Επιπλοκές κύησης δεύτερου τριμήνου

Το δεύτερο τρίμηνο είναι συχνά όταν οι άνθρωποι αισθάνονται καλύτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η ναυτία και ο έμετος συνήθως υποχωρούν, ο κίνδυνος αποβολής έχει μειωθεί και οι πόνοι του ένατου μήνα είναι πολύ μακριά.

Ακόμα κι έτσι, υπάρχουν μερικές επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε τι πρέπει να προσέχετε και πώς να αποτρέψετε την εμφάνιση επιπλοκών από την αρχή.

Αν και μια αποβολή είναι πολύ λιγότερο συχνή στο δεύτερο τρίμηνο, μπορεί ακόμα να συμβεί. Η κολπική αιμορραγία είναι συνήθως το πρώτο προειδοποιητικό σημάδι. Οι αποβολές στο δεύτερο τρίμηνο (πριν από 20 εβδομάδες) μπορεί να προκληθούν από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες, οι οποίοι μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Διάφραγμα της μήτρας. Ένα τοίχωμα, ή διάφραγμα, μέσα στη μήτρα τη χωρίζει σε δύο ξεχωριστά μέρη.
• Ανίκανος τράχηλος. Όταν ο τράχηλος ανοίγει πολύ νωρίς, προκαλώντας πρόωρο τοκετό.
• Αυτοάνοσο νόσημα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν λύκο ή σκληρόδερμα. Αυτές οι ασθένειες μπορεί να εμφανιστούν όταν το ανοσοποιητικό σας σύστημα επιτίθεται σε υγιή κύτταρα.
• Χρωμοσωμικές ανωμαλίες του εμβρύου. Αυτό συμβαίνει όταν κάτι δεν πάει καλά με τα χρωμοσώματα του μωρού, τα οποία είναι κύτταρα που αποτελούνται από DNA.

Άλλες αιτίες αιμορραγίας στο δεύτερο τρίμηνο περιλαμβάνουν:

• πρώιμο τοκετό
• προβλήματα με τον πλακούντα, όπως ο προδρομικός πλακούντας (πλακούντας που καλύπτει τον τράχηλο)

• αποκόλληση πλακούντα (διαχωρισμός πλακούντα από τη μήτρα)

Αυτά τα προβλήματα είναι πιο συχνά στο τρίτο τρίμηνο, αλλά μπορεί να εμφανιστούν και αργά στο δεύτερο τρίμηνο.

Εάν έχετε αίμα Rh-αρνητικό, λάβετε μια ένεση ανοσοσφαιρίνης (RhoGAM) εάν εμφανίσετε αιμορραγία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η ανοσοσφαιρίνη είναι ένα αντίσωμα. Ένα αντίσωμα είναι μια πρωτεΐνη που παράγει το ανοσοποιητικό σας σύστημα που αναγνωρίζει και καταπολεμά επιβλαβείς ουσίες, όπως βακτήρια και ιούς.

Η λήψη μιας δόσης ανοσοσφαιρίνης θα βοηθήσει στην πρόληψη της ανάπτυξης αντισωμάτων Rh, τα οποία θα επιτεθούν στο έμβρυο εάν έχει ομάδα αίματος Rh-θετικό.

Μπορεί να νιώθετε φόβο εάν εμφανίσετε κολπική αιμορραγία, αλλά είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν σημαίνει όλες οι αιμορραγίες απώλεια εγκυμοσύνης.

Αναζητήστε άμεση φροντίδα εάν αιμορραγείτε στην εγκυμοσύνη, αλλά προσπαθήστε να παραμείνετε ήρεμοι όσο ο γιατρός καταλαβαίνει γιατί αιμορραγείτε. Μπορεί να σας βάλουν σε ανάπαυση στο κρεβάτι μέχρι να σταματήσει η αιμορραγία.

Όταν ο τοκετός συμβαίνει πριν από την 38η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, θεωρείται πρόωρος. Διάφορες καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν πρόωρο τοκετό, όπως:

• μόλυνση της ουροδόχου κύστης
• κάπνισμα
• χρόνια πάθηση υγείας, όπως ο διαβήτης ή η νεφρική νόσο

Οι παράγοντες κινδύνου για πρόωρο τοκετό περιλαμβάνουν:

• προηγούμενος πρόωρος τοκετός
• δίδυμες κυήσεις
• πολύδυμες κυήσεις
• επιπλέον αμνιακό υγρό (το υγρό που περιβάλλει το έμβρυο)
• μόλυνση του αμνιακού υγρού ή των αμνιακών μεμβρανών

Συμπτώματα

Τα σημεία και τα συμπτώματα του πρόωρου τοκετού μπορεί να είναι διακριτικά. Μπορούν να περιλαμβάνουν:

• κολπική πίεση
• πόνος στη μέση
• συχνουρία
• διάρροια
• αυξημένη κολπική έκκριση
• σφίξιμο στο κάτω μέρος της κοιλιάς

Σε άλλες περιπτώσεις, τα συμπτώματα του πρόωρου τοκετού είναι πιο εμφανή, όπως:

• επώδυνες συσπάσεις
• διαρροή υγρού από τον κόλπο
• κολπική αιμορραγία

Καλέστε το γιατρό σας εάν έχετε αυτά τα συμπτώματα και ανησυχείτε για τον τοκετό. Ανάλογα με τα συμπτώματά σας, ο γιατρός σας μπορεί να σας πει να πάτε αμέσως στο νοσοκομείο.

Θεραπεία

Κάθε επιπλέον ημέρα που δεν ξεκινάτε πρόωρο τοκετό προσφέρει μια ευκαιρία για λιγότερες επιπλοκές όταν γεννιέται το μωρό. Διάφορα φάρμακα μπορεί να είναι χρήσιμα για τη διακοπή του πρόωρου τοκετού. Αυτά περιλαμβάνουν:

• θειικό μαγνήσιο
• κορτικοστεροειδή
• τοκολυτικά

Εάν ο πρόωρος τοκετός δεν μπορεί να σταματήσει, ο γιατρός σας θα σας δώσει ένα στεροειδή φάρμακο. Κάτι τέτοιο βοηθά στην ανάπτυξη των πνευμόνων του μωρού και μειώνει τη σοβαρότητα της πνευμονικής νόσου. Είναι πιο αποτελεσματικό δύο ημέρες μετά την πρώτη δόση, επομένως ο γιατρός σας θα προσπαθήσει να αποτρέψει τον τοκετό για τουλάχιστον δύο ημέρες.

Είναι φυσιολογικό οι μεμβράνες σας να σπάνε (σπάνε) κατά τη διάρκεια του τοκετού. Οι άνθρωποι συχνά το αναφέρουν ως «το νερό σου σπάει».

Αυτό συμβαίνει όταν ο αμνιακός σάκος που περιβάλλει το μωρό σπάει, επιτρέποντας στο αμνιακό υγρό να ρέει έξω. Αυτή η τσάντα προστατεύει το μωρό από τα βακτήρια. Μόλις σπάσει, υπάρχει ανησυχία ότι το μωρό θα πάρει μόλυνση.

Ενώ το νερό σας υποτίθεται ότι σπάει όταν ξεκινάτε τον τοκετό, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στο μωρό σας όταν συμβεί πολύ νωρίς. Αυτό ονομάζεται πρόωρη πρόωρη ρήξη μεμβρανών (PPROM).

Η ακριβής αιτία του PPROM δεν είναι πάντα σαφής. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, η πηγή του προβλήματος είναι μια μόλυνση των μεμβρανών.

Το PPROM στο δεύτερο τρίμηνο προκαλεί μεγάλη ανησυχία, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρο τοκετό. Τα βρέφη που γεννιούνται μεταξύ της 24ης και της 28ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν σοβαρά μακροχρόνια ιατρικά προβλήματα, ιδιαίτερα πνευμονική νόσο.

Τα καλά νέα είναι ότι με τις κατάλληλες υπηρεσίες εντατικής θεραπείας βρεφονηπιακού σταθμού, τα περισσότερα πρόωρα βρέφη τείνουν να τα πάνε πολύ καλά.

Θεραπεία

Η θεραπεία για το PPROM ποικίλλει. Συχνά μπορεί να περιλαμβάνει:

• νοσηλεία σε νοσοκομείο
• αντιβιοτικά
• στεροειδή, όπως η βηταμεθαζόνη
• φάρμακα που μπορούν να σταματήσουν τον τοκετό, όπως η τερβουταλίνη

Εάν υπάρχουν σημεία λοίμωξης, μπορεί να προκληθεί τοκετός για να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές. Τα αντιβιοτικά θα ξεκινήσουν για την πρόληψη της μόλυνσης.

Πολλά μωρά γεννιούνται μέσα σε δύο ημέρες από τη ρήξη και τα περισσότερα θα γεννήσουν μέσα σε μια εβδομάδα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ειδικά με αργή διαρροή, ο αμνιακός σάκος μπορεί να επανασφραγιστεί. Ο πρόωρος τοκετός μπορεί να αποφευχθεί και το μωρό γεννιέται πιο κοντά στην ημερομηνία τοκετού.

Ο τράχηλος είναι ένας ιστός που συνδέει τον κόλπο και τη μήτρα. Μερικές φορές, ο τράχηλος της μήτρας δεν μπορεί να αντέξει την πίεση της αναπτυσσόμενης μήτρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η αυξημένη πίεση μπορεί να αποδυναμώσει τον τράχηλο και να τον κάνει να ανοίξει πριν από τον ένατο μήνα.

Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως αυχενική ανεπάρκεια ή τραχηλική ανεπάρκεια. Αν και είναι μια ασυνήθιστη κατάσταση, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές.

Το άνοιγμα και η λέπτυνση του τραχήλου της μήτρας οδηγεί τελικά σε ρήξη των μεμβρανών και στον τοκετό ενός πολύ πρόωρου εμβρύου. Αυτό συμβαίνει συνήθως γύρω στην 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Δεδομένου ότι το έμβρυο είναι πολύ πρόωρο για να επιβιώσει έξω από τη μήτρα σε αυτό το σημείο, η εγκυμοσύνη συχνά δεν μπορεί να σωθεί.

Οι γυναίκες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για αυχενική ανεπάρκεια εάν είχαν:

• προηγούμενο αυχενικό τραύμα, όπως ρήξη κατά τον τοκετό
• βιοψία κώνου τραχήλου
• άλλη επέμβαση στον τράχηλο της μήτρας

Συμπτώματα

Σε αντίθεση με τον πρόωρο τοκετό, η αυχενική ανεπάρκεια συνήθως δεν προκαλεί πόνο ή συσπάσεις. Μπορεί να υπάρχει κολπική αιμορραγία ή έκκριμα.

Θεραπεία

Η θεραπεία για την αυχενική ανεπάρκεια είναι περιορισμένη. Ένα επείγοντα cerclage (βελονιά γύρω από τον τράχηλο) είναι μια πιθανότητα εάν οι μεμβράνες δεν έχουν ακόμη σπάσει. Ο κίνδυνος ρήξης των μεμβρανών είναι μεγαλύτερος εάν ο τράχηλος είναι πολύ διασταλμένος (πλατύς). Η εκτεταμένη ανάπαυση στο κρεβάτι είναι απαραίτητη μετά την τοποθέτηση cerclage.

Σε άλλες περιπτώσεις, όταν οι μεμβράνες έχουν ήδη σπάσει και το έμβρυο είναι αρκετά μεγάλο για να επιβιώσει, ο γιατρός σας πιθανότατα θα προκαλέσει τοκετό.

Πρόληψη

Μπορείτε να αποτρέψετε την αυχενική ανεπάρκεια. Εάν έχετε ιστορικό, μπορείτε να υποβληθείτε σε cerclage με μελλοντικές εγκυμοσύνες σε περίπου 14 εβδομάδες. Αυτό θα μειώσει, αλλά δεν θα εξαλείψει, τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού και απώλειας του μωρού.

Η προεκλαμψία εμφανίζεται όταν αναπτύσσετε:

• υψηλή πίεση του αίματος
• πρωτεϊνουρία (μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης στα ούρα)
• υπερβολικό οίδημα (πρήξιμο)

Η προεκλαμψία επηρεάζει κάθε σύστημα του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του πλακούντα.

Ο πλακούντας είναι υπεύθυνος για την παροχή θρεπτικών συστατικών στο μωρό. Αν και η προεκλαμψία εμφανίζεται συνήθως κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου για πρώτη κύηση, μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν προεκλαμψία κατά το δεύτερο τρίμηνο.

Πριν κάνετε μια διάγνωση, ο γιατρός σας θα σας αξιολογήσει για άλλες καταστάσεις που μπορεί να συγχέονται με την προεκλαμψία, όπως ο λύκος (που προκαλεί φλεγμονή σε όλο το σώμα) και η επιληψία (διαταραχή επιληπτικών κρίσεων).

Ο γιατρός σας θα σας αξιολογήσει επίσης για καταστάσεις που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα ανάπτυξης πρώιμης προεκλαμψίας, όπως διαταραχές πήξης του αίματος και μοριακή εγκυμοσύνη. Αυτός είναι ένας μη καρκινικός όγκος που σχηματίζεται στη μήτρα.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της προεκλαμψίας περιλαμβάνουν το γρήγορο πρήξιμο των ποδιών, των χεριών ή του προσώπου σας. Καλέστε αμέσως το γιατρό σας εάν εμφανίσετε αυτό το είδος οιδήματος ή οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• πονοκέφαλος που δεν υποχωρεί μετά τη λήψη ακεταμινοφαίνης (Tylenol)
• απώλεια της όρασης
• «επιπλέει» στο μάτι σας (κηλίδες ή κηλίδες στην όρασή σας)
• έντονο πόνο στη δεξιά πλευρά ή στην περιοχή του στομάχου σας
• μελανιάζει εύκολα

Είστε πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Το κέντρο βάρους σας αλλάζει όταν είστε έγκυος, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιο εύκολο να χάσετε την ισορροπία σας.

Στο μπάνιο, να είστε προσεκτικοί όταν μπαίνεις στο ντους ή στην μπανιέρα. Μπορεί να θέλετε να προσθέσετε αντιολισθητικές επιφάνειες στο ντους σας για να μην γλιστρήσετε. Σκεφτείτε επίσης να προσθέσετε λαβές ή ράγες στο ντους σας. Ελέγξτε επίσης το σπίτι σας για άλλους κινδύνους που θα μπορούσαν να σας προκαλέσουν πτώση.

Εάν αντιμετωπίζετε κάποιο από τα συμπτώματα που περιγράφονται σε αυτό το άρθρο, επικοινωνήστε με το γιατρό σας. Θα είναι σε θέση να προσδιορίσουν την αιτία και να σας ξεκινήσουν τη σωστή θεραπεία — που σημαίνει μια ευτυχισμένη και υγιή εγκυμοσύνη για εσάς!