Η σύνδεση μεταξύ της χρήσης αντιβιοτικών και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας

Ενώ τα αντιβιοτικά μπορεί μερικές φορές να είναι απαραίτητα, οι ερευνητές έχουν αρχίσει να εξετάζουν τρόπους με τους οποίους αυτά τα φάρμακα μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τον οργανισμό. Υπάρχουν ακόμη και κάποιες έρευνες που υποδηλώνουν ότι τα αντιβιοτικά θα μπορούσαν να προκαλέσουν ΡΑ.

Σύμφωνα με μια μελέτη περιπτώσεων ελέγχου του 2019, μια εκτίμηση πληθυσμού 22.677 ατόμων με ΡΑ βρήκε μια τέτοια σχέση. Εδώ, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που έπαιρναν αντιβιοτικά ήταν 60% πιο πιθανό να αναπτύξουν ΡΑ από εκείνους που δεν έλαβαν αυτό το φάρμακο.

Διαπίστωσαν επίσης ότι ο χρόνος χρήσης των αντιβιοτικών μπορεί να έπαιξε κάποιο ρόλο, με τα περισσότερα άτομα στη μελέτη να αναπτύσσουν ΡΑ μέσα σε 1-2 χρόνια.

Μια μελέτη του 2020 υποστηρίζει αυτά τα ευρήματα. Οι συμμετέχοντες που έλαβαν αντιβιοτικά είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ΡΑ, ειδικά εάν έλαβαν περισσότερα από 10 αντιβιοτικά μέσα σε 5 χρόνια. Η χρήση αντιβιοτικών νωρίς στη ζωή συνδέθηκε επίσης με αυξημένο κίνδυνο.

Τα αντιβιοτικά και το μικρόβιο του εντέρου

Τα τελευταία χρόνια, οι ερευνητές έχουν δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς μεταξύ του μικροβιώματος του εντέρου και της συνολικής υγείας σας. Αυτό περιλαμβάνει το ανοσοποιητικό σας σύστημα.

Σαν ένα Ανασκόπηση 2020 εξηγεί, οι επιστήμονες έχουν συνδέσει ακόμη και τη δυσβίωση του εντέρου – η οποία είναι μια ανισορροπία υγιών βακτηρίων στη μικροβιότητά σας – με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης αυτοάνοσης πάθησης. Αυτό συμβαίνει επειδή τα αντιβιοτικά μπορούν να σκοτώσουν τόσο τα «κακά» και τα «καλά» μικρόβια του εντέρου.

Ερευνητές πίσω από το Μελέτη περιπτώσεων ελέγχου 2019 Υποθέτουμε επίσης ότι ένα διαταραγμένο μικροβίωμα του εντέρου θα μπορούσε να είναι μια εξήγηση για την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης ΡΑ από τη χρήση αντιβιοτικών. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Αντιβιοτικά και λοιμώξεις του αναπνευστικού

Μια άλλη πιθανή σχέση μεταξύ των αντιβιοτικών και της ΡΑ μπορεί να μην περιλαμβάνει άμεσα τη φαρμακευτική αγωγή. Αντίθετα, μπορεί να οφείλεται στην πάθηση που αντιμετωπίζει.

Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού είναι μόνο ένα παράδειγμα αυτής της πιθανής σύνδεσης. Το ίδιο Μελέτη περιπτώσεων ελέγχου 2019 διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που έλαβαν διάγνωση ΡΑ μετά τη λήψη αντιβιοτικών έλαβαν θεραπεία για λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος (UTIs) ήταν ένας άλλος πιθανός σύνδεσμος.

Αντιβιοτικά και περιοδοντική νόσο

Οι στοματικές λοιμώξεις μπορεί επίσης να επηρεάσουν. Η ουλίτιδα ή η περιοδοντική νόσος είναι ένας καθιερωμένος παράγοντας κινδύνου για ΡΑ, με σοβαρές περιπτώσεις που χρειάζονται αντιβιοτική θεραπεία.

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο α Μελέτη 2023 διαπιστώθηκε ότι τα βακτήρια μπορεί να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος ως αποτέλεσμα της περιοδοντικής νόσου και θα μπορούσαν, στην πραγματικότητα, να πυροδοτήσουν δραστηριότητα ΡΑ.

Σε όσους λαμβάνουν αντιβιοτικά για αυτόν τον τύπο λοίμωξης, ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν η αιτία της ΡΑ είναι το φάρμακο ή τα βακτήρια από την ασθένεια των ούλων. Τα άτομα που έχουν τόσο ΡΑ όσο και περιοδοντική νόσο τείνουν να έχουν χειρότερα συμπτώματα αρθρίτιδας, σύμφωνα με τη μελέτη του 2023.

Οι εξάρσεις της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι όταν τα συμπτώματα επιδεινώνονται λόγω πυροδοτήσεων. Μερικοί γνωστοί παράγοντες που προκαλούν εξάρσεις περιλαμβάνουν το άγχος, τις λοιμώξεις και την έκθεση στον καπνό. Σε άλλες περιπτώσεις όμως, η ακριβής αιτία μπορεί να μην είναι γνωστή.

Δεν είναι επίσης σαφές εάν τα αντιβιοτικά οδηγούν οριστικά σε εξάρσεις σε όσους έχουν ήδη ΡΑ. Τούτου λεχθέντος, ορισμένες έρευνες υποδηλώνουν ότι η ικανότητα των αντιβιοτικών να διαταράσσουν το μικροβίωμα του εντέρου σας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένη δραστηριότητα της αυτοάνοσης νόσου.

Υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικοί τύποι αντιβιοτικών και οι ερευνητές μόλις αρχίζουν να διερευνούν ποια μπορεί να σχετίζονται με έξαρση της ΡΑ.

Αμοξικιλλίνη και ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η αμοξικιλλίνη είναι ένας κοινός τύπος πενικιλίνης. Μπορεί να θεραπεύσει λοιμώξεις του αναπνευστικού, δερματικές λοιμώξεις και ουρολοιμώξεις. Οι πενικιλίνες σχετίζονται με εξάρσεις ΡΑ σε μερικούς ανθρώπους, αν και απαιτείται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί η σύνδεση.

Σιπροφλοξασίνη και ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η σιπροφλοξασίνη είναι ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος που ανήκει σε μια κατηγορία που ονομάζονται φθοριοκινολόνες. Ενώ οι γιατροί το συνταγογραφούν κυρίως για ουρολοιμώξεις και λοιμώξεις του αναπνευστικού, η σιπροφλοξασίνη δεν είναι τόσο συνηθισμένη όσο άλλα αντιβιοτικά λόγω των σοβαρών παρενεργειών της. Οι κινολόνες σχετίζονται επίσης με εξάρσεις ΡΑ.

Κλινδαμυκίνη και ρευματοειδής αρθρίτιδα

ο Μελέτη περιπτώσεων ελέγχου 2019 διαπίστωσε ότι η κλινδαμυκίνη είχε τις υψηλότερες πιθανότητες ανάπτυξης ΡΑ σε σύγκριση με άλλους τύπους αντιβιοτικών. Αλλά δεν είναι σαφές εάν αυτό έχει να κάνει με το ίδιο το αντιβιοτικό ή εάν οι άνθρωποι απλώς παίρνουν αυτό το φάρμακο περισσότερο από άλλα.

Εάν έχετε ρευματοειδή αρθρίτιδα ή ανησυχείτε για τους μεμονωμένους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αυτής της αυτοάνοσης πάθησης, είναι σημαντικό να συζητήσετε πιθανούς παράγοντες πρόκλησης με έναν γιατρό. Αυτό περιλαμβάνει την υποβολή βασικών ερωτήσεων που αφορούν τη χρήση αντιβιοτικών.

Μπορούν τα αντιβιοτικά να προκαλέσουν φλεγμονή των αρθρώσεων;

Αν και αυτό σίγουρα δεν ισχύει για όλους, τα αντιβιοτικά μπορεί να διαταράξουν το μικροβίωμα του εντέρου σας και να αυξήσουν την πιθανότητα έξαρσης της ΡΑ. Με τη σειρά του, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των συμπτωμάτων ΡΑ, όπως πόνο στις αρθρώσεις, φλεγμονή και δυσκαμψία.

Μπορούν τα αντιβιοτικά να προκαλέσουν άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις;

Πρόσφατη έρευνα υποδηλώνει συνδέσμους μεταξύ αντιβιοτικών και άλλων αυτοάνοσων καταστάσεων. Ενας Ανασκόπηση 2020για παράδειγμα, συζητά πιθανούς δεσμούς μεταξύ της δυσβίωσης του εντέρου από τα αντιβιοτικά και του αυξημένου κινδύνου για διαβήτη τύπου 1 και φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.

Ωστόσο, οι συγγραφείς σημειώνουν επίσης ότι ορισμένα άτομα με αυτούς τους τύπους αυτοάνοσων καταστάσεων έχουν βελτιωμένα συμπτώματα μετά τη λήψη αντιβιοτικών. Αυτό υπογραμμίζει τις προκλήσεις της δημιουργίας δεσμών μεταξύ της χρήσης αντιβιοτικών και της ανάπτυξης ασθενειών.

Η ακριβής αιτία της ΡΑ παραμένει άγνωστη, όπως συμβαίνει και με άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις. Ενώ οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη αποδείξει οποιοδήποτε είδος σχέσης αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ των αντιβιοτικών και της ΡΑ, η τρέχουσα έρευνα υποδηλώνει ότι τα αντιβιοτικά θα μπορούσαν να αποτελέσουν πιθανό έναυσμα για αυτήν την πάθηση.

Εάν παίρνετε αντιβιοτικά και έχετε ρευματοειδή αρθρίτιδα ή εάν ανησυχείτε για τους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ΡΑ στο μέλλον, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να μιλήσετε με έναν γιατρό. Μπορούν να σας βοηθήσουν να προσδιορίσετε τα οφέλη έναντι των κινδύνων από τη λήψη αντιβιοτικών και μπορούν επίσης να σας βοηθήσουν να αξιολογήσετε άλλους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ή τη δραστηριότητα της νόσου.