομάδες στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων με καρκίνο και των οικογενειών τους. Η παρηγορητική φροντίδα δεν είναι η ίδια με τη φροντίδα του νοσοκομείου ή τη φροντίδα στο τέλος της ζωής.