Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την τεχνητή γονιμοποίηση

Η τεχνητή γονιμοποίηση είναι μια μέθοδος θεραπείας γονιμότητας που χρησιμοποιείται για την παροχή σπέρματος απευθείας στον τράχηλο ή τη μήτρα με την ελπίδα να μείνει έγκυος. Μερικές φορές, αυτά τα σπερματοζωάρια πλένονται ή «προετοιμάζονται» για να αυξήσουν την πιθανότητα μια γυναίκα να μείνει έγκυος.

Υπάρχουν δύο κύριες προσεγγίσεις για την τεχνητή γονιμοποίηση: η ενδομήτρια γονιμοποίηση (IUI) και η ενδοτραχηλική σπερματέγχυση (ICI). Ορισμένες γυναίκες μπορεί επίσης να λαμβάνουν φάρμακα για την τόνωση της ανάπτυξης των ωοθυλακίων και την αύξηση των πιθανοτήτων σύλληψης.

Η σύλληψη απαιτεί το σπέρμα ενός άνδρα να ταξιδέψει στον κόλπο, μέσω του τραχήλου της μήτρας, στη μήτρα και σε μια σάλπιγγα όπου γονιμοποιείται ένα ωάριο. Ωστόσο, μερικές φορές το σπέρμα ενός άνδρα δεν είναι αρκετά κινητό για να κάνει αυτό το ταξίδι. Άλλες φορές, ο τράχηλος μιας γυναίκας μπορεί να μην είναι ευνοϊκός για να επιτρέψει στο σπέρμα να ταξιδέψει στη μήτρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις και σε άλλες περιπτώσεις, η τεχνητή γονιμοποίηση μπορεί να βοηθήσει μια γυναίκα να συλλάβει.

Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει σε ένα ζευγάρι να ακολουθήσει τεχνητή γονιμοποίηση:

• μετά από έξι μήνες σεξ χωρίς προστασία, εάν μια γυναίκα είναι μεγαλύτερη από 35 ετών
• μετά από ένα χρόνο σεξουαλικής επαφής χωρίς προστασία, εάν μια γυναίκα είναι μικρότερη των 35 ετών

ICI

Το ICI είναι ένας τύπος τεχνητής γονιμοποίησης που περιλαμβάνει την εισαγωγή σπέρματος στον τράχηλο της μήτρας. Αυτή είναι η δίοδος ακριβώς έξω από τη μήτρα. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο ιατρείο ή στο σπίτι. Τα βήματα για αυτή τη διαδικασία περιλαμβάνουν:

• Μια γυναίκα θα παρακολουθεί τον κύκλο της ωορρηξίας της χρησιμοποιώντας μια ημερολογιακή μέθοδο, υπερηχογράφημα, μετρώντας τη θερμοκρασία της τακτικά ή συνδυασμό αυτών. Μερικές φορές, ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για να προκαλέσει ωορρηξία και να αυξήσει την πιθανότητα μια γυναίκα να απελευθερώσει πολλαπλά ωάρια. Το Clomid είναι ένα συνήθως συνταγογραφούμενο φάρμακο.
• Ο σύντροφος μιας γυναίκας θα δωρίσει σπέρμα για χρήση ή μια γυναίκα θα λάβει δείγμα σπέρματος από έναν δότη.
• Ένας γιατρός θα εισάγει σπέρμα στον κόλπο χρησιμοποιώντας μια ειδική σύριγγα. Μια άλλη επιλογή είναι να τοποθετήσετε το σπέρμα σε ένα αυχενικό κάλυμμα που εισάγεται στον τράχηλο της μήτρας και παραμένει για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα.
• Μια γυναίκα συνήθως θα λάβει οδηγίες να ξαπλώσει για 15 έως 30 λεπτά. Αυτό ιδανικά επιτρέπει στο σπέρμα να ανέβει από τον τράχηλο στη μήτρα.
• Μια γυναίκα μπορεί να επιστρέψει στις κανονικές της δραστηριότητες μετά από αυτό το διάστημα. Σε περίπου δύο εβδομάδες ή λίγο περισσότερο, θα κάνει ένα τεστ εγκυμοσύνης για να διαπιστώσει εάν η διαδικασία γονιμοποίησης ήταν επιτυχής.

IUI

Η IUI είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει την εισαγωγή σπέρματος πέρα ​​από τον τράχηλο της μήτρας και απευθείας στη μήτρα. Τα βήματα για αυτή τη διαδικασία είναι παρόμοια με αυτά της ICI, αλλά συνήθως εκτελούνται στο ιατρείο και με ειδικά παρασκευασμένο σπέρμα. Τα πρόσθετα βήματα περιλαμβάνουν:

• Το σπέρμα παρασκευάζεται ή «πλένεται» για να αφαιρεθούν πιθανές πρωτεΐνες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη γονιμοποίηση. Αυτό επίσης κάνει το σπέρμα πιο συγκεντρωμένο. Στην ιδανική περίπτωση, αυτό θα αυξήσει την πιθανότητα μια γυναίκα να συλλάβει.
• Ένας γιατρός θα χρησιμοποιήσει ένα ειδικό όργανο που ονομάζεται speculum για να διευκολύνει την πρόσβαση στη μήτρα. Θα χρησιμοποιήσουν ένα ειδικό, λεπτό όργανο που εισάγεται μέσω του κόλπου και θα τοποθετήσουν το σπέρμα στη μήτρα.

Μερικές γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν κάποιες κράμπες ή ελαφριά αιμορραγία μετά τη διαδικασία. Άλλοι μπορεί να μην εμφανίσουν καθόλου υπολειμματικές επιδράσεις.

Όταν η διαδικασία εκτελείται με στείρο τρόπο, οι κίνδυνοι μόλυνσης είναι ελάχιστοι. Ωστόσο, είναι πιθανό μια γυναίκα να εμφανίσει πυελική λοίμωξη ή φλεγμονή μετά τη διαδικασία.

Υπάρχει μια άλλη παρενέργεια που είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη. Η λήψη φαρμάκων γονιμότητας μαζί με τεχνητή γονιμοποίηση αυξάνει την πιθανότητα για πολλά παιδιά, όπως δίδυμα ή τρίδυμα.

Μια κοινή παρανόηση σχετικά με την τεχνητή γονιμοποίηση και τη λήψη φαρμάκων γονιμότητας είναι ότι σχετίζονται με μεγαλύτερο κίνδυνο για γενετικές ανωμαλίες. Αυτό δεν είναι αλήθεια, σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής.

Η επιτυχία της τεχνητής γονιμοποίησης εξαρτάται από περισσότερα από την προσέγγιση που ακολουθείται. Οι παράγοντες περιλαμβάνουν:

• ηλικία μιας γυναίκας
• χρήση φαρμάκων γονιμότητας
• υποκείμενες ανησυχίες για τη γονιμότητα

Ποσοστά επιτυχίας για το ICI

Σύμφωνα με μια ερευνητική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Human Reproduction, το ποσοστό εγκυμοσύνης για ICI είναι 37,9 τοις εκατό μετά από έξι κύκλους θεραπείας.

Ποσοστά επιτυχίας για IUI

Η ίδια μελέτη βρήκε ποσοστό επιτυχίας 40,5 τοις εκατό για IUI μετά από έξι θεραπείες.

Σύμφωνα με άρθρο στο Journal of Andrology, τα ποσοστά επιτυχίας εγκυμοσύνης για IUI είναι υψηλότερα μετά από έξι κύκλους IUI σε σύγκριση με τον ίδιο αριθμό κύκλων ICI. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στην πιο άμεση τοποθέτηση και προετοιμασία σπέρματος υψηλής συγκέντρωσης. Σύμφωνα με το University of Wisconsin Hospitals and Clinics, η προετοιμασία ενός δείγματος σπέρματος σε εργαστήριο αυξάνει τη συγκέντρωση του σπέρματος κατά 20 φορές.

Η τεχνητή γονιμοποίηση μπορεί να είναι μια ευεργετική και επιτυχημένη θεραπεία για ορισμένα ζευγάρια που έχουν πρόβλημα να συλλάβουν. Μερικές από τις καταστάσεις για τις οποίες ένας γιατρός μπορεί να συστήσει τεχνητή γονιμοποίηση περιλαμβάνουν:

• Τα ζευγάρια όπου ένας άνδρας μπορεί να έχει γενετικό ελάττωμα και προτιμάται η χρήση σπέρματος δότη
• άνδρες με χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων
• άνδρες με χαμηλή κινητικότητα σπέρματος
• γυναίκες των οποίων η τραχηλική βλέννα μπορεί να είναι δυσμενής για να μείνουν έγκυες
• γυναίκες με ιστορικό ενδομητρίωσης

Η τεχνητή γονιμοποίηση παρέχει επίσης το όφελος ότι μια ανύπαντρη γυναίκα ή ένα ζευγάρι του ίδιου φύλου μπορεί να μείνει έγκυος χρησιμοποιώντας δωρεά σπέρματος.

Σύμφωνα με το University of Wisconsin Hospitals and Clinics, το IUI μπορεί να κοστίσει από 460 έως 1.500 δολάρια. Αυτό το κόστος δεν περιλαμβάνει τις τιμές για φάρμακα γονιμότητας.

Ωστόσο, μπορεί να υπάρχουν άλλα έξοδα πριν από την ίδια τη γονιμοποίηση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει διαβούλευση, εξέταση σπέρματος και παρακολούθηση υπερήχων.

Μερικές φορές, μια ασφαλιστική εταιρεία θα καλύψει ένα μέρος του κόστους που σχετίζεται με την τεχνητή γονιμοποίηση. Το IUI τείνει να είναι πιο ακριβό από το ICI επειδή:

• είναι πιο επεμβατική
• πραγματοποιηθεί σε ιατρείο
• συνήθως περιλαμβάνει την αποστολή του σπέρματος σε ένα εργαστήριο

Ορισμένες γυναίκες μπορεί να επιλέξουν μια σπερματέγχυση στο σπίτι. Συνηθέστερα, οι γονιμοποιήσεις στο σπίτι είναι διαδικασίες ICI.

Μερικά από τα οφέλη μιας τεχνητής γονιμοποίησης στο σπίτι είναι ότι μια γυναίκα μπορεί να βρίσκεται στην ιδιωτικότητα του σπιτιού της. Συνηθέστερα, ένας επαγγελματίας όπως μια μαία θα χρησιμοποιήσει ένα άπλυτο δείγμα που λαμβάνεται απευθείας και αμέσως από έναν άνδρα.

Η σπερματέγχυση στο σπίτι δεν είναι τόσο ρυθμισμένη όσο σε ένα ιατρείο. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό μια γυναίκα ή ένα ζευγάρι να συζητήσει διεξοδικά τη διαδικασία και τους κινδύνους και τα οφέλη της με το άτομο που πραγματοποιεί τη σπερματέγχυση. Ένα οικιακό περιβάλλον αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης σε σχέση με ένα κλινικό περιβάλλον.

Οι άνθρωποι μπορούν επίσης να αγοράσουν κιτ γονιμοποίησης στο σπίτι. Αυτά τα κιτ συνοδεύονται από δοχεία για σπέρμα και σύριγγες για τη συλλογή του σπέρματος και την εισαγωγή του μέσω του κόλπου. Αν και η διαδικασία είναι αρκετά απλή, μπορεί να είναι δύσκολο για μια γυναίκα να εκτελέσει μόνη της. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές προσπάθειες πριν από την επιτυχή σύλληψη.

Εάν μια γυναίκα δεν έχει μείνει έγκυος μετά από έξι κύκλους τεχνητής γονιμοποίησης, μπορεί να θέλει να αξιολογήσει τις πρόσθετες επιλογές γονιμότητας με το γιατρό της. Επίσης, ορισμένες γυναίκες μπορεί να μην μπορούν να κάνουν τεχνητή γονιμοποίηση λόγω υποκείμενων προβλημάτων γονιμότητας που καθιστούν απίθανη τη σύλληψη. Για παράδειγμα, μια γυναίκα που έχει αφαιρέσει και τις δύο σάλπιγγες δεν θα μπορεί να μείνει έγκυος μέσω τεχνητής γονιμοποίησης.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει μια πρόσθετη θεραπεία γονιμότητας που ονομάζεται εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF). Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει την εξαγωγή ωαρίων από μια γυναίκα και σπέρματος από έναν άνδρα. Αυτά αποστέλλονται σε ένα εργαστήριο, όπου το σπέρμα χρησιμοποιείται για τη γονιμοποίηση ενός ωαρίου σε εργαστηριακό περιβάλλον. Τα γονιμοποιημένα ωάρια αφήνονται να αναπτυχθούν ως έμβρυα. Στη συνέχεια, ένας γιατρός θα μεταφέρει ένα έμβρυο ή έμβρυα στη μήτρα μιας γυναίκας με την ελπίδα ότι ένα έμβρυο θα εμφυτευθεί και θα συμβεί μια επιτυχημένη εγκυμοσύνη.

Η τεχνητή γονιμοποίηση είναι μια θεραπεία που παρέχει σε πολλά ζευγάρια, συμπεριλαμβανομένων των ζευγαριών του ίδιου φύλου και των ανύπαντρων γυναικών σε όλη τη χώρα, την ευκαιρία να μείνουν έγκυες μετά από δυσκολία σύλληψης. Εάν μια γυναίκα είχε δυσκολία να μείνει έγκυος ή επιθυμεί να λάβει βοήθεια για τη σύλληψη, θα πρέπει να μιλήσει με το γιατρό της σχετικά με τις επιλογές θεραπείας γονιμότητας.