Όταν οι παππούδες, οι γονείς και τα παιδιά είναι όλοι κάτω από μια στέγη

Τα οφέλη της ζωής πολλών γενεών

Η Ruth Kogen Goodwin, ο σύζυγός της και η 7χρονη κόρη της κατοικούν στην Καλιφόρνια. Η Goodwin μετακόμισε με τα πεθερικά της λίγο πριν την πανδημία λόγω κατασκευής στο σπίτι τους.

«Μετακομίσαμε με τα πεθερικά μου μόνο για τη διάρκεια του έργου (περίπου 5 μήνες). Το μόνιμο σπίτι μας απέχει λιγότερο από ένα μίλι από τους γονείς μου και λίγο περισσότερο από ένα μίλι από τα πεθερικά μου. Τα αδέρφια μας ζουν όλα πιο μακριά από τους δύο, επομένως είμαστε οι κύριοι φροντιστές και για τα δύο σύνολα γονέων αν χρειαστούν κάτι», εξηγεί ο Goodwin.

Και οι δύο ομάδες παππούδων και γιαγιάδων είναι συνταξιούχοι, ικανοί και ανεξάρτητοι. Ο Goodwin μοιράζεται, «Έχουν φορτωμένα προγράμματα σε κανονικές ώρες. Συνήθως, όλοι μας βοηθούν στη φροντίδα των παιδιών για την κόρη μας όλη την εβδομάδα».

Η ζωή κάτω από μια στέγη κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν θετική. Ο Goodwin λέει, «Ψωνίζουμε μαζί και ο ένας για τον άλλον… ο καθένας μας βγαίνει δημοσίως λιγότερο από ό,τι θα κάναμε αν ήμασταν μόνος του. Τα πεθερικά μου βοηθούν στη φροντίδα των παιδιών όσο εργάζομαι».

«Εάν όχι για αυτούς, θα έπρεπε να ταιριάξω τη δουλειά ανάμεσα στην επίβλεψη του εικονικού σχολείου κατά τη διάρκεια της ημέρας και μετά τον ύπνο και τα Σαββατοκύριακα», λέει.

Ο Goodwin προσθέτει ότι υπάρχουν και άλλα οφέλη, όπως το να έχετε ενήλικες με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετε και να αλληλεπιδράσετε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου σωματικής απόστασης, καθώς και να βοηθήσετε στη διαχείριση των μικροδουλειών.

«Μοιραζόμαστε δουλειές όπως το μαγείρεμα και το πλύσιμο ρούχων, διασκεδάζουμε ο ένας τον άλλον και αναπηδάμε ιδέες ο ένας από τον άλλον», λέει. «Ανταλλάσσουμε ότι πηγαίνουμε την κόρη μου για βόλτες στη γειτονιά, βόλτες με αυτοκίνητο και ποδήλατο για να τη βγάλουμε από το σπίτι και να δώσουμε σε όσους έχουν μείνει στο σπίτι λίγο χρόνο ήσυχο».

«Αν δεν ζούσαμε ήδη με τα πεθερικά μου, πιθανότατα θα κρατούσαμε κοινωνική απόσταση και από αυτούς, κάνοντας τη δουλειά, τα ψώνια για προμήθειες και τη ζωή γενικά πολύ πιο δύσκολη. Οπότε, νιώθω τυχερή που βρίσκομαι σε αυτή την κατάσταση», προσθέτει.

Νέες προκλήσεις προς εξέταση

Ένας από τους στρεσογόνους παράγοντες αυτή τη στιγμή για τον Goodwin και άλλους ενήλικες με ηλικιωμένους γονείς είναι η φυσική απόσταση που απαιτείται για τη μείωση της έκθεσης στον COVID-19.

Είναι δύσκολο να μην δει τους γονείς της κατά τη διάρκεια της πανδημίας. «Βασικά, από το να βλέπουμε ο ένας τον άλλον πολλές φορές την εβδομάδα σε καμία», μοιράζεται ο Goodwin.

«Αυτό σημαίνει ότι το ήμισυ της συνήθους φροντίδας των παιδιών μας έχει φύγει και όλοι μας λείπουμε σαν τρελοί. Τούτου λεχθέντος, εξακολουθούμε να προσπαθούμε να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον όσο μπορούμε. Κάνουμε κάποιες δουλειές για αυτούς, αφήνουμε παντοπωλεία και έργα τέχνης για τα εγγόνια τους για να διατηρήσουμε τη διάθεση τους και συνομιλούμε μέσω βίντεο πολλές φορές την εβδομάδα», λέει. «Αλλά, φυσικά, δεν είναι αυτό που έχουμε συνηθίσει, και αυτό είναι δύσκολο».

Αν και πολλοί έχουν βρει θετικότητα κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου, υπάρχουν πολλοί άλλοι που αισθάνονται περισσότερο άγχος και καταπόνηση από ποτέ.

Οι οικογένειες παλεύουν με μειωμένες επιλογές παιδικής μέριμνας και απώλειες θέσεων εργασίας, και το ζήτημα του χωρισμού από τους αγαπημένους τους παραμένει για όσους δεν μοιράζονται το σπίτι μαζί.

Η Sara Guthrie ζει στη Τζόρτζια με τον σύζυγό της, τρία παιδιά, ηλικίας 15, 11 και 2 ετών και την 64χρονη μητέρα της. Ζουν σε ένα σπίτι που αγόρασαν όλοι μαζί για να βοηθήσουν στο κόστος ζωής σε μια πόλη κολεγίου.

Η Γκάθρι μοιράζεται ότι ακόμα κι αν η μαμά της ζούσε χωριστά από αυτούς, θα έμεναν μαζί κατά τη διάρκεια της πανδημίας — ειδικά λόγω της ηλικίας της μητέρας της και των ιατρικών καταστάσεων.

Οι προκλήσεις για την Γκάθρι και την οικογένειά της κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν κυρίως οικονομικές.

«Συνήθως η μαμά μου εργαζόταν λίγες μέρες την εβδομάδα έξω από το σπίτι και ο σύζυγός μου και εγώ εργαζόμασταν και οι δύο με πλήρες ωράριο εκτός σπιτιού. Τα κορίτσια πήγαιναν σχολείο και ο γιος μου στον παιδικό σταθμό. Μετά το lockdown, η μαμά μου έχασε τη δουλειά της μέσα στην πρώτη εβδομάδα», λέει.

Ο σύζυγος της Guthrie εργάστηκε σε μια επιπλέον δουλειά σε εστιατόριο, η οποία δεν ήταν δυνατή κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η μαμά του Γκάθρι προσπαθεί να βρει την ανεργία.

“[We went] από το να έχεις έξι άτομα που τρώνε συνήθως 1-2 γεύματα έξω από το σπίτι κάθε μέρα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μέχρι να προσπαθήσουν να ταΐσουν έξι άτομα τρία γεύματα την ημέρα». Ο Guthrie λέει ότι η αύξηση των γευμάτων στο σπίτι συνεχίζει να είναι μια μεγάλη οικονομική πίεση.

Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, η Guthrie αισθάνεται ότι το ασημένιο κάλυμμα είναι ο χρόνος που περάσαμε μαζί. Πολλές οικογένειες με πολλές γενιές αισθάνονται το ίδιο.

Τα οφέλη για την ψυχική υγεία συχνά υπερτερούν των προκλήσεων

Η Hannah Grieco, ο σύζυγός της και τα τρία παιδιά ηλικίας 7, 10 και 12 ετών ζουν στη Βιρτζίνια. Πριν από δύο χρόνια, οι γονείς της Grieco, και οι δύο στα 70 τους, μετακόμισαν στην οικογένειά της, κάτι που ήταν μια θετική εμπειρία. «Είμαστε το δικό μας μικρό χωριό και πάντα ήμουν ευγνώμων για αυτό, αλλά ειδικά τώρα».

Όπως συμβαίνει με πολλές οικογένειες που αντιμετωπίζουν την πανδημία, ο Grieco λέει ότι έχουν προκύψει νέες ανησυχίες.

«Η μαμά μου κινδυνεύει ιδιαίτερα επειδή έχει και διαβήτη και άσθμα», λέει ο Grieco. “Ο σύζυγός μου και εγώ κάνουμε όλα τα ψώνια, τον προγραμματισμό γευμάτων και το μαγείρεμα.”

Ο Grieco λέει ότι παρά τις ανησυχίες για την υγεία, η εμπειρία του να ζεις κάτω από μια στέγη με πολλές γενιές έχει φέρει απροσδόκητες ευλογίες.

«Έχω ένα αυτιστικό παιδί και είναι υπέροχο να έχεις μια μεγαλύτερη οικογένεια για να είσαι στο σπίτι. Δεν του αρέσει να συνδέεται με φίλους εικονικά, οπότε ανησυχούσα ότι θα βυθιζόταν στον εαυτό του. Αλλά το να είμαι με τους γονείς μου ήταν μια ευλογία για αυτόν και για όλους μας!». εξηγεί εκείνη.

Επίσης, η συμβίωση επέτρεψε στην Grieco και τον σύζυγό της να συνεχίσουν να εργάζονται.

«Οι γονείς μου παίζουν παιχνίδια με τα παιδιά, κάνουν παρέα μαζί τους και έχουν ένα μεγάλο οικογενειακό δείπνο μαζί μας κάθε βράδυ», λέει ο Grieco. «Είναι απλώς ένα αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας, πραγματικά μέλη της άμεσης οικογένειάς μας».

Ο Δρ Sandro Galea έγραψε μια μελέτη σχετικά με τις ψυχολογικές επιπτώσεις της καραντίνας στο Τορόντο κατά τη διάρκεια της επιδημίας SARS.

Είπε πόσο κρίσιμο είναι να προσεγγίσουμε με όποιον ασφαλή τρόπο μπορούμε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αποστασιοποίησης για να ενημερώσουμε όσους βρίσκονται στη ζωή μας ότι, «αν και ίσως σωματικά απομονωμένοι, παραμένουν ενσωματωμένοι σε έναν ιστό φροντίδας και ανησυχίας».

Ο Δρ Γκαλέα συνεχίζει λέγοντας: «Η υγεία μας, τόσο σωματική όσο και ψυχική, είναι συνδεδεμένη. Όταν ένα τραύμα χτυπά μια κοινωνία, δεν χτυπά μόνο μια ομάδα ατόμων που τυχαίνει να ζουν στον ίδιο χώρο. Αποκαλύπτει πόσο συνδεδεμένοι είμαστε και θέλουμε να είμαστε. Είναι η συμπόνια και η απλή φροντίδα ο ένας για τον άλλον που θα υποστηρίξουν την υγεία – σωματική και ψυχική – τις επόμενες μέρες».

6 στρατηγικές για να προχωρήσετε

Αυτός είναι ένας μαραθώνιος, όχι ένα σπριντ, και κάποια επιπλέον προφύλαξη μπορεί να βοηθήσει πολύ για να διατηρήσετε προστατευμένες τις μοναδικές ανάγκες της οικογένειάς σας πολλών γενεών.

Καθώς οι πολιτείες αρχίζουν να χαλαρώνουν τους περιορισμούς, αυτές οι 6 συμβουλές θα σας βοηθήσουν να κρατήσετε εσάς, τα παιδιά σας και τους γονείς σας ασφαλείς.

1. Ψωνίστε μόνοι σας

Όσο κι αν θέλουμε να πάμε για ψώνια ως οικογένεια ή ζευγάρι, πολλά καταστήματα συνιστούν ότι οι αγορές για είδη πρώτης ανάγκης, όπως τρόφιμα και φάρμακα, συνεχίζουν να είναι μια ατομική προσπάθεια.

Οι αγορές με άλλους αυξάνουν τον κίνδυνο. Για όσους είναι άνω των 65 ετών, είναι καλύτερο να μείνουν σπίτι και να αφήσουν ένα νεότερο μέλος της οικογένειας να αναλάβει τις αγορές.

2. Ζυγίστε το κόστος και το όφελος κάθε δραστηριότητας

Είτε πρόκειται για ένα κομμωτήριο είτε για ποδήλατο με φίλους, πρέπει να σταθμίσετε το κόστος/όφελος κάθε δραστηριότητας ή εκδρομής και να ρωτήσετε:

• Είναι αυτό εντελώς απαραίτητο;
• Αυτό είναι επιθυμία ή ανάγκη;
• Πώς θα επηρεάσει αυτό την οικογένειά μου, ειδικά τους μεγαλύτερους γονείς μου;

3. Συνέχισε να μιλάς

Η ψυχική και συναισθηματική φροντίδα είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική φροντίδα. Βεβαιωθείτε ότι έχετε τακτικές οικογενειακές συναντήσεις με τα παιδιά και τους γονείς σας για να διατηρήσετε τη ροή της επικοινωνίας.

Το άγχος παραμένει υψηλό για κάθε ηλικία αυτή τη στιγμή, επομένως είναι το κλειδί να μιλάς για αυτό και να είσαι ανοιχτός στα συναισθήματα.

Μοιραστείτε μεταξύ σας τι λειτουργεί και τι όχι για να μειώσει τις πιθανές τριβές προχωρώντας.

4. Βρείτε ασφαλείς και εναλλακτικούς τρόπους για να βγείτε έξω

Επειδή μοιράζεστε ένα σπίτι με παιδιά και ηλικιωμένους γονείς, εξακολουθείτε να θέλετε να παραμένετε σε επαγρύπνηση και ασφάλεια.

Καθώς ανοίγουν πάρκα, παραλίες και άλλοι δημόσιοι χώροι, ίσως να μην θέλετε να βγείτε βιαστικά ακόμα. Βρείτε τρόπους για να πάρετε καθαρό αέρα αλλά με ασφαλή τρόπο.

Κάντε βόλτες νωρίς ή αργότερα όταν οι μάζες δεν είναι έξω. Καταιγισμός ιδεών με την οικογένειά σας σχετικά με ασφαλείς δραστηριότητες που μπορείτε να απολαύσετε όλοι, διατηρώντας παράλληλα τη φυσική απόσταση.

5. Να φοράτε πάντα μάσκα

Ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε, αυτό είναι ένα βασικό συστατικό που βοηθά στον περιορισμό της εξάπλωσης της ασθένειας. Εάν έχετε υφασμάτινη μάσκα, πλύνετε μετά από κάθε χρήση στο κοινό και στεγνώστε τον στον αέρα.

5. Συνεχίστε τα εξαιρετικά πρωτόκολλα υγιεινής και καθαρισμού

Συνεχίστε να είστε σε επαγρύπνηση σχετικά με το πλύσιμο των χεριών και το σκούπισμα αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένου του τιμονιού του αυτοκινήτου σας και όλων των αγγίξιμων επιφανειών, εάν έχετε βρεθεί στο κοινό.

Αφαιρέστε τα παπούτσια μόλις μπείτε στο γκαράζ ή στο σπίτι σας και αφαιρέστε όλα τα ρούχα για να τα πλύνετε εάν έχετε πάει σε ένα κατάστημα ή με άλλους σε δημόσιο χώρο.

Λίγη κοινή λογική σχετικά με την υγιεινή και τον καθαρισμό μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο για την οικογένειά σας.

6. Προσεκτικά κτηνίατρο τις ημερομηνίες παιχνιδιού

Ειδικά τα μικρά παιδιά λιμοκτονούν για αλληλεπίδραση με τους φίλους τους. Αλλά μην αφήσετε την επιθυμία να συνδέσετε την κοινή λογική.

Πολλές οικογένειες επιλέγουν μια οικογένεια για να μπουν σε ραντεβού σε καραντίνα. Κάντε ερωτήσεις και βεβαιωθείτε ότι ακολουθούν τις ίδιες οδηγίες με εσάς προτού αλληλεπιδράσετε σε οποιοδήποτε επίπεδο. Η ειλικρίνεια θα μπορούσε να σώσει ζωές — ειδικά με τους παππούδες και τις γιαγιάδες που ζουν στο σπίτι.

Συμπέρασμα

Η φροντίδα πολλών γενεών που ζουν κάτω από μια στέγη μπορεί να είναι μια πρόκληση, ειδικά όταν ζούμε μέσα από μια πανδημία. Αλλά υπάρχουν πολλά οφέλη που πρέπει να βρεθούν για όλα τα μέλη της οικογένειας εάν η ανοιχτή επικοινωνία παραμένει προτεραιότητα.

Καθώς πλοηγούμαστε στην επόμενη φάση του COVID-19, οι οικογένειες έχουν μια μοναδική ευκαιρία να πλησιάσουν πιο κοντά από ποτέ.

Η Λόρα Ρίτσαρντς είναι μητέρα τεσσάρων γιων, μεταξύ των οποίων ένα σετ πανομοιότυπων διδύμων. Έχει γράψει για πολλές εκδόσεις όπως The New York Times, The Washington Post, US News & World Report, The Boston Globe Magazine, Redbook, Martha Stewart Living, Woman’s Day, House Beautiful, Parents Magazine, Brain, Child Magazine, Scary Mommy, και Reader’s Digest σχετικά με θέματα γονικής μέριμνας, υγείας, ευεξίας και τρόπου ζωής. Το πλήρες χαρτοφυλάκιο των εργασιών της βρίσκεται στη διεύθυνση LauraRichardsWriter.comκαι μπορείτε να συνδεθείτε μαζί της Facebook και Κελάδημα.