Τι είναι η δυσδιαδοχοκινησία;

Συμπτώματα

Το DDK μπορεί να επηρεάσει τρεις κύριες περιοχές του σώματος:

• μύες στα άνω άκρα
• μύες στα κάτω άκρα
• μύες που ελέγχουν την ομιλία

Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχετε συμπτώματα σε μία ή περισσότερες από αυτές τις περιοχές.

Μπορεί να εμφανίσετε μερικά ή όλα αυτά τα συμπτώματα εάν έχετε DDK:

• μια αλλαγή στην ισορροπία και στο περπάτημα, συμπεριλαμβανομένης της βραδύτητας, ή των άβολων ή άκαμπτων κινήσεων
• κακός συντονισμός των χεριών, των χεριών ή των ποδιών
• άναρθρος ή ακατανόητος λόγος
• δυσκολία να σταματήσει μια κίνηση και να ξεκινήσει μια άλλη προς την αντίθετη κατεύθυνση

Ένα άτομο με DDK μπορεί να έχει δυσκολία να γυρίσει γρήγορα το χέρι του πολλές φορές σε μια σκληρή, επίπεδη επιφάνεια ή να βιδώσει ή να ξεβιδώσει μια λάμπα. Μπορεί επίσης να έχουν πρόβλημα να επαναλάβουν γρήγορα μία έως τρεις συλλαβές στη σειρά, όπως “πα-τα-κα”.

Αιτίες

Το DDK προέρχεται συχνότερα από διαταραχή στην παρεγκεφαλίδα. Η παρεγκεφαλίδα είναι ένα μεγάλο μέρος του εγκεφάλου που ελέγχει τις εκούσιες μυϊκές κινήσεις, τη στάση του σώματος και την ισορροπία. Θεωρείται ότι τα άτομα με DDK δεν μπορούν να ενεργοποιήσουν και να απενεργοποιήσουν αντίθετες μυϊκές ομάδες με συντονισμένο τρόπο.

Το DDK μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας υποκείμενης εγκεφαλικής πάθησης, όπως:

• πολλαπλή σκλήρυνση
• Αταξία Friedreich
• αταξική δυσαρθρία (διαταραχή του λόγου)

Διάγνωση

Υπάρχουν πολλές φυσικές εξετάσεις που μπορεί να κάνει ένας γιατρός για να παρατηρήσει την παρουσία και την έκταση της DDK.

Στα αρχικά στάδια, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει φυσικές εξετάσεις για να ελέγξει την ικανότητά σας να εναλλάσσετε γρήγορα κινήσεις. Αυτές οι εξετάσεις γίνονται συνήθως στο ιατρείο, συχνά από νευρολόγο.

Άλλες εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αξιολόγηση ταχέως εναλλασσόμενων κινήσεων. Θα κρατάτε την παλάμη του ενός χεριού σε μια επίπεδη επιφάνεια (συχνά το πάνω μέρος του μηρού) και, στη συνέχεια, θα γυρίζετε συνεχώς την παλάμη του χεριού προς τα πάνω και μετά πίσω στην παλάμη προς τα κάτω όσο πιο γρήγορα γίνεται.
• Αξιολόγηση κίνησης από σημείο σε σημείο. Θα σας ζητηθεί να αγγίξετε τη μύτη σας και στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας το ίδιο δάχτυλο και όσο το δυνατόν γρηγορότερα, να αγγίξετε το τεντωμένο δάχτυλο του ατόμου που κάνει το τεστ.
• Τεστ κνήμης φτέρνας. Θα τοποθετήσετε τη μια φτέρνα σε μια κνήμη ακριβώς κάτω από το γόνατο και, στη συνέχεια, θα σύρετε τη φτέρνα προς τα κάτω από την κνήμη μέχρι το πόδι. Θα πρέπει να στοχεύσετε σε γρήγορες, συντονισμένες κινήσεις.
• Δοκιμή Romberg. Θα μείνετε ακίνητοι με τα τακούνια ενωμένα και τα μάτια σας κλειστά. Εάν χάσετε την ισορροπία σας σε αυτή τη θέση, μπορεί να έχετε κάποια μορφή DDK.
• Τεστ βάδισης. Θα σας ζητηθεί να περπατήσετε κανονικά και μετά να περπατήσετε από τη φτέρνα μέχρι τα νύχια.

Ένα άτομο με DDK δεν θα μπορεί να εκτελέσει αυτές τις δοκιμές με σωστό ή συντονισμένο τρόπο. Οι κινήσεις σας μπορεί να είναι αδέξιες, ασυνήθιστες ή αργές.

Εάν τα συμπτώματα πιστεύεται ότι προέρχονται από εγκεφαλική βλάβη, ο γιατρός σας θα ζητήσει μαγνητική τομογραφία για την ανίχνευση και περιγραφή της βλάβης.

Θεραπεία

Υπάρχουν πολλές αιτίες μιας εγκεφαλικής βλάβης και της DDK, και η θεραπεία μπορεί να είναι ποικίλη και προκλητική. Μια κοινή προσέγγιση είναι η φυσικοθεραπεία για να βοηθήσει σε διαταραχές κίνησης.

Ασκήσεις για δυσδιαδοχοκινήσεις

Εάν έχετε DDK ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση ισορροπίας ή βάδισης, λαμβάνετε πάντα την άδεια ενός φυσιοθεραπευτή πριν δοκιμάσετε οποιαδήποτε άσκηση στο σπίτι. Επίσης, φροντίστε να ασκείτε σε ασφαλές περιβάλλον. Αποφύγετε την άσκηση σε σκληρές επιφάνειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τραυματισμό εάν πέσετε.

Ζεστάνετε τους μυς σας πριν ξεκινήσετε αυτές τις ασκήσεις. Για να κάνετε προθέρμανση, κάντε μια συνεχή δραστηριότητα, όπως τρέξιμο, χρησιμοποιώντας μπράτσο ή διάδρομο, για τουλάχιστον πέντε λεπτά. Αυτό αυξάνει τη θερμοκρασία των μυών και του σώματος, το οποίο με τη σειρά του βοηθά:

• αυξήστε το εύρος κίνησης
• μείωση της ακαμψίας
• διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία
• βελτίωση της πνευματικής εστίασης

Άσκηση Romberg

Αυτή η άσκηση ακολουθεί τα ίδια βήματα με το τεστ Romberg. Μείνετε ακίνητοι με τα τακούνια ενωμένα. Κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά για 10 δευτερόλεπτα ενώ πιάνετε την ισορροπία σας και μετά κλείστε τα για 10 δευτερόλεπτα ή μέχρι να αρχίσετε να χάνετε την ισορροπία σας. Βεβαιωθείτε ότι έχετε κάτι στο οποίο μπορείτε να αρπάξετε αν χάσετε την ισορροπία σας.

Μονομερής στάση

Σταθείτε στο ένα πόδι για έως και 30 δευτερόλεπτα και μετά αλλάξτε πόδι. Αυτό μπορεί να γίνει ξανά και ξανά, και καθώς παρατηρείτε ότι η ισορροπία σας βελτιώνεται, μπορείτε να αρχίσετε να μεταβάλλετε την επιφάνεια και τις κινήσεις για να εκπαιδεύσετε τη στάση και τις στρατηγικές ισορροπίας.

Άλλη προπόνηση ισορροπίας

Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε να κινείτε τα χέρια και τα πόδια σας με συντονισμένο τρόπο, ενώ κάθεστε ή στέκεστε. Ένας τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να δοκιμάσετε να χτυπάτε εναλλάξ τη φτέρνα και τα δάχτυλα στο πάτωμα. Σφίγγοντας τους κοιλιακούς μυς και δίνοντας προσοχή στη στάση του σώματος, αυτή η άσκηση βοηθά στην ενίσχυση των μυών του πυρήνα σας, που αποτελούν σημαντικό μέρος της συνολικής δύναμης του σώματος.

Ασκήσεις ενδυνάμωσης

Η μυϊκή αδυναμία είναι συχνή στο DDK και κάνει πιο δύσκολη την κίνηση. Η μυϊκή δύναμη μειώνεται επίσης με την ηλικία. Οι ασκήσεις που βοηθούν στην αύξηση της δύναμης στα κάτω άκρα και στο πάνω μέρος του σώματος, ειδικά στους ώμους, είναι ένας καλός τρόπος για να βοηθήσετε στη βελτίωση ή τη διατήρηση της ισορροπίας και της μυϊκής δύναμης. Οι ασκήσεις για την ενίσχυση των μυών του πυρήνα μπορούν επίσης να είναι χρήσιμες.

Πάρε μακριά

Το DDK είναι ένα κλινικό σύμπτωμα ότι κάτι μπορεί να μην πάει καλά με το τμήμα του εγκεφάλου σας που ελέγχει τη μυϊκή λειτουργία. Η θεραπεία συχνά εξαρτάται από την εύρεση της υποκείμενης αιτίας.

Ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας είναι η συνεργασία με φυσιοθεραπευτή, εργοθεραπευτή ή λογοπαθολόγο. Αν και δεν είναι απαραίτητα μια «θεραπεία», οι ασκήσεις που συνταγογραφούνται από αυτούς τους επαγγελματίες ιατρούς μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων σε ένα διαχειρίσιμο επίπεδο.

Q&A: Δυσδιαδοκοκινησία και νόσος του Πάρκινσον