Όταν ξεκινήσαμε να δημιουργήσουμε τη φετινή καμπάνια, είχα μόνο ένα πράγμα στο μυαλό μου: τη χαρά. Ήθελα να περάσουμε τις εβδομάδες πριν από την Παγκόσμια Ημέρα Ορατότητας Τρανς (31 Μαρτίου) γιορτάζοντας το εύρος της ύπαρξής μας.
Τρανσέξουαλ ζωή. Μη δυαδική επιβεβαίωση. Μη συμμορφούμενη έκφραση φύλου. Αυτή η μέρα – αυτή τη μια μέρα του Μαρτίου – είναι εδώ για να αναγνωρίσει και να τιμήσει οποιονδήποτε του οποίου το φύλο είναι πέρα από το πεδίο εφαρμογής του δυαδικού συστήματος cisgender άνδρας/γυναίκα.
Δεν είναι για cis λαούς. Δεν είναι καν για συμμάχους LGBTQIA+. Απευθύνεται σε άτομα που βιώνουν το φύλο τους με τρόπο που αισθάνονται ευθυγραμμισμένοι με τον εκτεταμένο περιγραφέα ταυτότητας «τρανσέξουαλ».
Ωστόσο, κάθε χρόνο, πολλές επικρατούσες αναγνωρίσεις – πόσο μάλλον «εορτασμοί» – φαίνεται να απευθύνονται σε ένα κοινό που αποτελείται από οποιονδήποτε άλλο εκτός από αυτούς που είναι τρανς.
Τα τρανς άτομα δεν χρειάζεται να υπενθυμίζουν τον «συνεχή αγώνα τους για μια ζωή ισότητας, ασφάλειας και αξιοπρέπειας» (Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, 2021) ως προϋπόθεση για να λάβουν ένα χαλαρό μπουκέτο άψυχα τριαντάφυλλα μία φορά το χρόνο.
Ας είμαστε αληθινοί: Όποιος είναι τρανς είναι ήδη εξοικειωμένος με τους πολλούς τρόπους με τους οποίους καταπιέζονται οι κοινότητές μας.
Γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει να υπάρχεις σε έναν κόσμο που εξισώνει την ατομικότητά μας με την ψυχική ασθένεια, τα επιτεύγματά μας ως αφύσικα και τη φροντίδα ο ένας για τον άλλον ως κακοποίηση.
Βλέπουμε καθημερινά τα φώτα και τις ζωές των φίλων, των γειτόνων, των εραστών, των συντρόφων και των μελών της οικογένειάς μας να σβήνουν κάτω από το βάρος των συνεχών διακρίσεων, της βίας και της υποβάθμισης.
Είναι αδύνατο να αγνοηθεί. Αλλά αυτό δεν κάνει μόνο αυτό στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε.
Αυτόν τον μήνα —και κάθε μήνα— είμαστε περήφανοι που αναδεικνύουμε τις φωνές και τις εμπειρίες των τρανς κοινοτήτων. Όχι για να «αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα τρανς άτομα» (GLAAD, 2021) αλλά για να αγκαλιάσουμε και να ενδυναμώσουμε κάθε άτομο στις κοινότητές μας να ζήσει.
Να ζεις με όποιον τρόπο νιώθεις άνετα για σένα, όπως κι αν μοιάζει αυτό.
Πρώτον, συνεργάτης συντάκτης διατροφής Ρόουζ Θορν βρίσκεται στο επίκεντρο του τρόπου με τον οποίο οι τρανς κοινότητες επηρεάζονται δυσανάλογα από συνθήκες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών.
Δεν είναι μια προειδοποιητική ιστορία ή επανάληψη των ίδιων ανησυχητικών στατιστικών που πολλοί από εμάς γνωρίζουμε. Αυτή είναι η βιωμένη οπτική από εκείνους που ήταν εκεί και είναι ακόμα εδώ, αναλύοντας ό,τι πραγματικά χρειάζονται για να βοηθήσουν στην ανάρρωσή τους και να αποτρέψουν άλλους από το να βιώσουν το ίδιο πράγμα. Διαβάστε το άρθρο του Rose εδώ.
Επόμενο, Ντένι πατάει μερικούς από τους καλύτερους ειδικούς της τρανς διατροφής για να εξηγήσει πώς τα τρανς και ιντερσεξ άτομα μπορούν να περιηγηθούν στον δυαδικό κόσμο των διατροφικών πληροφοριών για να κατανοήσουν καλύτερα τις ανάγκες του σώματός τους.
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια; Οι κατευθυντήριες οδηγίες για τη διατροφή σε επίπεδο πληθυσμού ενισχύουν τη λιποφοβία υποθέτοντας ότι όλοι οι άνθρωποι θέλουν να είναι αδύνατοι, πρέπει να είναι αδύνατοι και τελικά είναι σε θέση να φτάσουν αδύνατη. Διαβάστε το άρθρο του Denny εδώ.
Ανεξάρτητος επιστημονικός δημοσιογράφος Τάρα Σαντόρα μοιράζεται μια περισσότερο από ευπρόσδεκτη ματιά σε τρανς αθλητές στο παρελθόν και στο παρόν που έχουν κάνει το καταραμένο πράγμα – και έχουν ξεσηκώσει όλους τους άλλους από τον ανταγωνισμό στη διαδικασία.
Και αν χρειάζεται κάποιος μια υπενθύμιση: Οι τρανς αθλητές είναι το φύλο που λένε ότι είναι, οι τρανς αθλητές δεν έχουν «άδικο πλεονέκτημα» λόγω του φύλου τους και οι τρανς αθλητές μπορούν και πρέπει να αγωνίζονται με το φύλο τους. Διαβάστε το άρθρο της Tara εδώ.
Sophie Litherland κλείνει τον μήνα με μια εικόνα από πρώτο χέρι του γιατί ποτέ δεν είναι αργά για τη μετάβαση. Η ικανότητα να εξερευνήσετε το φύλο σας δεν λήγει μετά από μια ορισμένη ηλικία – είναι πάντα μια επιλογή και αξίζει πάντα να εξετάσετε εάν θέλετε να το κάνετε.
Επιπλέον, το «πάσα» δεν χρειάζεται να είναι ο στόχος. Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο βλέμμα που πρέπει να επιτευχθεί για να γίνει «επιτυχώς» η μετάβαση. Η επιθυμία και η διαδικασία της μετάβασης είναι τόσο μοναδική όσο κάθε άτομο που μπορεί να το σκεφτεί. Διαβάστε το άρθρο της Sophie εδώ.
Παρακολουθήστε αυτήν τη σελίδα ή ακολουθήστε την στο Instagram, το Facebook και Κελάδημαγια να μην χάνετε τίποτα.
Προλάβατε και είστε έτοιμοι να διαβάσετε περισσότερα; Εδώ είναι μερικά από τα αγαπημένα μας για να ξεκινήσετε τη λίστα ανάγνωσης:
-
68 Όροι που περιγράφουν την ταυτότητα και την έκφραση φύλου από τους Mere Abrams, LCSW και Sian Ferguson
-
Δύο μαύροι τρανς καλλιτέχνες για τις θεραπευτικές δυνάμεις της αυτοφροντίδας, της κοινότητας και της αληθινής συμμαχίας από την Gloria Oladipo
-
Transgender Pregnancy: Moving Past Misconceptions της Sarah Prager
-
Συμβουλές για την εύρεση ενός παρόχου υγειονομικής περίθαλψης που είναι σύμμαχος LGBTQ+ από την Gabrielle Kassel
-
Τι να περιμένετε από την επέμβαση επιβεβαίωσης φύλου από την KC Clements
Κάτι άλλο στο μυαλό σου; Ο κόμβος φύλου, σχέσεων και ταυτότητάς μας καλύπτει τα πάντα, από το χειροπέδες κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας και την ασφαλέστερη δέσμευση στο στήθος μέχρι τη χρήση αντισύλληψης παράλληλα με την ορμονοθεραπεία και συμβουλές για να είσαι καλύτερος εραστής.
Η Tess Catlett είναι συντάκτρια σεξ και σχέσεων στο Healthline, που καλύπτει όλα τα πράγματα που είναι κολλώδη, τρομακτικά και γλυκά. Βρείτε την να ξεπακετάρει το κληρονομικό της τραύμα και να κλαίει για τον Χάρι Στάιλς Κελάδημα.
Discussion about this post