Είναι μια ερώτηση που πιθανώς όλοι έχουμε κάνει στον εαυτό μας μετά από μια ιδιαίτερα δύσκολη μέρα: «Είμαι κακός γονιός;»
Είναι εύκολο να αισθάνεστε ότι οι γονικές σας δεξιότητες είναι κατώτερες σε μια στιγμή που τίποτα δεν φαίνεται να σας πηγαίνει όπως θέλετε και έχετε εξαντλήσει εντελώς την υπομονή σας.
Αλλά το γεγονός ότι ανησυχείτε για το αν κάνετε τις σωστές γονικές επιλογές είναι ένα καλό σημάδι ότι στην πραγματικότητα δεν είστε κακός γονέας.
Μερικές φορές μπορεί να νιώθουμε ότι κάθε επιλογή που κάνουμε είναι μνημειώδης και κάθε λάθος σημαντικό. Ανησυχούμε για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των επιλογών μας, ειδικά όταν πρόκειται για αρνητικές αλληλεπιδράσεις με τα παιδιά μας.
Τονίζουμε αν ήμασταν πολύ σκληροί όταν τους φωνάξαμε νωρίτερα, αν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα αυτό το ξέσπασμα ή αν κάναμε τις κατάλληλες συνέπειες.
Αλλά κάθε Ο γονιός έχει εκείνες τις στιγμές που χάνουν την ψυχραιμία τους. Έχουμε όλα έκανε λιγότερο από αστρικές επιλογές για γονείς σε μια στιγμή απογοήτευσης ή σύγχυσης.
Γι’ αυτό ζητήσαμε από δύο ειδικούς ψυχικής υγείας να μοιραστούν συμβουλές για το πώς να εντοπίσουμε τα σημάδια αυτού που ονομάζουμε «κακή ανατροφή των παιδιών» και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει σε ένα παιδί — για να διευκρινιστεί τι πραγματικά αξίζει να ανησυχείτε.
Έχουμε επίσης μερικές συμβουλές για να εστιάσουμε στα θετικά όσον αφορά τη γονική μέριμνα — γιατί όταν βρισκόμαστε στα χαρακώματα, είναι πολύ εύκολο να σταθούμε στα αρνητικά.
Τι είναι η κακή ανατροφή των παιδιών;
Υπάρχουν κάποια πράγματα που γενικά θεωρούνται «κακά» από οποιονδήποτε.
Η σωματική κακοποίηση, η παραμέληση, η συναισθηματική κακοποίηση και η σεξουαλική κακοποίηση είναι τα πιο σοβαρά και επιβλαβή χαρακτηριστικά συμπεριφοράς που οι περισσότεροι από εμάς ταυτίζουμε με την κακή ανατροφή των παιδιών. Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα με επαγγελματική βοήθεια.
Αλλά πέρα από την κακοποίηση και την παραμέληση των παιδιών, υπάρχουν επίσης πράγματα που οι γονείς μπορεί να κάνουν ή να πουν και που μπορούν, έστω και ακούσια, να οδηγήσουν σε δυσμενή αποτελέσματα για ένα παιδί. Το να αναγνωρίσετε εάν κάνετε αυτά τα πράγματα μπορεί να σας βοηθήσει να αισθανθείτε καλύτερα με την ανατροφή των παιδιών σας.
Η ειλικρινής αξιολόγηση του τρόπου ανατροφής σας δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να διαχωρίσετε πρώτα τη συμπεριφορά από το άτομο.
Το να αποκαλείτε τον εαυτό σας ή κάποιον άλλο «κακό γονέα» δεν είναι κάτι που πρέπει να πηδήξετε με βάση τη διαφορά στις πεποιθήσεις ή το στυλ ανατροφής. Είναι επίσης σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να έχεις μια κακή στιγμή και να είσαι κακός γονιός.
Το να χάνεις την ψυχραιμία σου κάθε τόσο δεν είναι το ίδιο με το να λες στο παιδί σου «Είμαι έξυπνος και εσύ χαζός» ή «Έχω δίκιο, έχεις άδικο και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. ”
Αν και μερικοί άνθρωποι διαφωνούν σχετικά με το τι είναι «καλή» ή «κακή» ανατροφή, οι περισσότεροι γονείς έχουν τόσο θετικά όσο και αρνητικά χαρακτηριστικά ανατροφής.
Ποια είναι τα σημάδια της κακής ανατροφής των παιδιών;
Είναι εύκολο να δεις λιγότερες από τις επιθυμητές συμπεριφορές γονέων όταν λαμβάνεις υπόψη τα άκρα.
Πάνω ή κάτω εμπλοκή
Από τη μια πλευρά, έχετε τον αμέτοχο γονέα που είναι αμελής και αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στις ανάγκες του παιδιού του πέρα από τα βασικά του καταφυγίου, της τροφής και της ένδυσης.
Αν και δεν είναι τόσο επιζήμιο όσο ένα παραμελημένο στυλ, ένα πάνω από Ο εμπλεκόμενος γονέας (γνωστός και ως γονέας ελικοπτέρου) μπορεί επίσης να προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό αναλαμβάνοντας τον έλεγχο των αποφάσεων και κάνοντας πάρα πολλά για το παιδί του, εμποδίζοντάς το να μάθει κάνοντας.
Λίγη ή καθόλου πειθαρχία
Σύμφωνα με τη Sharron Frederick, LCSW, ψυχοθεραπεύτρια στην Clarity Health Solutions, τα παιδιά που έχουν λίγη ή καθόλου πειθαρχία αφήνονται να φροντίσουν τα μόνα τους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς και επίσης να δημιουργήσει ένα παιδί που δεν καταλαβαίνει τα όρια.
«Τα παιδιά κοιτούν τους γονείς για να καθορίσουν ποια είναι τα όρια και τις συνέπειες που μπορεί να προκύψουν εάν το παιδί ξεπεράσει τα όρια», λέει.
Αυστηρή ή άκαμπτη πειθαρχία
Σε αντίθεση με τους γονείς που επιβάλλουν ελάχιστη έως καθόλου πειθαρχία, ο Frederick λέει ότι οι γονείς που ασκούν αυστηρή ή άκαμπτη πειθαρχία (γνωστός και ως αυταρχικός γονέας) δεν επιτρέπουν στο παιδί τους να εξερευνήσει τον κόσμο τους, κάτι που συχνά οδηγεί σε ένα παιδί που γίνεται φοβισμένο και ανήσυχο ή επαναστατικό.
Απόσυρση στοργής και προσοχής
«Το να αγνοείς ένα παιδί σημαίνει ότι του λες ότι η αγάπη σου είναι υπό όρους», λέει ο Φρέντερικ. Η απόσυρση της στοργής επειδή ένα παιδί δεν κάνει αυτό που του λένε προκαλεί παρόμοια βλάβη.
«Αυτοί οι τύποι συμπεριφορών μπορούν να προκαλέσουν ένα παιδί να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και χαμηλή αυτοπεποίθηση, κάτι που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να μην εκφράζει τα θέλω και τις ανάγκες του», λέει.
Με την πάροδο του χρόνου, ο Frederick λέει ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συνεξάρτηση, κατά την οποία το παιδί θα προσαρμοστεί στο πώς αισθάνεται ότι ένα άτομο θέλει να ενεργήσει. «Πολλές φορές, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σχέσεις που είναι καταχρηστικές», προσθέτει.
Ντροπή
Είτε δημόσια είτε ιδιωτικά, τα παιδιά που ντρέπονται συνεχώς μπορεί να αναπτύξουν προβλήματα με τελειότητα και φόβο για την αποτυχία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη ή άγχος.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις της κακής ανατροφής των παιδιών;
Τα παιδιά χωρίς θετική ανατροφή των παιδιών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για προβλήματα στη σχέση τους, κατάθλιψη, άγχος και επιθετικότητα, μεταξύ άλλων αρνητικών εκβάσεων.
Οι παρακάτω επιδράσεις είναι το αποτέλεσμα συνεχών προτύπων αρνητικής συμπεριφοράς. Εκείνη η φορά που φώναξες στο μικρό παιδί σου ότι έσπασε την αγαπημένη σου κούπα καφέ δεν είναι το ίδιο με ένα σταθερό μοτίβο κριτικής ή σωματικής βίας.
Αρνητική αυτοαντίληψη
Ένα γονικό λάθος που μπορεί να έχει μόνιμες συνέπειες είναι η υπερβολική χρήση αρνητικών ετικετών και η ντροπή.
«Η συνεπής χρήση αρνητικών ετικετών, όπως το να φωνάζει το όνομα, επηρεάζει βαθιά την αίσθηση του εαυτού του παιδιού και συμβάλλει σε μακροχρόνιες αρνητικές αυτο-αφηγήσεις και αυτοεκπληρούμενες προφητείες», σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια Dana Dorfman, PhD.
Η ντροπή, λέει, είναι ένα ισχυρό και παραλυτικό συναίσθημα που ενσωματώνεται βαθιά στην ψυχή και την αίσθηση του εαυτού. Δεδομένης της δύναμής του, ο Dorfman λέει ότι πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των γονέων, το κάνουν να αποτρέψει την αρνητική συμπεριφορά ή να παρακινήσει για θετικές συμπεριφορές.
Ωστόσο, όταν η ντροπή και η αρνητική επισήμανση γίνονται κοινή τακτική, ο Dorfman λέει ότι τα παιδιά αρχίζουν να εσωτερικεύουν και να ενσωματώνουν αυτά τα αρνητικά μηνύματα.
«Μαθαίνουν να μιλούν στον εαυτό τους όπως τους έχουν μιλήσει – διαιωνίζοντας αρνητικά συναισθήματα και γίνονται σκληρά αυτοκριτικοί», εξηγεί.
Μακροπρόθεσμα, τα άτομα με αρνητική αυτοαντίληψη συχνά αναζητούν σχέσεις που θα ενισχύσουν τα μηνύματα που έχουν συνηθίσει να ακούν.
Ελέγξτε τα θέματα και την εξέγερση
Τα παιδιά που βιώνουν υπερβολικά άκαμπτη ή αυστηρή πειθαρχία μπορεί να έχουν προβλήματα με τον έλεγχο των άλλων, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και άλλες αγχώδεις συμπεριφορές, μαζί με τη νοοτροπία ότι ο κόσμος είναι επικίνδυνος, σύμφωνα με τον Frederick.
Στην άλλη άκρη του φάσματος βρίσκεται το επαναστατικό παιδί που τσακώνεται με τους γονείς του, παραβιάζει τους κανόνες και κάνει αρνητικές συμπεριφορές.
Συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα
Η σκληρή ανατροφή των παιδιών, η οποία περιλαμβάνει λεκτικές ή σωματικές απειλές, συχνές φωνές και χτυπήματα, μαζί με άμεσες αρνητικές συνέπειες για μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά να έχουν συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα, όπως επιθετικότητα και να ακολουθούν οδηγίες στο σχολείο, σύμφωνα με ένα 2014.
Τι μπορείτε να κάνετε για να σταματήσετε την κακή ανατροφή των παιδιών;
Αν και οι αρνητικές γονικές συμπεριφορές μπορούν να θέσουν τα παιδιά σε κίνδυνο, δεν είναι ο μόνος παράγοντας που καθορίζει τα αποτελέσματα.
Ακόμη και γονείς με θετικό στυλ πειθαρχίας και αλληλεπίδρασης μπορούν να έχουν παιδιά που παλεύουν με προβλήματα συμπεριφοράς ή συναισθηματικά. Όπως μια κακή μέρα δεν σας κάνει κακό γονιό, το να κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε δεν σημαίνει ότι το παιδί σας δεν θα δυσκολευτεί ποτέ ή θα έχει προβλήματα. Και αυτό είναι εντάξει.
Η γονική μέριμνα είναι μια συνεχής διαδικασία και συχνά είναι προκλητική. Εάν έχετε δυσκολευτεί χάρη σε λιγότερο από ιδανικά παραδείγματα από τους γονείς σας, μπορεί να αισθάνεστε ακόμα πιο δύσκολο. Αλλά μπορείτε να εργαστείτε για να ξεπεράσετε τα αρνητικά μηνύματα που έχετε διδαχθεί και να οικοδομήσετε μια υγιή σχέση με τα δικά σας παιδιά.
Οι δικοί σας γονείς μπορεί να μην ήταν καλά πρότυπα, αλλά μπορείτε να βρείτε υποστήριξη και θετική ενθάρρυνση σε άλλους γονείς για να δημιουργήσετε τη δική σας γονεϊκή διαδρομή.
Αν πιάνεις τον εαυτό σου σε κακές γονικές συνήθειες πιο συχνά από όσο θα ήθελες, θυμήσου ότι είσαι ικανός να κάνεις αλλαγές.
Η ανανέωση του τρόπου ανατροφής σας μπορεί να απαιτεί υπομονή, ειλικρίνεια και πολλή σκληρή δουλειά. Τα καλά νέα είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσετε. Οποιαδήποτε θετική αλλαγή κάνετε μπορεί να έχει καλύτερο αποτέλεσμα για το παιδί σας. Ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να εστιάσετε στα θετικά.
Ακούστε τις σκέψεις και τα συναισθήματα του παιδιού σας
Όλοι θέλουμε να ακουστούμε. Και παρόλο που δεν συμφωνούμε πάντα με αυτά που λένε οι άλλοι, η Φρειδερίκη λέει ότι όλοι χρειαζόμαστε κάποιον να μας ακούσει.
Όταν πρόκειται για τα παιδιά σας, λέει να ακούσει τις ανησυχίες και τις απογοητεύσεις τους, να επικυρώσει τα συναισθήματά τους και να τους εξηγήσει ότι έχουν το δικαίωμα να είναι θυμωμένοι – αλλά όχι να κάνουν πράξη (σαν να πετούν τα κραγιόνια τους στο δωμάτιο). Αντίθετα, παρέχετε εναλλακτικές λύσεις για διαφορετικά συναισθήματα.
Παρέχετε τις κατάλληλες συνέπειες
Όταν χρησιμοποιείτε πειθαρχία, ο Frederick λέει ότι είναι σημαντικό να παρέχετε συνέπειες που διδάσκουν στο παιδί σας ένα θετικό μάθημα. «Το να χτυπάς ένα παιδί δεν τους διδάσκει τίποτα για τις συνέπειες και μπορεί να οδηγήσει σε αγανάκτηση και θυμό, μαζί με αυτό το παιδί να πηγαίνει στο σχολείο και να χτυπά άλλα παιδιά», λέει.
Αντίθετα, χρησιμοποιήστε ένα γράφημα ανταμοιβών ή ζητήστε τους να κερδίσουν χρόνο κάνοντας κάτι που τους αρέσει. Όταν αφαιρείτε κάτι, μην το αφαιρείτε για μια εβδομάδα, αντ ‘αυτού, πάρτε το για το απόγευμα. Βεβαιωθείτε ότι η συνέπεια είναι κατάλληλη για τη συμπεριφορά που διορθώνετε.
Βάλτε ετικέτα στη συμπεριφορά, όχι στο παιδί
«Αν οι γονείς θέλουν να «βάζουν ετικέτες», θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι δίνουν ετικέτες στη συμπεριφορά και όχι στον χαρακτήρα», λέει ο Dorfman. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί παίζει έξω, υπενθυμίστε του ότι είναι η συμπεριφορά ενός νταή, αντί να λέτε: «Είσαι ένας νταής».
Μην κρατάτε την προσοχή
Όλοι θυμώνουμε με τα παιδιά μας, αλλά ο Φρειδερίκος λέει ότι το να τα αγνοείς μόνο μπερδεύει ένα παιδί. «Εξηγήστε ότι είστε θυμωμένοι και παρόλο που είστε θυμωμένοι μαζί τους, εξακολουθείτε να τους αγαπάτε», εξηγεί.
Εάν χρειάζεστε μια στιγμή, δοκιμάστε να τα βάλετε στο time out (1 λεπτό για κάθε ηλικία που είναι) και ηρεμήστε, μαζεύοντας τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας.
Δείξτε αγάπη και στοργή
Το να δείχνεις αγάπη και στοργή σημαίνει κάτι περισσότερο από το να λες απλώς στο παιδί σου ότι το αγαπάς. Προέρχεται επίσης από την υποστήριξη και την αποδοχή του παιδιού σας, το να είστε σωματικά στοργικοί και να περνάτε ποιοτικό χρόνο μαζί.
Αφήστε τους να κάνουν λάθη
Η ζωή είναι ακατάστατη, γι’ αυτό αφήστε τα παιδιά σας να εξερευνήσουν το να είναι δημιουργικά και να κάνουν λάθη, χωρίς να ντρέπονται ή να επικρίνουν. Όταν κάνουν κάποιο λάθος, ρωτήστε το παιδί σας: «Τι θα μπορούσατε να είχατε κάνει διαφορετικά;»
Χρησιμοποιήστε τα δικά σας λάθη ως ευκαιρία για να τους δείξετε ότι η μάθηση δεν σταματά ποτέ και ότι όλοι μπορούμε να έχουμε τις κακές μας μέρες. Το να παραδέχεστε όταν έχετε κάνει ένα λάθος, να ζητάτε συγγνώμη και να προσπαθείτε να βελτιωθείτε είναι καλό για όλους.
Πάρε μακριά
Το να είσαι γονιός είναι συναισθηματικά δύσκολο. Είναι επίσης μια τεράστια ευθύνη που απαιτεί υπομονή, συνέπεια, αγάπη, συμπόνια και κατανόηση.
Όλοι έχουμε μέρες που ανησυχούμε για τις γονικές μας επιλογές. Αγαπάμε τα παιδιά μας τόσο πολύ, είναι φυσικό να θέλουμε μόνο το καλύτερο για αυτά.
Να θυμάστε ότι μαθαίνετε καθώς προχωράτε, και κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να ξεκινήσετε φρέσκα. Με τα σωστά εργαλεία και με υπομονή για τα παιδιά μας —και τους εαυτούς μας— μπορούμε όλοι να επιλέξουμε τον γονέα που θέλουμε να είμαστε.
Να θυμάστε επίσης ότι όλοι χρειαζόμαστε υποστήριξη — μερικές μέρες περισσότερο από άλλες. Εάν αισθάνεστε τεντωμένοι ή υπερβολικά αγχωμένοι, αναζητήστε βοήθεια, καθοδήγηση, συμβουλές και απόψεις από φίλους, συναδέλφους, οικογένεια ή επαγγελματίες ψυχικής υγείας τους οποίους εμπιστεύεστε και σέβεστε.
Η ανατροφή των παιδιών είναι η πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο. Υπομονή – το έχεις αυτό!
Discussion about this post