Ένα δείπνο που οργανώθηκε ενώ ήμουν έγκυος είχε σκοπό να πείσει τους φίλους μου ότι ήμουν «ακόμα εγώ» — αλλά έμαθα κάτι περισσότερο.
Πριν παντρευτώ, ζούσα στη Νέα Υόρκη, όπου οι καλοφαγάδες φίλοι μου και εγώ είχαμε λατρέψει να δειπνούμε έξω μαζί και να κάνουμε βαθιές συζητήσεις μέχρι αργά το βράδυ. Όπως ήταν φυσικό, όταν εγκαταστάθηκα στα προάστια, συναναστρεφόμουν λιγότερο με τους φίλους μου της πόλης, αλλά δεν παραπονέθηκαν μέχρι που ανακοίνωσα ότι κάνω μωρό.
Αντί να με πλημμυρίσει με συγχαρητήρια, η βασική μου ομάδα με προειδοποίησε να μην γίνω ένα πλήρες στερεότυπο των προαστίων. Κάποιος είπε στην πραγματικότητα: «Παρακαλώ μην γίνετε μια από αυτές τις μαμάδες που μιλάνε για τα παιδιά της και για τίποτα άλλο». Ωχ.
Όταν λοιπόν η μητρότητα φαινόταν να κλείνει γρήγορα, αποφάσισα να αποδείξω στους δύσπιστους φίλους μου (και εντάξει, στον εαυτό μου) ότι ήμουν το ίδιο παλιό. Πως? Οργανώνοντας ένα περίτεχνο δείπνο για τους τρεις πιο κοντινούς μου φίλους και τους σημαντικούς άλλους. Κανένα μωρό στο δρόμο δεν μπορούσε να με κρατήσει από το να μαγειρέψω έξι πιάτα από το μηδέν, να φιλοξενήσω δείπνο για οκτώ και να δείξω σε όλους πόσο διασκεδαστικός ήμουν ακόμα!
Το δείπνο — και τι έχασα
Ήμουν έγκυος στον 7ο μήνα, με την κοιλιά, καθιστούσα οκλαδόν για να ελέγξω τον σολομό στο κρεατοπαραγωγής και έφτασα στις μύτες των ποδιών για να σερβίρω πιατέλες πάνω από το ψυγείο. Οι φίλοι μου συνέχισαν να ζητούν βοήθεια, αλλά εγώ συνέχισα να τους διώχνω. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα νόστιμο γεύμα που δεν έχω ξαναπεί από τότε, αρκετά χρόνια και δύο παιδιά αργότερα — αλλά ήμουν πολύ απασχολημένος για να το απολαύσω.
Σκέφτομαι συχνά εκείνη τη νύχτα που περνάω ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου, αλλά το μυαλό μου είναι αλλού. Θέλουν να παίξω ντυσίματα ή να τους ξαναδιαβάσω ένα αγαπημένο βιβλίο. Σκέφτομαι να ξεκινήσω το δείπνο ή να γράψω ένα άρθρο που αναμένεται αύριο. Αλλά αντί να βιάζομαι και να χαλάω τη διασκέδαση, υπενθυμίζω στον εαυτό μου να επιβραδύνει και να απολαμβάνει τη στιγμή.
Το βράδυ του δείπνου μου ήταν η τελευταία φορά που και οι οκτώ φίλοι βρέθηκαν μαζί για έναν ολόκληρο χρόνο. Είχα στέρηση ύπνου, προσαρμοζόμουν στη ζωή με ένα νεογέννητο. Άλλοι ήταν απασχολημένοι με την καινοτομία του αρραβωνιασμού, σχεδιάζοντας γάμους.
Συχνά έχω μετανιώσει που δεν αφιέρωσα χρόνο για να απολαύσω την παρέα τους το βράδυ του δείπνου, αντί να επικεντρώσω την ενέργειά μου στο γεύμα. Ευτυχώς, αυτή η εμπειρία άλλαξε την οπτική μου για το να περνάω ποιοτικό χρόνο με σημαντικούς ανθρώπους. Και κανείς δεν είναι πιο σημαντικός από τα παιδιά μου.
Κατά τη διάρκεια του δείπνου μου, άκουσα γέλια από το σαλόνι ενώ έβγαζα ταχυδακτυλουργικά πιάτα στην κουζίνα, αλλά επέλεξα να παραλείψω τη διασκέδαση. Έχω κάνει συνειδητή προσπάθεια να μην το κάνω αυτό με τα παιδιά μου. Μπαίνω στο πάτωμα μαζί τους. γελάω και γαργαλάω. Κάνω ανόητες φωνές όταν τους διαβάζω ιστορίες. Χορεύω, παίζω tag και φαντάζομαι ότι είμαι μια νεράιδα με όρεξη. Το δείπνο μπορεί να περιμένει. Τα παιδιά μου θα είναι μικρά για λίγο.
Αυτή τη στιγμή, κάνω ό,τι μπορώ για να επικεντρώσω την προσοχή μου στον γιο και την κόρη μου. Αλλά η μητρότητα δεν με έχει μετατρέψει σε ένα μονόψυχο drone που θέλει να μιλάει μόνο για ορόσημα για τα μωρά, προβλήματα στην εκπαίδευση και τεχνικές γονικής μέριμνας, όπως προέβλεψε ο όχι πολύ διακριτικός φίλος μου πριν από χρόνια. Το ότι είμαι μαμά δεν άλλαξε την επιθυμία μου να συναντήσω τους παλιότερους, αγαπημένους μου φίλους για δείπνο και ουσιαστική συζήτηση. Μάλλον, με ενέπνευσε να συνδέσω τα παιδιά μου με το παρελθόν μου.
Τις συνδέσεις που θέλω να διατηρήσω
Παρόλο που μερικές φορές είναι δύσκολο να παρασύρω δύο νεαρά παιδιά στην πόλη – ειδικά όταν υπήρχαν τσάντες για πάνες και καλύμματα θηλασμού για να αντιμετωπίσω – σκέφτηκα να βλέπω τους παλιούς μου φίλους αρκετά συχνά ώστε τα παιδιά μου να τους αγαπούν όσο κάποιοι συγγενείς τους. Όλοι κερδίζουν: δεν χάνω τις καθιερωμένες φιλίες, τα παιδιά μου απολαμβάνουν την προσοχή ειδικών ενηλίκων και οι φίλοι μου τα γνωρίζουν ως άτομα αντί για κάποια αφηρημένη ιδέα για «παιδιά».
Σε λίγα χρόνια, τα παιδιά μου θα θέλουν να μάθουν πώς ήμουν πριν γίνω μαμά και οι παλιοί μου φίλοι είναι ακριβώς αυτοί που θέλω να απαντήσουν σε αυτές τις αδιάκριτες ερωτήσεις. Αν είχα υποκύψει πλήρως στη ζωή των προαστίων και έχανα την επαφή με τους φίλους μου, τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατό.
Αλλά παραδίδω, χωρίς συγγνώμη, ορισμένες πτυχές της σκεπτικιστικής άποψης της φίλης μου για τη μητρότητα. Βρέθηκα να έλκομαι από τη φύση μου προς τα μεταβαλλόμενα ενδιαφέροντα των παιδιών μου, πράγμα που σημαίνει ότι έχω ξεχειλίσει τη ζωγραφική με τα δάχτυλα, τις πριγκίπισσες της Disney, τα τραγούδια της Taylor Swift και πολλά άλλα.
Αλλά η σχέση μου με τον γιο και την κόρη μου δεν πρέπει να αφορά όλα τα ενδιαφέροντά τους, γι’ αυτό διαβάζουμε κλασικά εικονογραφημένα βιβλία που ήταν τα αγαπημένα μου τη δεκαετία του 1970. Παίζουμε παιχνίδια που έχουν πέσει σε δυσμένεια, τώρα που το Candy Crush ξεπέρασε την Red Rover. Και μαγειρεύουμε μαζί από τότε που τα παιδιά μου ήταν μωρά, γιατί είναι ένα από τα πάθη μου… και επειδή θέλω να μπορούν να ετοιμάσουν περίτεχνα δείπνα για τους δικούς τους φίλους μια μέρα, αν η διάθεση τους χτυπήσει.
Όταν είχα μια ιδιαίτερα δύσκολη μέρα – με δάκρυα και τάιμ άουτ και παιχνίδια σκορπισμένα παντού – και τελικά τους πάω για ύπνο, νιώθω κουρασμένη αλλά και ικανοποιημένη, γνωρίζοντας ότι δίνω στα παιδιά μου ό,τι έχω χωρίς διακυβεύοντας τη δική μου ταυτότητα, και ευδοκιμούν. Θυμίζει λίγο τον τρόπο που ένιωσα στο τέλος του πάρτι μου πριν από πολύ καιρό.
Αφού είχαν φύγει οι φίλοι μου και ήμουν γεμάτη από το γεύμα και είχα μια κουζίνα γεμάτη βρώμικα πιάτα, κάθισα για πολλή ώρα, αφήνοντάς το να βυθιστεί, επειδή ήμουν πολύ έγκυος και πολύ κουρασμένη. Αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω να χαμογελάω, γιατί είχα συνειδητοποιήσει ότι κατά τη διάρκεια της βραδιάς, είχα καταφέρει να πείσω τον πιο σημαντικό σκεπτικιστή όλων ότι η μητρότητα δεν θα μπορούσε να αλλάξει αυτό που ήμουν μέσα μου: Εγώ .
Η Lisa Fields είναι ανεξάρτητος συγγραφέας πλήρους απασχόλησης που ειδικεύεται σε θέματα υγείας, διατροφής, φυσικής κατάστασης, ψυχολογίας και γονικής μέριμνας. Η δουλειά της έχει δημοσιευτεί στα Reader’s Digest, WebMD, Good Housekeeping, Today’s Parent, Pregnancy και πολλές άλλες εκδόσεις. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα από τη δουλειά της εδώ.
Discussion about this post