ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Τι είναι το αστροκύτωμα;
Τα αστροκυτώματα είναι όγκοι που βρίσκονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) που αναπτύσσονται από αστροκύτταρα σε σχήμα αστεριού. Τα αστροκύτταρα είναι νευρογλοιακά κύτταρα (το είδος των κυττάρων που παρέχουν υποστηρικτικό ιστό στον εγκέφαλο).
Μερικοί τύποι αστροκυτωμάτων έχουν μικρές περιοχές διήθησης, ενώ άλλοι είναι πιο απλωμένοι. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αστροκυτωμάτων, όπως:
- Pilocytic: Αυτά τείνουν να μην εξαπλώνονται και θεωρούνται μη καρκινικά.
- Διαχέω: Αυτά μεγαλώνουν αργά.
- Αναπλαστικό: Αυτά είναι σπάνια, αλλά απαιτούν επιθετική θεραπεία.
- Γλοιοβλάστωμα: Αυτός ο τύπος αναπτύσσεται επιθετικά και είναι ο πιο κοινός καρκινικός πρωτοπαθής όγκος του εγκεφάλου.
- Υποεπενδυματικό γιγαντιαίο αστροκύτωμα: Αυτός ο τύπος συνδέεται με τη κονδυλώδη σκλήρυνση, μια γενετική πάθηση.
Πού εντοπίζονται συχνότερα τα αστροκυτώματα;
Οι περισσότεροι από αυτούς τους όγκους βρίσκονται στην εξωτερική καμπύλη του εγκεφάλου. Συχνά, βρίσκονται στην κορυφή του εγκεφάλου. Μερικές φορές, μπορεί να αναπτυχθούν στη βάση του εγκεφάλου. Τα αστροκυτώματα που εντοπίζονται στο εγκεφαλικό στέλεχος ή στο νωτιαίο μυελό εμφανίζονται λιγότερο συχνά.
Ποιος κινδυνεύει να αναπτύξει αστροκυτώματα;
Ο μέσος ετήσιος ρυθμός επίπτωσης προσαρμοσμένος στην ηλικία για όγκους νευροεπιθηλιακού ιστού (που περιλαμβάνει αστροκυτώματα) είναι 6,6 ανά 100.000, σύμφωνα με στοιχεία από το Central Brain Tumor Registry των Ηνωμένων Πολιτειών το 2016.
Οι περισσότερες περιπτώσεις πιλοκυτταρικών αστροκυτωμάτων διαγιγνώσκονται μέχρι την ηλικία των 20 ετών. Περίπου 1.200 άτομα ηλικίας κάτω των 19 ετών στις Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν διάγνωση αστροκυτώματος. Η ηλικιακή ομάδα 20-45 ετών αντιπροσωπεύει περίπου το 60% όλων των διαγνώσεων αστροκυτώματος χαμηλού βαθμού. Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει βρεθεί γενετικό συστατικό. Τα αρσενικά έχουν ελαφρώς περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αστροκυτώματα από τα θηλυκά.
Τα γλοιοβλαστώματα εντοπίζονται συχνά όταν οι άνθρωποι είναι στα 50 και 60 τους. Ο αριθμός των διαγνώσεων στις ΗΠΑ υπολογίζεται σε 10.000 περιπτώσεις ετησίως.
Συμπτώματα και Αιτίες
Ποια είναι τα αίτια των αστροκυτωμάτων;
Δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία των περισσότερων αστροκυτωμάτων. Η θεραπευτική ακτινοβολία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη αστροκυτωμάτων. Άλλες περιβαλλοντικές εκθέσεις, αν και υπάρχουν υποψίες, δεν έχει αποδειχθεί ότι προκαλούν αστροκυτώματα. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει στοιχεία για ένα γενετικό συστατικό σε ορισμένες περιπτώσεις.
Ποια είναι τα συμπτώματα των αστροκυτωμάτων;
Τα συμπτώματα σχετίζονται με το μέγεθος και τη θέση του αστροκυτώματος. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Πονοκέφαλοι
- Ναυτία και έμετος
- Απώλεια μνήμης
- Επιληπτικές κρίσεις
- Αλλαγές στην ψυχική κατάσταση
- Κούραση
- Οπτικά προβλήματα
- Άλλες γνωστικές και κινητικές διαταραχές
Η αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση μπορεί να οδηγήσει σε μη φυσιολογικά αντανακλαστικά ή αδυναμία στη μία πλευρά του σώματος.
Διάγνωση και Δοκιμές
Πώς γίνεται η διάγνωση των αστροκυτωμάτων;
Η διάγνωση των αστροκυτωμάτων μπορεί να είναι δύσκολη λόγω των συμπτωμάτων που είναι παρόμοια με άλλες νευρολογικές διαταραχές. Μερικά εργαστήρια μπορεί να σχεδιαστούν, όπως μια πλήρης εξέταση αίματος, το βασικό μεταβολικό προφίλ και οι χρόνοι πήξης του αίματος, αλλά συχνά είναι φυσιολογικοί. Οι ακτινολογικές εξετάσεις χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση των αστροκυτωμάτων.
Ποιες εξετάσεις χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση των αστροκυτωμάτων;
Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι η τυπική μελέτη. Η αξονική τομογραφία (αξονική τομογραφία) μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν ο ασθενής δεν μπορεί να υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία. Άλλες δοκιμές περιλαμβάνουν:
- Αγγειογραφία
- Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (σαρώσεις PET)
- Ηλεκτροεγκεφαλογραφία (ΗΕΓ)
- Ηλεκτροκαρδιογραφήματα (ΗΚΓ)
- Ακτινογραφίες θώρακος
- Μελέτες εγκεφαλονωτιαίου υγρού
Μπορεί να γίνει βιοψία για να καθοριστεί οριστική διάγνωση.
Διαχείριση και Θεραπεία
Πώς αντιμετωπίζονται και αντιμετωπίζονται τα αστροκυτώματα;
Οι αποφάσεις για τη θεραπεία των αστροκυτωμάτων μπορούν να ληφθούν με τη συμβολή ειδικών, συμπεριλαμβανομένων νευρολόγων, νευροχειρουργών, ογκολόγων ακτινοβολίας και ιατρικών ογκολόγων. Οι θεραπείες περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία και θεραπευτικά ηλεκτρικά πεδία.
Οι χειρουργικές θεραπείες περιλαμβάνουν βιοψίες, αφαίρεση με λέιζερ και εκτομές όγκου. Μπορούν να τοποθετηθούν αποχετεύσεις για να μειωθεί η ενδοκρανιακή πίεση. Συχνά συνταγογραφούνται ακτινοβολίες και/ή χημειοθεραπείες για όγκους υψηλού κινδύνου. Τα ηλεκτρικά πεδία που θεραπεύουν τον όγκο μπορεί επίσης να είναι χρήσιμα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Ο γιατρός σας μπορεί να πιστεύει ότι η καλύτερη στρατηγική θεραπείας είναι να συμμετέχουν οι ασθενείς σε κλινικές δοκιμές, όταν είναι διαθέσιμες. Η σταδιοποίηση των αστροκυτωμάτων δεν γίνεται συνήθως γιατί είναι σπάνιο να αναπτύσσονται έξω από τον εγκέφαλο. Ένα άτομο που υποβάλλεται σε θεραπεία για αστροκύτωμα μπορεί επίσης να χρειαστεί φυσικοθεραπεία ή/και εργοθεραπεία.
Υπάρχουν περιορισμοί για κάποιον με αστροκύτωμα;
Οι περιορισμοί θα βασίζονται στη θέση του αστροκυτώματος και την έκταση των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, εάν τα αστροκυτώματα προκαλούν επιληπτικές κρίσεις, μπορεί να απαγορευτεί η οδήγηση. Ωστόσο, δεν απαιτούνται άλλοι γενικοί περιορισμοί δραστηριότητας.
Τι πρόσθετη φροντίδα μπορεί να χρειαστεί;
Ενδέχεται να απαιτηθούν ραντεβού παρακολούθησης με νευρολόγους, ιατρούς ογκολόγους, ογκολόγους ακτινοβολίας και νευροχειρουργούς. Η ακτινοβολία και η χημειοθεραπεία μπορεί να συνεχιστούν και συχνά απαιτούνται εξετάσεις παρακολούθησης, όπως πρόσθετες μαγνητικές τομογραφίες.
Προοπτική / Πρόγνωση
Ποια είναι η πρόγνωση για κάποιον με αστροκύτωμα;
Η πρόγνωση μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο και τη θέση του αστροκυτώματος. Για παράδειγμα, οι ασθενείς με γλοιοβλάστωμα μπορεί να έχουν ποσοστό επιβίωσης μικρότερο από ένα έτος, αν και ορισμένοι ασθενείς μπορεί να ζήσουν πέντε χρόνια ή περισσότερο. Οι ασθενείς με πιλοκυτταρικό αστροκύτωμα μπορεί να έχουν ποσοστό επιβίωσης περίπου δέκα ετών. Εάν επιτευχθεί ύφεση, μπορεί να είναι μόνιμη ή προσωρινή.
Discussion about this post