Πόνος στην ηβική περιοχή μετά από έντονη άσκηση στους άνδρες

Ο πόνος στην ηβική περιοχή μετά από έντονη άσκηση μπορεί να προκληθεί από διάφορες παθήσεις που επηρεάζουν τους μύες, τους τένοντες, τα οστά, τις αρθρώσεις ή τους μαλακούς ιστούς γύρω από την κάτω κοιλιακή χώρα και τη βουβωνική χώρα. Ο πόνος μπορεί να κυμαίνεται από ήπια δυσφορία έως σοβαρό και επίμονο πόνο που περιορίζει την κίνηση ή τη σωματική δραστηριότητα. Η κατανόηση των αιτιών, των διαγνωστικών και θεραπευτικών μεθόδων σας βοηθά να προλάβετε τις επιπλοκές και να αναρρώσετε ταχύτερα.

Συνήθεις αιτίες πόνου στο εφηβαίο μετά από έντονη άσκηση στους άνδρες

1. Διάταση των μυών της βουβωνικής χώρας

Η θλάση των βουβωνικών μυών συμβαίνει όταν ένας ή περισσότεροι μύες του εσωτερικού του μηρού ή του κάτω μέρους της κοιλιάς τεντώνονται υπερβολικά ή σχίζονται. Αυτός ο τραυματισμός συχνά επηρεάζει τους προσαγωγούς μύες που προσφύονται στο ηβικό οστό. Η μυϊκή καταπόνηση αναπτύσσεται συνήθως κατά τη διάρκεια απότομων κινήσεων, σπριντ, αλμάτων ή γρήγορων αλλαγών κατεύθυνσης.

Ένα άτομο με θλάση των βουβωνικών μυών αισθάνεται συνήθως οξύ πόνο στην ηβική περιοχή ή στο εσωτερικό του μηρού, ιδίως όταν φέρνει το πόδι προς το σώμα. Η περιοχή αυτή μπορεί να πρηστεί και ο πόνος επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της άσκησης ή όταν πιέζετε το εσωτερικό του μηρού.

Θεραπεία: Η αρχική θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση, εφαρμογή πάγου, ήπιο επίδεσμο και ανύψωση των ποδιών. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής. Οι σταδιακές ασκήσεις διάτασης και ενδυνάμωσης βοηθούν στην αποκατάσταση της ευλυγισίας και της μυϊκής δύναμης. Οι σοβαρές μυϊκές ρήξεις μπορεί να απαιτούν φυσικοθεραπεία ή, σπάνια, χειρουργική αποκατάσταση.

2. Αθλητική κήλη (αθλητική ηπαλγία)

Η αθλητική κήλη είναι ένας τραυματισμός των μαλακών μορίων γύρω από την κάτω κοιλιακή χώρα ή τη βουβωνική χώρα που προκαλείται από επαναλαμβανόμενες στροφές ή απότομες κινήσεις. Παρά το όνομά της, η πάθηση αυτή δεν συνεπάγεται πάντα ορατή κήλη. Η αθλητική κήλη προκαλεί χρόνιο πόνο στην ηβική περιοχή που επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής δραστηριότητας.

Ένα άτομο με αθλητική κήλη συνήθως βιώνει πόνο βαθιά στη βουβωνική χώρα. Ο πόνος αυτός μειώνεται με την ανάπαυση αλλά επανέρχεται κατά τη διάρκεια της άσκησης. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στο εσωτερικό του μηρού ή στους όρχεις. Σε αντίθεση με τη βουβωνοκήλη, δεν υπάρχει ορατό εξόγκωμα.

Διάγνωση: Ο γιατρός διαγιγνώσκει την αθλητική κήλη με βάση το ιατρικό ιστορικό και τη φυσική εξέταση. Ο γιατρός συχνά εξετάζει τον πόνο όταν κάνετε καθίσματα, βήχετε ή αντιστέκεστε σε κινήσεις των ποδιών. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) βοηθά στην επιβεβαίωση της διάγνωσης αποκαλύπτοντας τραυματισμούς μαλακών μορίων γύρω από την ηβική σύμφυση ή το κοιλιακό τοίχωμα.

Θεραπεία: Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση, εφαρμογή πάγου, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φυσικοθεραπεία για την ενδυνάμωση των κοιλιακών και βουβωνικών μυών. Εάν ο πόνος επιμένει μετά από αρκετούς μήνες συντηρητικής αντιμετώπισης, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση των σχισμένων ιστών ή την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος.

3. Ηβική οστεΐτιδα

Η ηβική οστίτιδα είναι φλεγμονή της ηβικής σύμφυσης, η οποία είναι η άρθρωση μεταξύ των δύο ηβικών οστών. Η επαναλαμβανόμενη καταπόνηση από το τρέξιμο, τις κλωτσιές ή τις συστροφές μπορεί να προκαλέσει αυτή τη φλεγμονή. Η πάθηση αυτή είναι συχνή σε αθλητές που κάνουν προπόνηση υψηλής έντασης ή μεγάλης διάρκειας.

Ένα άτομο με ηβική οστεΐτιδα αισθάνεται πόνο στο κέντρο της ηβικής περιοχής. Ο πόνος αυτός μπορεί να εξαπλωθεί στην κάτω κοιλιακή χώρα, τη βουβωνική χώρα ή το εσωτερικό των μηρών. Ο πόνος αυξάνεται όταν περπατάτε, τρέχετε ή αλλάζετε κατεύθυνση.

Διάγνωση: Η διάγνωση γίνεται με φυσική εξέταση και απεικόνιση. Ο γιατρός μπορεί να παραγγείλει ακτινογραφίες, οι οποίες μπορεί να δείξουν αλλαγές στην ηβική σύμφυση, όπως διάβρωση ή ανωμαλία του οστού. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) μπορεί να ανιχνεύσει πρώιμη φλεγμονή πριν εμφανιστούν οι αλλαγές στις ακτίνες Χ.

Θεραπεία: Η θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φυσικοθεραπεία για τη βελτίωση της πυελικής σταθερότητας. Η εφαρμογή πάγου βοηθά στην ανακούφιση του οξέος πόνου. Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να απαιτούν ενέσεις κορτικοστεροειδών για τη μείωση της φλεγμονής. Η πλήρης αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες και η επιστροφή σε δραστηριότητες υψηλής έντασης πρέπει να γίνεται σταδιακά.

4. Βουβωνοκήλη

Μια βουβωνοκήλη εμφανίζεται όταν ιστός, όπως ένα τμήμα του εντέρου, ωθείται μέσα από ένα αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος κοντά στον βουβωνικό πόρο. Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκαλέσει πόνο στην ηβική ή βουβωνική περιοχή, ιδίως μετά από βαριά ανύψωση ή έντονη άσκηση.

Ένα άτομο με βουβωνοκήλη συχνά αισθάνεται έναν αμβλύ πόνο ή πίεση στη βουβωνική χώρα, ο οποίος επιδεινώνεται με την άσκηση, τον βήχα ή την ορθοστασία. Ένα ορατό ή ψηλαφητό εξόγκωμα μπορεί να εμφανιστεί κοντά στο ηβικό οστό.

Διάγνωση: Η διάγνωση γίνεται με φυσική εξέταση ενώ στέκεστε όρθιοι και βήχετε για να εντοπίσετε το εξόγκωμα της κήλης. Ένα υπερηχογράφημα ή μια αξονική τομογραφία (CT) μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση εάν η κήλη είναι μικρή ή δεν είναι εύκολα ορατή.

Θεραπεία: Οι μικρές και ασυμπτωματικές κήλες συνήθως παρακολουθούνται. Οι επώδυνες ή διογκούμενες κήλες απαιτούν συνήθως χειρουργική αποκατάσταση για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η απόφραξη του εντέρου ή ο στραγγαλισμός. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι ανοικτή ή λαπαροσκοπική, ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση της κήλης. Η ανάρρωση διαρκεί συνήθως αρκετές εβδομάδες και η ελαφριά σωματική δραστηριότητα μπορεί να αρχίσει μόλις υποχωρήσει ο πόνος.

5. Τενοντοπάθεια των προσαγωγών

Η τενοντοπάθεια των προσαγωγών είναι χρόνιος τραυματισμός ή εκφύλιση των τενόντων που συνδέουν τους έσω μυς του μηρού με το ηβικό οστό. Η πάθηση αυτή προκύπτει συνήθως από επαναλαμβανόμενη υπερβολική χρήση κατά τη διάρκεια του τρεξίματος ή αθλημάτων που περιλαμβάνουν απότομες αλλαγές κατεύθυνσης.

Ο πόνος από την τενοντοπάθεια των προσαγωγών εντοπίζεται στην εσωτερική πλευρά της ηβικής περιοχής και αυξάνεται με την προσαγωγή του ποδιού ή την αντιστεκόμενη κίνηση του μηρού.

Διάγνωση: Ένας γιατρός εξετάζει τον πόνο κατά την αντιστεκόμενη προσαγωγή. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) μπορεί να επιβεβαιώσει την πάχυνση του τένοντα, τον εκφυλισμό ή τη μερική ρήξη.

Θεραπεία: Η θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση από επιβαρυντικές δραστηριότητες, φυσιοθεραπεία και σταδιακές ασκήσεις διάτασης. Η ενδυνάμωση των μυών του ισχίου και του κορμού βοηθά στην πρόληψη της υποτροπής. Η έγχυση κορτικοστεροειδών ή η έγχυση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια μπορεί να βοηθήσει όταν οι συντηρητικές θεραπείες αποτύχουν.

6. Παγίδευση νεύρου (παγίδευση του οβελιαίου ή του λαγόνιο-γλωσσικού νεύρου)

Η παγίδευση νεύρου συμβαίνει όταν τα νεύρα κοντά στην ηβική περιοχή συμπιέζονται ή ερεθίζονται λόγω υπερβολικής χρήσης ή ουλώδους ιστού. Το οβελιαίο νεύρο και το λαγονογλωσσικό νεύρο επηρεάζονται συχνότερα.

Ένα άτομο με παγίδευση νεύρου αισθάνεται αίσθημα καύσου ή μυρμηγκιάσματος που ακτινοβολεί από την ηβική περιοχή προς το εσωτερικό του μηρού ή το όσχεο. Το μούδιασμα ή η αλλοιωμένη αίσθηση μπορεί να συνοδεύουν τον πόνο.

Διάγνωση: Ο γιατρός πραγματοποιεί λεπτομερή νευρολογική εξέταση και μπορεί να χρησιμοποιήσει μελέτες νευρικής αγωγιμότητας ή διαγνωστικούς νευρικούς αποκλεισμούς για να εντοπίσει το προσβεβλημένο νεύρο. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) μπορεί να βοηθήσει στον αποκλεισμό άλλων αιτιών.

Θεραπεία: Η θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση, φυσιοθεραπεία και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Οι αποκλεισμοί νεύρων ή οι ενέσεις κορτικοστεροειδών μπορούν να μειώσουν τον πόνο και τη φλεγμονή. Η επίμονη παγίδευση του νεύρου μπορεί να απαιτεί χειρουργική αποσυμπίεση.

Συνοπτικά, ο πόνος στην ηβική περιοχή μετά από έντονη άσκηση στους άνδρες μπορεί να οφείλεται σε μυϊκή διάταση, τραυματισμό τένοντα, φλεγμονή, κήλη ή συμπίεση νεύρου. Πρέπει να αναζητήσετε ιατρική αξιολόγηση εάν ο πόνος επιμένει περισσότερο από μία εβδομάδα, επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα ή παρεμποδίζει το περπάτημα ή τις καθημερινές εργασίες. Χρειάζεστε άμεση ιατρική φροντίδα εάν υπάρχει ορατό εξόγκωμα, πρήξιμο ή έντονος πόνος, γεγονός που μπορεί να υποδηλώνει κήλη ή σοβαρή μυϊκή ρήξη.