Πρέπει να περπατήσετε σε ένα σχισμένο ACL;

Τι είναι ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος (ACL);

Οι δύο κύριοι σύνδεσμοι στο γόνατό σας είναι ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος (ACL) και ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος (PCL).

Αυτές οι ισχυρές ζώνες ιστού:

• σταυρό στη μέση του γονάτου σας
• συνδέστε το μηριαίο οστό (μηριαίο οστό) και την κνήμη (κνήμη)
• σταθεροποιήστε την άρθρωση του γόνατος, αποτρέποντας την υπερβολική κίνηση προς τα εμπρός και προς τα πίσω

Το ACL είναι πιο επιρρεπές σε τραυματισμό από το PCL.

Πώς ξέρετε ότι έχετε σχισμένο ACL;

Τα άμεσα σημάδια τραυματισμού ACL μπορεί να είναι:

• πόνος, ο οποίος είναι συχνά έντονος και τυπικά αρκετά σοβαρός ώστε να διακόψετε τη δραστηριότητα που κάνατε πριν τον τραυματισμό
• αισθήματα ότι η επιγονατίδα ή τα κόκκαλά σας αλέθουν
• γρήγορο πρήξιμο
• παραμόρφωση γόνατος
• μώλωπες γύρω από το γόνατο
• απώλεια εύρους κίνησης
• αστάθεια, που κάνει το γόνατό σας να αισθάνεται χαλαρό, σαν να λυγίζει αν του βάλετε βάρος

Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται μια αίσθηση «σκάσει» ή ακόμα και ακούν ένα «σκάει» όταν συμβαίνει τραυματισμός ACL.

Θεραπεία σχισμένου ΠΧΣ

Εάν τραυματίσετε το γόνατό σας, το πρώτο βήμα είναι να μειώσετε τον πόνο και το πρήξιμο. Το συντομότερο δυνατό μετά τον τραυματισμό:

• βάλτε πάγο στο γόνατό σας
• ξαπλώστε και σηκώστε το γόνατό σας πάνω από το επίπεδο της καρδιάς σας
• πάρτε ένα αναλγητικό, όπως ιβουπροφαίνη (εάν είναι απαραίτητο)

Αφού λάβετε άμεσα μέτρα για τη μείωση του πόνου και του οιδήματος, κλείστε ένα ραντεβού με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Θα αναπτύξουν ένα σχέδιο θεραπείας που θα λαμβάνει υπόψη σας:

• τρέχουσα φυσική κατάσταση
• ηλικία
• ιατρικό ιστορικό
• σοβαρότητα του τραυματισμού

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών (AAOS), οι τραυματισμοί ACL ταξινομούνται από ήπιο έως σοβαρό σε ένα σύστημα τριών βημάτων:

• Βαθμός Ι. Πρόκειται για έναν ήπιο τραυματισμό – μικροσκοπικά δάκρυα. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να συστήσει θεραπεία αποκατάστασης, η οποία συνήθως περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας (PT) και άσκηση. Μπορεί επίσης να απαιτούνται βοηθήματα κινητικότητας, όπως η χρήση πατερίτσες, η χρήση γονάτου ή η χρήση συνδυασμού βοηθημάτων κινητικότητας. Μετά τη μείωση του οιδήματος και του πόνου, το PT εστιάζει στην ενδυνάμωση των μυών και στην αποκατάσταση του εύρους κίνησης.
• Βαθμός II. Αυτός είναι ένας μέτριος τραυματισμός — μερική ρήξη. Σύμφωνα με το Johns Hopkins Medicine, οι τραυματισμοί ACL βαθμού ΙΙ είναι σπάνιοι. Συνήθως αντιμετωπίζονται παρόμοια με τραυματισμό Βαθμού Ι ή ΙΙ με βάση τη συγκεκριμένη περίπτωση.
• Βαθμός III. Πρόκειται για σοβαρό τραυματισμό – πλήρη ρήξη. Εάν είστε ενεργός στον αθλητισμό ή έχετε μια επίπονη δουλειά που περιλαμβάνει αναρρίχηση, άλμα ή περιστροφή, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης πιθανότατα θα σας προτείνει χειρουργική αποκατάσταση. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της δύναμης, του εύρους κίνησης και της ισορροπίας.

Σύμφωνα με το AAOS, η πλειοψηφία των τραυματισμών ACL είναι Βαθμού III.

Πόσο σύντομα μπορώ να περπατήσω μετά τη θεραπεία;

Για έναν ήπιο τραυματισμό ACL, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να σας συνταγογραφήσει έναν νάρθηκα ή άλλη συσκευή κινητικότητας, όπως πατερίτσες ή μπαστούνι, για να σας βοηθήσει να περπατήσετε.

Ο χρόνος που χρειάζεται για να ανακάμψετε για το μη υποβοηθούμενο, σταθερό περπάτημα θα εξαρτηθεί από τη φύση του τραυματισμού και την ανταπόκρισή σας στην αποκαταστατική θεραπεία.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, δεν υπάρχει καθορισμένος χρόνος για πλήρη ανάρρωση. Σύμφωνα με την κλινική του Κλίβελαντ, η επίσημη φυσικοθεραπεία μπορεί να ξεκινήσει την πρώτη εβδομάδα μετά την επέμβαση.

Εάν είστε αθλητής, μπορεί να προστεθούν στο πρόγραμμα δραστηριότητες που αφορούν συγκεκριμένα αθλήματα, όπως το άλμα μετά από 12 έως 16 εβδομάδες. Οι αθλητές που ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία μπορούν συχνά να επιστρέψουν στην κανονική τους δραστηριότητα εντός 6 έως 9 μηνών μετά την επέμβαση.

Η Mayo Clinic υποδεικνύει ότι έως και το ένα τρίτο των αθλητών θα έχουν άλλη μια ρήξη ACL εντός 2 ετών μετά την επέμβαση. Προτείνουν ότι ο κίνδυνος για εκ νέου τραυματισμό μπορεί να μειωθεί με μεγαλύτερο χρόνο ανάρρωσης.

Τι προκαλεί τα δάκρυα του ΠΧΣ;

Οι τραυματισμοί του ACL συμβαίνουν συνήθως κατά τη διάρκεια σωματικών δραστηριοτήτων που ασκούν πίεση στα γόνατά σας, όπως ο αθλητισμός.

Ένας ήπιος τραυματισμός μπορεί μόνο να τεντώσει το ACL. Ένας πιο σοβαρός τραυματισμός μπορεί να οδηγήσει σε μερική ή πλήρη ρήξη.

Οι ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμό ACL περιλαμβάνουν:

• φυτεύοντας γερά το πόδι σας και περιστρέφοντας
• ξαφνικά αλλαγή κατεύθυνσης ή στάση
• κοπή (αλλαγή κατεύθυνσης μετά από ξαφνική επιβράδυνση)
• πηδώντας και προσγειώνοντας αδέξια
• υπερέκταση (όταν το γόνατο ισιώνει περισσότερο από όσο θα έπρεπε)
• μια σύγκρουση ή ένα άμεσο χτύπημα που προκαλεί το γόνατό σας και το υπόλοιπο πόδι σας να απομακρύνονται το ένα από το άλλο

Συνήθως, ένας τραυματισμός ACL δεν είναι αποτέλεσμα άμεσης επαφής.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για τραυματισμό ACL;

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμού του ΠΧΣ περιλαμβάνουν:

• συμμετοχή σε ορισμένα αθλήματα, όπως μπάσκετ, ποδόσφαιρο, γυμναστική, ποδόσφαιρο και σκι κατάβασης
• παίζοντας σε τεχνητό χλοοτάπητα
• έλλειψη φυσικής προετοιμασίας
• ακατάλληλος εξοπλισμός, όπως παπούτσια που δεν ταιριάζουν ή δεσίματα σκι που δεν είναι κατάλληλα προσαρμοσμένα

Σύμφωνα με την Mayo Clinic, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν τραυματισμούς ACL από τους άνδρες. Πιστεύεται ότι αυτό μπορεί να οφείλεται σε ορμονικές επιρροές και διαφορές στη μυϊκή δύναμη και την ανατομία.

Δεν πρέπει να περπατάτε πάνω σε ένα σχισμένο ACL πολύ σύντομα αφού έχετε βιώσει έναν τραυματισμό. Μπορεί να κάνει τον τραυματισμό πιο επώδυνο και να προκαλέσει περαιτέρω ζημιά.

Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε σκίσει το ACL σας, επισκεφτείτε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης για τη σωστή διάγνωση του τραυματισμού σας.

Εάν πρόκειται για ήπιο τραυματισμό, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να σας επιτρέψει να περπατήσετε πάνω του χωρίς βοηθητικές συσκευές, όπως πατερίτσες, νάρθηκα ή μπαστούνι, μετά από θεραπεία αποκατάστασης.

Εάν έχετε υποστεί σοβαρό τραυματισμό, πιθανότατα θα χρειαστείτε χειρουργική επισκευή ακολουθούμενη από PT.

Με βάση την πρόοδό σας, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα σας ενημερώσει πότε είναι εντάξει να περπατάτε χωρίς νάρθηκα ή άλλες συσκευές κινητικότητας, όπως πατερίτσες ή μπαστούνι.