Παράγοντες Κινδύνου για Εξάρτηση

Γενεσιολογία

Ο εθισμός δεν είναι θέμα αδύναμης θέλησης ή έλλειψης ηθικής. Οι χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στον εγκέφαλό σας όταν έχετε έναν εθισμό είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που συμβαίνουν σε κάποιον χωρίς εθισμό. Αυτό εξηγεί γιατί ένα άτομο μπορεί να μπορεί να καπνίζει τσιγάρα κάθε τόσο για ευχαρίστηση, ενώ ένα άλλο τα χρειάζεται σε καθημερινή βάση για να λειτουργήσει.

Η κληρονομικότητα είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τον εθισμό. Σύμφωνα με την Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Ναρκωτικών, έως και το ήμισυ του κινδύνου εθισμού σας στο αλκοόλ, τη νικοτίνη ή άλλα φάρμακα βασίζεται στη γενετική. Εάν έχετε μέλη της οικογένειας που έχουν βιώσει εθισμό, είναι πιο πιθανό να το βιώσετε κι εσείς.

Εάν έχετε μια «εθιστική προσωπικότητα», μπορεί να κινδυνεύετε από ένα ευρύ φάσμα εθισμών. Για παράδειγμα, εάν έχετε έναν αλκοολικό γονέα, μπορεί να επιλέξετε να μην πίνετε, αλλά εξακολουθείτε να είστε εθισμένοι στο κάπνισμα ή στον τζόγο.

περιβάλλον

Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο εθισμού σας. Για τα παιδιά και τους εφήβους, η έλλειψη γονικής συμμετοχής μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερο κίνδυνο ή πειραματισμό με αλκοόλ και άλλα ναρκωτικά. Οι νέοι που βιώνουν κακοποίηση ή παραμέληση από τους γονείς μπορούν επίσης να κάνουν χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ για να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους.

Η πίεση των συνομηλίκων είναι ένας άλλος παράγοντας κινδύνου για εθισμό, ειδικά μεταξύ των νέων. Ακόμη και όταν δεν είναι φανερό ή επιθετικό, η πίεση από φίλους για να ταιριάξουν μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον «πειραματισμού» με ουσίες που μπορούν να οδηγήσουν σε εθισμό. Η διαθεσιμότητα μιας ουσίας στην κοινωνική σας ομάδα μπορεί επίσης να επηρεάσει τον κίνδυνο να εθιστείτε. Για παράδειγμα, μεγάλες ποσότητες αλκοόλ είναι διαθέσιμες σε πολλά κοινωνικά περιβάλλοντα που είναι δημοφιλή μεταξύ των φοιτητών.

Εάν προσπαθείτε να ανακάμψετε από έναν εθισμό, ίσως χρειαστεί να αποφύγετε περιβαλλοντικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων δραστηριοτήτων, ρυθμίσεων ή ανθρώπων. Για παράδειγμα, μπορεί να χρειαστεί να αποφύγετε τα άτομα με τα οποία χρησιμοποιούσατε στο παρελθόν ναρκωτικά. Μπορεί να εμφανίσετε πόθους σε συγκεκριμένους κοινωνικούς κύκλους και καταστάσεις, αυξάνοντας τον κίνδυνο υποτροπής. Αυτό μπορεί να συμβαίνει ακόμη και μετά από μια μακρά περίοδο νηφαλιότητας.

Διττές διαγνώσεις

Στην ιατρική κοινότητα, έχετε μια «διπλή διάγνωση» εάν έχετε και μια διαταραχή εθισμού και μια άλλη πάθηση ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη. Υποκείμενα προβλήματα ψυχικής υγείας μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εθισμού σας. Με τη σειρά του, ένας εθισμός μπορεί να αυξήσει τη σοβαρότητα άλλων καταστάσεων ψυχικής υγείας. Αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο στον οποίο ο εθισμός σας τείνει να εξελίσσεται γρήγορα και με σοβαρές συνέπειες. Μπορεί να αισθάνεστε ότι το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά μειώνουν τα συμπτώματα κατάθλιψης για σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά μακροπρόθεσμα, ο εθισμός πιθανότατα θα κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Άλλες ιατρικές καταστάσεις μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο εθισμού σας. Για παράδειγμα, εάν παίρνετε συνταγογραφούμενα χάπια για τον πόνο μετά από μια χειρουργική επέμβαση, μπορεί να διατρέχετε κίνδυνο εθισμού. Ένας τραυματισμός ή μια ασθένεια μπορεί επίσης να αλλάξει τον τρόπο ζωής σας με τρόπους που σας ενθαρρύνουν να χρησιμοποιείτε ναρκωτικά ή αλκοόλ ως μηχανισμό αντιμετώπισης. Ο γιατρός σας μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε καλύτερες στρατηγικές για να αντιμετωπίσετε τις αλλαγές στην υγεία και τον τρόπο ζωής σας.

Πρώιμη χρήση

Ένας άλλος παράγοντας κινδύνου για εθισμό είναι η ηλικία στην οποία ξεκινάτε τη συμπεριφορά. Μια έρευνα που διεξήχθη από το Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Αλκοόλ και τον Αλκοολισμό διαπίστωσε ότι οι νεαροί ενήλικες μεταξύ 18 και 24 ετών ήταν πιο πιθανό να έχουν τόσο διαταραχές χρήσης αλκοόλ όσο και άλλους εθισμούς στα ναρκωτικά. Η εθιστική συμπεριφορά όταν είστε νέος μπορεί επίσης να επηρεάσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου σας, καθιστώντας σας πιο επιρρεπείς σε διαταραχές ψυχικής υγείας καθώς μεγαλώνετε και ο εθισμός σας εξελίσσεται.

Φάρμακο εκλογής

Ενώ ορισμένοι εθισμοί εξελίσσονται αργά κατά τη διάρκεια αρκετών μηνών ή ετών, άλλοι κινούνται πιο γρήγορα. Το αντικείμενο του εθισμού σας μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο.

Τα ναρκωτικά όπως η κοκαΐνη, η ηρωίνη και οι μεθαμφεταμίνες τείνουν να είναι πιο σωματικά εθιστικά από το αλκοόλ ή τη μαριχουάνα. Εάν κάνετε χρήση κοκαΐνης ή ηρωίνης, η φάση απόσυρσης ή «κατέβασης» τείνει να είναι σωματικά επώδυνη. Αυτό μπορεί να σας ωθήσει να τα χρησιμοποιείτε πιο συχνά και σε υψηλότερες δόσεις για να αποτρέψετε τα συμπτώματα στέρησης. Αυτό μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία του εθισμού και να αυξήσει τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής δόσης.

Τρόπος χρήσης

Ακριβώς όπως ορισμένα φάρμακα μπορεί να είναι πιο εθιστικά από άλλα, η μέθοδος χρήσης ναρκωτικών μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο εθισμού σας. Τα ναρκωτικά που καπνίζονται ή εγχέονται στο σώμα σας τείνουν να είναι πιο εθιστικά από αυτά που καταπίνετε. Όταν καπνίζετε ή κάνετε ενέσεις ναρκωτικών, εισχωρούν κατευθείαν στην κυκλοφορία του αίματος και στον εγκέφαλό σας, αντί να περάσουν από το συκώτι και άλλα όργανα όπου φιλτράρονται πρώτα.

Πρόληψη

Ακόμα κι αν έχετε πολλούς παράγοντες κινδύνου για τον εθισμό, μπορείτε να τον καταπολεμήσετε ή να τον αποφύγετε. Οι παράγοντες κινδύνου μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες να εθιστείτε, αλλά δεν εγγυώνται ότι θα βιώσετε τον εθισμό.

Εάν έχετε πολλούς παράγοντες κινδύνου για εθισμό, μιλήστε με το γιατρό σας. Μπορούν να σας βοηθήσουν να μάθετε περισσότερα για τον εθισμό, τον κίνδυνο να τον αναπτύξετε και στρατηγικές για να τον αποφύγετε. Μπορεί να συστήσουν αποχή και να σας προτείνουν να αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ, τη χρήση ναρκωτικών ή την άσκηση άλλων εθιστικών συμπεριφορών.

Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε εθισμό, ζητήστε τη βοήθεια του γιατρού σας. Μπορεί να συστήσουν συμβουλές, φάρμακα ή άλλες επιλογές θεραπείας. Είναι πιθανό να αναρρώσετε από έναν εθισμό και να ζήσετε μια υγιή ζωή.