9 Συμβουλές Γονέων για την Ανατροφή ενός Μοναχικού παιδιού

1. Δεν μπορεί ποτέ να υπάρχουν αρκετές ημερομηνίες παιχνιδιού.

Μια μελέτη του 2004 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Marriage and Family διαπίστωσε ότι τα μοναχοπαίδια τείνουν να έχουν «φτωχές κοινωνικές δεξιότητες» από τους συνομηλίκους τους με αδέρφια.

Αλλά αυτό δεν χρειάζεται να σημαίνει ότι ο μόνος σας είναι προορισμένος να παραπαίει. Η έκθεση του παιδιού σας σε μια ποικιλία κοινωνικών πλαισίων και η παροχή ευκαιριών αλληλεπίδρασης με τους συνομηλίκους του από νεαρή ηλικία, μπορεί να βοηθήσει να αντιμετωπιστεί μέρος αυτού του ελλείμματος.

2. Επιτρέψτε την ελευθερία.

Με πολλά παιδιά, οι γονείς τείνουν να απλώνονται λίγο πιο λεπτοί. Που σημαίνει ότι τα παιδιά με αδέρφια δεν έχουν τη μαμά ή τον μπαμπά να αιωρούνται από πάνω τους κάθε λεπτό.

Αυτό μπορεί πραγματικά να είναι καλό για την ανάπτυξη της ανεξαρτησίας και των προσωπικών παθών. Και τα δύο χαρακτηριστικά, τα μόνο παιδιά μπορεί να μην έχουν τόσες πολλές ευκαιρίες να αναπτύξουν. Ξέρω ότι με την κόρη μου και εγώ, η δυναμική μας είναι τόσο συχνά απέναντι στον κόσμο που μερικές φορές ξεχνάω να κάνω πίσω και να την αφήσω να πετάξει μόνη της.

Το να αναγκάσω τον εαυτό μου να της δώσω αυτόν τον χώρο είναι ο μόνος τρόπος που θα αναπτύξει ποτέ τα δικά της φτερά.

3. Ενθαρρύνετε τον ατομικισμό.

Σύμφωνα με τη Susan Newman, συγγραφέα του «The Case for the Only Child»,Οι μόνοι είναι πιο πιθανό από τα παιδιά με αδέρφια να αναζητήσουν κοινωνική επικύρωση και ευκαιρίες να ταιριάζουν. Αυτό μπορεί να τα κάνει πιο επιρρεπή στην πίεση των συνομηλίκων.

Για να το αποθαρρύνετε, επαινέστε τον ατομικισμό στο παιδί σας από μικρή ηλικία. Βοηθήστε τους να εκτιμήσουν ότι είναι μοναδικοί και όχι μέρος του πλήθους.

4. Φούντωσε πάθη.

Θέλετε να σκοτώσετε μερικά πουλιά με μια πέτρα; Βάλτε τα παιδιά σας να συμμετέχουν σε δραστηριότητες έξω από το σπίτι.

Αυτό όχι μόνο θα τους δώσει την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν με τους συνομηλίκους τους, αλλά θα τους βοηθήσει επίσης να ανακαλύψουν ποιες από αυτές τις δραστηριότητες μπορεί να είναι παθιασμένοι. Αυτό θα μπορούσε να πυροδοτήσει λίγη από την ατομικότητα και την αίσθηση του εαυτού που μπορεί να χρησιμεύσει μόνο για να ωφελήσει όλα τα παιδιά, αλλά ίσως ειδικά μόνο.

5. Καθρεφτίστε τις υγιείς σχέσεις.

Σύμφωνα με μια μελέτη του 2013 του Ohio State University, οι μόνοι τείνουν να έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα διαζυγίου.

Οι ερευνητές θεώρησαν ότι αυτό ανάγεται σε αυτές τις μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες. Οι μόνοι δεν χρειάζεται να μάθουν πώς να συμβιβάζονται με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα παιδιά με αδέρφια. Τα αποτελέσματα της μελέτης διαπίστωσαν ότι με κάθε επιπλέον παιδί έως επτά, η προστασία έναντι μελλοντικού διαζυγίου αυξανόταν. Αλλά μόνο και μόνο επειδή υπάρχει μια σχέση εκεί δεν σημαίνει ότι πρέπει να νιώθετε πίεση να κάνετε περισσότερα παιδιά.

Εξάλλου, υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που οδηγούν σε μελλοντικό διαζύγιο. Ένας τρόπος για να βοηθήσετε μπορεί να είναι να αντικατοπτρίσετε μια υγιή συζυγική σχέση μόνο για εσάς. Ή αναζητήστε άλλα ζευγάρια στον ευρύτερο οικογενειακό και φιλικό σας κύκλο που μπορούν να λειτουργήσουν ως μοντέλα.

6. Αρνηθείτε να βουτήξετε.

Όλοι οι γονείς αγωνίζονται με την παρόρμηση να προστατεύσουν τα παιδιά τους. Αλλά οι μόνοι, ειδικά, πρέπει να μάθουν πώς να πλοηγούνται στη σύγκρουση χωρίς γονική παρέμβαση. Αυτό σημαίνει να μένετε πίσω όταν παρατηρήσετε ότι το μικρό σας μουτρίζει επειδή η στροφή τους στην κούνια παραλείφθηκε στην παιδική χαρά. Και όταν το παιδί σχολικής ηλικίας έρχεται σε εσάς για συμβουλές σχετικά με έναν καυγά με φίλους, σημαίνει ότι του δίνετε αυτή τη συμβουλή, αλλά όχι για περαιτέρω συμμετοχή.

Όποτε είναι δυνατόν, αφήστε τους να λύσουν αυτές τις συγκρούσεις μόνοι τους, γιατί δεν θα είστε εκεί για να βουτήξετε όταν είναι ενήλικες.

7. Προωθήστε την ενσυναίσθηση.

Σίγουρα, τα παιδιά με αδέρφια είναι πιθανώς αναγκασμένα να σκέφτονται τις ανάγκες των άλλων πιο συχνά παρά μόνο.

Αλλά υπάρχουν άλλοι τρόποι για να διαμορφώσετε το παιδί σας σε ένα άτομο με ενσυναίσθηση και μπορείτε να δημιουργήσετε ευκαιρίες για να χτιστεί αυτή η επίγνωση των άλλων. Γίνετε εθελοντής κάπου ως οικογένεια, για παράδειγμα, ή βοηθήστε φίλους σε μια μεγάλη κίνηση. Μιλήστε για συμβιβασμό, επισημάνετε παραδείγματα ενσυναίσθησης όταν το βλέπετε και αντικατοπτρίστε αυτές τις συμπεριφορές από τις οποίες θέλετε να μάθει το παιδί σας.

8. Γίνε η φωνή της λογικής.

Οι μόνοι τείνουν να είναι τελειομανείς, προσπαθώντας πάντα για έγκριση.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, πιθανότατα θα είναι οι χειρότεροι επικριτές του εαυτού τους. Είναι κάτι που πρέπει να προσέχετε όταν είστε αναστατωμένοι για έναν κακό βαθμό ή μια κακή απόδοση στο γήπεδο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να εκφράσετε τη δική σας απογοήτευση, γιατί φυσικά θα έπρεπε. Αλλά αυτό σημαίνει να ακούτε το παιδί σας και να κόβετε απότομα τυχόν κρίσεις αρνητικής αυτοομιλίας.

Μπορεί να υπάρξουν στιγμές που χρειάζονται να τους χτίσετε πίσω, αντί να συσσωρεύετε την απογοήτευση που ήδη νιώθουν.

9. Μην αγοράζετε τη διαφημιστική εκστρατεία.

Υπάρχουν τόσες πολλές παρανοήσεις για τους αγώνες των μοναχοπαίδων και τόσα πολλά στερεότυπα που κανένας γονιός ενός μόνου δεν θέλει να πιστέψει.

Αλλά υπάρχουν εξίσου πολλές θετικές έρευνες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Αποδεικνύεται ότι δεν είναι τόσο μόνοι όσο πιστεύουν όλοι, για παράδειγμα, και τείνουν να τα πηγαίνουν καλύτερα στο σχολείο από τα παιδιά με αδέρφια.

Προσπαθήστε λοιπόν να μην παρασυρθείτε πολύ σε αυτά που έχουν να πουν όλοι για το ποιος θα γίνει ο μοναδικός σας. Τα παιδιά είναι μοναδικά και ποικίλα, ανεξάρτητα από το πόσα αδέρφια μπορεί να έχουν ή να μην έχουν. Και καμία μελέτη δεν μπορεί να σου πει οριστικά τίποτα για το ποιος θα είναι ο δικός σου μια μέρα.