Ο πόνος των μυών στα χέρια και τα πόδια χωρίς προφανή αιτία κάνει πολλούς ανθρώπους να μπερδεύονται και να ανησυχούν. Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται πονηρό, αίσθηση καψίματος ή κράμπες σε πολλούς μύες, ακόμη και χωρίς βαριά σωματική δραστηριότητα. Όταν ο μυϊκός πόνος εμφανίζεται χωρίς τραυματισμό, άσκηση ή υπερβολική χρήση, συχνά σηματοδοτεί ένα υποκείμενο ιατρικό ζήτημα. Παρακάτω είναι οι κοινές αιτίες του ανεξήγητου μυϊκού πόνου στα χέρια και τα πόδια και οι πληροφορίες σχετικά με τη διάγνωση και τη θεραπεία αυτών των καταστάσεων.
Κοινές αιτίες ανεξήγητου μυϊκού πόνου στα χέρια και τα πόδια
Αρκετές ιατρικές παθήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε μυϊκό πόνο στα άκρα σας. Αυτές οι αιτίες μπορεί να περιλαμβάνουν φλεγμονή, νευρική δυσλειτουργία, αυτοάνοσες ασθένειες, λοιμώξεις ή παρενέργειες φαρμάκων. Παρακάτω είναι οι πιο συνηθισμένες αιτίες.
1. Ινωομυαλγία
Η ινομυαλγία προκαλεί εκτεταμένο μυοσκελετικό πόνο, συμπεριλαμβανομένων των χεριών και των ποδιών. Η ινομυαλγία συχνά αναπτύσσεται σταδιακά και συχνά αισθάνεται σαν ένα βαθύ, επίμονο πόνο ή καίγοντας πόνο.
Στην ινομυαλγία, το νευρικό σύστημα γίνεται υπερβολικά ευαίσθητο στα σήματα πόνου. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η υπερευαισθησία συμβαίνει λόγω της μη φυσιολογικής επεξεργασίας του πόνου στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό. Αυτή η κατάσταση μπορεί να ενισχύσει τα σήματα πόνου στα περιφερειακά νεύρα, ακόμη και όταν δεν υπάρχει βλάβη ιστού. Οι νευροδιαβιβαστές όπως η ουσία Ρ (η οποία αυξάνει την ευαισθησία του πόνου) και η μειωμένη σεροτονίνη (η οποία μειώνει την ανοχή του πόνου) μπορεί να διαδραματίσει βασικούς ρόλους. Ο ίδιος ο μυϊκός ιστός είναι συνήθως φυσιολογικός κάτω από το μικροσκόπιο, αλλά τα νεύρα που επικοινωνεί με τους μυς που δεν προκαλούν πυρκαγιά.
Διάγνωση:
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη εξέταση αίματος ή σάρωση απεικόνισης για τη διάγνωση ινομυαλγίας. Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας χρησιμοποιεί κριτήρια όπως:
- Ευρέως διαδεδομένος πόνος που διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες
- Πόνος και στις δύο πλευρές του σώματος, πάνω και κάτω από τη μέση
- Παρουσία κόπωσης, προβλημάτων ύπνου ή γνωστικά συμπτώματα
Οι εξετάσεις αίματος βοηθούν στην αποκλεισμό άλλων αιτιών, όπως η ασθένεια του θυρεοειδούς ή οι αυτοάνοσες διαταραχές.
Θεραπεία της ινομυαλγίας:
Η θεραπεία της ινομυαλγίας επικεντρώνεται στη μείωση της ευαισθησίας των νεύρων και στη βελτίωση της λειτουργίας:
- Φάρμακα: η ντουλοξετίνη, η προεγαμπαλίνη και η χαμηλή δόση αμιτριπτυλίνης μειώνουν την υπερδραστικότητα του νεύρου.
- Άσκηση: Η απαλή αερόβια άσκηση (όπως το κολύμπι ή το περπάτημα) μειώνει τον μακροπρόθεσμο πόνο.
- Η θεραπεία γνωστικής συμπεριφοράς: Αυτή η θεραπεία σας βοηθά να μειώσετε τον πόνο και το άγχος.
- Βελτίωση του ύπνου: Ο αποκαταστατικός ύπνος μειώνει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
2. Μυοπάθεια που προκαλείται από στατίνη
Οι στατίνες είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη μείωση της χοληστερόλης. Σε μερικούς ανθρώπους, τα φάρμακα στατίνης προκαλούν πόνο στον μυϊκό ή μυϊκή αδυναμία, ειδικά στα χέρια και τα πόδια.
Τα φάρμακα στατίνης μειώνουν τη σύνθεση της χοληστερόλης αναστέλλοντας την αναγωγάση HMG-CoA του ενζύμου. Αυτή η αναστολή μειώνει επίσης την παραγωγή του Coenzyme Q10 (ουβικινόνη), η οποία είναι απαραίτητη για την παραγωγή μυϊκής κυτταρικής ενέργειας (ATP). Χωρίς αρκετό ΑΤΡ, τα μυϊκά κύτταρα μπορεί να γίνουν στερημένα από την ενέργεια, οδηγώντας σε κράμπες, μυϊκή δυσκαμψία ή μυϊκή πόνο. Μερικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν επίσης αυξημένη κινάση κρεατίνης (CK) – ένα ένζυμο που διαρρέει από κατεστραμμένους μυς.
Ο πόνος των μυών που σχετίζεται με την στατίνη μπορεί επίσης να προκληθεί από:
- Μιτοχονδριακή δυσλειτουργία
- Οξειδωτικό στρες
- Αυτοάνοση ανταπόκριση σε σπάνιες περιπτώσεις (ανοσοποιημένη νεκρωτική μυοπάθεια)
Διάγνωση:
Ο γιατρός σας μπορεί να ρωτήσει για το χρονοδιάγραμμα των συμπτωμάτων σας σε σχέση με την έναρξη της θεραπείας με στατίνες. Οι εξετάσεις αίματος θα περιλαμβάνουν συνήθως:
- Κινάση κρεατίνης (CK) για την ανίχνευση μυϊκής βλάβης
- Δοκιμές λειτουργίας του ήπατος για την παρακολούθηση των παρενέργειων στατίνης
- Αντισώματα αντι-HMGCR (για ύποπτη αυτοάνοση μυοπάθεια)
Επιλογές θεραπείας:
- Διακοπή ή αλλαγή της στατίνης: Η διακοπή του φαρμάκου συνήθως επιλύει τα συμπτώματα εντός 3-4 εβδομάδων.
- Μεταβείτε σε άλλο φάρμακο στατίνης
- Δοκιμάστε τα φάρμακα μείωσης της χοληστερόλης που δεν είναι χοληστερόλη: οι αναστολείς Ezetimibe ή PCSK9 μπορεί να είναι εναλλακτικά φάρμακα.
- Συμπλήρωμα Coenzyme Q10: Αν και τα στοιχεία δεν είναι σαφή, ορισμένοι άνθρωποι αναφέρουν βελτίωση.
3. Υποθυρεϊδισμός
Ένας υπολειπόμενος θυρεοειδής (υποθυρεοειδισμός) μπορεί να προκαλέσει πόνο στον μυϊκό και μυϊκή δυσκαμψία, συχνά στις μεγάλες μυϊκές ομάδες των χεριών και των ποδιών.
Οι θυρεοειδείς ορμόνες ρυθμίζουν τον μεταβολισμό μας, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής παροχής σε μυϊκά κύτταρα. Στον υποθυρεοειδισμό, τα μειωμένα επίπεδα των ορμονών Τ3 και Τ4 βλάπτουν την παραγωγή μιτοχονδριακής ενέργειας, οδηγώντας σε μυϊκή κόπωση και συσσώρευση γαλακτικού οξέος. Οι μυϊκές ίνες μπορούν επίσης να συσσωρεύουν βλεννοπολυσακχαρίτες (ουσίες που μοιάζουν με πηκτή), προκαλώντας μυϊκή διόγκωση και δυσκαμψία των μυών. Αυτή η μεταβολική επιβράδυνση καθιστά τους μύες σας λιγότερο αποτελεσματικούς και πιο επιρρεπείς στον πόνο κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής δραστηριότητας.
Διάγνωση:
Για να επιβεβαιώσουν τον υποθυρεοειδισμό, οι γιατροί συνήθως παραγγέλλουν αυτές τις δοκιμές:
- Δοκιμή TSH (ορμόνη διέγερσης θυρεοειδούς): Το υψηλό επίπεδο TSH υποδηλώνει υποθυρεοειδισμό.
- Δοκιμή δωρεάν T4: Το χαμηλό επίπεδο ελεύθερου T4 επιβεβαιώνει τη διάγνωση.
- Δοκιμή αντισωμάτων αντι-θυρεοειδούς: Αυτή η δοκιμή μπορεί να υποδηλώνει αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα (νόσο του Hashimoto).
Θεραπεία του υποθυρεοειδισμού:
- Λεβοθυροξίνη (Συνθετική Τ4): Αυτό το φάρμακο αποκαθιστά τα φυσιολογικά επίπεδα ορμονών και ανακουφίζει σταδιακά τα συμπτώματα.
- Τα συμπτώματα των μυών συνήθως βελτιώνονται εντός 1-2 μηνών από τη θεραπεία.
4. Η ανισορροπία των ηλεκτρολυτών
Τα χαμηλά επίπεδα ηλεκτρολυτών όπως το κάλιο, το ασβέστιο, το μαγνήσιο ή το νάτριο μπορεί να προκαλέσουν ξαφνικό ή επίμονο πόνο στους μυς.
Η συστολή και η χαλάρωση των μυών εξαρτώνται από τις κλίσεις των ηλεκτρολυτών σε όλες τις μεμβράνες των μυϊκών κυττάρων. Για παράδειγμα:
- Το κάλιο βοηθά στην επανατοποθέτηση των μυϊκών ινών.
- Το ασβέστιο ενεργοποιεί τη συστολή των μυών μέσω της δράσης της σε ακτίνη και μυοσίνη.
- Το μαγνήσιο σταθεροποιεί το δυναμικό της μεμβράνης των μυών.
Οι ελλείψεις αυτών των ηλεκτρολυτών διαταράσσουν αυτές τις διαδικασίες, οδηγώντας σε μυϊκές κράμπες, μυϊκή αδυναμία ή μυϊκούς σπασμούς. Για παράδειγμα, το χαμηλό επίπεδο καλίου (υποκαλιαιμία) οδηγεί σε υπερηχητικότητα των μυϊκών ινών, ενώ το χαμηλό επίπεδο ασβεστίου (υπασβεστιαιμία) αυξάνει την ευερεθιστότητα των νευρικών μυών, προκαλώντας τετανική (ακούσιες συσπάσεις).
Διάγνωση:
Οι γιατροί θα παραγγείλουν εξετάσεις αίματος για να μετρήσουν:
- Το κάλιο ορού, το ασβέστιο, το μαγνήσιο και το νάτριο
- Λειτουργία νεφρού και ισορροπία οξέος -βάσης (για να αναζητήσετε υποκείμενες αιτίες)
Θεραπεία της ανισορροπίας των ηλεκτρολυτών:
- Αναπληρώστε τον ανεπαρκή ηλεκτρολύτη: προφορική ή ενδοφλέβια συμπλήρωση με βάση τη σοβαρότητα
- Αντιμετωπίστε την αιτία: Τα διουρητικά, η διάρροια, ο εμετός ή η νεφρική νόσο πρέπει να αντιμετωπίζονται
- Παρακολούθηση στενά: Η διόρθωση της ανισορροπίας των ηλεκτρολυτών πολύ γρήγορα μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές
5. Πολυμυοσίτιδα και δερματομυοσίτιδα
Αυτές είναι αυτοάνοσες φλεγμονώδεις μυϊκές ασθένειες που προκαλούν μυϊκή αδυναμία και μυϊκή πόνο, συχνά στους μηρούς, τους ώμους ή τα όπλα.
Σε αυτές τις διαταραχές, το ανοσοποιητικό σας σύστημα επιτίθεται στις μυϊκές ίνες, ειδικά στις μυϊκές ίνες κοντά στον κορμό. Τα κυτταροτοξικά Τ-κύτταρα (σε πολυμυοσίτιδα) και η μεσολαβούμενη από συμπλήρωμα αγγειακής βλάβης (σε δερματομυοσίτιδα) προκαλούν φλεγμονή και καταστροφή ινών. Αυτή η κατάσταση προκαλεί:
- Νέκρωση μυών
- Διήθηση κυττάρων
- Ανυψωμένη κινάση κρεατίνης (CK)
Στην δερματομυοσίτιδα, το δερματικό εξάνθημα συνοδεύει τα συμπτώματα των μυών.
Διάγνωση:
Οι γιατροί συχνά παραγγέλνουν αυτές τις δοκιμές για να διαγνώσουν:
- Δοκιμές αίματος: CK, Aldolase, αντι-JO-1 αντισώματα
- EMG (ηλεκτρομυογραφία): Η EMG μπορεί να παρουσιάζει μη φυσιολογική αυθόρμητη ηλεκτρική δραστηριότητα στους μυς και την απώλεια ινών μυών.
- Βιοψία μυών: Για να επιβεβαιώσει τη φλεγμονή και τη νέκρωση
- MRI: Για να ανιχνεύσουμε φλεγμονώδεις περιοχές
Επιλογές θεραπείας:
- Κορτικοστεροειδή: Η πρεδνιζόνη μειώνει τη φλεγμονή
- Ανοσοκατασταλτικά: Η μεθοτρεξάτη ή η αζαθειοπρίνη βοηθούν στον έλεγχο της ανοσολογικής δραστηριότητας
- Φυσικοθεραπεία: Για να διατηρήσετε την κινητικότητα και τη δύναμη
- Παρακολούθηση για επιπλοκές: διάμεση πνευμονική νόσο ή σύνδεση καρκίνου (ειδικά στην δερματομυοσίτιδα)
6. Χρόνιες λοιμώξεις
Ορισμένες συνεχείς ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν μυϊκό πόνο στα άκρα σας. Αυτές οι λοιμώξεις περιλαμβάνουν:
- HIV
- Ασθένεια Lyme
- Ηπατίτιδα Β και γ
- Ο ιός Epstein-Barr (EBV)
Αυτές οι λοιμώξεις μπορούν να οδηγήσουν σε:
- Άμεση φλεγμονή των μυών
- Ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος και απελευθέρωση κυτοκίνης (π.χ. IL-6, TNF-alpha), η οποία ευαισθητοποιεί τους υποδοχείς του πόνου
- Τα σύνδρομα μετά την ιική κόπωση με διάχυτο μυϊκό πόνο
Η νόσος Lyme, που προκαλείται από βακτηρίδια Borrelia burgdorferi, μπορεί να προκαλέσει πόνο στους μυς και φλεγμονή των αρθρώσεων.
Διάγνωση:
Οι γιατροί μπορούν να παραγγείλουν αυτές τις δοκιμές:
- Ορολογικές δοκιμές (π.χ. αντίσωμα HIV, Lyme IgM/IgG)
- Τα ηπατικά ένζυμα και οι δοκιμές ιικού φορτίου
- Βιοψία μυών ή μαγνητική τομογραφία εάν υπάρχει ύποπτη μυοσίτιδα
Επιλογές θεραπείας:
- Αντιβιοϊκή ή αντιβιοτική θεραπεία, με βάση τον τύπο μόλυνσης
- Έλεγχος πόνου: μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή ακεταμινοφαίνη
- Θεραπεία ανοσοδιαμορφώσεως: για σύνδρομα μετα-μολυσματικού πόνου
Πότε πρέπει να πάτε για να δείτε έναν γιατρό;
Πρέπει να αναζητήσετε ιατρική αξιολόγηση εάν:
- Ο πόνος των μυών παραμένει για περισσότερο από δύο εβδομάδες
- Έχετε μυϊκή αδυναμία, πυρετό, εξάνθημα ή πρήξιμο
- Ξεκινήσατε πρόσφατα να χρησιμοποιήσετε ένα νέο φάρμακο
- Ο πόνος επηρεάζει την ικανότητά σας να περπατάτε ή να ανυψώνετε
Ο ανεξήγητος μυϊκός πόνος στα χέρια και τα πόδια μπορεί να προκύψει από διάφορες συστηματικές ή νευρολογικές ασθένειες. Το αν ο πόνος οφείλεται στην υπερευαισθησία των νεύρων, τη μεταβολική δυσλειτουργία, την ανοσολογική επίθεση ή τις παρενέργειες των ναρκωτικών, η πρώιμη αξιολόγηση βοηθά στην πρόληψη των επιπλοκών και βελτιώνει την ποιότητα ζωής σας.
Discussion about this post