Μολύνσεις ζύμης στο πρόσωπο: διάγνωση και θεραπεία

Μια μόλυνση ζύμης είναι μια λοίμωξη του δέρματος ή των βλεννογόνων, όπως αυτές στο εσωτερικό του στόματος ή του κόλπου. Η μόλυνση από ζυμομύκητες οφείλεται σε μύκητα από το είδος Candida.

Η Candida albicans και άλλες ζύμες ζουν στο δέρμα με άλλα παθογόνα, όπως βακτήρια, δερματόφυτα και άλλους μύκητες, σε ένα καλά ισορροπημένο οικοσύστημα.

Όταν αλλάζουν οι συνθήκες του δέρματος, το συνηθισμένο περιβάλλον διαταράσσεται.

Αυτή η διαταραχή μπορεί να επιτρέψει στα παθογόνα, συμπεριλαμβανομένης της ζύμης, να αυξηθούν σε αριθμό και να προκαλέσουν λοιμώξεις του δέρματος.

Μολύνσεις ζύμης μπορεί να εμφανιστούν στα πόδια ή στο πρόσωπο και στις πτυχές του δέρματος. Οι άνθρωποι μπορεί επίσης να αναπτύξουν μολύνσεις ζύμης στα βλέφαρα και στις γωνίες του στόματος.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι λοιμώξεις του δέρματος από ζυμομύκητες εμφανίζονται σε περίπου 20%-25% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Τα άτομα με μόλυνση ζύμης στο πρόσωπο έχουν συνήθως τα ακόλουθα συμπτώματα:

• πάχυνση του δέρματος
• φαγούρα
• ερυθρότητα του δέρματος

Μια μόλυνση ζύμης στο πρόσωπο μπορεί επίσης να συμβεί εάν ένα άτομο έχει αναπτύξει intertrigo, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε μυκητιασική λοίμωξη που επηρεάζει τις δερματικές πτυχές των βλεφάρων.

Τα άτομα με intertrigo στο πρόσωπο μπορεί να παρατηρήσουν:

• ήπια ερυθρότητα του δέρματος που μπορεί να επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου
• το δέρμα στάζει
• κρούστα του δέρματος
• φλεγμονή, η οποία είναι τυπικά σημάδι μόλυνσης εάν επιδεινωθεί

Εάν μια λοίμωξη ζύμης ακολουθεί intertrigo, μπορεί να παρατηρήσετε:

• φαγούρα
• πόνος
• αίσθημα καύσου
• πάχυνση της πληγείσας περιοχής του δέρματος
• την ανάπτυξη βλαβών με πύον σε αυτήν την περιοχή του δέρματος

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μια οξεία λοίμωξη, ενώ άλλοι, όπως εκείνοι με διαβήτη ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, μπορεί να έχουν παρατεταμένες, χρόνιες μολύνσεις ζύμης στο δέρμα.

Τα βρέφη μπορούν επίσης να αναπτύξουν μια μόλυνση ζύμης που ονομάζεται σμηγματορροϊκή δερματίτιδα. Είναι μια κοινή δερματική πάθηση που εμφανίζεται συνήθως στο 10% των παιδιών τους πρώτους 3 μήνες της ζωής τους.

Τα συμπτώματα της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας στα βρέφη μπορεί να περιλαμβάνουν:

• κόκκινα, φολιδωτά μπαλώματα του δέρματος
• φαγούρα
• αίσθημα καύσου
• μικρά, ανυψωμένα εξογκώματα στο δέρμα

Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει 200 ​​είδη ζύμης Candida, αλλά μόνο μερικά από αυτά τα είδη μπορούν να προκαλέσουν μολύνσεις ζύμης.

Τυπικά, η Candida albicans προκαλεί μολύνσεις ζύμης στο δέρμα.

Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν μολύνσεις ζύμης:

• Τριβή: Μια μόλυνση ζύμης μπορεί να συμβεί ανάμεσα στις πτυχές του δέρματος λόγω τριβής.
• Φαρμακευτική αγωγή: Τα αντιβιοτικά μπορεί να διαταράξουν το περιβάλλον του δέρματος και να προκαλέσουν ανισορροπία των βακτηρίων και των μυκήτων που ζουν στην επιφάνεια.
• Προϋποθέσεις υγείας: Τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή διαβήτη μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν μολύνσεις ζύμης στο πρόσωπο.
• Τραυματισμός στο δέρμα: Ο τραυματισμός του δέρματος και το intertrigo μπορεί να καταστρέψουν το φυσικό φράγμα του δέρματος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις.

Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης μόλυνσης από ζυμομύκητες περιλαμβάνουν:

• υπερβολικός ιδρώτας
• κακή υγιεινή
• υποσιτισμός

Για τη θεραπεία μιας λοίμωξης ζύμης στο πρόσωπο, οι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αντιμυκητιακά φάρμακα.

Τα τοπικά αντιμυκητιακά προϊόντα είναι διαθέσιμα με τη μορφή κρεμών, τζελ, αλοιφών ή σπρέι που οι άνθρωποι εφαρμόζουν απευθείας στην προσβεβλημένη περιοχή του δέρματος, όπως το πρόσωπο.

Οι άνθρωποι πρέπει πάντα να είναι προσεκτικοί όταν αντιμετωπίζουν εξανθήματα στο πρόσωπο ή δερματικές παθήσεις καθώς το δέρμα στο πρόσωπο είναι ευαίσθητο, ιδιαίτερα γύρω από τα μάτια. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν αντιδράσεις σε φάρμακα που εφαρμόζουν στο πρόσωπο, ακόμα κι αν δεν έχουν αντίδραση σε άλλα μέρη του σώματός τους.

Ορισμένες λοιμώξεις μπορεί να απαιτούν από του στόματος ή ενδοφλέβια αντιμυκητιασικά.

Παραδείγματα αντιμυκητιασικών μπορεί να περιλαμβάνουν:

• οικοναζόλη (Spectrazole)
• κετοκοναζόλη (Nizoral)
• κλοτριμαζόλη (Canesten)
• τερβιναφίνη (Lamisil)
• μικοναζόλη (Monistat)
• αμφοτερικίνη Β (Fungizone)
• φλουκοναζόλη (Diflucan)

Εάν η μόλυνση ζύμης στο πρόσωπο βρίσκεται σε μια πτυχή του δέρματος, όπως το βλέφαρο, μπορεί να έχετε αναπτύξει intertrigo πριν από τη μόλυνση.

Για τη διαχείριση του intertrigo, οι γιατροί μπορεί επίσης να συστήσουν την ελαχιστοποίηση της υγρασίας στην περιοχή και τη μείωση της τριβής χρησιμοποιώντας κρέμες φραγμού.

Ωστόσο, οι κρέμες φραγμού μπορεί να ερεθίσουν την περιοχή και να βοηθήσουν τη μαγιά να αποικιστεί στο δέρμα.

Τα άτομα που θέλουν να εφαρμόσουν κρέμες φραγμού σε μια πτυχή του δέρματος θα πρέπει να μιλήσουν με έναν γιατρό για να βεβαιωθούν ότι δεν θα επιδεινώσει την κατάσταση ή δεν θα θέσει σε κίνδυνο το μάτι.

Μολύνσεις ζύμης μπορεί να εμφανιστούν σε ζεστό και υγρό καιρό. Οι άνθρωποι θα πρέπει να φροντίζουν να στεγνώνουν καλά μετά από σωματική δραστηριότητα ή εφίδρωση.

Είναι επίσης καλύτερο να αποφύγετε τη χρήση της κρέμας terbinafine και ciclopirox (Loprox) με κρέμα κορτιζόνης επειδή έχουν ισχυρότερη αντιφλεγμονώδη δράση.

Οι άνθρωποι δεν πρέπει να χρησιμοποιούν μια κρέμα κορτιζόνης μόνη της σε μια μυκητιασική λοίμωξη, καθώς το στεροειδές μπορεί να επιδεινώσει τη μόλυνση. Εάν η κορτιζόνη είναι απαραίτητη, θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσετε παράλληλα με μια αντιμυκητιακή θεραπεία.

Στα βρέφη, οι γονείς ή οι φροντιστές μπορούν να χρησιμοποιήσουν μαλακτικά για τη θεραπεία μολύνσεων από ζυμομύκητες. Αυτά τα μαλακτικά θα μαλακώσουν και θα χαλαρώσουν τα λέπια.

Οι γιατροί μπορούν να διαγνώσουν μια μόλυνση ζύμης στο πρόσωπο πραγματοποιώντας φυσική εξέταση.

Μερικές φορές, οι γιατροί συλλέγουν δείγματα της λοίμωξης για να επιβεβαιώσουν ποιο παθογόνο προκάλεσε τη μόλυνση.

Οι άνθρωποι συχνά μπορούν να διαγνώσουν μόνοι τους τη μόλυνση από ζυμομύκητες επειδή συνήθως εμφανίζεται σε υγρές ή υγρές περιοχές του δέρματος, όπως οι πτυχές του δέρματος.

Η εφαρμογή ενός τοπικού αντιμυκητιασικού που χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή, όπως η κλοτριμαζόλη, μπορεί να ανακουφίσει την ερυθρότητα και τον κνησμό του δέρματος, καθώς και να θεραπεύσει τη λοίμωξη. Ωστόσο, πριν χρησιμοποιήσετε φάρμακα, θα πρέπει να μιλήσετε με έναν γιατρό.

Θα πρέπει να πάτε να δείτε έναν γιατρό εάν παρατηρήσετε εξάνθημα στο πρόσωπό σας.

Οι γιατροί μπορεί να θέλουν να συλλέξουν μια καλλιέργεια της λοίμωξης του δέρματος και να ελέγξουν την ευαισθησία στις αντιμυκητιακές θεραπείες.

Τα άτομα με χρόνιες λοιμώξεις μπορούν να συμβουλευτούν το γιατρό τους για να συζητήσουν μεθόδους πρόληψης, οι οποίες περιλαμβάνουν τη μείωση της θερμότητας και της υγρασίας και τη διατήρηση των περιοχών υψηλού κινδύνου καθαρές και στεγνές.

Για τις περισσότερες μυκητιάσεις, οι γιατροί συνιστούν τη χρήση αντιμυκητιασικών θεραπειών για 2-4 εβδομάδες. Εάν δεν υπάρξει αλλαγή, θα πρέπει να κλείσετε ένα άλλο ραντεβού με το γιατρό σας για περαιτέρω εξετάσεις.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν παρενέργειες με αντιμυκητιακές θεραπείες.

Οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν:

• εξάνθημα
• πονοκεφάλους
• ζάλη
• κούραση
• αίσθηση ερεθισμού
• αίσθημα καύσου
• φαγούρα

Εάν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε το φάρμακο και να μιλήσετε με έναν γιατρό.

Η Candida albicans είναι μια μαγιά που προκαλεί μυκητιασικές δερματικές λοιμώξεις στο πρόσωπο.

Οι άνθρωποι μπορεί να είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν λοίμωξη στο πρόσωπό τους εάν έχουν διαβήτη, εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, τραυματισμό ή διάτρηση.

Οι άνθρωποι μπορούν να θεραπεύσουν μολύνσεις ζύμης με αντιμυκητιακές κρέμες, αλλά πιο σοβαρές λοιμώξεις μπορεί να απαιτούν από του στόματος αντιμυκητιασικά.

Με τη σωστή διάγνωση και θεραπεία, μια μόλυνση ζύμης στο πρόσωπο θα εξαφανιστεί σε λίγες εβδομάδες.