Τι πρέπει να γνωρίζετε για την επείγουσα ακράτεια

Τι προκαλεί την επείγουσα ακράτεια;

Σε πολλές περιπτώσεις επείγουσας ακράτειας, ο γιατρός δεν είναι σε θέση να εντοπίσει την ακριβή αιτία. Ωστόσο, ορισμένες πιθανές αιτίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:

• μόλυνση της ουροδόχου κύστης
• φλεγμονή της ουροδόχου κύστης
• πέτρες της ουροδόχου κύστης
• απόφραξη ενός ανοίγματος της ουροδόχου κύστης
• διευρυμένο προστάτη
• καρκίνο της ουροδόχου κύστης
• ασθένειες του νευρικού συστήματος, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ)
• τραυματισμός του νευρικού συστήματος, όπως τραύμα στο νωτιαίο μυελό ή εγκεφαλικό

Πότε πρέπει να δείτε γιατρό;

Για πολλούς ανθρώπους, η επείγουσα ακράτεια είναι απλώς μια ενόχληση που δεν απαιτεί επίσκεψη σε γιατρό.

Ωστόσο, εάν έχετε μια σοβαρή περίπτωση επείγουσας ακράτειας, θα πρέπει να αναζητήσετε θεραπεία αμέσως. Τα συμπτώματά σας μπορεί να είναι σηματοδοτικά:

• μόλυνση της ουροδόχου κύστης
• φλεγμονή της ουροδόχου κύστης
• ένα εμπόδιο
• πέτρες στην ουροδόχο κύστη ή στα νεφρά

Μερικά συμπτώματα που πρέπει να προσέξετε παράλληλα με την επείγουσα ακράτεια είναι πόνος στην περιοχή της πυέλου, κάψιμο ή πόνος κατά την ούρηση ή συμπτώματα που συνεχίζονται για αρκετές ημέρες.

Επιπλέον, εάν η ακράτεια παρότρυνσης εμποδίζει τις καθημερινές σας δραστηριότητες, ίσως θελήσετε να επισκεφθείτε το γιατρό σας για να συζητήσετε τις επιλογές θεραπείας ή άλλους τρόπους διαχείρισης της κατάστασής σας.

Πώς γίνεται η διάγνωση της επείγουσας ακράτειας;

Για τη διάγνωση της ακράτειας και την ανάπτυξη ενός σχεδίου θεραπείας, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα σας ρωτήσει σχετικά με το ιατρικό σας ιστορικό και το ιστορικό ακράτειας. Πιθανότατα θα κάνουν φυσική εξέταση, συμπεριλαμβανομένης της πυελικής εξέτασης, και θα πάρουν δείγμα ούρων.

Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί επίσης να πραγματοποιήσει πρόσθετες εξετάσεις εάν είναι απαραίτητο, συμπεριλαμβανομένων:

• Εκτίμηση πυελικού εδάφους. Αυτό δοκιμάζει τη δύναμη των μυών του πυελικού εδάφους σας.
• Ουροανάλυση. Αυτή η εξέταση ελέγχει για σημάδια μόλυνσης ή άλλα προβλήματα
• Καλλιέργεια ούρων. Εάν υπάρχει υποψία λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος, αυτή η εξέταση μπορεί να προσδιορίσει το στέλεχος του βακτηρίου που υπάρχει.
• Υπερηχογράφημα ουροδόχου κύστης. Αυτό επιτρέπει στον γιατρό σας να δει την ανατομία της κύστης και να δει πόσα ούρα έχουν απομείνει στην κύστη μετά την ούρηση.
• Κυστεοσκόπηση. Μια μικροσκοπική κάμερα σε οπτική ίνα εισάγεται στην ουρήθρα σας και χρησιμοποιείται για να εξετάσει την ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη σας.
• Μελέτες ακτίνων Χ. Διάφορες μελέτες ακτίνων Χ επιτρέπουν στον γιατρό σας να διαγνώσει την ακράτεια:
  • Ενδοφλέβιο πυελόγραμμα (IVP). Η χρωστική εγχέεται στην κυκλοφορία του αίματός σας και λαμβάνονται φθοριοσκοπικές ακτινογραφίες από το ουροποιητικό σύστημα για να ακολουθήσετε τη βαφή καθώς κινείται πάνω και μέσα από το ουροποιητικό σας σύστημα.
  • Μελέτη νεφρών, ουρητήρα και ουροδόχου κύστης (KUB). Αυτή η μελέτη ακτίνων Χ με απλό φιλμ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση καταστάσεων που επηρεάζουν το ουροποιητικό και το γαστρεντερικό σύστημα.
  • Η αξονική τομογραφία. Οι υπολογιστές και τα περιστρεφόμενα μηχανήματα ακτίνων Χ χρησιμοποιούνται για τη λήψη λεπτομερών φωτογραφιών των οργάνων σας.
• Ουροδυναμικές μελέτες. Αυτές οι μελέτες χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του τρόπου λειτουργίας της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας σας.
  • Κυστομετρογράφημα. Αυτή η εξέταση καθορίζει το μέγεθος της ουροδόχου κύστης σας και εάν η κύστη σας λειτουργεί σωστά.
  • Uroflowmetry. Αυτή η εξέταση καθορίζει πόσα ούρα απελευθερώνετε και πόσο γρήγορα απελευθερώνονται.
• Τεστ καταπόνησης. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα σας ζητήσει να εκτελέσετε δραστηριότητες που προκαλούν τα συμπτώματα ακράτειας.

Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί επίσης να σας ζητήσει να κρατήσετε ένα ημερολόγιο κύστης για να παρακολουθείτε την πρόσληψη υγρών και την παραγωγή ούρων σας. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να βοηθήσουν στην αποκάλυψη μοτίβων δραστηριότητας που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το σχέδιο θεραπείας σας.

Οι θεραπείες ποικίλλουν και εξαρτώνται από τα μοναδικά συμπτώματα και την κατάστασή σας. Κάθε άτομο θα έχει ένα ελαφρώς διαφορετικό σχέδιο θεραπείας.

Ο γιατρός σας πιθανότατα θα σας συστήσει να δοκιμάσετε συμπεριφορικές θεραπείες, όπως επανεκπαίδευση της ουροδόχου κύστης και ασκήσεις χαλάρωσης της ουροδόχου κύστης, προτού προτείνει πιο επεμβατικές θεραπείες. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας συστήσει να κάνετε ασκήσεις Kegel.

Υπάρχουν σπιτικές θεραπείες για την επείγουσα ακράτεια;

Τα περισσότερα άτομα με επείγουσα ακράτεια μπορούν να ζήσουν χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, η κατάσταση θα μπορούσε να είναι πολύ άβολη και να επηρεάσει αρνητικά την καθημερινότητά σας. Μπορεί να θέλετε να εξετάσετε το ενδεχόμενο να δοκιμάσετε μερικές από τις πολλές διαθέσιμες επιλογές θεραπείας για ακράτεια επεισοδίων.

Ορισμένες θεραπείες μπορούν να χορηγηθούν μόνοι σας στο σπίτι. Μιλήστε με το γιατρό σας εάν τα συμπτώματά σας επιδεινωθούν ή δεν βελτιωθούν.

Αλλαγές τρόπου ζωής

Η αλλαγή των τροφών που τρώτε μπορεί να μειώσει τον ερεθισμό της ουροδόχου κύστης. Θα πρέπει να περιορίσετε την πρόσληψη αλκοόλ, καφεΐνης και τροφών που είναι πικάντικες, όξινες ή περιέχουν τεχνητά γλυκαντικά.

Προσπαθήστε να τρώτε περισσότερες φυτικές ίνες για να αποτρέψετε τη δυσκοιλιότητα, η οποία μπορεί να ασκήσει πίεση στην ουροδόχο κύστη ή να σας κάνει να έχετε την επιθυμία να αδειάσετε την κύστη σας.

Επιπλέον, προσπαθήστε να χάσετε βάρος εάν έχετε υπέρβαρο. Εάν έχετε σακχαρώδη διαβήτη, θα πρέπει να προσπαθήσετε να διατηρήσετε ένα σταθερό και αποδεκτό επίπεδο γλυκόζης στο αίμα.

Εάν καπνίζετε καπνό, σκεφτείτε να το κόψετε. Ο βήχας που μπορεί να προκύψει μπορεί να οδηγήσει σε ακράτεια από στρες πέρα ​​από την επείγουσα ακράτεια.

Μπορεί να θέλετε να φοράτε ένα απορροφητικό επίθεμα ενώ κάνετε δραστηριότητες που αυξάνουν τον κίνδυνο διαρροής.

Προσαρμόστε τις συνήθειες του τρόπου ζωής σας για να είστε γενικά πιο υγιείς.

Ασκήσεις Kegel

Οι ασκήσεις Kegel είναι συνήθως η πρώτη θεραπευτική επιλογή για την ακράτεια ούρων. Η διαδικασία ενισχύει τους μύες που εμπλέκονται στη συγκράτηση των ούρων, συγκεκριμένα τους μύες του πυελικού εδάφους.

Προσπαθήστε να συσπάσετε το πυελικό έδαφος για 5 έως 10 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια να ξεκουραστείτε για το ίδιο χρονικό διάστημα. Η σύσπαση του πυελικού εδάφους είναι ο ίδιος μηχανισμός που χρησιμοποιείται όταν σταματάτε οικειοθελώς τη ροή των ούρων στο μέσο του ρεύματος.

Εάν δεν είστε σίγουροι εάν το κάνετε σωστά, δοκιμάστε να σταματήσετε τα ούρα σας στο ρεύμα. Κάνοντας μια άσκηση Kegel θα πρέπει να αναπαράγει αυτή την αίσθηση της διακοπής των ούρων σας.

Απλά επικεντρωθείτε στην περιοχή του πυελικού εδάφους σας και συσπάστε θα ενεργοποιήσετε τους σωστούς μύες. Επαναλάβετε αυτή τη σειρά για όσες επαναλήψεις μπορείτε, τρεις ή περισσότερες φορές την ημέρα.

Μπορείτε να κάνετε ασκήσεις Kegel ανά πάσα στιγμή και σε οποιαδήποτε τοποθεσία. Εάν επιβλέπεται από γιατρό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κώνους Kegel, οι οποίοι είναι σταθμισμένοι κώνοι που συγκρατούνται στον κόλπο συστέλλοντας το πυελικό έδαφος. Καθώς οι μύες σας δυναμώνουν, χρησιμοποιείτε μεγαλύτερα βάρη.

Μια επιλογή για την ενίσχυση του πυελικού εδάφους είναι μια ηλεκτρική έκδοση των ασκήσεων Kegel. Εδώ ένας γιατρός θα εισάγει έναν καθετήρα στα ανοίγματα του κόλπου ή του πρωκτού για να διεγείρει τη σύσπαση των μυών του πυελικού εδάφους. Αυτό βοηθά στην ενδυνάμωσή τους. Ωστόσο, χρειάζονται αρκετοί μήνες και πολλές θεραπείες για να είναι αποτελεσματικές.

Επανεκπαίδευση της ουροδόχου κύστης

Η επανεκπαίδευση της ουροδόχου κύστης σας μπορεί να ενισχύσει τους μύες που εμπλέκονται στην ούρηση. Μια τεχνική περιλαμβάνει την ούρηση μόνο σε συγκεκριμένες, προγραμματισμένες ώρες κάθε μέρα. Δεν μπορείτε να ουρήσετε άλλες φορές, ακόμα κι αν έχετε την επιθυμία να πάτε.

Αρχικά, μπορείτε να πηγαίνετε κάθε ώρα και στη συνέχεια να αυξάνετε τον χρόνο αναμονής κατά διαστήματα μισής ώρας μέχρι να μπορέσετε να τον κάνετε 3 έως 4 ώρες χωρίς διαρροή.

Μια άλλη τεχνική είναι η καθυστέρηση της ούρησης όταν η παρόρμηση εμφανίζεται. Αυτό ενισχύει την ικανότητά σας να συγκρατείτε τα ούρα. Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε να ουρήσετε και να πάτε ξανά αμέσως μετά για να μάθετε πώς να αδειάζετε εντελώς την κύστη.

Ποιες ιατρικές θεραπείες είναι διαθέσιμες;

Ο γιατρός σας μπορεί να σας προσφέρει πρόσθετες θεραπευτικές επιλογές, όπως φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική επέμβαση, για να βοηθήσει στη μυϊκή δύναμη και τη λειτουργία του σφιγκτήρα. Εδώ είναι μερικές άλλες επιλογές:

Ενέσεις μπότοξ

Μικρές ποσότητες μπότοξ (αλλαντική τοξίνη) μπορούν να εμποδίσουν τους μυς της ουροδόχου κύστης από το να υπεργολαβούν. Μπορεί να χρειαστούν πολλαπλές ενέσεις. Αυτό βοηθά στη χαλάρωση των μυών της ουροδόχου κύστης, αλλά διατρέχει επίσης τον κίνδυνο πιθανής κατακράτησης ούρων.

Διεγερτικά νεύρων

Οι διεγέρτες νεύρων είναι μικρές συσκευές που μοιάζουν με βηματοδότες. Η μόνιμη συσκευή, που εισάγεται κάτω από το δέρμα της κοιλιάς σας, έχει ένα σύρμα μολύβδου που αγκιστρώνεται στο ιερό νεύρο. Στέλνει παλμούς φωτός στο νεύρο για να βοηθήσει στον έλεγχο της λειτουργίας της ουροδόχου κύστης.

Ουροποιητικός καθετήρας

Ο ουροποιητικός καθετήρας είναι μια άλλη επιλογή στο σπίτι που είναι ειδικά για όσους έχουν ορισμένους τύπους ακράτειας, συμπεριλαμβανομένης της ακράτειας υπερχείλισης. Ο γιατρός σας θα σας διδάξει πώς να τοποθετήσετε τον καθετήρα, ο οποίος θα σας βοηθήσει να αδειάσετε τελείως την ουροδόχο κύστη σας όταν ουρείτε.

Ποιες επιπλοκές σχετίζονται με την ακράτεια επεισοδίων;

Επειδή η επείγουσα ακράτεια είναι συνήθως μια χρόνια πάθηση που δεν έχει σοβαρές επιπλοκές, υπάρχουν λίγοι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη μη αναζήτηση θεραπείας.

Εφόσον δεν έχετε άλλα συμπτώματα μαζί με την επείγουσα ακράτεια, όπως πόνο ή κάψιμο κατά την ούρηση, υπάρχει μικρός κίνδυνος.

Αλλά η ακράτεια που δεν έχει αντιμετωπιστεί μπορεί να επιδεινωθεί και θα μπορούσε να επηρεάσει τις καθημερινές δραστηριότητες και τις σχέσεις της ζωής.

Επιπλέον, πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό εάν μια λοίμωξη, πέτρες στην ουροδόχο κύστη ή άλλη πηγή φλεγμονής είναι η ύποπτη αιτία της ακράτειάς σας. Εάν υπάρχει, μια λοίμωξη της ουροδόχου κύστης θα μπορούσε να εξαπλωθεί στα νεφρά, στην κυκλοφορία του αίματος και σε άλλες περιοχές του σώματος.