Επισκόπηση Γελαστικών Κρίσεων

Τι είναι η ζελαστική κρίση;

Η γελαστική κρίση είναι μια σπάνια εστιακή κρίση που προκαλεί ανεξέλεγκτο γέλιο ή γέλιο ακόμη και αν δεν υπάρχει χαρά ή ευτυχία. Μια εστιακή κρίση είναι μια κρίση που ξεκινά σε ένα μέρος του εγκεφάλου σας σε αντίθεση με τις γενικευμένες κρίσεις που αναπτύσσονται σε ολόκληρο τον εγκέφαλό σας.

Σχετικά με ένα τρίτο των γελαστικών κρίσεων συνδέονται με υποθαλαμικό χαμάρτωμα, ένας μη καρκινικός όγκος κοντά στον υποθάλαμο σας. Ο υποθάλαμος σας είναι ένα μέρος του εγκεφάλου σας που έχει πολλές βασικές λειτουργίες όπως ο έλεγχος ορμονών και θερμοκρασίας.

Ένα άλλο ένα τρίτο σχετίζεται με βλάβες στους μετωπιαίους ή βρεγματικούς λοβούς. Σπάνια, μπορεί να προκληθούν από βλάβες σε άλλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του ινιακού λοβού.

Οι γελαστικές κρίσεις παίρνουν το όνομά τους από την ελληνική λέξη «γέλος», που σημαίνει γέλιο.

Είναι επικίνδυνοι οι σπασμοί με ζελαστικότητα;

Παρόλο που οι σπασμοί με ζελαστικό δεν είναι απειλητικοί για τη ζωή, συχνά δεν ανταποκρίνονται καλά στη φαρμακευτική αγωγή. Σχετίζονται με άλλες καταστάσεις υγείας που μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα της ζωής σας ή του παιδιού σας.

Περίπου το 60 έως 65 τοις εκατό των ατόμων με αυτές τις κρίσεις έχουν γνωστικά προβλήματα. Συνδέονται επίσης πολύ με προβλήματα συμπεριφοράς όπως διαταραχές διάθεσης, άγχος ή επιθετικότητα.

Περίπου τα μισά από τα παιδιά που παρουσιάζουν σπασμούς γέλης περνούν από την πρώιμη εφηβεία λόγω υπερέκκρισης ορμόνης απελευθέρωσης γοναδοτροπίνης και ωχρινοτρόπου ορμόνης. Η ανεπεξέργαστη πρώιμη εφηβεία συχνά οδηγεί σε χαμηλό ανάστημα και συναισθηματικά προβλήματα όπως ανησυχίες σχετικά με την εικόνα του εαυτού τους, καθώς και άλλες καταστάσεις.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που παρουσιάζουν γελαστικούς κρίσεις συνεχίζουν να εμφανίζουν άλλους τύπους επιληπτικών κρίσεων.

Ποιος κινδυνεύει να εμφανίσει σπασμωδικές κρίσεις;

Οι σπασμοί με γέλαση είναι σπάνιες και πιθανότατα να διαγνωστεί σε παιδιά. Λίγα είναι γνωστά για το πόσο συχνά είναι, ειδικά στους ενήλικες, αλλά τείνουν να αναπτύσσονται στην πρώιμη βρεφική ηλικία.

Οι γελαστικές κρίσεις συχνά συνδέονται με υποθαλαμικό αμάρτημα, το οποίο επηρεάζει περίπου 1 στα 50.000 έως 1 στα 100.000 παιδιά και εφήβους. Τα υποθαλαμικά αμαρτώματα είναι όγκοι που υπάρχουν κατά τη γέννηση. Έτσι, οι γελαστικές κρίσεις που σχετίζονται με το υποθαλαμικό άμαρτωμα ξεκινούν κατά την πρώιμη βρεφική ηλικία.

Όταν συμβαίνουν λόγω βλαβών σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου, οι σπασμοί με ζελατίνη μπορούν να ξεκινήσουν αργότερα κατά την παιδική ηλικία ή την ενήλικη ζωή.

Σύμφωνα με έρευνα που ομαδοποίησε τους ανθρώπους με βάση το φύλο τους που προσδιορίστηκε κατά τη γέννηση, τα αρσενικά πιστεύεται ότι αναπτύσσουν υποθαλαμικό αμάρτημα περίπου 30 τοις εκατό πιο συχνά από τα θηλυκά.

Από όσο γνωρίζουν επί του παρόντος οι ερευνητές, άνθρωποι όλων των εθνοτήτων διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο.

Συμπτώματα γελαστικών κρίσεων

Το κύριο σύμπτωμα των κρίσεων γελαστικότητας είναι το ανεξέλεγκτο γέλιο που συνήθως διαρκεί από 2 έως 30 δευτερόλεπτα. Αυτές οι εκρήξεις γέλιου έχουν συχνά υψηλή συχνότητα και μπορούν να συμβούν δεκάδες φορές την ημέρα.

Όταν ένα άτομο που έχει μια κρίση γελαστικής κρίσης γελάει, συχνά ακούγεται αναγκαστικό και αφύσικο. Το γέλιο εμφανίζεται συχνά απουσία χαράς ή ευτυχίας και μπορεί να συμβεί σε κοινωνικές καταστάσεις όπου το γέλιο μπορεί να μην είναι κατάλληλο.

Άλλα συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύουν το γέλιο περιλαμβάνουν:

• έξαψη προσώπου
• διαστολή της κόρης
• γρυλίζοντας
• μουρμουρίζοντας
• χτύπημα των χειλιών

Οι γελαστικές κρίσεις είναι εστιακές κρίσεις και η μη φυσιολογική ηλεκτρική δραστηριότητα μπορεί γρήγορα να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου, προκαλώντας άλλους τύπους κρίσεων.

Συμπτώματα γελαστικών σπασμών σε νήπια και μωρά

Μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε τους σπασμούς σε μωρά και μικρά παιδιά, καθώς οι εκρήξεις γέλιου μπορεί να μην φαίνονται ασυνήθιστες.

Τα μωρά μπορεί να γρυλίζουν ή να στριγκλίζουν με ασυνήθιστο τρόπο όταν παρουσιάζουν κρίσεις γελαστικότητας και το γέλιο τους συχνά σταματάει ξαφνικά. Τα παιδιά και τα μωρά μπορεί να φαίνονται μπερδεμένα ή κουρασμένα μόλις τελειώσει η κρίση τους.

Πώς είναι να παθαίνεις σπασμός ζελάσματος;

Παρά το γεγονός ότι φαίνονται χαρούμενοι, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αισθάνονται ευτυχισμένοι κατά τη διάρκεια επιληπτικών κρίσεων. Οι άνθρωποι συνήθως παραμένουν συνειδητοί κατά τη διάρκεια της κρίσης και μπορεί να αισθάνονται φόβο ή άγχος. Ένα άτομο μπορεί επίσης να εμφανίσει:

• μια αύρα πριν από την έναρξη της κρίσης τους
• έως και δεκάδες κρίσεις την ημέρα
• αυτόματες συμπεριφορές όπως το χτύπημα των χειλιών ή η κατάποση
• πεταλούδες στο στομάχι ή μια περίεργη αίσθηση στο στήθος

Επακόλουθες επιληπτικές κρίσεις

Μόλις περάσει η κρίση, το γέλιο τείνει να σταματήσει απότομα. Το άτομο μπορεί να είναι μπερδεμένο ή να νυστάζει, αλλά μπορεί επίσης να αισθάνεται φυσιολογικό. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν έναν άλλο τύπο επιληπτικών κρίσεων αμέσως μετά από μια ζελαστική κρίση, όπως μια ατονική κρίση επιληπτική κρίση ή τονικοκλονική κρίση.

Αιτίες γελαστικών κρίσεων

Τις περισσότερες φορές, οι γελαστικές κρίσεις σχετίζονται με μια μη καρκινική μάζα που βρίσκεται στον υποθάλαμο σας κατά τη γέννηση που ονομάζεται υποθαλαμικό άμαρτωμα. Αλλά μπορεί επίσης να προκύψουν από μάζες στον μετωπιαίο ή κροταφικό λοβό σας.

Υπάρχουν και άλλες αιτίες. Για παράδειγμα, α Μελέτη περίπτωσης 2015 εξέτασε έναν άνδρα που εμφάνισε σπασμωδικές κρίσεις μετά από μια παρασιτική μόλυνση του εγκεφάλου που ονομάζεται νευροκυστικέρκωση.

Τι πρέπει να κάνετε εάν εσείς ή κάποιος άλλος παθαίνει σπασμό ζελάσματος;

Συνήθως, δεν απαιτείται καμία συγκεκριμένη ενέργεια εάν εσείς ή κάποιος με τον οποίο είστε μαζί έχει σπασμό με ζελαστικότητα. Δεν μπορείτε να σταματήσετε την κρίση ενώ είναι σε εξέλιξη, οπότε το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να παραμείνετε ήρεμοι και να προσπαθήσετε να παρηγορήσετε το άτομο.

Πότε να δείτε γιατρό

Είναι σημαντικό να επισκέπτεστε έναν γιατρό κάθε φορά που εσείς ή το παιδί σας έχετε μια κρίση για πρώτη φορά. Μια κρίση μπορεί να προκληθεί από μια ποικιλία ιατρικών καταστάσεων και απαιτεί έγκαιρη διάγνωση. Παρόλο που οι ίδιοι οι σπασμοί με γελαστικούς σπασμούς συνήθως δεν απαιτούν ιατρική φροντίδα, μπορεί να εμφανιστούν με άλλους τύπους κρίσεων που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά συμπτώματα.

Ιατρικό επείγον

Θα πρέπει να καλέσετε το 911 ή να πάτε στο πλησιέστερο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης όταν:

• μια κρίση διαρκεί περισσότερο από 3 λεπτά
• το άτομο δεν ξυπνά μετά την κρίση του
• το άτομο είναι έγκυος
• είναι η πρώτη κρίση του ατόμου
• παρουσιάζουν επαναλαμβανόμενες κρίσεις στη σειρά

Γελαστική θεραπεία κρίσεων

Οι γελαστικές κρίσεις συχνά δεν ανταποκρίνονται στα αντισπασμωδικά φάρμακα. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση εάν εσείς ή οι κρίσεις του παιδιού σας επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του και δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η αφαίρεση του υποθαλαμικού αμαρτώματος μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα και τα προβλήματα συμπεριφοράς.

Μπορούν να πραγματοποιηθούν διάφορες χειρουργικές τεχνικές, όπως:

• στερεοτακτική ακτινοχειρουργική
• Κατάλυση με λέιζερ καθοδηγούμενη με μαγνητική τομογραφία
• κρανιοτομή
• ενδοσκοπική χειρουργική

Πώς διαγιγνώσκονται οι γελαστικές κρίσεις;

Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ) είναι το κοινό εργαλείο που χρησιμοποιούν οι γιατροί για τη διάγνωση των γελαστικών κρίσεων. Ένα ΗΕΓ μετρά την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου σας και αναζητά ασυνήθιστα μοτίβα.

Τα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα συχνά δείχνουν φυσιολογική ή ελαφρώς ασυνήθιστη δραστηριότητα σε άτομα με γελαστικούς κρίσεις, ειδικά όταν δεν έχουν επιληπτικές κρίσεις.

Μια μαγνητική τομογραφία μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίσουν το υποθαλαμικό αιμάρτωμα.

Πάρε μακριά

Οι γελαστικές κρίσεις χαρακτηρίζονται από ανεξέλεγκτο γέλιο ή γέλιο. Αυτές οι κρίσεις προκαλούνται συχνότερα από μη καρκινικές μάζες σε ένα μέρος του εγκεφάλου σας που ονομάζεται υποθάλαμος. Συχνά δεν ανταποκρίνονται σε φάρμακα κατά των επιληπτικών κρίσεων, αλλά η χειρουργική αφαίρεση συχνά ανακουφίζει τα συμπτώματα.

Εάν πιστεύετε ότι εσείς ή το παιδί σας μπορεί να έχετε σπασμωδικές κρίσεις, είναι σημαντικό να επισκεφτείτε έναν γιατρό για σωστή διάγνωση και θεραπεία.