Τι είναι η υποτονία;

Σημάδια υποτονίας

Ανάλογα με την υποκείμενη αιτία, η υποτονία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Τα σημάδια της υποτονίας σε βρέφη και παιδιά περιλαμβάνουν:

• κακός ή καθόλου έλεγχος κεφαλής
• καθυστέρηση στην ανάπτυξη των αδρών κινητικών δεξιοτήτων, όπως το σύρσιμο
• καθυστέρηση στην ανάπτυξη λεπτών κινητικών δεξιοτήτων, όπως το να πιάσετε ένα κραγιόνι

Τα σημάδια της υποτονίας σε οποιαδήποτε ηλικία περιλαμβάνουν:

• μείωση του μυϊκού τόνου
• μείωση της δύναμης
• φτωχά αντανακλαστικά
• υπερευελιξία
• δυσκολίες ομιλίας
• μείωση της αντοχής στη δραστηριότητα
• διαταραγμένη στάση του σώματος

Αιτίες υποτονίας

Προβλήματα με το νευρικό σύστημα ή το μυϊκό σύστημα μπορεί να προκαλέσουν υποτονία. Μερικές φορές είναι αποτέλεσμα τραυματισμού, ασθένειας ή κληρονομικής διαταραχής. Σε άλλες περιπτώσεις, η αιτία δεν εντοπίζεται ποτέ.

Μερικά παιδιά γεννιούνται με υποτονία που δεν σχετίζεται με μια ξεχωριστή πάθηση. Αυτό ονομάζεται καλοήθης συγγενής υποτονία.

Η σωματική, η επαγγελματική και η λογοθεραπεία μπορούν να βοηθήσουν το παιδί σας να αποκτήσει μυϊκό τόνο και να παραμείνει σε τροχιά ανάπτυξης.

Μερικά παιδιά με καλοήθη συγγενή υποτονία έχουν μικρές αναπτυξιακές καθυστερήσεις ή μαθησιακές δυσκολίες. Αυτές οι αναπηρίες μπορεί να συνεχιστούν μέχρι την παιδική ηλικία.

Η υποτονία μπορεί να προκληθεί από καταστάσεις που επηρεάζουν τον εγκέφαλο, το κεντρικό νευρικό σύστημα ή τους μύες. Αυτές οι προϋποθέσεις περιλαμβάνουν:

• εγκεφαλική παράλυση

• εγκεφαλική βλάβη, η οποία μπορεί να προκληθεί από έλλειψη οξυγόνου κατά τη γέννηση

• μυική δυστροφία

Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι χρόνιες παθήσεις απαιτούν δια βίου φροντίδα και θεραπεία.

Η υποτονία μπορεί επίσης να προκληθεί από γενετικές παθήσεις. Αυτές οι προϋποθέσεις περιλαμβάνουν:

• Σύνδρομο Down
• Σύνδρομο Prader-Willi
• Νόσος Tay-Sachs
• τρισωμία 13

Τα παιδιά με σύνδρομο Down και σύνδρομο Prader-Willi συχνά επωφελούνται από τη θεραπεία. Τα παιδιά με νόσο Tay-Sachs και τρισωμία 13 συνήθως έχουν μικρότερη ζωή.

Σπάνια, η υποτονία προκαλείται από λοιμώξεις από αλλαντίαση ή από επαφή με δηλητήρια ή τοξίνες. Ωστόσο, η υποτονία συχνά υποχωρεί αφού αναρρώσετε.

Πότε να δείτε γιατρό

Η υποτονία μπορεί να διαγνωστεί κατά τη γέννηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί να μην παρατηρήσετε την κατάσταση του παιδιού σας μέχρι να μεγαλώσει. Ένας δείκτης είναι ότι το παιδί σας δεν ανταποκρίνεται στα αναπτυξιακά ορόσημα.

Προγραμματίστε τακτικά ραντεβού για το παιδί σας με έναν γιατρό. Φροντίστε να αναφέρετε τυχόν ανησυχίες που έχετε σχετικά με την πρόοδο του παιδιού σας.

Ο γιατρός σας θα αξιολογήσει την ανάπτυξη του παιδιού σας και θα κάνει εξετάσεις εάν έχει ανησυχίες. Οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος και μαγνητική τομογραφία και αξονική τομογραφία.

Εάν παρατηρήσετε ξαφνικά σημάδια της πάθησης σε άτομο οποιασδήποτε ηλικίας, αναζητήστε επείγουσα ιατρική φροντίδα.

Θεραπεία της υποτονίας

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με το πώς επηρεάζεται το παιδί σας. Η γενική υγεία και η ικανότητα του παιδιού σας να συμμετέχει στις θεραπείες θα διαμορφώσει ένα σχέδιο θεραπείας. Μερικά παιδιά εργάζονται συχνά με φυσιοθεραπευτές.

Ανάλογα με τις ικανότητες του παιδιού σας, μπορεί να εργάζονται για συγκεκριμένους στόχους όπως το να κάθεται όρθιο, να περπατά ή να συμμετέχει σε αθλήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί βοήθεια με τον συντονισμό και άλλες λεπτές κινητικές του δεξιότητες.

Τα παιδιά με σοβαρές παθήσεις μπορεί να χρειάζονται αναπηρικά καροτσάκια για κινητικότητα. Επειδή αυτή η κατάσταση κάνει τις αρθρώσεις πολύ χαλαρές, είναι σύνηθες να έχουμε εξαρθρήματα των αρθρώσεων. Τα σιδεράκια και οι γύψοι μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη και τη διόρθωση αυτών των τραυματισμών.

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική για τα άτομα με υποτονία;

Η μακροπρόθεσμη προοπτική εξαρτάται από τα ακόλουθα:

• υποκείμενη αιτία
• ηλικία
• αυστηρότητα
• μύες που επηρεάζονται

Η υποτονία μπορεί να είναι δύσκολη. Είναι συχνά μια δια βίου κατάσταση και το παιδί σας θα χρειαστεί να μάθει μηχανισμούς αντιμετώπισης. Μπορεί επίσης να χρειαστούν θεραπεία.

Ωστόσο, δεν είναι απειλητικό για τη ζωή, εκτός από τις περιπτώσεις δυσλειτουργίας του κινητικού νευρώνα ή της παρεγκεφαλίδας.