Η ασθένεια της βακτηριακής πνευμονίας είναι μια φλεγμονή των πνευμόνων λόγω βακτηριακής λοίμωξης. Διαφορετικοί τύποι βακτηρίων μπορούν να προκαλέσουν πνευμονία. Αυτός ο τύπος πνευμονίας μπορεί να εμφανιστεί και στους δύο πνεύμονες, σε έναν πνεύμονα ή σε ένα τμήμα του πνεύμονα.
Η πνευμονιοκοκκική νόσος, την οποία προκαλεί ο Streptococcus pneumoniae, είναι η κύρια αιτία της ασθένειας βακτηριακής πνευμονίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου 900.000 άνθρωποι πάσχουν από αυτήν την ασθένεια κάθε χρόνο, και περίπου 400.000 από αυτούς απαιτούν εισαγωγή σε νοσοκομείο.
Η πνευμονιοκοκκική πνευμονία είναι θανατηφόρα σε περίπου 5% -7% των ατόμων που μένουν στο νοσοκομείο για θεραπεία.
Άλλοι τύποι βακτηρίων μπορούν να προκαλέσουν πνευμονία και σημαντική βλάβη, μαζί με άλλους τύπους παθογόνων, συμπεριλαμβανομένων ιών, παρασίτων και μυκήτων.
Σε αυτό το άρθρο, εξετάζουμε τα συμπτώματα, τις αιτίες και τις θεραπείες της βακτηριακής πνευμονίας, καθώς και τον τρόπο πρόληψης αυτής της ασθένειας.
Συμπτώματα βακτηριακής πνευμονίας
Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων της βακτηριακής πνευμονίας μπορεί να ποικίλει. Μερικοί άνθρωποι εμφανίζουν μόνο ήπια συμπτώματα, ενώ άλλοι εμφανίζουν απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Πνευμόνων, τα τυπικά συμπτώματα της βακτηριακής πνευμονίας περιλαμβάνουν:
- πόνος στο στήθος
- δυσκολία στην αναπνοή
- βήχας που μπορεί να προκαλέσει κίτρινη ή πράσινη βλέννα
- πυρετός
- κούραση
- κρυάδα
Τα συμπτώματα της βακτηριακής πνευμονίας τείνουν να είναι παρόμοια τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, τα νήπια και τα βρέφη μπορεί να κλαίνε περισσότερο από το συνηθισμένο, να έχουν μειωμένη ενέργεια και να φαίνονται χλωμό.
Ένα άτομο που υποπτεύεται συμπτώματα πνευμονίας πρέπει να ζητήσει ιατρική βοήθεια Η αιτία ενός συγκεκριμένου συμπτώματος της πνευμονίας μπορεί να είναι δύσκολο να προσδιοριστεί χωρίς να δείτε έναν γιατρό.
Δεδομένου ότι οι θεραπείες για βακτηριακή και ιογενή πνευμονία είναι διαφορετικές, η εύρεση της σωστής αιτίας είναι ζωτικής σημασίας για την επιλογή του κατάλληλου θεραπευτικού σχήματος.
Επιπλοκές της βακτηριακής πνευμονίας
Η βακτηριακή πνευμονία μπορεί να είναι περίπλοκη τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει επιπλοκές από βακτηριακή πνευμονία, αλλά άτομα με ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα, μικρότερα παιδιά και ηλικιωμένους ενήλικες έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Οι επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Αναπνευστική ανεπάρκεια: Αυτή η επιπλοκή μπορεί να αναπτυχθεί εάν τα επίπεδα οξυγόνου στους πνεύμονες πέσουν πολύ χαμηλά ή αν αυξηθούν τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα. Αυτή η επιπλοκή εμφανίζεται λόγω ανεπαρκούς αναπνευστικής ικανότητας Η αναπνευστική ανεπάρκεια μπορεί ακόμη και να προκαλέσει πλήρη διακοπή της λειτουργίας των πνευμόνων.
- Σήψη: Αυτή η επιπλοκή εμφανίζεται όταν μια λοίμωξη προκαλεί μια συντριπτική φλεγμονώδη απόκριση σε όλο το σώμα. Η σήψη μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία σε πολλά όργανα και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.
- Απόστημα του πνεύμονα: Αυτή η επιπλοκή εμφανίζεται όταν ένας μολυσμένος θύλακας πύου σχηματίζεται στον πνεύμονα.
- Έμπυμα: Αυτή είναι μια μολυσματική συλλογή πύου στην υπεζωκοτική κοιλότητα που περιβάλλει το εξωτερικό των πνευμόνων
Η επείγουσα θεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση του κινδύνου επιπλοκών.
Αιτίες της πνευμονίας των βακτηρίων
Μικροί αερόσακοι που ονομάζονται κυψελίδες βρίσκονται μέσα στους λοβούς κάθε πνεύμονα. Κανονικά, αυτοί οι αερόσακοι βοηθούν στην ανταλλαγή αερίων του σώματος, ενώ εισπνέουν οξυγόνο και εκπνέουν διοξείδιο του άνθρακα.
Όταν ένα άτομο αναπτύσσει πνευμονία, οι αερόσακοι εμφανίζουν φλεγμονή, η οποία μπορεί να τους προκαλέσει να γεμίσουν με υγρό. Εάν οι αερόσακοι γεμίζουν με υγρό και όχι αέρα, η αναπνοή μπορεί να γίνει δύσκολη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι πνεύμονες και το υπόλοιπο σώμα μπορεί να μην έχουν αρκετό οξυγόνο.
Τύποι πνευμονίας
Η πνευμονία συχνά ταξινομείται είτε ως πνευμονία που λαμβάνεται από την κοινότητα είτε ως πνευμονία. Η ταξινόμηση αναφέρεται στη θέση στην οποία ένα άτομο έλαβε τη μόλυνση.
Πνευμονία που αποκτήθηκε από την κοινότητα είναι ο πολύ πιο κοινός τύπος. Άλλοι τύποι μπορεί να εμφανιστούν, αλλά λιγότερο συχνά, όπως πνευμονία που σχετίζεται με την υγειονομική περίθαλψη (HCAP) και πνευμονία που σχετίζεται με αναπνευστήρα (VAP).
Εάν ένα άτομο αναπτύξει πνευμονία που λαμβάνεται από την κοινότητα, αυτό σημαίνει λοίμωξη που συνέβη εκτός νοσοκομείου. Το πνευμονιοκοκκικό βακτήριο εισέρχεται συνήθως στους πνεύμονες αφού ένα άτομο αναπνέει σωματίδια ή σταγονίδια από ένα φτέρνισμα ή βήχα από άλλο άτομο που έχει τη μόλυνση.
Οι πιο κοινές αιτίες της πνευμονίας που αποκτήθηκε από την κοινότητα είναι τα βακτήρια, συμπεριλαμβανομένων των Streptococcus pneumoniae, των πιο κοινών βακτηρίων και του Haemophilus influenzae.
Ωστόσο, οι ιοί, συμπεριλαμβανομένων των ιών της γρίπης, μπορούν επίσης να προκαλέσουν πνευμονία από κοινότητα.
Νοσοκομειακή πνευμονία αναπτύσσεται ενώ βρίσκεστε στο νοσοκομείο και εμφανίζεται μετά από τουλάχιστον 48 ώρες εισαγωγής.
Οι περισσότεροι ασθενείς με πνευμονία που αποκτήθηκε από το νοσοκομείο είναι πολύ άρρωστοι και αποικίζονται με ένα βακτήριο στο στόμα τους και στην άνω αναπνευστική οδό. Στη συνέχεια, τα βακτήρια εισέρχονται στους πνεύμονές τους για να προκαλέσουν μόλυνση.
Οι πιο συχνές αιτίες της πνευμονίας που αποκτήθηκε από το νοσοκομείο είναι οι Pseudomonas aeruginosa και Staphylococcus aureus.
Παράγοντες κινδύνου
Αν και ο καθένας μπορεί να αναπτύξει βακτηριακή πνευμονία, ορισμένοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο.
Τα άτομα που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ως αποτέλεσμα καρκίνου, θεραπείας καρκίνου ή μεταμόσχευσης οργάνων αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο βακτηριακής πνευμονίας.
Το κάπνισμα προϊόντων καπνού και η μακροχρόνια πνευμονοπάθεια, όπως το εμφύσημα ή η χρόνια ΧΑΠ, αυξάνει τον κίνδυνο. Η ηλικία άνω των 65 ετών και η πρόσφατη χειρουργική επέμβαση θέτει τους ανθρώπους σε υψηλότερο κίνδυνο.
Διάγνωση βακτηριακής πνευμονίας
Οι γιατροί μπορούν να δημιουργήσουν μια διάγνωση βακτηριακής πνευμονίας μετά την ολοκλήρωση διαφόρων διαγνωστικών εξετάσεων και τη διενέργεια λεπτομερούς ιστορικού και φυσικής εξέτασης. Κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης, ο γιατρός θα ακούσει τους πνεύμονες για να προσδιορίσει εάν είναι δυσλειτουργικοί.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένας γιατρός θα κάνει ακτινογραφία θώρακα για να ελέγξει περιοχές φλεγμονής και διείσδυσης στους πνεύμονες.
Πρόσθετες εξετάσεις μπορεί επίσης να υποστηρίξουν μια διάγνωση πνευμονίας, όπως μια αξονική τομογραφία θώρακος και ένα δείγμα αρτηριακού αερίου αίματος (ABG) Ένα ABG μετρά την ποσότητα οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα στο αρτηριακό αίμα, εκτός από άλλα πράγματα όπως το pH και τα επίπεδα όξινου ανθρακικού άλατος και βοηθά στον προσδιορισμό της αναπνευστικής απόδοσης και της ανταλλαγής αερίων.
Η ιατρική ομάδα θα μπορούσε επίσης να πραγματοποιήσει βρογχοσκόπηση για να εξετάσει τους αεραγωγούς των πνευμόνων και να λάβει βιοψία ή δείγμα βλέννας. Ο χειρουργός εισάγει ένα μικρό σωλήνα με μια μικροσκοπική κάμερα συνδεδεμένη μέσω του στόματος στους πνεύμονες.
Ένα άτομο λαμβάνει φάρμακα πριν από τη βρογχοσκόπηση για να μουδιάσει και να χαλαρώσει το λαιμό και ο γιατρός συνήθως δίνει επίσης ενδοφλέβια κατασταλτικά φάρμακα.
Θεραπεία της βακτηριακής πνευμονίας
Η θεραπεία για βακτηριακή πνευμονία περιλαμβάνει αντιβιοτικά, τα οποία στοχεύουν τον συγκεκριμένο τύπο βακτηρίου που προκαλεί τη μόλυνση. Ένας γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει φάρμακα για να διευκολύνει την αναπνοή.
Πρόσθετα φάρμακα μπορεί να περιλαμβάνουν φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή (OTC) για την ανακούφιση των πόνων και του πόνου, καθώς και τη μείωση του πυρετού.
Η κατ ‘οίκον φροντίδα θα περιλαμβάνει συχνά ανάπαυση και κατανάλωση πολλών υγρών, εκτός εάν ένας γιατρός καθορίσει διαφορετικά. Φροντίστε να ολοκληρώσετε μια πορεία αντιβιοτικής θεραπείας σύμφωνα με τη συνταγή του γιατρού, ακόμα κι αν τα συμπτώματα έχουν βελτιωθεί.
Μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειαστούν νοσηλεία για μια σοβαρή περίπτωση βακτηριακής πνευμονίας, ειδικά για ένα άτομο που χρειάζεται συμπληρωματικό οξυγόνο, αντιμετωπίζει αφυδάτωση ή απαιτεί αναπνευστική βοήθεια με μηχανικό αναπνευστήρα.
Άτομα που αναπτύσσουν επιπλοκές, όπως σήψη, μπορεί επίσης να απαιτήσουν πρόσθετες θεραπείες που περιλαμβάνουν εισαγωγή σε νοσοκομείο.
Προληπτικά, άτομα που έχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών μπορεί επίσης να χρειαστούν εισαγωγή σε νοσοκομείο για να παρακολουθούνται στενά. Αυτές οι ομάδες περιλαμβάνουν άτομα άνω των 65 ετών ή μωρά κάτω των 2 μηνών.
Πρόληψη βακτηριακής πνευμονίας
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για την πρόληψη της βακτηριακής πνευμονίας είναι η διατήρηση της δύναμης του ανοσοποιητικού συστήματος. Πρέπει να τρώτε υγιεινά τρόφιμα, να ξεκουράζεστε και να πλένετε συχνά τα χέρια σας.
Δεδομένου ότι η βακτηριακή πνευμονία μπορεί να αναπτυχθεί ως επιπλοκή της γρίπης, η λήψη ενός ετήσιου εμβολίου γρίπης μπορεί να αποτρέψει την πνευμονία.
Δύο διαφορετικά πνευμονοκοκκικά εμβόλια είναι επίσης διαθέσιμα για τη μείωση του κινδύνου ενός ατόμου να αναπτύξει βακτηριακή πνευμονία λόγω του S. pneumoniae βακτηρίου, η πιο κοινή αιτία της βακτηριακής πνευμονίας. Αυτά τα εμβόλια είναι τα PCV13 και PPSV23, τα οποία προστατεύουν από 13 και 23 στελέχη του πνευμονιοκοκκικού βακτηρίου.
Οι γιατροί συνιστούν στους ενήλικες άνω των 65 ετών να έχουν και τους δύο τύπους εμβολίου. Τα παιδιά πρέπει να λάβουν μια σειρά εμβολιασμού PCV13 ξεκινώντας από την ηλικία των 2 μηνών. Η συνολική κατάσταση της υγείας και η ηλικία μπορεί να επηρεάσουν τη σύσταση για τον εμβολιασμό με πνευμονιόκοκκο.
Τελικά, ένας γιατρός θα είναι σε θέση να καθορίσει ποιο εμβόλιο μπορεί να χρειαστείτε και πότε να τα πάρετε.
Αναγνωρίζοντας τη βακτηριακή πνευμονία
Εκτός από τα βακτήρια, οι ιοί και οι μύκητες μπορούν επίσης να προκαλέσουν πνευμονία. Ανεξάρτητα από την αιτία, τα συμπτώματα της πνευμονίας είναι συχνά παρόμοια.
Τα παρόμοια συμπτώματα τόσο της ιογενούς πνευμονίας όσο και της βακτηριακής πνευμονίας μπορούν να κάνουν τον προσδιορισμό της αιτίας δύσκολη.
Τα συμπτώματα της βακτηριακής πνευμονίας τείνουν να είναι πιο σοβαρά από την ιική πνευμονία και μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά. Τα συμπτώματα της ιογενούς πνευμονίας τείνουν να αναπτύσσονται πιο αργά και αρχικά μοιάζουν περισσότερο με τη γρίπη.
Ένας τρόπος για να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ της ιικής πνευμονίας και της βακτηριακής πνευμονίας είναι ένα δείγμα βλέννας, που ονομάζεται επίσης δείγμα πτυέλων. Ένα άτομο βήχει ένα δείγμα βλέννας ή ένας γιατρός λαμβάνει ένα από τους πνεύμονες κατά τη διάρκεια μιας βρογχοσκόπησης.
Στη συνέχεια, ένας επαγγελματίας ιατρός το αναλύει στο εργαστήριο για να προσδιορίσει την παρουσία οποιωνδήποτε βακτηρίων.
Η υποστηρικτική θεραπεία για την πνευμονία, όπως το συμπληρωματικό φάρμακο οξυγόνου και η μείωση του πυρετού, είναι συχνά η ίδια ανεξάρτητα από την αιτία. Η κύρια διαφορά στη θεραπεία είναι ότι τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της βακτηριακής πνευμονίας, αλλά είναι αναποτελεσματικά για την ιική πνευμονία.
Είναι η βακτηριακή πνευμονία πιο επικίνδυνη από την ιική πνευμονία;
Ανάλογα με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, οποιοσδήποτε τύπος πνευμονίας μπορεί να είναι επικίνδυνος, ειδικά σε άτομα με ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα.
Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο είναι ενήλικας μεγαλύτερης ηλικίας και έχει ασθενέστερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, μια ιογενής λοίμωξη, όπως η γρίπη, μπορεί να εξελιχθεί σε ιική πνευμονία ή μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, στην οποία μπορεί να εμφανιστεί δευτερογενής βακτηριακή πνευμονία .
Σε γενικές γραμμές, ένα άτομο με καλύτερη συνολική υγεία με ένα λειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα έχει μικρότερο κίνδυνο να πάθει πνευμονία.
.
Discussion about this post