Η πρωτοπαθής μυελοΐνωση (MF) είναι ένας σπάνιος καρκίνος που προκαλεί συσσώρευση ουλώδους ιστού, γνωστή ως ίνωση, στο μυελό των οστών. Αυτό εμποδίζει τον μυελό των οστών σας να παράγει μια κανονική ποσότητα αιμοσφαιρίων.
Το πρωτοπαθές MF είναι ένας τύπος καρκίνου του αίματος. Είναι ένας από τους τρεις τύπους μυελοπολλαπλασιαστικών νεοπλασμάτων (MPN) που εμφανίζονται όταν τα κύτταρα διαιρούνται πολύ συχνά ή δεν πεθαίνουν όσο συχνά θα έπρεπε. Άλλα MPN περιλαμβάνουν την αληθή πολυκυτταραιμία και την ιδιοπαθή θρομβοκυτταραιμία.
Οι γιατροί εξετάζουν διάφορους παράγοντες για τη διάγνωση της πρωτοπαθούς ΜΚ. Μπορεί να κάνετε μια εξέταση αίματος και μια βιοψία μυελού των οστών για τη διάγνωση MF.
Πρωτοπαθή συμπτώματα μυελοΐνωσης
Μπορεί να μην εμφανίσετε κανένα σύμπτωμα για πολλά χρόνια. Τα συμπτώματα συνήθως αρχίζουν να εμφανίζονται σταδιακά μόνο αφού επιδεινωθούν οι ουλές στον μυελό των οστών και αρχίσουν να παρεμβαίνουν στην παραγωγή αιμοσφαιρίων.
Τα πρωτογενή συμπτώματα μυελοΐνωσης μπορεί να περιλαμβάνουν:
- κούραση
- δυσκολία στην αναπνοή
- χλωμό δέρμα
- πυρετός
- συχνές λοιμώξεις
- μελανιάζει εύκολα
- νυχτερινές εφιδρώσεις
- απώλεια της όρεξης
- ανεξήγητη απώλεια βάρους
- ματωμένα ούλα
- συχνές αιμορραγίες από τη μύτη
- πληρότητα ή πόνος στην κοιλιά στην αριστερή πλευρά (που προκαλείται από μεγέθυνση σπλήνας)
- προβλήματα με τη λειτουργία του ήπατος
- φαγούρα
- πόνος στις αρθρώσεις ή στα οστά
- αρθρίτιδα
Τα άτομα με MF έχουν συνήθως πολύ χαμηλό επίπεδο ερυθρών αιμοσφαιρίων. Μπορεί επίσης να έχουν πολύ υψηλό ή πολύ χαμηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων. Ο γιατρός σας μπορεί να ανακαλύψει αυτές τις ανωμαλίες μόνο κατά τη διάρκεια ενός τακτικού ελέγχου μετά από μια συνήθη αιματολογική εξέταση.
Πρωτοπαθή στάδια μυελοΐνωσης
Σε αντίθεση με άλλους τύπους καρκίνου, η πρωτοπαθής MF δεν έχει σαφώς καθορισμένα στάδια. Ο γιατρός σας μπορεί αντί αυτού να χρησιμοποιήσει το Dynamic International Prognostic Scoring System (DIPSS) για να σας κατηγοριοποιήσει σε μια ομάδα χαμηλού, ενδιάμεσου ή υψηλού κινδύνου.
Θα εξετάσουν εάν εσείς:
- έχουν επίπεδο αιμοσφαιρίνης που είναι μικρότερο από 10 γραμμάρια ανά δεκατόλιτρο
- έχουν αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων που είναι μεγαλύτερος από 25 × 109 ανά λίτρο
- είναι άνω των 65 ετών
- έχουν κυκλοφορούντα βλαστικά κύτταρα ίσα ή λιγότερο από 1 τοις εκατό
- εμφανίσετε συμπτώματα όπως κόπωση, νυχτερινές εφιδρώσεις, πυρετό και απώλεια βάρους
Θεωρείστε χαμηλού κινδύνου εάν τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει για εσάς. Η ικανοποίηση ενός ή δύο από αυτά τα κριτήρια σας τοποθετεί στην ομάδα μεσαίου κινδύνου. Η ικανοποίηση τριών ή περισσότερων από αυτά τα κριτήρια σας τοποθετεί στην ομάδα υψηλού κινδύνου.
Τι προκαλεί την πρωτοπαθή μυελοΐνωση;
Οι ερευνητές δεν καταλαβαίνουν ακριβώς τι προκαλεί την MF. Συνήθως δεν κληρονομείται γενετικά. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείτε να κολλήσετε την ασθένεια από τους γονείς σας και δεν μπορείτε να τη μεταδώσετε στα παιδιά σας, αν και η MF τείνει να εμφανίζεται σε οικογένειες. Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να προκαλείται από επίκτητες γονιδιακές μεταλλάξεις που επηρεάζουν τις οδούς σηματοδότησης των κυττάρων.
Τα μη φυσιολογικά βλαστοκύτταρα αίματος στον μυελό των οστών δημιουργούν ώριμα αιμοσφαίρια που αναπαράγονται γρήγορα και καταλαμβάνουν τον μυελό των οστών. Η συσσώρευση κυττάρων του αίματος προκαλεί ουλές και φλεγμονές που επηρεάζουν την ικανότητα του μυελού των οστών να δημιουργεί φυσιολογικά κύτταρα αίματος. Αυτό συνήθως οδηγεί σε λιγότερα από τα κανονικά ερυθρά αιμοσφαίρια και πάρα πολλά λευκά αιμοσφαίρια.
Οι ερευνητές έχουν συνδέσει το MF με άλλες γονιδιακές μεταλλάξεις. Περίπου το 5 έως 10 τοις εκατό των ατόμων με MF έχουν MPL γονιδιακή μετάλλαξη. Περίπου το 23,5 τοις εκατό έχει μια γονιδιακή μετάλλαξη που ονομάζεται καλρετικουλίνη (CALR).
Παράγοντες κινδύνου για πρωτοπαθή μυελοΐνωση
Η πρωτοπαθής MF είναι πολύ σπάνια. Εμφανίζεται μόνο σε περίπου 1,5 ανά 100.000 άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ασθένεια μπορεί να επηρεάσει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες.
Μερικοί παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να αποκτήσει πρωτοπαθή ΜΙ, όπως:
- είναι άνω των 60 ετών
- έκθεση σε πετροχημικά όπως το βενζόλιο και το τολουόλιο
- έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία
- έχοντας ένα JAK2 γονιδιακή μετάλλαξη
Πρωτογενείς επιλογές θεραπείας μυελοΐνωσης
Εάν δεν έχετε συμπτώματα MF, ο γιατρός σας μπορεί να μην σας κάνει καμία θεραπεία και αντ’ αυτού να σας παρακολουθεί προσεκτικά με τακτικές εξετάσεις. Μόλις ξεκινήσουν τα συμπτώματα, η θεραπεία στοχεύει στη διαχείριση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σας.
Οι πρωτογενείς επιλογές θεραπείας της μυελοΐνωσης περιλαμβάνουν φάρμακα, χημειοθεραπεία, ακτινοβολία, μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων, μεταγγίσεις αίματος και χειρουργική επέμβαση.
Φάρμακα για τη διαχείριση των συμπτωμάτων
Διάφορα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση συμπτωμάτων όπως η κόπωση και η πήξη.
Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χαμηλή δόση ασπιρίνης ή υδροξυουρίας για να μειώσει τον κίνδυνο εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (DVT).
Τα φάρμακα για τη θεραπεία του χαμηλού αριθμού ερυθρών αιμοσφαιρίων (αναιμία) που συνδέονται με την MF περιλαμβάνουν:
- θεραπεία ανδρογόνων
- στεροειδή, όπως η πρεδνιζόνη
- θαλιδομίδη (θαλομίδη)
- λεναλιδομίδη (Revlimid)
- διεγερτικοί παράγοντες ερυθροποίησης (ESAs)
Αναστολείς JAK
Οι αναστολείς JAK αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα MF αναστέλλοντας τη δραστηριότητα του JAK2 γονίδιο και την πρωτεΐνη JAK1. Η ρουξολιτινίμπη (Jakafi) και η φεδρατινίμπη (Inrebic) είναι τα δύο φάρμακα που έχουν εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη θεραπεία της ΜΙ μεσαίου ή υψηλού κινδύνου. Αρκετοί άλλοι αναστολείς JAK δοκιμάζονται επί του παρόντος σε κλινικές δοκιμές.
Η ρουξολιτινίμπη έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τη μεγέθυνση του σπλήνα και μειώνει αρκετά συμπτώματα που σχετίζονται με την MF, όπως κοιλιακή δυσφορία, πόνο στα οστά και κνησμό. Μειώνει επίσης τα επίπεδα των προφλεγμονωδών κυτοκινών στο αίμα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων MF, όπως κόπωση, πυρετό, νυχτερινές εφιδρώσεις και απώλεια βάρους.
Το fedratinib χορηγείται συνήθως όταν η ρουξολιτινίμπη δεν λειτουργεί. Είναι ένας πολύ ισχυρός επιλεκτικός αναστολέας JAK2. Εμπεριέχει έναν μικρό κίνδυνο σοβαρής και δυνητικά θανατηφόρου εγκεφαλικής βλάβης γνωστής ως εγκεφαλοπάθεια.
Μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων
Μια αλλογενής μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων (ASCT) είναι η μόνη πραγματική πιθανή θεραπεία για την MF. Γνωστή και ως μεταμόσχευση μυελού των οστών, περιλαμβάνει τη λήψη έγχυσης βλαστοκυττάρων από έναν υγιή δότη. Αυτά τα υγιή βλαστοκύτταρα αντικαθιστούν τα δυσλειτουργικά βλαστοκύτταρα.
Η διαδικασία έχει υψηλό κίνδυνο για απειλητικές για τη ζωή παρενέργειες. Θα ελέγχεστε προσεκτικά προτού αντιστοιχιστείτε με έναν δότη. Το ASCT συνήθως λαμβάνεται υπόψη μόνο για άτομα με ΜΚ μεσαίου ή υψηλού κινδύνου που είναι κάτω των 70 ετών.
Χημειοθεραπεία και ακτινοβολία
Τα φάρμακα χημειοθεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της υδροξυουρίας, μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της μεγέθυνσης σπλήνας που συνδέεται με MF. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται επίσης μερικές φορές όταν οι αναστολείς JAK και η χημειοθεραπεία δεν επαρκούν για να μειώσουν το μέγεθος της σπλήνας.
Μεταγγίσεις αίματος
Μια μετάγγιση αίματος υγιών ερυθρών αιμοσφαιρίων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αύξηση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων και τη θεραπεία της αναιμίας.
Χειρουργική επέμβαση
Εάν μια διευρυμένη σπλήνα προκαλεί σοβαρά συμπτώματα, ο γιατρός σας μπορεί μερικές φορές να συστήσει χειρουργική αφαίρεση της σπλήνας. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως σπληνεκτομή.
Τρέχουσες κλινικές δοκιμές
Δεκάδες φάρμακα βρίσκονται επί του παρόντος υπό έρευνα για τη θεραπεία της πρωτοπαθούς μυελοΐνωσης. Αυτά περιλαμβάνουν πολλά άλλα φάρμακα που αναστέλλουν το JAK2.
Το MPN Research Foundation διατηρεί έναν κατάλογο κλινικών δοκιμών για MF. Ορισμένες από αυτές τις δοκιμές έχουν ήδη ξεκινήσει δοκιμές. Άλλοι στρατολογούν αυτή τη στιγμή ασθενείς. Η απόφαση να συμμετάσχετε σε μια κλινική δοκιμή θα πρέπει να ληφθεί προσεκτικά με το γιατρό και την οικογένειά σας.
Τα φάρμακα περνούν από τέσσερις φάσεις κλινικών δοκιμών πριν λάβουν έγκριση από τον FDA. Μόνο μερικά νέα φάρμακα βρίσκονται επί του παρόντος στο στάδιο ΙΙΙ των κλινικών δοκιμών, συμπεριλαμβανομένων της πακριτινίμπης και της μομελοτινίμπης.
Οι κλινικές δοκιμές Φάσης Ι και ΙΙ υποδηλώνουν ότι το everolimus (RAD001) μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων και του μεγέθους του σπλήνα σε άτομα με ΜΙ. Αυτό το φάρμακο αναστέλλει μια οδό στα κύτταρα που παράγουν αίμα που μπορεί να οδηγήσει σε ανώμαλη κυτταρική ανάπτυξη στο MF.
Αλλαγές τρόπου ζωής
Μπορεί να αισθάνεστε συναισθηματικά πιεσμένοι μετά τη λήψη μιας αρχικής διάγνωσης MF, ακόμα κι αν δεν έχετε συμπτώματα. Είναι σημαντικό να ζητάτε υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους.
Η συνάντηση με μια νοσοκόμα ή έναν κοινωνικό λειτουργό μπορεί να σας δώσει πληθώρα πληροφοριών σχετικά με το πώς μια διάγνωση καρκίνου μπορεί να επηρεάσει τη ζωή σας. Μπορεί επίσης να θέλετε να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας σχετικά με τη συνεργασία με έναν εξουσιοδοτημένο επαγγελματία ψυχικής υγείας.
Άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε το άγχος. Ο διαλογισμός, η γιόγκα, οι περίπατοι στη φύση ή ακόμα και η ακρόαση μουσικής μπορούν να σας βοηθήσουν να ενισχύσετε τη διάθεσή σας και τη συνολική σας ευεξία.
Αποψη
Η πρωτοπαθής ΜΙ μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα στα αρχικά της στάδια και μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια ποικιλία θεραπειών. Η πρόβλεψη της προοπτικής και της επιβίωσης για το MF μπορεί να είναι δύσκολη. Η ασθένεια δεν εξελίσσεται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ορισμένα άτομα.
Οι εκτιμήσεις επιβίωσης κυμαίνονται ανάλογα με το αν ένα άτομο ανήκει σε ομάδα χαμηλού, ενδιάμεσου ή υψηλού κινδύνου. Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι όσοι ανήκουν στην ομάδα χαμηλού κινδύνου έχουν παρόμοια ποσοστά επιβίωσης για τα πρώτα 5 χρόνια μετά τη διάγνωση με τον γενικό πληθυσμό, οπότε τα ποσοστά επιβίωσης αρχίζουν να μειώνονται. Τα άτομα της ομάδας υψηλού κινδύνου επιβίωσαν έως και 7 χρόνια.
Η MF μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές με την πάροδο του χρόνου. Η πρωτοπαθής ΜΙ εξελίσσεται σε έναν πιο σοβαρό και δύσκολο στη θεραπεία καρκίνο του αίματος, γνωστό ως οξεία μυελογενή λευχαιμία (AML) σε περίπου 15 έως 20 τοις εκατό των περιπτώσεων.
Οι περισσότερες θεραπείες για την πρωτοπαθή ΜΚ επικεντρώνονται στη διαχείριση των επιπλοκών που συνδέονται με την ΜΚ. Αυτά περιλαμβάνουν αναιμία, μεγέθυνση σπλήνας, επιπλοκές πήξης του αίματος, υπερβολικά πολλά λευκά αιμοσφαίρια ή αιμοπετάλια και χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων. Οι θεραπείες διαχειρίζονται επίσης συμπτώματα όπως κόπωση, νυχτερινές εφιδρώσεις, φαγούρα στο δέρμα, πυρετό, πόνο στις αρθρώσεις και ουρική αρθρίτιδα.
Το πρωτοπαθές MF είναι ένας σπάνιος καρκίνος που επηρεάζει τα αιμοσφαίρια σας. Πολλοί άνθρωποι δεν θα εμφανίσουν συμπτώματα στην αρχή μέχρι να προχωρήσει ο καρκίνος. Η μόνη πιθανή θεραπεία για την πρωτοπαθή ΜΙ είναι μια μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων, αλλά υπάρχουν διάφορες άλλες θεραπείες και κλινικές δοκιμές σε εξέλιξη για τη διαχείριση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής σας.
Discussion about this post