Πεπτικές παθήσεις: Παθήσεις ορθού και παχέος εντέρου

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να κινήσουν τα έντερά τους. Πολλά πράγματα συμβάλλουν σε αυτό το πρόβλημα, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής και του επιπέδου δραστηριότητας. Άλλες αιτίες είναι άγνωστες.

Αυτό το άρθρο θα περιγράψει μερικά από τα πιο κοινά προβλήματα του εντέρου.

Ανατομία και φυσιολογία

Το παχύ έντερο αποτελείται από το κόλον (μήκος 5 πόδια) και το ορθό (μήκος 8 ίντσες). (Πολλές φορές το ορθό αναφέρεται ως το άνοιγμα όπου αναδύονται τα κόπρανα, αλλά αυτό είναι στην πραγματικότητα ο πρωκτός.) Το ορθό βρίσκεται ακριβώς ανάντη από τον πρωκτό και το παχύ έντερο συνδέεται με το λεπτό έντερο.

Ανατομία παχέος εντέρου (κόλον).

Η κύρια λειτουργία του παχέος εντέρου είναι να επεξεργάζεται τα 3 ποτήρια υγρών κοπράνων που λαμβάνει κάθε μέρα σε μια διαχειρίσιμη ποσότητα στερεών κοπράνων, έτοιμων για αποβολή. Το ορθό συντονίζει αυτή τη διαδικασία. Κανονικά, ένα άτομο μπορεί να βγάζει έως και 200 ​​γραμμάρια στερεών κοπράνων καθημερινά. Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη διακύμανση στην ποσότητα κοπράνων που κάνει ένα υγιές άτομο και μπορεί να ποικίλλει από 3 φορές την ημέρα έως 3 φορές την εβδομάδα.

Λειτουργικές διαταραχές

Οι λειτουργικές διαταραχές είναι καταστάσεις στις οποίες το έντερο φαίνεται φυσιολογικό αλλά δεν λειτουργεί σωστά. Αυτά είναι τα πιο κοινά προβλήματα που επηρεάζουν το κόλον και το ορθό. Η άμεση αιτία είναι συχνά άγνωστη.

Δυσκοιλιότητα

Η δυσκοιλιότητα ορίζεται ως μικρές, σκληρές, δύσκολες ή σπάνιες κενώσεις. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να προκληθεί από:

• Ανεπαρκής «χονδροειδής ύλη» ή φυτικές ίνες στη διατροφή
• Δεν πίνετε αρκετά υγρά
• Κακές συνήθειες, ιδιαίτερα καθυστερημένη χρήση της τουαλέτας
• Κινητικά προβλήματα στο παχύ έντερο, συμπεριλαμβανομένης της αργής ή ασυντόνιστης κίνησης

Ένα άτομο που έχει δυσκοιλιότητα μπορεί να καταπονείται κατά τη διάρκεια της κένωσης ή απλώς να κάνει πολύ σκληρά κόπρανα. Η διέλευση σκληρών κοπράνων μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα του πρωκτού, όπως ρωγμές (επώδυνες ρωγμές στην επένδυση του ιστού του πρωκτού) ή αιμορροΐδες.

Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (ευαίσθητο κόλον, σπαστικό κόλον)

Το ευερέθιστο ή ευαίσθητο έντερο είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο μυς του παχέος εντέρου συσπάται (σφίγγει) με ανώμαλο τρόπο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πολλά προβλήματα. Μερικοί ασθενείς έχουν διάρροια, άλλοι έχουν δυσκοιλιότητα και άλλοι εναλλάσσονται μεταξύ δυσκοιλιότητας και διάρροιας. Η μη φυσιολογική σύσπαση μπορεί να οδηγήσει σε υψηλή πίεση που συσσωρεύεται στο παχύ έντερο, προκαλώντας κοιλιακές κράμπες, αέρια, φούσκωμα και μερικές φορές εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη (ανάγκη να πάτε στο μπάνιο).

Η θεραπεία περιλαμβάνει την αποφυγή τροφών που επιδεινώνουν τα προβλήματα, την προσαρμογή της διατροφής στα συγκεκριμένα συμπτώματα, τη διαχείριση του στρες και τα φάρμακα.

Δομικές διαταραχές

Οι δομικές διαταραχές είναι εκείνες στις οποίες υπάρχει κάτι μη φυσιολογικό που μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθεί, να τροποποιηθεί ή να επισκευαστεί με μια επέμβαση. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν αφαίρεση τμήματος του παχέος εντέρου για εκκολπωματίτιδα ή για καρκίνο.

Διαταραχές πρωκτού

Εσωτερικές αιμορροΐδες

Οι εσωτερικές αιμορροΐδες είναι φυσιολογικά αιμοφόρα αγγεία που καλύπτουν το εσωτερικό του ανοίγματος του πρωκτού. Γεννιόμαστε μαζί τους. Θεωρείται ότι είναι ο μηχανισμός λεπτομέρειας που μας επιτρέπει να περιέχουμε αέριο και να αποφεύγουμε τη διέλευση του μέχρι να γίνει κοινωνικά αποδεκτό. Όταν οι εσωτερικές αιμορροΐδες μεγεθύνονται ως αποτέλεσμα καταπόνησης ή εγκυμοσύνης, μπορεί να ερεθιστούν και να αρχίσουν να αιμορραγούν. Περιστασιακά, οι εσωτερικές αιμορροΐδες μπορεί να γίνουν αρκετά μεγάλες ώστε να διογκωθούν έξω από το άνοιγμα του πρωκτού.

Οι αιμορροΐδες είναι πρησμένες και φλεγμονώδεις φλέβες γύρω από τον πρωκτό ή το κάτω μέρος του ορθού.

Η παραδοσιακή φροντίδα για τις εσωτερικές αιμορροΐδες περιλαμβάνει τη βελτίωση των συνηθειών του εντέρου, τη χρήση ελαστικών λωρίδων για να τραβήξουν τις αιμορροΐδες πίσω στο ορθό ή την αφαίρεσή τους χειρουργικά. Οι συσκευές που χρησιμοποιούν ηχητικά κύματα μπορούν να ανακαλύψουν ακριβώς πού συμβαίνει η υπερβολική ροή αίματος σε αυτά τα αγγεία και να επιτρέψουν στον γιατρό να δέσει ειδικά την περιοχή. Μια άλλη θεραπεία είναι η συρραπτική αιμορροϊδεκτομή, στην οποία χρησιμοποιείται μια ειδική συσκευή για να τραβήξει τον ιστό των αιμορροΐδων πίσω στο σώμα και να τον συρράψει στη θέση του.

Εξωτερικές αιμορροΐδες

Οι εξωτερικές αιμορροΐδες είναι φλέβες που βρίσκονται ακριβώς κάτω από το δέρμα στο εξωτερικό του πρωκτού. Συνήθως, δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα. Περιστασιακά, μπορεί να σχηματιστεί θρόμβος αίματος και μπορεί να είναι πολύ επώδυνος. Αυτοί δεν είναι επικίνδυνοι θρόμβοι αίματος που μπορούν να ταξιδέψουν σε άλλα όργανα. Η μεγαλύτερη ανησυχία που εγείρουν είναι ο πόνος. Πολλές φορές αυτό θα βελτιωθεί από μόνο του. Μερικές φορές, ο θρόμβος αφαιρείται με τοπική αναισθησία στο ιατρείο.

Πρωκτική σχισμή

Η πρωκτική σχισμή είναι ένα σχίσιμο ή σχίσιμο στην επένδυση του πρωκτού που εμφανίζεται μετά από τραύμα. Αυτό μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα σκληρών κοπράνων ή ακόμα και διάρροιας.

Μια πρωκτική σχισμή προκαλεί αιμορραγία και έντονο καυστικό πόνο μετά από κενώσεις. Ο πόνος προκαλείται από σπασμούς του σφιγκτηριακού μυός, ο οποίος εκτίθεται στον αέρα από αυτό το δάκρυ. Ο πόνος με τις κενώσεις του εντέρου έχει περιγραφεί ως το αίσθημα να περνάς ξυραφάκια.

Οι ρωγμές είναι το πρόβλημα του πρωκτού που διαγιγνώσκεται λανθασμένα πιο συχνά. Συχνά μπερδεύονται με αιμορροΐδες.

Οι ρωγμές συχνά επουλώνονται από μόνες τους. Εάν δεν βελτιωθούν, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει μια αλοιφή ή ένα φάρμακο που θα ανακουφίσει τον πόνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνιστάται χειρουργική επέμβαση εάν η ρήξη δεν επουλωθεί λόγω υπερβολικού σπασμού του σφιγκτήρα.

Η πρωκτική σχισμή είναι ένα σχίσιμο ή σχίσιμο στην επένδυση του πρωκτού. Το περιπρωκτικό απόστημα είναι ένας θύλακας πύου που προκύπτει από έναν φραγμένο, μολυσμένο πρωκτικό αδένα.

Περιπρωκτικό απόστημα

Η περιοχή του πρωκτού έχει μικροσκοπικούς αδένες στο εσωτερικό του πρωκτού που ανοίγουν και πιθανώς βοηθούν στη διέλευση των κοπράνων. Όταν ένας από αυτούς τους αδένες αποφραχθεί, μπορεί να αναπτυχθεί μόλυνση και μπορεί να υπάρξει απόστημα (ένας θύλακας πύου). Η θεραπεία περιλαμβάνει παροχέτευση του αποστήματος, συνήθως με τοπική αναισθησία στο ιατρείο.

Fistula-in-ano

Σε περίπου 50% των περιπτώσεων μετά την παροχέτευση ενός περιπρωκτικού αποστήματος, αναπτύσσεται μια σήραγγα από τον αδένα στο εσωτερικό του πρωκτού στο δέρμα γύρω από τον πρωκτό. Αυτό ονομάζεται fistula-in-ano. Τα συρίγγια αποστραγγίζουν το βλεννογόνο υγρό στο δέρμα και στο αίμα. Σπάνια θεραπεύονται από μόνα τους και συνήθως χρειάζονται χειρουργική επέμβαση.

Άλλες περιπρωκτικές λοιμώξεις

Οι τρίχες στην περιοχή μεταξύ της περιοχής του πρωκτού και της ουράς μπορούν να τρυπηθούν κάτω από την επιφάνεια και να προκαλέσουν μια λοίμωξη που ονομάζεται νόσος του pilonidal. Μπορεί να παρουσιαστεί ως απόστημα σε αυτή την περιοχή ακριβώς κάτω από την ουρά ή ως μικρά ανοίγματα παροχέτευσης. Συνήθως απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα που μπορούν να επηρεάσουν τον πρωκτό περιλαμβάνουν έρπητα, AIDS, χλαμύδια και γονόρροια. Τα κονδυλώματα του πρωκτού είναι μικρές αναπτύξεις στο δέρμα του πρωκτού που μοιάζουν με μικροσκοπικά ροζ κουνουπίδια και προκαλούνται από έναν ιό (HPV).

Διαταραχές του παχέος εντέρου και του ορθού

Εκκολπωματίτιδα

Τα εκκολπώματα του παχέος εντέρου είναι μικρά σακουλάκια ή σάκοι στην επένδυση του εντέρου που εμφανίζονται όταν η επένδυση ωθείται μέσω αδύναμων σημείων στον μυ του τοιχώματος του εντέρου. Εμφανίζονται συνήθως στο σιγμοειδές κόλον, όπου το παχύ έντερο ασκεί τη μεγαλύτερη πίεση.

Τα εκκολπώματα του παχέος εντέρου είναι μικρά σακουλάκια ή σάκοι που σπρώχνουν μέσα από αδύναμα σημεία στα μυϊκά στρώματα του τοιχώματος του παχέος εντέρου.

Η εκκολπωματική νόσος είναι πολύ συχνή στις δυτικές κοινωνίες και μπορεί να οφείλεται σε δίαιτες δυτικές με χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες. Τα εκκολπώματα σπάνια προκαλούν συμπτώματα, εκτός εάν ένας από τους σάκους αποφραχθεί και μολυνθεί. Αυτό ονομάζεται εκκολπωματίτιδα και εμφανίζεται σε περίπου 10% των ατόμων με εκκολπώματα. Περιστασιακά υπάρχει αιμορραγία σε αυτή την περιοχή.

Περίπου οι μισοί ασθενείς που έχουν επιπλοκές στα εκκολπώματα τους θα χρειαστούν χειρουργική επέμβαση.

Πολύποδες και καρκίνος

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού είναι ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας στην Αμερική σήμερα. Εμφανίζεται όταν τα κύτταρα στην επένδυση του παχέος εντέρου αναπτύσσονται και διαιρούνται με ανεξέλεγκτο τρόπο. Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν σε αυτήν την απώλεια ελέγχου, συμπεριλαμβανομένου του περιβάλλοντος, της διατροφής μας και της γενετικής (αυτό που κληρονομούμε από τους γονείς μας).

Η πρώτη ανωμαλία στο έντερο στον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι ένας πολύποδας, μια μικρή ανάπτυξη που μπορεί να μοιάζει με μανιτάρι που προεξέχει από τον ιστό επένδυσης του παχέος εντέρου. Υπάρχουν πολλοί τύποι πολύποδων και δεν είναι όλοι οι τύποι που μετατρέπονται σε καρκίνο. Ωστόσο, η αφαίρεση αυτών των πολυπόδων πριν αναπτύξουν σοβαρές αλλαγές και αναπτυχθούν μπορεί να αποτρέψει την εξέλιξη σε καρκίνο.

Οι πολύποδες είναι μικρές μη φυσιολογικές αναπτύξεις που προεξέχουν από τον ιστό που καλύπτει το κόλον ή το ορθό.

Όταν αναπτύσσεται καρκίνος, πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά. Η χημειοθεραπεία μπορεί να συνιστάται για καρκίνο του παχέος εντέρου ή του ορθού. Ορισμένοι καρκίνοι του ορθού μπορεί να απαιτούν ακτινοθεραπεία.

Με την έγκαιρη, εξειδικευμένη θεραπεία, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να θεραπευτούν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Αν και οι άνθρωποι μπορεί να ανησυχούν μήπως χρειαστεί να φορέσουν μια τσάντα κολοστομίας στην κοιλιά για τη συλλογή κοπράνων, πολύ λίγοι άνθρωποι χρειάζονται μια μόνιμη σακούλα κολοστομίας.

Επειδή ο καρκίνος του παχέος εντέρου προέρχεται από πολύποδες, μια διαδικασία κολονοσκόπησης μπορεί να αποτρέψει τον καρκίνο του παχέος εντέρου με την εύρεση και την αφαίρεση πολύποδων. Τα άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου περιλαμβάνουν εκείνους που είχαν πολύποδες ή καρκίνους στο παρελθόν ή εκείνους που έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου.

Κωλίτης

Η κολίτιδα είναι μια ομάδα καταστάσεων που προκαλούν φλεγμονή του παχέος εντέρου.

Η κολίτιδα είναι μια φλεγμονή της εσωτερικής επένδυσης του παχέος εντέρου.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι κολίτιδας, όπως:

• Λοιμώδης κολίτιδα (λόγω λοίμωξης που προσβάλλει το παχύ έντερο)
• Ισχαιμική κολίτιδα (που προκαλείται από την έλλειψη αρκετού αίματος στο παχύ έντερο)
• Κολίτιδα με ακτινοβολία (μετά από ακτινοθεραπεία, συνήθως για καρκίνο του προστάτη, του ορθού ή του γυναικολογικού καρκίνου)
• Ελκώδης κολίτιδα
• η νόσος του Κρον

Η κολίτιδα προκαλεί διάρροια, αιμορραγία από το ορθό, κοιλιακές κράμπες και επείγουσα ανάγκη (αυξημένη ανάγκη να πάτε στην τουαλέτα). Η θεραπεία εξαρτάται από τη διάγνωση, η οποία γίνεται με κολονοσκόπηση και βιοψία (αφαίρεση κυττάρων ή ιστού για εξέταση στο μικροσκόπιο).

Περίληψη

Πολλές ασθένειες του παχέος εντέρου και του ορθού μπορούν να προληφθούν ή να αντιμετωπιστούν αναζητώντας άμεση ιατρική φροντίδα. Τα άτομα που έχουν συμπτώματα οποιασδήποτε από αυτές τις παθήσεις θα πρέπει να συμβουλευτούν το γιατρό τους.

Το πιο σημαντικό, ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι μια ασθένεια που μπορεί να προληφθεί. Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου είναι να έχετε ένα άμεσο μέλος της οικογένειας που είχε καρκίνο του παχέος εντέρου. Ρωτήστε το γιατρό σας όταν χρειάζεστε αξιολόγηση (συνήθως κολονοσκόπηση) για να αναζητήσετε πολύποδες. Για άτομα χωρίς οικογενειακό ιστορικό και χωρίς συμπτώματα, η τρέχουσα σύσταση είναι ότι όλοι πρέπει να κάνουν την πρώτη τους κολονοσκόπηση στην ηλικία των 45 ετών.