Vicodin εναντίον Percocet για τη μείωση του πόνου

Χρήση

Το Vicodin και το Percocet είναι οπιοειδή ναρκωτικά φάρμακα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και η μορφίνη. Η Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών των ΗΠΑ ταξινομεί τα οπιοειδή ως φάρμακα του Παραρτήματος 2. Αυτό σημαίνει ότι έχουν υψηλό κίνδυνο κακοποίησης και μπορεί να οδηγήσει σε σωματική ή ψυχολογική εξάρτηση (εθισμό).

Το Vicodin και το Percocet συνταγογραφούνται και τα δύο για τη θεραπεία μέτριου έως σοβαρού πόνου. Ως επί το πλείστον, θα πρέπει να συνταγογραφούνται μόνο για τη θεραπεία του οξέος ή βραχυπρόθεσμου πόνου που προκαλείται από τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτά τα φάρμακα μπορεί να συνταγογραφούνται για τη θεραπεία του χρόνιου ή μακροχρόνιου πόνου που οφείλεται σε καταστάσεις όπως η αρθρίτιδα ή ο καρκίνος.

Τα οπιοειδή λειτουργούν παρεμβαίνοντας στον τρόπο με τον οποίο τα σήματα πόνου στέλνονται μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) στον εγκέφαλό σας. Αυτό μειώνει τον πόνο που νιώθετε και διευκολύνει την κίνηση και τις καθημερινές δραστηριότητες.

Μορφές και δοσολογία

Τόσο το Vicodin όσο και το Percocet έρχονται σε επώνυμες και γενικές εκδόσεις. Οι επώνυμες εκδόσεις διατίθενται σε μορφή tablet. Οι γενικές εκδόσεις του κυκλοφορούν σε δισκία και υγρές μορφές.

Vicodin:

• Δισκία Vicodin: 300 mg ακεταμινοφαίνης με 5 mg, 7,5 mg ή 10 mg υδροκωδόνης
• Γενικά δισκία: 300 mg ή 325 mg ακεταμινοφαίνης με 2,5 mg, 5 mg, 7,5 mg ή 10 mg υδροκωδόνης
• Γενόσημο υγρό: 325 mg ακεταμινοφαίνης με 7,5 mg ή 10 mg υδροκωδόνης ανά 15 mL

Percocet:

• Δισκία Percocet: 325 mg ακεταμινοφαίνης με 2,5 mg, 5 mg, 7,5 mg ή 10 mg οξυκωδόνης
• Γενικά δισκία: 300 mg ή 325 mg ακεταμινοφαίνης με 2,5 mg, 5 mg, 7,5 mg ή 10 mg οξυκωδόνης
• Γενόσημο υγρό: 325 mg ακεταμινοφαίνης και 5 mg οξυκωδόνης για κάθε 5 mL

Το Vicodin ή το Percocet λαμβάνεται τυπικά κάθε τέσσερις έως έξι ώρες όπως απαιτείται για τον πόνο.

Αποτελεσματικότητα

Τόσο το Vicodin όσο και το Percocet έχουν αποδειχθεί ότι είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στη θεραπεία του πόνου. Σε ένα μελέτη Συγκρίνοντας τα φάρμακα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι και τα δύο λειτούργησαν εξίσου καλά για τη βραχυπρόθεσμη διαχείριση του πόνου. Αλλο μελέτη έδειξαν ότι λειτουργούν εξίσου καλά στη θεραπεία του οξέος πόνου που προκαλείται από κατάγματα.

Ωστόσο, ένα διαφορετικό μελέτη διαπίστωσε ότι η οξυκωδόνη, το φάρμακο στο Percocet, ήταν 1,5 φορές πιο ισχυρό από την υδροκωδόνη, το φάρμακο στο Vicodin, όταν συνταγογραφήθηκε και λαμβάνεται σε ίσες δόσεις.

Κόστος

Οι γενόσημες εκδόσεις φαρμάκων κοστίζουν γενικά λιγότερο από τις εκδόσεις επώνυμων φαρμάκων. Επειδή οι γενικές εκδόσεις είναι διαθέσιμες τόσο για το Vicodin όσο και για το Percocet, οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες απαιτούν να σας συνταγογραφηθεί η γενική έκδοση. Τα ενεργά συστατικά στις γενόσημες εκδόσεις αυτών των φαρμάκων είναι τα ίδια όπως και στις επώνυμες εκδόσεις. Που σημαίνει ότι τα αποτελέσματά τους θα πρέπει να είναι τα ίδια.

Την εποχή που γράφτηκε αυτό το άρθρο, το GoodRx.com ανέφερε ότι η επώνυμη έκδοση του Percocet ήταν πολύ πιο ακριβή από την επώνυμη έκδοση του Vicodin. Το κόστος για τις γενόσημες εκδόσεις αυτών των φαρμάκων ήταν παρόμοιο μεταξύ τους και πολύ χαμηλότερο από ό,τι για τις επώνυμες εκδόσεις.

Παρενέργειες

Επειδή το Vicodin και το Percocet είναι και τα δύο οπιοειδή παυσίπονα, έχουν παρόμοιες παρενέργειες. Οι συχνές παρενέργειες του Vicodin και του Percocet μπορεί να περιλαμβάνουν:

• υπνηλία
• ρηχή αναπνοή
• ζάλη
• ναυτία
• εμετός
• πονοκέφαλο
• αλλαγές στη διάθεση, όπως άγχος, διέγερση ή κατάθλιψη
• ξερό στόμα
• προβλήματα με τον συντονισμό ή τη χρήση των άκρων σας κατά τη διάρκεια ορισμένων εργασιών, συμπεριλαμβανομένου του αθλητισμού και της οδήγησης
• δυσκοιλιότητα

Ενώ και τα δύο φάρμακα είναι πιθανό να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα, η οξυκωδόνη έχει συσχετιστεί με την πρόκληση αυτής της παρενέργειας σε περισσότερους ανθρώπους σε σύγκριση με την υδροκωδόνη. Η μακράς δράσης μορφή της οξυκωδόνης μπορεί να προκαλέσει λιγότερη δυσκοιλιότητα από τη μορφή άμεσης δράσης.

Σοβαρές παρενέργειες

Σοβαρές αλλά λιγότερο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να εμφανιστούν με τα φάρμακα Vicodin και Percocet. Εάν έχετε κάποια από αυτές τις ανεπιθύμητες ενέργειες, καλέστε το 911 ή πηγαίνετε αμέσως στο πλησιέστερο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης. Αυτές οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΑΠΝΟΗΣ
• επιληπτικές κρίσεις
• χαμηλή πίεση αίματος
• γρήγορος καρδιακός παλμός
• επώδυνη ούρηση ή δυσκολία στην ούρηση
• σύγχυση
• αλλεργική αντίδραση, με συμπτώματα όπως φαγούρα, κνίδωση, δυσκολία στην αναπνοή ή πρήξιμο της γλώσσας ή του λαιμού σας

Τόσο το Vicodin όσο και το Percocet επηρεάζουν τις ψυχικές και σωματικές σας ικανότητες, όπως η κρίση και τα αντανακλαστικά. Δεν πρέπει να οδηγείτε ή να χρησιμοποιείτε βαριά μηχανήματα εάν παίρνετε οποιοδήποτε από τα δύο φάρμακα.

Αλληλεπιδράσεις και προειδοποιήσεις

Το Vicodin και το Percocet είναι ισχυρά φάρμακα, επομένως θα πρέπει να γνωρίζετε τους κινδύνους που ενέχει η λήψη τους.

Εξάρτηση και απόσυρση

Ακόμα κι αν τα πάρετε ακριβώς όπως σας έχει συνταγογραφηθεί, το Vicodin ή το Percocet μπορεί να σας δημιουργήσουν συνήθεια. Με άλλα λόγια, αυτά τα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν σωματική ή ψυχική εξάρτηση. Για το λόγο αυτό, οι γιατροί είναι προσεκτικοί όταν τα συνταγογραφούν.

Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος απόκρισης στέρησης κατά τη διακοπή αυτών των φαρμάκων. Εάν παίρνετε κάποιο από τα δύο φάρμακα για περισσότερες από μερικές ημέρες, μιλήστε με το γιατρό σας πριν σταματήσετε. Ο γιατρός σας μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε αργά το φάρμακο. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο απόσυρσής σας.

Φροντίστε να παίρνετε αυτά τα φάρμακα ακριβώς όπως σας συνταγογραφεί ο γιατρός σας για να μειώσετε τον κίνδυνο τόσο της εξάρτησης όσο και των προβλημάτων στέρησης.

Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα

Όπως τα περισσότερα φάρμακα, το Vicodin και το Percocet μπορούν να αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα. Αυτό σημαίνει ότι όταν χρησιμοποιούνται με ορισμένα άλλα φάρμακα, αυτά τα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν επικίνδυνα αποτελέσματα. Πριν πάρετε το Vicodin ή το Percocet, ενημερώστε το γιατρό σας για όλα τα άλλα φάρμακα που παίρνετε, συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών και των συμπληρωμάτων.

Το Vicodin και το Percocet αλληλεπιδρούν με πολλά από τα ίδια φάρμακα. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τις ενότητες αλληλεπίδρασης για το Vicodin και το Percocet.

Αλλες καταστάσεις

Εάν έχετε ορισμένες παθήσεις υγείας, η λήψη Vicodin ή Percocet θα μπορούσε να αυξήσει ορισμένους κινδύνους. Πριν πάρετε το Vicodin ή το Percocet, φροντίστε να ενημερώσετε το γιατρό σας εάν έχετε δυσκοιλιότητα ή εντερική απόφραξη. Τα οπιοειδή αναλγητικά μπορεί να προκαλέσουν αυξημένη δυσκοιλιότητα, επομένως ρωτήστε το γιατρό σας εάν πρέπει να αποφύγετε τη λήψη τους.

Αλκοόλ

Δεν πρέπει να πίνετε αλκοόλ ενώ παίρνετε είτε Vicodin είτε Percocet. Ο συνδυασμός αλκοόλ και αυτών των παυσίπονων μπορεί να προκαλέσει ακραία ζάλη ή υπνηλία και μπορεί ακόμη και να είναι θανατηφόρος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λήψη ενός από αυτά τα φάρμακα με αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει ηπατική βλάβη. Αυτό ισχύει εάν πίνετε περισσότερα από τρία αλκοολούχα ποτά την ημέρα, έχετε αλκοολική ηπατική νόσο ή έχετε ιστορικό κατάχρησης αλκοόλ.

Μιλήστε με το γιατρό σας

Το Vicodin και το Percocet είναι οπιοειδή παυσίπονα που είναι παρόμοια από πολλές απόψεις. Μερικοί από τους κύριους τρόπους με τους οποίους διαφέρουν είναι τα δυνατά σημεία και το κόστος.

Εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι χρειάζεστε Vicodin ή Percocet για τον πόνο σας, θα επιλέξει το φάρμακο για εσάς με βάση διάφορους παράγοντες. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν το ιστορικό της υγείας σας και τον τρόπο με τον οποίο το σώμα σας έχει αντιδράσει στα παυσίπονα στο παρελθόν. Εάν έχετε ερωτήσεις σχετικά με τη συνταγή σας ή για κάποιο από αυτά τα φάρμακα, φροντίστε να ρωτήσετε το γιατρό σας. Οι ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γιατρό σας μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Θα με ωφελούσε ένα από αυτά τα φάρμακα περισσότερο από το άλλο;
• Πρέπει να ανησυχώ μήπως εθιστώ σε αυτό το φάρμακο;
• Υπάρχει κάποιο μη οπιοειδές παυσίπονο που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω;
• Εάν έχω παρενέργειες από αυτό το φάρμακο, για ποιες πρέπει να σας καλέσω;
• Για πόσο καιρό πρέπει να παίρνω το οπιοειδή παυσίπονό μου;
• Πώς θα ξέρω εάν γίνομαι ανεκτικός ή εθισμένος σε αυτό το φάρμακο;