Θεραπεία υψηλής αρτηριακής πίεσης

Τι είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση;

Μια φυσιολογική ένδειξη της αρτηριακής πίεσης είναι μικρότερη από 120/80 mm Hg. Όταν έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση, γνωστή και ως υπέρταση, η μέτρησή σας είναι σταθερά σε υψηλότερο εύρος.

Η θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνει συνήθως έναν συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής και αλλαγές στον τρόπο ζωής για να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε την κατάσταση και να αποτρέψετε ή να καθυστερήσετε σχετικά προβλήματα υγείας. Ο στόχος είναι να βάλετε την αρτηριακή σας πίεση κάτω από το υψηλό εύρος.

Εάν το φυσιολογικό είναι μικρότερο από 120/80 mm Hg, ποιο είναι το υψηλό; Όταν η συστολική αρτηριακή πίεση – ο ανώτερος αριθμός – είναι μεταξύ 120 και 129 και η διαστολική αρτηριακή πίεση – ο κάτω αριθμός – είναι μικρότερη από 80, αυτό θεωρείται αυξημένη αρτηριακή πίεση.

Η αυξημένη αρτηριακή πίεση δεν αυξάνει απαραίτητα τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού. Αλλά χωρίς προσοχή, συχνά θα εξελιχθεί σε υψηλή αρτηριακή πίεση – κάτι που σίγουρα αυξάνει τον κίνδυνο. Η υπέρταση (ή υψηλή αρτηριακή πίεση) εμφανίζεται όταν η συστολική πίεση είναι 130 ή μεγαλύτερη ή η διαστολική πίεση είναι 80 ή μεγαλύτερη.

Αλλαγές τρόπου ζωής

Ο υγιεινός τρόπος ζωής είναι η πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια στην υψηλή αρτηριακή πίεση. Οι συνήθειες που βοηθούν στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνουν:

  • τρώγοντας μια υγιεινή διατροφή
  • παραμένοντας σωματικά δραστήριοι
  • διατήρηση ενός υγιούς βάρους
  • αποφυγή της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ
  • διακοπή του καπνίσματος και αποφυγή του παθητικού καπνίσματος

  • διαχείριση του άγχους
  • τρώγοντας λιγότερο αλάτι
  • περιορισμός της καφεΐνης
  • παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης στο σπίτι
  • λαμβάνοντας υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους

Φάρμακα για την υψηλή αρτηριακή πίεση

Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής από μόνες τους είναι αρκετές για να ελέγξουν την υψηλή αρτηριακή τους πίεση. Πολλοί όμως παίρνουν και φάρμακα για να αντιμετωπίσουν την κατάστασή τους. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση με διαφορετικούς τρόπους δράσης.

Εάν ένα φάρμακο δεν μειώνει την αρτηριακή σας πίεση αρκετά, ένα άλλο μπορεί να κάνει τη δουλειά. Για μερικούς ανθρώπους, μπορεί να χρειαστεί συνδυασμός δύο ή περισσότερων φαρμάκων για να διατηρήσουν την αρτηριακή τους πίεση υπό έλεγχο.

Τα φάρμακα για την υπέρταση μπορούν να χωριστούν στις κατηγορίες που αναφέρονται παρακάτω, με βάση τον τρόπο δράσης τους. Τα φάρμακα σε κάθε ενότητα είναι απλώς ένα δείγμα του τι είναι διαθέσιμο.

Διουρητικά

Τα διουρητικά, που μερικές φορές ονομάζονται χάπια νερού, βοηθούν τα νεφρά να απαλλαγούν από την περίσσεια νερού και αλατιού (νάτριο). Αυτό μειώνει τον όγκο του αίματος που πρέπει να περάσει από τα αιμοφόρα αγγεία. Ως αποτέλεσμα, η αρτηριακή πίεση μειώνεται.

Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι διουρητικών που ορίζονται από τον τρόπο δράσης τους. Περιλαμβάνουν:

  • θειαζιδικά διουρητικά (χλωρθαλιδόνη, Microzide, Diuril)
  • καλιοσυντηρητικά διουρητικά (amiloride, Aldactone, Dyrenium)
  • διουρητικά βρόχου (βουμετανίδη, φουροσεμίδη)
  • συνδυαστικά διουρητικά, τα οποία περιλαμβάνουν περισσότερες από μία ποικιλίες που χρησιμοποιούνται μαζί

Τα διουρητικά στην ομάδα των θειαζιδών έχουν γενικά λιγότερες παρενέργειες από τα άλλα, ιδιαίτερα όταν λαμβάνονται στις χαμηλές δόσεις που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της πρώιμης υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Βήτα-αναστολείς

Οι β-αναστολείς βοηθούν την καρδιά να χτυπά με λιγότερη ταχύτητα και δύναμη. Η καρδιά αντλεί λιγότερο αίμα μέσω των αιμοφόρων αγγείων με κάθε χτύπημα, έτσι η αρτηριακή πίεση μειώνεται. Υπάρχουν πολλά φάρμακα σε αυτήν την ταξινόμηση, όπως:

  • ατενολόλη (Tenorim)
  • προπρανολόλη (Inderal)

  • τρυγική μετοπρολόλη (Lopressor)

  • ηλεκτρική μετοπρολόλη (Toprol-XL)

  • καρβεδιλόλη (Coreg)

Άλφα-βήτα-αναστολείς

Οι άλφα-βήτα αναστολείς έχουν συνδυασμένη δράση. Είναι μια υποκατηγορία βήτα-αναστολέων που εμποδίζουν τη δέσμευση των ορμονών κατεχολαμίνης τόσο στους άλφα όσο και στους βήτα υποδοχείς. Μπορούν να μειώσουν τη συστολή των αιμοφόρων αγγείων όπως οι αναστολείς άλφα-1 και να επιβραδύνουν τον ρυθμό και τη δύναμη του καρδιακού παλμού όπως οι β-αναστολείς.

Η καρβεδιλόλη (Coreg) και η υδροχλωρική λαβεταλόλη (Normodyne) είναι κοινοί άλφα-βήτα-αναστολείς.

Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ΜΕΑ).

Οι αναστολείς ΜΕΑ βοηθούν το σώμα να παράγει λιγότερη ορμόνη που ονομάζεται αγγειοτενσίνη II, η οποία προκαλεί στένωση των αιμοφόρων αγγείων. Αυτά τα φάρμακα μειώνουν την αρτηριακή πίεση βοηθώντας τα αιμοφόρα αγγεία να επεκταθούν και να αφήσουν περισσότερο αίμα να περάσει.

Μερικοί αναστολείς ΜΕΑ περιλαμβάνουν:

  • υδροχλωρική βεναζεπρίλη (Lotensin)
  • καπτοπρίλη (Capoten)
  • μηλεϊνική εναλαπρίλη (Vasotec)
  • νατριούχος φοσινοπρίλη (Μονοπρίλη)
  • λισινοπρίλη (Prinivil, Zestril)

Αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ (ARBs)

Τα ARB εμποδίζουν τη δράση της αγγειοτενσίνης II απευθείας στα αιμοφόρα αγγεία. Προσκολλάται στη θέση του υποδοχέα στα αιμοφόρα αγγεία και τα προστατεύει από τη στένωση. Αυτό προκαλεί πτώση της αρτηριακής πίεσης.

Τα ARB περιλαμβάνουν:

  • καντεσαρτάν (Atacand)
  • μεσυλική επροσαρτάνη (Teveten)
  • ιρβεσαρτάνη (Avapro)
  • λοσαρτάνη κάλιο (Cozaar)

  • telmisartan (Micardis)
  • βαλσαρτάνη (Diovan)

Αναστολείς διαύλων ασβεστίου

Η κίνηση του ασβεστίου μέσα και έξω από τα μυϊκά κύτταρα είναι απαραίτητη για όλες τις μυϊκές συσπάσεις. Οι αναστολείς διαύλων ασβεστίου περιορίζουν την είσοδο του ασβεστίου στα λεία μυϊκά κύτταρα της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό κάνει την καρδιά να χτυπά λιγότερο δυνατά με κάθε χτύπημα και βοηθά τα αιμοφόρα αγγεία να χαλαρώσουν. Ως αποτέλεσμα, η αρτηριακή πίεση μειώνεται.

Παραδείγματα αυτών των φαρμάκων περιλαμβάνουν:

  • βεσυλική αμλοδιπίνη (Norvasc, Lotrel)
  • φελοδιπίνη (Plendil)
  • διλτιαζέμη (καρδιζεμ)

  • ισραδιπίνη (DynaCirc, DynaCirc CR)
  • υδροχλωρική βεραπαμίλη (Calan SR, Covera-HS, Isoptin SR, Verelan)

Αναστολείς άλφα-1

Το σώμα σας παράγει τύπους ορμονών που ονομάζονται κατεχολαμίνες όταν βρίσκεται υπό στρες ή χρόνια σε ορισμένες ασθένειες. Οι κατεχολαμίνες, όπως η νορεπινεφρίνη και η επινεφρίνη, κάνουν την καρδιά να χτυπά πιο γρήγορα και με περισσότερη δύναμη. Επίσης, συστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία. Αυτές οι επιδράσεις αυξάνουν την αρτηριακή πίεση όταν οι ορμόνες προσκολλώνται σε έναν υποδοχέα.

Οι μύες γύρω από ορισμένα αιμοφόρα αγγεία έχουν τους γνωστούς ως άλφα-1 ή άλφα αδρενεργικούς υποδοχείς. Όταν μια κατεχολαμίνη δεσμεύεται σε έναν υποδοχέα άλφα-1, ο μυς συσπάται, το αιμοφόρο αγγείο στενεύει και η αρτηριακή πίεση αυξάνεται.

Οι αναστολείς άλφα-1 συνδέονται με τους υποδοχείς άλφα-1, εμποδίζοντας την προσκόλληση των κατεχολαμινών. Αυτό τους εμποδίζει να στενεύουν τα αιμοφόρα αγγεία, ώστε το αίμα να μπορεί να ρέει πιο ελεύθερα μέσα από τα αιμοφόρα αγγεία και η αρτηριακή πίεση πέφτει.

Οι αναστολείς άλφα-1 χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη (BPH) στους άνδρες, αλλά χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν:

  • μεσυλική δοξαζοσίνη (Cardura)
  • υδροχλωρική πραζοσίνη (Minipress)
  • υδροχλωρική τεραζοσίνη (Hytrin)

Αγωνιστές υποδοχέα άλφα-2 (κεντρικοί αγωνιστές)

Οι υποδοχείς άλφα-2 είναι διαφορετικοί από τους υποδοχείς άλφα-1. Όταν ένας υποδοχέας άλφα-2 ενεργοποιείται, η παραγωγή νορεπινεφρίνης μπλοκάρεται. Αυτό μειώνει την ποσότητα της νορεπινεφρίνης που παράγεται. Λιγότερη νορεπινεφρίνη σημαίνει λιγότερη στένωση των αιμοφόρων αγγείων και χαμηλότερη αρτηριακή πίεση.

Η μεθυλντόπα (Aldomet) είναι ένα παράδειγμα αυτού του τύπου φαρμάκου. Είναι μια κοινή επιλογή για τη θεραπεία της υπέρτασης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, επειδή γενικά ενέχει λίγους κινδύνους για τη μητέρα και το έμβρυο.

Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

  • υδροχλωρική κλονιδίνη (Catapres)
  • οξική γουαναβενζίνη (Wytensin)
  • υδροχλωρική γουανφασίνη (Tenex)

Δεδομένου ότι οι αγωνιστές των υποδοχέων άλφα-2 μπορούν να λειτουργήσουν στον εγκέφαλο και το κεντρικό νευρικό σύστημα, είναι επίσης γνωστοί ως «κεντρικοί αγωνιστές». Αυτό καθιστά αυτά τα φάρμακα χρήσιμα για τη θεραπεία μεγάλου εύρους ιατρικών καταστάσεων πέρα ​​από την υψηλή αρτηριακή πίεση.

Αγγειοδιασταλτικά

Τα αγγειοδιασταλτικά χαλαρώνουν τους μύες στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, ιδιαίτερα των μικρών αρτηριών (αρτηριόλια). Αυτό διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία και επιτρέπει στο αίμα να ρέει μέσα από αυτά πιο εύκολα. Η αρτηριακή πίεση πέφτει ως αποτέλεσμα.

Η υδροχλωρική υδραλαζίνη (απρεσολίνη) και η μινοξιδίλη (Loniten) είναι παραδείγματα αυτών.

Σχέδια θεραπείας

Η θεραπεία για την υψηλή αρτηριακή πίεση περιλαμβάνει συνεχή φροντίδα, καθώς και ατομικές θεραπείες προσαρμοσμένες για συγκεκριμένες καταστάσεις και μικρότερες ηλικιακές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των εφήβων.

Συνεχής ιατρική περίθαλψη

Για να αξιοποιήσετε στο έπακρο τη θεραπεία σας, είναι ζωτικής σημασίας να κάνετε τακτικές ιατρικές εξετάσεις και εξετάσεις αρτηριακής πίεσης. Οι τακτικοί έλεγχοι επιτρέπουν στον γιατρό σας να παρακολουθεί πόσο καλά πηγαίνει η θεραπεία σας και να κάνει τις απαραίτητες προσαρμογές στο θεραπευτικό σας σχέδιο.

Εάν η αρτηριακή σας πίεση αρχίσει να αυξάνεται, ο γιατρός σας μπορεί να ανταποκριθεί αμέσως. Οι επισκέψεις στο γιατρό σας δίνουν επίσης την ευκαιρία να κάνετε ερωτήσεις και να αναφέρετε τυχόν ανησυχίες.

Θεραπεία για συγκεκριμένες καταστάσεις

Μπορεί να χρειαστούν πρόσθετες θεραπευτικές επιλογές σε ορισμένες καταστάσεις όπως η ανθεκτική υπέρταση ή η δευτερογενής υπέρταση.

Η ανθεκτική υπέρταση αναφέρεται στην αρτηριακή πίεση που παραμένει υψηλή αφού δοκιμάσετε τουλάχιστον τρεις διαφορετικούς τύπους φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση. Κάποιος του οποίου η υψηλή αρτηριακή πίεση ελέγχεται με τη λήψη τεσσάρων διαφορετικών ειδών φαρμάκων θεωρείται ότι έχει ανθεκτική υπέρταση.

Ακόμη και τέτοιες δύσκολες περιπτώσεις μπορεί συχνά να αντιμετωπιστούν με επιτυχία εγκαίρως. Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει διαφορετικό φάρμακο, δόση, συνδυασμό φαρμάκων ή πιο επιθετικές αλλαγές στον τρόπο ζωής.

Η παραπομπή σε έναν ειδικό καρδιάς ή νεφρών μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη για τη θεραπεία της ανθεκτικής υπέρτασης.

Η δευτερογενής υπέρταση είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση που προκαλείται άμεσα από άλλη πάθηση υγείας ή παρενέργεια φαρμάκου. Η αρτηριακή πίεση συχνά πέφτει ουσιαστικά ή ακόμα και επανέρχεται στο φυσιολογικό μόλις οι γιατροί διαγνώσουν και θεραπεύσουν τη βασική αιτία.

Επιλογές θεραπείας για παιδιά και εφήβους

Η πρώτη γραμμή θεραπείας για παιδιά και εφήβους με υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ένας υγιεινός τρόπος ζωής. Αυτό περιλαμβάνει:

  • μια ισορροπημένη διατροφή
  • τακτική άσκηση
  • απώλεια βάρους για όσους είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι

Τα παιδιά μπορούν να λαμβάνουν τα ίδια φάρμακα για την αρτηριακή πίεση με τους ενήλικες όταν είναι απαραίτητο. Για τα παιδιά με δευτεροπαθή υπέρταση, η αρτηριακή πίεση επανέρχεται συχνά στο φυσιολογικό μόλις αντιμετωπιστεί η υποκείμενη πάθηση.

Πάρε μακριά

Η θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης συνήθως περιλαμβάνει έναν συνδυασμό αλλαγών στον τρόπο ζωής και φαρμακευτικής αγωγής. Μερικές φορές, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι αρκετές για να επαναφέρουν την αρτηριακή σας πίεση σε φυσιολογικά επίπεδα. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να περιλαμβάνουν δίαιτα, άσκηση και απώλεια βάρους.

Εάν η υπέρτασή σας συνεχίζεται, φροντίστε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό που μπορεί να συνταγογραφήσει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss