Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη δευτεροπαθή αιμοχρωμάτωση

Η δευτερογενής αιμοχρωμάτωση είναι η συσσώρευση σιδήρου στον ιστό σας λόγω μιας υποκείμενης ιατρικής πάθησης. Του πιο κοινά προκαλείται από χρόνιες μεταγγίσεις αίματος που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία παθήσεων που προκαλούν χαμηλό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Η συσσώρευση σιδήρου στο σώμα σας μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε όργανα όπως το συκώτι ή το πάγκρεας, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.

Η συσσώρευση σιδήρου στους ιστούς σας μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη οργάνων και συμπτώματα που επηρεάζουν πολλά διαφορετικά μέρη του σώματός σας. Τα συμπτώματα της αιμοχρωμάτωσης μπορεί να περιλαμβάνουν:

• κούραση
• αδυναμία
• ακούσια απώλεια βάρους
• πόνος στις αρθρώσεις
• χάλκινο ή γκρι χρώμα δέρματος
• απώλεια της σεξουαλικής ορμής
• κοιλιακό άλγος

Η πιο κοινή αιτία δευτεροπαθούς αιμοχρωμάτωσης είναι οι χρόνιες μεταγγίσεις αίματος. Οι γιατροί συχνά χρησιμοποιούν μεταγγίσεις αίματος για τη θεραπεία συνθήκες που προκαλούν χαμηλό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων όπως:

• θαλασσαιμία
• δρεπανοκυτταρική αναιμία
• κληρονομική σφαιροκυττάρωση
• Χ-συνδεδεμένη σιδεροβλαστική αναιμία
• ανεπάρκεια πυροσταφυλικής κινάσης

Άλλες πιθανές αιτίες δευτεροπαθούς αιμοχρωμάτωσης είναι:

• αυξημένη απορρόφηση σιδήρου από τα έντερα σας λόγω της αναποτελεσματικής παραγωγής ερυθρών αιμοσφαιρίων

• δηλητηρίαση από σίδηρο από συμπληρώματα σιδήρου ή άλλες πηγές σιδήρου

• υποκείμενες συνθήκες όπως:
  • κίρρωση
  • στεατοηπατίτιδα
  • δερματική πορφυρία tarda
  • προχωρημένη ηπατίτιδα Β ή ηπατίτιδα C

Πολύ σπανίως, περίσσεια διατροφικού σιδήρου η πρόσληψη μπορεί να οδηγήσει σε δευτεροπαθή αιμοχρωμάτωση. Μια κατάσταση όπου αυτό μπορεί να προκύψει είναι η θέρμανση ή η παρασκευή αλκοόλ σε σιδερένια μαγειρικά σκεύη.

Η δευτεροπαθής αιμοχρωμάτωση είναι πιο συχνό στα παιδιά από την πρωτοπαθή αιμοχρωμάτωση.

Οι γιατροί μπορούν να διαγνώσουν την αιμοχρωμάτωση πραγματοποιώντας μια εξέταση αίματος για να εξετάσουν τα επίπεδά σας:

• ηπατικά ένζυμα
• μετρήσεις αιμοσφαιρίων
• φερριτίνη, μια πρωτεΐνη που αποθηκεύει σίδηρο στο αίμα
• τρανσφερίνη, μια πρωτεΐνη που κινεί τον σίδηρο στο αίμα

Επιπλέον, ο γιατρός σας μπορεί να θέλει να παραγγείλει μια γενετική εξέταση για να αποκλείσει την πρωτοπαθή αιμοχρωμάτωση.

Μπορεί να λάβετε άλλες εξετάσεις για να ελέγξετε για βλάβη οργάνων. Αυτές οι δοκιμές μπορεί να περιλαμβάνουν:

• υπερηχογράφημα ήπατος ή μαγνητική τομογραφία ήπατος για έλεγχο ηπατικής βλάβης

• ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) ή ηχογράφημα για την παρακολούθηση της υγείας της καρδιάς σας

• εξετάσεις για τον έλεγχο της βλάβης των αρθρώσεων
• εξετάσεις για τη μέτρηση των επιπέδων ορμονών και της λειτουργίας των αδένων σας
• μια σάρωση DEXA για να ελέγξετε την οστική σας πυκνότητα

ο κύρια θεραπεία για τη δευτερογενή αιμοχρωμάτωση είναι η θεραπεία χηλίωσης σιδήρου. Η θεραπεία χηλίωσης σιδήρου περιλαμβάνει τη λήψη φαρμάκων που απομακρύνουν την περίσσεια σιδήρου από το αίμα σας.

Η θεραπεία περιλαμβάνει επίσης τη διαχείριση της υποκείμενης αιτίας της δευτερογενούς αιμοχρωμάτωσης. Για παράδειγμα, μειώνοντας την ημερήσια πρόσληψη ενός συμπληρώματος σιδήρου.

Η κύρια θεραπεία για την πρωτοπαθή αιμοχρωμάτωση είναι η φλεβεκτομή, η οποία είναι ο ιατρικός όρος για την αφαίρεση αίματος.

Η δευτερογενής αιμοχρωμάτωση έχει συχνά καλή προοπτική εάν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Εάν αφεθεί αδιάγνωστη, μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη στα όργανά σας.

Η ηπατική βλάβη είναι ιδιαίτερα συχνή σε άτομα με πρωτοπαθή αιμοχρωμάτωση. Σχετικά με 30% των ανθρώπων αναπτύσσουν ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC), τον πιο κοινό τύπο καρκίνου του ήπατος

Το HCC είναι πιο σπάνιο σε άτομα με δευτεροπαθή αιμοχρωμάτωση. ΕΝΑ Μελέτη περίπτωσης 2019 ανέφερε την πέμπτη περίπτωση HCC στην ιατρική βιβλιογραφία που προέκυψε σε άτομο με δευτεροπαθή αιμοχρωμάτωση.

Άλλες πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν:

• Διαβήτης
• άλλα ορμονικά προβλήματα
• αρθρίτιδα
• καρδιακά προβλήματα

Η δευτερογενής αιμοχρωμάτωση είναι η συσσώρευση επιπέδων σιδήρου στο σώμα σας λόγω μιας υποκείμενης ιατρικής πάθησης. Η πιο κοινή αιτία είναι οι επαναλαμβανόμενες μεταγγίσεις αίματος. Οι γιατροί συνήθως χρησιμοποιούν μεταγγίσεις αίματος για τη θεραπεία παθήσεων που προκαλούν χαμηλό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Η πιο κοινή θεραπεία για τη δευτεροπαθή αιμοχρωμάτωση είναι η λήψη φαρμάκων για την απομάκρυνση του σιδήρου από το σώμα σας. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε σοβαρές επιπλοκές της νόσου.