Τι είναι το σύνδρομο Miller Fisher;

Σύνδρομο Miller Fisher εναντίον συνδρόμου Guillain-Barré

Αιτίες

Τόσο το GBS όσο και το MFS προκαλούνται από μια ιογενή λοίμωξη, συνηθέστερα τη γρίπη ή ένα στομαχικό σφάλμα. Τα συμπτώματα γενικά αρχίζουν να εμφανίζονται από μία έως τέσσερις εβδομάδες μετά τη μόλυνση με τον ιό.

Κανείς δεν είναι απολύτως σίγουρος γιατί το GBS και το MFS αναπτύσσονται ως απάντηση σε αυτές τις κοινές ασθένειες. Μερικοί ερευνητές εικάζουν ότι οι ιοί μπορεί να αλλάξουν με κάποιο τρόπο τη δομή των κυττάρων στο νευρικό σύστημα, αναγκάζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να τα αναγνωρίσει ως ξένα και να τα καταπολεμήσει. Όταν συμβαίνει αυτό, τα νεύρα δεν μπορούν να μεταδώσουν καλά σήματα. Μπορεί να προκύψει η μυϊκή αδυναμία που είναι χαρακτηριστικό και των δύο ασθενειών.

Συμπτώματα

Ενώ το GBS τείνει να προκαλεί μυϊκή αδυναμία που ξεκινά από το κάτω μέρος του σώματος και ταξιδεύει προς τα πάνω, το MFS γενικά ξεκινά με αδυναμία στους μύες των ματιών και προχωρά προς τα κάτω. Τα κοινά συμπτώματα του MFS περιλαμβάνουν:

• θολή όραση
• διπλή όραση
• εξασθενημένοι μύες του προσώπου, όπως αδυναμία να χαμογελάσει ή να σφυρίξει, μπερδεμένη ομιλία και μειωμένο αντανακλαστικό φίμωσης
• κακή ισορροπία
• ταλαντευόμενο βάδισμα
• ένα μειωμένο τράνταγμα όταν χτυπάτε το γόνατο ή τον αστράγαλο

Ποιος κινδυνεύει;

Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει MFS, αλλά κάποιοι είναι πιο επιρρεπείς από άλλους. Περιλαμβάνουν:

• Οι άνδρες. Το Journal of the American Osteopathic Association σημειώνει ότι οι άνδρες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν MFS από τις γυναίκες.
• Άτομα που είναι μεσήλικες. Η μέση ηλικία ανάπτυξης MFS είναι τα 43,6 έτη.
• Άτομα που είναι Ταϊβανέζοι ή Ιάπωνες. Σύμφωνα με μια αναφορά περίπτωσης Δημοσιεύτηκε στο Hawai’i Journal of Medicine & Public Health, το 19 τοις εκατό των περιπτώσεων GBS στην Ταϊβάν εμπίπτουν στην κατηγορία MFS. Αυτός ο αριθμός εκτινάσσεται στο 25 τοις εκατό στην Ιαπωνία.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο γιατρός σας είναι να πάρει ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό. Για να διακρίνει το MFS από άλλες νευρολογικές διαταραχές, ο γιατρός σας θα σας ρωτήσει:

• όταν ξεκίνησαν τα συμπτώματά σας
• πόσο γρήγορα προχώρησε η μυϊκή αδυναμία
• εάν ήσασταν άρρωστοι τις εβδομάδες πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων

Εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται MFS, θα παραγγείλει νωτιαία βρύση ή οσφυονωτιαία παρακέντηση. Αυτή είναι μια διαδικασία κατά την οποία μια βελόνα εισάγεται στο κάτω μέρος της πλάτης για την απομάκρυνση του νωτιαίου υγρού. Πολλοί άνθρωποι με MFS έχουν αυξημένες πρωτεΐνες στο νωτιαίο υγρό τους.

Μια εξέταση αίματος που αναζητά αντισώματα MFS (πρωτεΐνες που παράγονται από το σώμα και χρησιμοποιούνται από το ανοσοποιητικό σύστημα για την καταπολέμηση της μόλυνσης) μπορεί επίσης να βοηθήσει στην επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές;

Δεν υπάρχει θεραπεία για το MFS. Ο στόχος της θεραπείας είναι να μειώσει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και να επιταχύνει την ανάρρωση.

Οι δύο κύριες μορφές θεραπείας είναι η θεραπεία με ανοσοσφαιρίνη και η πλασμαφαίρεση. Αυτές είναι οι ίδιες θεραπείες που χρησιμοποιούνται για το GBS.

Θεραπεία ανοσοσφαιρίνης

Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση (μέσω μιας ένεσης σε φλέβα) υψηλών δόσεων πρωτεϊνών που χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα για να επιτεθεί σε λοιμώξεις. Οι ερευνητές δεν είναι ακριβώς σίγουροι γιατί αυτό βοηθά στη μείωση της επίθεσης του ανοσοποιητικού συστήματος στο νευρικό σύστημα, αλλά φαίνεται να επιταχύνει την ανάρρωση.

Πλασμαφαίρεση

Αυτή είναι μια διαδικασία κατά την οποία τα ερυθρά και τα λευκά αιμοσφαίρια αφαιρούνται από το πλάσμα (ή το υγρό) τμήμα του αίματος. Αυτά τα κύτταρα στη συνέχεια επανεισάγονται στο σώμα, χωρίς το πλάσμα.

Και οι δύο αυτές διαδικασίες φαίνεται να είναι εξίσου αποτελεσματικός στη βελτίωση της διαταραχής. Ωστόσο, η ενδοφλέβια θεραπεία με ανοσοσφαιρίνη χορηγείται ευκολότερα. Ίσως είναι η πρώτη θεραπεία που δοκιμάστηκε.

Μπορεί επίσης να συνιστάται φυσικοθεραπεία για να βοηθήσετε τους προσβεβλημένους μύες να ανακτήσουν τη δύναμη.

Υπάρχουν επιπλοκές;

Τα συμπτώματα του MFS τείνουν να εξελίσσονται για αρκετές εβδομάδες, να επιδεινώνονται και μετά αρχίζουν να βελτιώνονται. Τυπικά, τα συμπτώματα του MFS αρχίζουν να βελτιώνονται μέσα σε τέσσερις εβδομάδες. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν μέσα τους έξι μήνες, αν και κάποια υπολειπόμενη αδυναμία μπορεί να παραμείνει.

Επειδή η μυϊκή αδυναμία του MFS μπορεί επίσης να επηρεάσει την καρδιά και τους πνεύμονες, με αποτέλεσμα καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, απαιτείται νοσηλεία και προσεκτική ιατρική παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της νόσου.

Ποια είναι η προοπτική;

Το MFS είναι μια εξαιρετικά σπάνια πάθηση που, ευτυχώς, είναι βραχύβια. Ενώ μπορεί να υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές, όπως αναπνευστικά προβλήματα, οι περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζονται με επιτυχία και κάνουν πλήρη ή σχεδόν πλήρη ανάρρωση.

Οι υποτροπές είναι σπάνιες, συμβαίνουν σε λιγότερο από 3 τοις εκατό των περιπτώσεων. Μάθετε για δύο γυναίκες που διαγνώστηκαν με GBS και συνέχισαν να έχουν φυσιολογική ζωή.

Μιλήστε με το γιατρό σας με τα πρώτα σημάδια των συμπτωμάτων. Η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην επιτάχυνση της ανάρρωσης.