Τι είναι η Ιατρική του Μπους; Μια βουτιά σε αυτήν την παραδοσιακή πρακτική

Το φάρμακο του θάμνου έχει θεραπευτικές ιδιότητες;

Αν και τα φυτά έχουν αναγνωριστεί από καιρό για τα θεραπευτικά τους οφέλη, η ιατρική των θαμνωδών – και, κατ’ επέκταση, τα βότανα και η παραδοσιακή φυτοθεραπεία – έχουν επικριθεί και περιθωριοποιηθεί στην ευρύτερη κοινότητα, τροφοδοτώντας τον φόβο.

Ο φόβος για τα βότανα και τα φυτά ως λειτουργικά μέρη της υγείας και της ευεξίας, σε συνδυασμό με την έλλειψη επιστημονικής έρευνας σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους, περιορίζει την κατανόησή μας για το ρόλο και τα αποτελέσματα της ιατρικής των θάμνων.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά υποσχόμενες αναδυόμενες έρευνες.

Μια συστηματική ανασκόπηση έδειξε ότι ορισμένα από του στόματος παρασκευάσματα με βάση τα βότανα βελτίωσαν τη σοβαρότητα και τη συχνότητα των συμπτωμάτων βήχα σε άτομα με κοινό κρυολόγημα ή λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (2).

Έρευνα για τον διαβήτη τύπου 2 σε ποντίκια έδειξε ότι οι αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες της φυτικής ιατρικής βελτίωσαν αποτελεσματικά την αντίσταση στην ινσουλίνη και θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία του διαβήτη (3).

Και μια ερευνητική ανασκόπηση του 2021 διερεύνησε τον πιθανό ρόλο των φυτικών συμπληρωμάτων στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του νέου ιού SARS-CoV-2, ο οποίος προκαλεί μόλυνση από COVID-19 (4).

Η παραδοσιακή βοτανοθεραπεία έχει επίσης ερευνηθεί για την επίδρασή της στη θεραπεία της επιληψίας και της αϋπνίας (5, 6).

Παρά τη μικρή δεξαμενή επιστημονικής έρευνας, αυτά τα ευρήματα καταδεικνύουν τον μεγαλύτερο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ιατρική των θάμνων και η παραδοσιακή φυτική ιατρική στη διαχείριση ασθενειών. Απαιτείται περισσότερη κλινική έρευνα στον άνθρωπο για να προσδιοριστεί η ασφάλεια (1).

Περίληψη

Το φάρμακο Bush έχει πιθανούς θεραπευτικούς ρόλους στη διαχείριση του κοινού κρυολογήματος, του βήχα, του διαβήτη τύπου 2, του COVID-19, της επιληψίας και της αϋπνίας, αλλά απαιτείται περισσότερη κλινική έρευνα στον άνθρωπο για να προσδιοριστεί η ασφάλεια.

Ιατρική του Μπους στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο

Λόγω της αποικιοκρατίας, η ιατρική των θάμνων στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο είναι μια πολιτιστική συγχώνευση πρακτικών των Αμερικάνων ή ιθαγενών και των επιρροών των σκλαβωμένων Αφρικανών, των Ευρωπαίων εποίκων, του κατοχυρωμένου ασιατικού Ινδιάνου και άλλων εθνοτικών ομάδων (1).

Επιπλέον, η κοντινή απόσταση από τη Νότια Αμερική δίνει στο Τρινιντάντ μοναδική φυσική βλάστηση και φαρμακευτική χλωρίδα (1).

Η ιατρική του Bush αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου εθνο-ιατρικού συστήματος, παρόμοιου με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, το οποίο βασίζεται στην έννοια του ζεστού και του κρύου.

Η θεωρία του ζεστού και του κρύου δηλώνει ότι μια ανισορροπία μεταξύ ζεστασιάς και ψυχρότητας στο σώμα αποτελεί τη βάση της ανάπτυξης ασθενειών. Ως εκ τούτου, η αποκατάσταση αυτής της ισορροπίας με τα φαρμακευτικά φυτά φέρνει καλή υγεία (7, 8).

Ένα παράδειγμα αυτού είναι η χρήση των «ψύξεων» – μια πρακτική που θυμάμαι χωρίς ενθουσιασμό από την παιδική μου ηλικία.

Οι ψύξεις γίνονται όταν τα φύλλα του θάμνου ή τα ψιλοκομμένα λαχανικά όπως τα καρότα μουλιάζονται σε νερό και ψύχονται. Το μη ζαχαρούχο εγχυμένο νερό πίνεται με άδειο στομάχι για μερικές ημέρες έως μία εβδομάδα για να αφαιρεθεί η «θερμότητα» από το σώμα.

Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την προετοιμασία του σώματος για «καθαρισμό», με καθαρτικά ή καθαρτικά παρασκευάσματα με λοβούς σέννας.

Οι εκκαθαρίσεις γίνονται παραδοσιακά μετά τις δίμηνες σχολικές διακοπές και πριν ή αμέσως μετά την έναρξη του νέου έτους ως σύμβολο καθαρισμού και προετοιμασίας του σώματος για μια νέα φάση.

Μαζί με τις ψύξεις, άλλες δημοφιλείς πρακτικές ιατρικής περίθαλψης στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο επιδιώκουν να θεραπεύσουν τα κοινά κρυολογήματα, τον πυρετό, τις πέτρες στα νεφρά, τις λοιμώξεις μετά τον τοκετό ή τη μήτρα, τον διαβήτη, τον καρκίνο και την υψηλή αρτηριακή πίεση (1).

Περίληψη

Η ιατρική του Μπους στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο είναι μια πολιτιστική συγχώνευση της παραδοσιακής ιατρικής πριν και μετά την αποικία, που αποτελεί μέρος του θερμού και ψυχρού εθνο-ιατρικού συστήματος πεποιθήσεων.

Κοινά φυτικά φυτά στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο

Περισσότερες από 900 θεραπείες μεμονωμένων φυτών εντοπίστηκαν σε μια μεγάλη εθνοβοτανική έρευνα για την ιατρική των θάμνων στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο (1).

Πολλά από αυτά τεκμηριώνονται στο Εθνικό Ερμπάριο του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, υπό την αρμοδιότητα του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών (UWI), του Αγίου Αυγουστίνου (9).

Εδώ είναι μερικά κοινά φυτικά φυτά στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο και οι χρήσεις τους (1):

• Zebapique (Neurolaena lobata): Για τη θεραπεία του πυρετού, του κοινού κρυολογήματος και του βήχα, τα φύλλα συνθλίβονται και πίνονται σε χυμό ή εμποτίζονται με οινόπνευμα και λαμβάνονται ως σφηνάκι 1 ουγγιάς (30 mL).
• Πυρετόχορτο (Cymbopogon citratus): Ονομάζεται επίσης λεμονόχορτο, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του πυρετού και των κοινών κρυολογημάτων ή ως δροσιστικό. Αυτά τα βρέχονται και καταναλώνονται ως τσάι.
• Φύλλα Barbadine (Passiflora quadrangularis): Σε σχέση με το φρούτο του πάθους, τα φύλλα βαρβαδίνης εγχέονται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Τα φρούτα Barbadine απολαμβάνονται επίσης σε smoothies και παγωτά.
• Μήλο μαϊμού (Genipa americana): Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του διαβήτη όταν καταναλώνεται ως φρούτο ή αφέψημα (το προϊόν μιας δημοφιλής μεθόδου εκχύλισης).
• Διπλός ιβίσκος (Hibiscus rosa-sinensis): Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της «διακοπής νερού» ή της κατακράτησης ούρων, λόγω της διουρητικής του δράσης. Τα άνθη γίνονται αφεψήματα ή αφεψήματα.
• Neem (Azadirachta indica): Τα φύλλα μασώνται ωμά ή γίνονται χυμός ή άλλο αφέψημα για τη θεραπεία του διαβήτη ή για να χρησιμοποιηθούν ως δροσιστικά.
• Noni (Morinda citrifolia): Ονομάζεται επίσης «θάμνος πόνου», ο χυμός των ώριμων ή ζυμωμένων φρούτων χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του διαβήτη ή ως δροσιστικό.

Ορισμένα φυτά, όπως το “Wonder-of-the-world” (Bryophyllum pinnatum), θεωρούνται θεραπείες για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων, όπως το άσθμα, ο διαβήτης, οι πέτρες στα νεφρά, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το κοινό κρυολόγημα (1).

Επιπλέον, οι μη από του στόματος ιατρικές πρακτικές είναι κοινές και περιλαμβάνουν τοπικές μεθόδους, μεθόδους εισπνοής ή «ατμίσματος».

Για παράδειγμα, τα φύλλα της άγριας μανιόκας μπορούν να εφαρμοστούν στο σώμα για τη θεραπεία του κοινού κρυολογήματος ή τα φύλλα αφρικανικής μέντας θρυμματισμένα και το άρωμα να εισπνέεται για τη θεραπεία του πυρετού (1).

Εκτός από μεμονωμένες θεραπείες, διάφοροι συνδυασμοί ή παρασκευάσματα φυτών με παρόμοια οφέλη χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία μιας μεμονωμένης πάθησης.

Περίληψη

Περισσότερα από 900 φυτικά φάρμακα εντοπίστηκαν στην ιατρική του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, αλλά κοινά φυτά περιλαμβάνουν το zebapique, το noni, το neem, το fever grass, το μήλο μαϊμού, το barbadine και τα θαύματα του κόσμου.

Ο ρόλος της συμβατικής ιατρικής

Η συμβατική ιατρική έχει αναπτυχθεί μέσα από δεκαετίες έρευνας και αποτελεί το τεκμηριωμένο πρότυπο για την υγειονομική περίθαλψη.

Με την πάροδο του χρόνου, η συμβατική ιατρική έχει περιθωριοποιήσει την ιατρική των θάμνων, κυρίως λόγω της έλλειψης έρευνας για την τελευταία.

Ωστόσο, αυτό δεν σταμάτησε τη χρήση του φαρμάκου σε ορισμένες κοινότητες και η παραδοσιακή ιατρική έχει υψηλή θεραπευτική αξία και μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό πολιτισμικό ρόλο στη διαχείριση της νόσου (10, 11).

Στην πραγματικότητα, η επιστημονική εξερεύνηση της παραδοσιακής ιατρικής μπορεί να συμβάλει θετικά στην ανάπτυξη φυτικών συμπληρωμάτων και θεραπειών για τη διαχείριση της υγείας (11).

Στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, υπάρχει επίσης μια ευκαιρία για αρμονία μεταξύ των συμβατικών και των θαμνωδών φαρμάκων. Για παράδειγμα, μια αναφορά σε άρθρο εφημερίδας του 2018 σε μια έρευνα του UWI τόνισε ότι το 60% των γιατρών πίστευαν στην ιατρική των θάμνων (12).

Αυτό σημαίνει ότι, μαζί με τις ιατρικές συστάσεις, αυτοί οι γιατροί μπορούν να συμβουλεύουν τους ασθενείς τους να χρησιμοποιούν διάφορες θεραπείες για την ιατρική ως μέρος του τρόπου ζωής τους.

Με περαιτέρω κλινική έρευνα στον άνθρωπο, η ιατρική των θάμνων μπορεί να είναι μια υποστηρικτική θεραπεία παράλληλα με τη συμβατική ιατρική, όταν κρίνεται ασφαλής και κατάλληλη.

Περίληψη

Η συμβατική ιατρική είναι το τεκμηριωμένο πρότυπο για τη διαχείριση της υγείας, και με την πάροδο του χρόνου, έχει περιθωριοποιήσει την ιατρική των θάμνων. Ωστόσο, υπάρχει χώρος για αρμονία μεταξύ αυτών των δύο συστημάτων, όταν κρίνεται ασφαλές και κατάλληλο.

Η ιατρική των θάμνων αναφέρεται στην παραδοσιακή φυτοθεραπεία που ασκείται στην περιοχή της Καραϊβικής. Είναι κατά κύριο λόγο μια πολιτιστική συγχώνευση ιθαγενών πρακτικών με αφρικανικές, ευρωπαϊκές και ασιατικές ινδικές επιρροές.

Η δεξαμενή της επιστημονικής έρευνας παραμένει μικρή, αλλά η ιατρική των θάμνων μπορεί να έχει πιθανούς θεραπευτικούς ρόλους στη διαχείριση του βήχα, του διαβήτη τύπου 2, του COVID-19, της επιληψίας, της αϋπνίας και άλλων.

Zebapique, noni, neem, fever grass, μήλο μαϊμού, barbadine και wonder-of-the-world είναι από τα κοινά φυτικά φυτά που χρησιμοποιούνται στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο για τη θεραπεία του κρυολογήματος, του βήχα, του διαβήτη, της κατακράτησης ούρων και του πυρετού για να αναφέρουμε μερικά .

Αν και η συμβατική ιατρική έχει περιθωριοποιήσει την ιατρική των θάμνων, εξακολουθεί να υπάρχει η ευκαιρία για αρμονία μεταξύ αυτών των συστημάτων, όταν κρίνεται ασφαλές και κατάλληλο και αφού έχει διεξαχθεί περισσότερη έρευνα στον άνθρωπο.