Πιλοκυτταρικό Αστροκύτωμα

Συμπτώματα

Τα περισσότερα συμπτώματα του πιλοκυτταρικού αστροκυτώματος σχετίζονται με αυξημένη πίεση στον εγκέφαλο ή αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• πονοκεφάλους που είναι χειρότεροι το πρωί
• ναυτία
• εμετός
• επιληπτικές κρίσεις
• αλλαγές στη διάθεση ή την προσωπικότητα

Άλλα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος του όγκου. Για παράδειγμα:

• Ένας όγκος στην παρεγκεφαλίδα μπορεί να προκαλέσει αδεξιότητα ή αδυναμία, επειδή η παρεγκεφαλίδα είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο της ισορροπίας και του συντονισμού.
• Ένας όγκος που πιέζει το οπτικό νεύρο μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στην όραση, όπως θολή όραση ή ακούσιες γρήγορες κινήσεις των ματιών ή νυσταγμό.
• Ένας όγκος στον υποθάλαμο ή την υπόφυση μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη, το ανάστημα, τη συμπεριφορά και τις ορμόνες του παιδιού και να προκαλέσει πρόωρη εφηβεία, αύξηση βάρους ή απώλεια βάρους.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Τα γλοιώματα είναι αποτέλεσμα μη φυσιολογικής κυτταρικής διαίρεσης στον εγκέφαλο, αλλά η ακριβής αιτία αυτής της ανώμαλης κυτταρικής διαίρεσης δεν είναι γνωστή. Είναι σπάνιο ένας όγκος εγκεφάλου να κληρονομείται γενετικά, αλλά ορισμένοι τύποι πιλοκυτταρικών αστροκυττωμάτων, όπως τα οπτικά γλοιώματα, έχουν συσχετιστεί με μια γενετική διαταραχή γνωστή ως νευροϊνωμάτωση τύπου 1 (NF1).

Το ποσοστό επίπτωσης του πιλοκυτταρικού αστροκυτώματος είναι πολύ χαμηλό. Υπολογίζεται ότι εμφανίζεται σε μόλις 14 στα 1 εκατομμύριο παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών. Ο όγκος εμφανίζεται σε ίσα ποσοστά σε αγόρια και κορίτσια.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει γνωστός τρόπος πρόληψης ή μείωσης του κινδύνου ενός πιλοκυτταρικού αστροκυτώματος στο παιδί σας. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για την κατανόηση των παραγόντων που μπορεί να οδηγήσουν σε αυτόν τον τύπο καρκίνου.

Πώς γίνεται η διάγνωση του πιλοκυτταρικού αστροκυτώματος;

Ένα πιλοκυτταρικό αστροκύτωμα συνήθως διαγιγνώσκεται όταν ένας γιατρός ή παιδίατρος παρατηρήσει ορισμένα νευρολογικά συμπτώματα σε ένα παιδί. Ένας γιατρός θα πραγματοποιήσει μια πλήρη φυσική εξέταση και μπορεί να στείλει το παιδί σε νευρολόγο για περαιτέρω εξέταση.

Οι πρόσθετες δοκιμές μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία για την παραγωγή εικόνων του εγκεφάλου, εκ των οποίων μπορεί να γίνει με ή χωρίς σκιαγραφικό, μια ειδική βαφή που βοηθά τους γιατρούς να δουν ορισμένες δομές πιο καθαρά κατά τη διάρκεια της σάρωσης

• Ακτινογραφία του κρανίου

• βιοψία, μια διαδικασία κατά την οποία ένα μικρό κομμάτι του όγκου αφαιρείται και αποστέλλεται σε εργαστήριο για εξέταση

Θεραπεία του πιλοκυτταρικού αστροκυτώματος

Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν απαιτείται θεραπεία. Ένας γιατρός θα παρακολουθεί τον όγκο με τακτικές μαγνητικές τομογραφίες για να βεβαιωθεί ότι δεν μεγαλώνει.

Εάν το πιλοκυτταρικό αστροκύτωμα προκαλεί συμπτώματα ή μια σάρωση δείξει ότι ο όγκος μεγαλώνει, ένας γιατρός μπορεί να συμβουλεύσει τη θεραπεία. Η χειρουργική επέμβαση είναι η θεραπεία εκλογής για αυτόν τον τύπο όγκου. Αυτό συμβαίνει γιατί η ολική αφαίρεση (εκτομή) του όγκου είναι συχνά θεραπευτική.

Χειρουργική επέμβαση

Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του όγκου χωρίς να βλάψει κανένα μέρος του εγκεφάλου. Η χειρουργική επέμβαση θα πραγματοποιηθεί πιθανότατα από έναν εξειδικευμένο νευροχειρουργό με εμπειρία στη θεραπεία παιδιών με όγκους εγκεφάλου.

Ανάλογα με τον συγκεκριμένο όγκο, ο νευροχειρουργός μπορεί να επιλέξει να κάνει μια ανοιχτή χειρουργική επέμβαση, όπου ένα κομμάτι του κρανίου αφαιρείται για πρόσβαση στον όγκο.

Ακτινοβολία

Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί συγκεντρωμένες δέσμες ακτινοβολίας για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Μπορεί να χρειαστεί ακτινοβολία μετά την επέμβαση εάν ο χειρουργός δεν μπορούσε να αφαιρέσει ολόκληρο τον όγκο. Ωστόσο, η ακτινοβολία δεν συνιστάται για παιδιά κάτω των 5 ετών, επειδή μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία είναι μια ισχυρή μορφή χημικής φαρμακευτικής θεραπείας που καταστρέφει τα ταχέως αναπτυσσόμενα κύτταρα. Μπορεί να χρειαστεί για να σταματήσει η ανάπτυξη των κυττάρων του όγκου του εγκεφάλου ή μπορεί να γίνει σε συνδυασμό με ακτινοβολία για να βοηθήσει στη μείωση της απαιτούμενης δόσης ακτινοβολίας.

Πιλοκυτταρικό αστροκύτωμα νεανικού έναντι ενηλίκου

Σχετικά λίγα είναι γνωστά για τα πιλοκυτταρικά αστροκυτώματα σε ενήλικες. Λιγότερο από το 25 τοις εκατό των πιλοκυτταρικών αστροκυτωμάτων εμφανίζονται σε ενήλικες άνω των 20 ετών. Παρόμοια με τους νεανικούς όγκους, η θεραπεία σε ενήλικες συνήθως περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου. Όταν εμφανίζεται ένα πιλοκυτταρικό αστροκύτωμα σε ενήλικες, είναι πιο πιθανό να είναι επιθετική και πιο πιθανό να υποτροπιάσει ξανά μετά την επέμβαση.

Αποψη

Σε γενικές γραμμές, η πρόγνωση είναι εξαιρετική. Εάν ο όγκος αφαιρεθεί πλήρως με χειρουργική επέμβαση, οι πιθανότητες να «θεραπευθεί» είναι πολύ μεγάλες. Το πιλοκυτταρικό αστροκύτωμα έχει ποσοστό πενταετούς επιβίωσης πάνω από 96 τοις εκατό σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες, το οποίο είναι ένα από τα υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης από οποιονδήποτε όγκο στον εγκέφαλο. Τα πιλοκυτταρικά αστροκυτώματα που εμφανίζονται στην οπτική οδό ή στον υποθάλαμο έχουν ελαφρώς λιγότερο ευνοϊκή πρόγνωση.

Ακόμα κι αν η χειρουργική επέμβαση είναι επιτυχής, αυτό το παιδί πρέπει να κάνει περιοδικές μαγνητικές τομογραφίες για να διασφαλιστεί ότι ο όγκος δεν θα επιστρέψει. Τα ποσοστά υποτροπής είναι χαμηλά εάν ο όγκος αφαιρεθεί πλήρως, αλλά εάν ο όγκος επανέλθει, η πρόγνωση εξακολουθεί να είναι εξαιρετική μετά από μια δεύτερη χειρουργική επέμβαση. Εάν χρησιμοποιήθηκε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία για τη θεραπεία του όγκου, ένα παιδί μπορεί να παρουσιάσει μαθησιακές δυσκολίες και βλάβες στην ανάπτυξη λόγω της θεραπείας.

Στους ενήλικες, οι προοπτικές είναι επίσης σχετικά καλές, αλλά τα ποσοστά επιβίωσης έχουν αποδειχθεί ότι μειώνονται με την ηλικία. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης ήταν μόλις 53 τοις εκατό σε ενήλικες άνω των 60 ετών.