Μια επισκόπηση του καρκίνου του πνεύμονα μετάλλαξης EGFR

Τι είναι η μετάλλαξη EGFR;

Μια μετάλλαξη είναι ένα σφάλμα σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του DNA. Αυτά τα σφάλματα, γνωστά και ως βιοδείκτες, κάνουν τα κύτταρα να συμπεριφέρονται ανώμαλη.

Το EGFR είναι μια πρωτεΐνη που βοηθά τα κύτταρα να αναπτυχθούν και να διαιρεθούν. Ορισμένα σφάλματα προκαλούν τα κύτταρα να αναπτύσσονται και να διαιρούνται με ασυνήθιστα υψηλό ρυθμό, οδηγώντας σε καρκίνο.

Στον καρκίνο του πνεύμονα, τα πιο συνηθισμένα σφάλματα EGFR είναι η διαγραφή EGFR 19 και οι σημειακές μεταλλάξεις EGFR L858R. Αυτές οι μεταλλάξεις ανταποκρίνονται σε στοχευμένες θεραπείες που ονομάζονται αναστολείς κινάσης τυροσίνης (TKIs).

Λιγότερο συχνές μεταλλάξεις EGFR, όπως οι εισαγωγές του εξονίου 20 του EGFR, συνήθως δεν ανταποκρίνονται σε TKI.

Ποιοι τύποι καρκίνου του πνεύμονα συνδέονται με τη μετάλλαξη του EGFR;

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι καρκίνου του πνεύμονα: ο μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (SCLC) και ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (NSCLC).

Σχετικά με 80 έως 85 τοις εκατό από όλους τους καρκίνους του πνεύμονα είναι ΜΜΚΠ.

Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι NSCLC:

• Αδενοκαρκίνωμα. Τα αδενοκαρκινώματα σχηματίζονται στην εξωτερική περιοχή του πνεύμονα. Αποτελούν 60 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων ΜΜΚΠ.
• Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα είναι ένας άλλος τύπος ΜΜΚΠ. Συνήθως σχηματίζεται κοντά στους βρογχικούς σωλήνες και συνθέτει 30 έως 35 τοις εκατό περιστατικών ΜΜΚΠ.
• Μεγαλοκυτταρικό καρκίνωμα. Αυτός ο τύπος καρκίνου μπορεί να ξεκινήσει οπουδήποτε στους πνεύμονες. Είναι πιο σπάνιο από τους δύο προηγούμενους τύπους.

Γενικά, το μεγαλοκυτταρικό καρκίνωμα τείνει να εξαπλώνεται ταχύτερα από το αδενοκαρκίνωμα ή το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.

Παγκοσμίως, περίπου το 32,4 τοις εκατό των ΜΜΚΠ περιλαμβάνουν μεταλλάξεις EGFR.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για μετάλλαξη EGFR καρκίνου του πνεύμονα;

Οι μεταλλάξεις EGFR είναι πιο συχνές μεταξύ:

• γυναίκες
• άτομα με αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα σε σύγκριση με άλλους υποτύπους ΜΜΚΠ
• άτομα που δεν κάπνισαν ποτέ ή καπνίζουν ελαφρά
• νεαρούς ενήλικες
• άτομα ασιατικής καταγωγής

Οι παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του πνεύμονα γενικά περιλαμβάνουν:

• κάπνισμα
• γενετικούς παράγοντες κινδύνου
• έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση
• επαγγελματικές εκθέσεις, όπως αμίαντος, μέταλλα και αναθυμιάσεις ντίζελ

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι για 10 έως 15 τοις εκατό των ατόμων με καρκίνο του πνεύμονα δεν έχουν καπνίσει ποτέ.

Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα EGFR;

Τα συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα EGFR είναι τα ίδια με άλλους τύπους καρκίνου του πνεύμονα. Μπορεί να μην έχετε συμπτώματα στα αρχικά στάδια, αλλά τα πρώιμα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• βραχνάδα
• βήχας
• πόνος στο στήθος
• δυσκολία στην αναπνοή
• συριγμός
• συχνή βρογχίτιδα, πνευμονία ή άλλες πνευμονικές λοιμώξεις
• βήχας με αίμα

Αυτά τα συμπτώματα δεν πρέπει να αγνοούνται. Μόνο για 17 τοις εκατό των καρκίνων του πνεύμονα διαγιγνώσκονται σε εντοπισμένο στάδιο όταν είναι ευκολότερο να αντιμετωπιστούν.

Καθώς η ασθένεια εξαπλώνεται, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• απώλεια της όρεξης
• ακούσια απώλεια βάρους
• πονοκεφάλους
• πόνος στα κόκαλα
• κατάγματα οστών
• θρόμβοι αίματος

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Κατά την αξιολόγηση για καρκίνο του πνεύμονα, το ραντεβού σας πιθανότατα θα ξεκινήσει με μια φυσική εξέταση και τη συλλογή του ιατρικού σας ιστορικού. Ο επαγγελματίας υγείας σας μπορεί να παραγγείλει απεικονιστικές εξετάσεις, όπως:

• ακτινογραφία
• Η αξονική τομογραφία
• Σάρωση PET
• σάρωση οστών

Η διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα μπορεί να επιβεβαιωθεί με βιοψία. Αυτός είναι επίσης ο τρόπος με τον οποίο ελέγχεται ο καρκίνος για συγκεκριμένες γονιδιακές μεταλλάξεις. Είναι πλέον ένα μέρος ρουτίνας της διάγνωσης και της σταδιοποίησης του καρκίνου του πνεύμονα.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι λήψης δείγματος ιστού, όπως:

• αναρρόφηση με βελόνα
• βρογχοσκόπηση
• χειρουργική επέμβαση πνευμόνων

Το 2016, το Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε την πρώτη εξέταση αίματος για τη μετάλλαξη EGFR στο NSCLC. Αυτή η εξέταση μπορεί να βοηθήσει στην παροχή ακριβούς διάγνωσης εάν υπάρχει δυσκολία στη λήψη δείγματος ιστού.

Ποιες είναι οι τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές;

Η θεραπεία για τον καρκίνο του πνεύμονα εξαρτάται από το στάδιο και τον τύπο του. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

• χειρουργική επέμβαση
• ακτινοθεραπεία
• ανοσοθεραπεία

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η χημειοθεραπεία δεν είναι θεραπεία πρώτης γραμμής για τον καρκίνο του πνεύμονα με μεταλλάξεις EGFR.

Στοχευμένη θεραπεία

Η κύρια θεραπεία είναι πιθανώς στοχευμένη θεραπεία. Τα φάρμακα που έχουν εγκριθεί για το θετικό σε EGFR αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα περιλαμβάνουν:

• afatinib (Gilotrif)
• δακομιτινίμπη (Vizimpro)
• erlotinib (Tarceva)
• gefitinib (Iressa)
• osimertinib (Tagrisso)

Αυτά είναι όλα από του στόματος φάρμακα που ονομάζονται αναστολείς κινάσης τυροσίνης (TKIs). Λειτουργούν αναστέλλοντας τη δραστηριότητα της πρωτεΐνης EGFR.

Ένα νέο φάρμακο στην αγορά που ονομάζεται amivantamab-vmjw (Rybrevant) είναι μια εβδομαδιαία έγχυση που στοχεύει συγκεκριμένα τους υποδοχείς EGF και MET. ο FDA ενέκρινε αυτή τη θεραπεία το 2021.

Θεραπεία για προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα EGFR

Ο καρκίνος του πνεύμονα EGFR γίνεται τελικά ανθεκτικός σε ένα φάρμακο που έχει αποτέλεσμα. Όταν συμβεί αυτό, ο γιατρός σας μπορεί να αλλάξει σε άλλη εγκεκριμένη θεραπεία. Πρόσθετες δοκιμές για βιοδείκτες μπορεί να ανοίξουν την πόρτα σε περισσότερες επιλογές.

Σε προχωρημένο ΜΜΚΠ, η erlotinib μπορεί να συνδυαστεί με έναν αναστολέα αγγειογένεσης. Αυτά τα φάρμακα εμποδίζουν την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων που βοηθούν στην τροφοδοσία του καρκίνου. Αυτοί είναι:

• bevacizumab (Avastin)
• ραμουτσιρουμάμπη (Cyramza)

Αυτά τα μονοκλωνικά αντισώματα μπορούν επίσης να συνδυαστούν με χημειοθεραπεία.

Ένας αναστολέας EGFR που ονομάζεται necitumumab (Portrazza) χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του πλακώδους κυτταρικού ΜΜΚΠ. Αυτό είναι επίσης ένα μονοκλωνικό αντίσωμα, αλλά χορηγείται με IV έγχυση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με τη χημειοθεραπεία σε προχωρημένο ακανθοκυτταρικό ΜΜΚΠ.

Μερικές από τις κοινές παρενέργειες των αναστολέων EGFR είναι:

• διάρροια
• απώλεια της όρεξης
• πληγές στο στόμα
• εξάνθημα στο πρόσωπο και στο στήθος
• λοιμώξεις του δέρματος

Όταν ο καρκίνος διαγνωστεί σε μεταγενέστερα στάδια, ο στόχος της θεραπείας είναι η επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου και η βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα με καρκίνο του πνεύμονα EGFR;

Ο καρκίνος του πνεύμονα θεραπεύεται. Οι προοπτικές για τα άτομα με καρκίνο του πνεύμονα EGFR βελτιώνονται με τη χρήση στοχευμένων θεραπειών. Ωστόσο, ενώ οι αναστολείς EGFR μπορούν να ελέγξουν την εξέλιξη του καρκίνου για μήνες ή χρόνια, δεν αποτελεί θεραπεία.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρείατο 2ετές ποσοστό σχετικής επιβίωσης για το NSCLC ήταν 34 τοις εκατό για διαγνώσεις το 2009 έως το 2010. Αυξήθηκε σε 42 τοις εκατό το 2015 έως το 2016.

Το 5ετές ποσοστό σχετικής επιβίωσης για το ΜΜΚΠ είναι 25 τοις εκατό.

Όταν εξετάζετε στατιστικά στοιχεία για τον καρκίνο του πνεύμονα, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι είναι μια ματιά στο παρελθόν. Αυτά τα στατιστικά στοιχεία αντικατοπτρίζουν διαγνώσεις και θεραπείες πριν από τουλάχιστον 5 χρόνια, αν όχι περισσότερα. Αυτό ήταν πριν από την έγκριση ορισμένων TKI.

Η προοπτική σας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως:

• στάδιο στη διάγνωση
• ηλικία και γενική υγεία
• ανταπόκριση στη θεραπεία

Ο γιατρός σας θα εξετάσει όλες τις ιατρικές σας πληροφορίες και θα σας δώσει μια σαφέστερη εικόνα του τι να περιμένετε.