Πώς να μιλήσετε στον έφηβό σας για τις διατροφικές διαταραχές

Τρόποι για να ξεκινήσει η συζήτηση

Πριν καθίσετε να συζητήσετε, ίσως θέλετε να διαβάσετε λίγο για τις διατροφικές διαταραχές. Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι: η ανορεξία, η βουλιμία και η διαταραχή υπερφαγίας. Γνωρίζοντας λίγα πράγματα για το καθένα μπορεί να σας βοηθήσει να απαντήσετε στις ερωτήσεις του εφήβου σας.

Ορίστε χρόνο και τόπο

Πείτε στον έφηβό σας ότι θα θέλατε να μιλήσετε μαζί του για κάτι σημαντικό. Ακόμα κι αν αυτό αντιμετωπιστεί με ανασηκωμένο φρύδι ή γουρλώνοντας τα μάτια, να είστε προετοιμασμένοι να πραγματοποιήσετε τη συζήτηση. Ενημερώστε τους ότι δεν έκαναν τίποτα λάθος και ότι δεν έχουν πρόβλημα. Προγραμματίστε για μια στιγμή που θα είστε και οι δύο ελεύθεροι για λίγες ώρες και επιλέξτε ένα μέρος που να είναι ήσυχο, ιδιωτικό και χωρίς περισπασμούς.

Ξεκινήστε με μια δήλωση «εγώ».

Εάν είστε νευρικοί για το πώς να ξεκινήσετε τη συζήτηση, σκεφτείτε να πείτε κάτι του τύπου «Νιώθω ότι κάτι σας ενοχλεί». Ή ίσως θέλετε να αναφερθείτε σε ένα συγκεκριμένο γεγονός, όπως, “Παρατηρώ ότι δεν τρώτε πολύ στο δείπνο, είναι όλα εντάξει;” Μπορείτε να συνεχίσετε με τις ανησυχίες σας από εκεί. Η χρήση δηλώσεων «εγώ» σάς επιτρέπει να επικοινωνείτε ξεκάθαρα για τις ανησυχίες σας χωρίς να κατηγορείτε, κάτι που μπορεί να κάνει τον έφηβό σας αμυντικό και απρόθυμο να μιλήσει.

Να περιμένετε κάποια αντίσταση

Καταλαβαίνετε, πηγαίνοντας στη συνομιλία σας, ότι ο έφηβός σας πιθανότατα θα αισθανθεί ότι παραβιάζεται. Μπορεί να εκφράσουν τα συναισθήματά τους με άρνηση ή θυμό. Ακόμα κι αν χρησιμοποιείτε δηλώσεις «εγώ», ο έφηβός σας πιθανότατα θα νιώσει ότι απειλείται.

Κάποιος με διατροφική διαταραχή συχνά εργάζεται πολύ σκληρά για να το κρύψει. Ο έφηβός σας μπορεί να μην αρέσει να έρχεται αντιμέτωπος. Μπορεί ακόμη και να νιώθουν αμήχανα που παρατηρήσατε συμπεριφορές που πίστευαν ότι ήταν καλά κρυμμένες.

Προσπαθήστε να παραμείνετε ήρεμοι και μην παίρνετε αυτές τις απαντήσεις πολύ προσωπικά. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο αν φωνάζετε ή κλάψετε σε εσάς, αλλά η αντίδραση δεν είναι μια αντανάκλαση της επικοινωνίας σας. Είναι απλώς μέρος της διαδικασίας.

Ακούω

Μπορεί να θέλετε να χρησιμοποιήσετε ερωτήσεις που είναι ανοιχτού τύπου σε αντίθεση με αυτές που δίνουν ένα απλό ναι ή όχι. Μόλις αναφέρετε τις αρχικές σας ανησυχίες, καθίστε αναπαυτικά και απλώς ακούστε τι έχει να πει ο έφηβός σας. Αντισταθείτε στην παρόρμηση να προχωρήσετε και να κάνετε προτάσεις, κρίσεις ή άλλα σχόλια αμέσως.

Μπορεί να μην καταλαβαίνετε τι ακριβώς περνούν, αλλά είναι χρήσιμο για τον έφηβο σας να νιώθει ότι τους ακούνε.

Μοιραστείτε από καρδιάς

Και πάλι, ο έφηβος σας μπορεί να μην καταλάβει τη σοβαρότητα της διατροφικής διαταραχής. Μπορεί απλώς να είναι θυμωμένοι που το αναφέρατε. Παραμείνετε στην πορεία. Εξηγήστε τους ότι η υγεία τους έχει να κάνει με το μέλλον τους. Εξηγήστε τους ότι νοιάζεστε πολύ για αυτά και θέλετε να τα δείτε να είναι υγιή.

Σε αυτές τις ίδιες γραμμές, εάν έχετε προσωπική εμπειρία με μια διατροφική διαταραχή ή σχετικό θέμα, μπορεί να είναι χρήσιμο να το μοιραστείτε.

Πώς να λάβετε βοήθεια και υποστήριξη για τον έφηβό σας

Κάντε ένα σχέδιο

Υπενθυμίστε στον έφηβό σας ξανά και ξανά ότι δεν είναι μόνος. Είστε εκεί για να τους βοηθήσετε να βρουν υποστήριξη, είτε πρόκειται για συμβουλευτική είτε ακόμη και για ένα κέντρο νοσηλείας. Ό,τι κι αν κάνετε, όμως, κάντε ένα συγκεκριμένο σχέδιο που θα ακολουθήσετε. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει κατά προτίμηση να χρησιμοποιεί την επίβλεψη ενός επαγγελματία ιατρού.

Αναζητώ βοήθεια

Υπάρχουν επίσης πολλά μέρη όπου ο έφηβός σας μπορεί να βρει υποστήριξη. Μπορείτε να τους προτείνετε να παρακολουθήσουν συναντήσεις στο τοπικό κεφάλαιο Ανώνυμοι Υπερφαγικοί ή να διαβάσουν διάφορα διαδικτυακά φόρουμ υποστήριξης. Οι περισσότερες από αυτές τις ομάδες είναι δωρεάν και ανοιχτές σε εφήβους.

Παραμείνετε ανοιχτοί

Ίσως ο έφηβός σας να μην ήταν πρόθυμος να συνομιλήσει πολύ ή καθόλου κατά τη διάρκεια αυτής της πρώτης προσπάθειας. Μην τα παρατάς. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές προσπάθειες για να ανοίξουν. Εξηγήστε ότι είστε πάντα εδώ για να μιλήσετε. Συνεχίστε να στέλνετε το μήνυμα ότι τους αγαπάτε και θέλετε να βοηθήσετε. Αυτά τα λόγια δεν είναι μάταια. Μπορεί απλώς να χρειαστεί χρόνος για να ληφθεί πλήρως και να γίνει αποδεκτό το μήνυμα.

Οδηγός γονέα: Αντιμετώπιση των δικών σας συναισθημάτων

Πρώτα και κύρια, δεν φταίτε εσείς για τη διατροφική διαταραχή του παιδιού σας. Μπορεί να αισθάνεστε ότι είναι δικό σας λάθος ή ότι κάνατε κάτι λάθος. Το γεγονός είναι ότι για μια διατροφική διαταραχή δεν φταίει κανένας. Το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για τον έφηβό σας είναι να προχωρήσετε προς την αποκατάσταση. Αυτό δεν περιλαμβάνει να ξοδεύετε χρόνο για να σκεφτείτε όλα τα πράγματα που θα μπορούσατε να είχατε κάνει διαφορετικά.

Μην ξεχνάτε τον εαυτό σας και τα συναισθήματά σας σε όλη αυτή τη διαδικασία. Το να παρακολουθείτε τον έφηβό σας να παλεύει με μια διατροφική διαταραχή μπορεί να είναι επώδυνο και αγχωτικό. Ωστόσο, πρέπει να προσέχετε τον εαυτό σας. Μπορεί να θέλετε να εκμυστηρευτείτε σε έναν στενό φίλο ή μέλος της οικογένειάς σας για τις ανησυχίες σας και άλλα συναισθήματά σας. Ένας θεραπευτής ή μια ομάδα υποστήριξης είναι μια άλλη εξαιρετική διέξοδος που είναι επίσης εμπιστευτική.

Φροντίστε επίσης να ασκείστε, να τρώτε μια υγιεινή διατροφή και να κοιμάστε καλά. Προσπαθήστε να χωράτε λίγο χρόνο κάθε μέρα για να χαλαρώσετε ή να κάνετε πράγματα που σας αρέσουν.

Τι άλλο μπορείτε να κάνετε

Πέρα από τη συζήτηση, υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε στην ανάρρωση του εφήβου σας από το σπίτι. Ακολουθούν πέντε τρόποι για να προσφέρετε την υποστήριξη των εφήβων σας: