Τι είναι η μυοσίτιδα και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Τύποι μυοσίτιδας

Οι πέντε τύποι μυοσίτιδας είναι:

1. δερματομυοσίτιδα
2. μυοσίτιδα εγκλεισμού σώματος
3. νεανική μυοσίτιδα
4. πολυμυοσίτιδα
5. τοξική μυοσίτιδα

Δερματομυοσίτιδα

Η δερματομυοσίτιδα (DM) είναι η πιο εύκολη μορφή μυοσίτιδας για διάγνωση λόγω των μωβ-κόκκινων εξανθημάτων στο σχήμα του άνθους του ηλιοτρόπου. Το εξάνθημα αναπτύσσεται στα βλέφαρα, το πρόσωπο, το στήθος, το λαιμό και την πλάτη. Αναπτύσσεται επίσης πάνω από τις αρθρώσεις όπως οι αρθρώσεις, οι αγκώνες, τα γόνατα και τα δάχτυλα των ποδιών. Συνήθως ακολουθεί μυϊκή αδυναμία.

Άλλα συμπτώματα του ΣΔ περιλαμβάνουν:

• φολιδωτό, ξηρό ή τραχύ δέρμα
• Οι βλατίδες του Gottron ή το σημάδι του Gottron (εξογκώματα που βρίσκονται πάνω από τις αρθρώσεις, τους αγκώνες και τα γόνατα, συχνά με ανυψωμένο, φολιδωτό ξέσπασμα)
• πρόβλημα ανύψωσης από καθιστή θέση
• κούραση
• αδυναμία στους μύες του λαιμού, του ισχίου, της πλάτης και των ώμων
• δυσκολία στην κατάποση
• βραχνάδα στη φωνή
• σκληρυμένα κομμάτια ασβεστίου κάτω από το δέρμα
• μυϊκός πόνος
• φλεγμονή των αρθρώσεων
• ανωμαλίες νυχιών-κρεβατιού
• απώλεια βάρους
• ακανόνιστος καρδιακός παλμός
• γαστρεντερικά έλκη

Μάθετε περισσότερα για τη δερματομυοσίτιδα »

Μυοσίτιδα εγκλεισμού σώματος

Η μυοσίτιδα εγκλεισμού σώματος (IBM) είναι η μόνη μυοσίτιδα που εμφανίζεται πιο συχνά στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Οι περισσότεροι άνθρωποι που αναπτύσσουν αυτή την πάθηση είναι ηλικίας άνω των 50 ετών. Η IBM ξεκινά με μυϊκή αδυναμία στους καρπούς και τα δάχτυλα και επίσης στους μύες των μηρών. Η μυϊκή αδυναμία είναι πιο έντονη σε μικρότερους μύες και είναι ασύμμετρη, με τη μία πλευρά του σώματος να επηρεάζεται περισσότερο από την άλλη. Η IBM πιστεύεται ότι είναι γενετική.

Τα συμπτώματα της IBM περιλαμβάνουν:

• δυσκολία στο περπάτημα
• παραπάτημα και απώλεια ισορροπίας
• συχνές πτώσεις
• πρόβλημα ανύψωσης από καθιστή θέση
• εξασθενημένη λαβή χεριών και μειωμένη επιδεξιότητα χεριών και δακτύλων
• δυσκολία στην κατάποση
• μυϊκή αδυναμία
• μυϊκός πόνος
• μειωμένα εν τω βάθει τενόντια αντανακλαστικά

Νεανική μυοσίτιδα

Η νεανική μυοσίτιδα (JM) εμφανίζεται σε παιδιά κάτω των 18 ετών. Προσβάλλει 3.000 έως 5.000 παιδιά στην Αμερική. Τα κορίτσια έχουν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν JM από τα αγόρια. Παρόμοια με τις άλλες μορφές μυοσίτιδας, η JM χαρακτηρίζεται από μυϊκή αδυναμία και δερματικά εξανθήματα.

Τα συμπτώματα της JM περιλαμβάνουν:

• ορατό, κοκκινωπό-μωβ εξάνθημα πάνω από τα βλέφαρα ή τις αρθρώσεις, μερικές φορές σε σχήμα άνθους ηλιοτρόπιου
• κούραση
• κυκλοθυμία ή ευερεθιστότητα
• στομαχόπονοι
• δυσκολίες στην κινητική λειτουργία, όπως δυσκολία στο ανέβασμα σκαλοπατιών, στη στάση από καθιστή θέση και στο ντύσιμο
• δυσκολία να φτάσει από πάνω, όπως κατά το λούσιμο ή το χτένισμα των μαλλιών
• δυσκολία στην ανύψωση του κεφαλιού
• πρήξιμο ή ερυθρότητα του δέρματος γύρω από τα νύχια
• δυσκολία στην κατάποση
• σκληρυμένα κομμάτια ασβεστίου κάτω από το δέρμα
• μυϊκή αδυναμία
• πόνος μυών και αρθρώσεων
• βραχνή φωνή
• Οι βλατίδες του Gottron (εξογκώματα που βρέθηκαν πάνω από τις αρθρώσεις, τους αγκώνες και τα γόνατα)
• πυρετός

Πολυμυοσίτιδα

Η πολυμυοσίτιδα (PM) ξεκινά με μυϊκή αδυναμία στους μύες που βρίσκονται πιο κοντά στον κορμό του σώματος και στη συνέχεια επεκτείνεται από εκεί. Κάθε περίπτωση PM είναι μοναδική και τα άτομα με PM συχνά διαπιστώνεται ότι έχουν επιπλέον αυτοάνοσα νοσήματα.

Τα συμπτώματα του PM περιλαμβάνουν:

• μυϊκή αδυναμία
• μυϊκός πόνος
• δυσκολία στην κατάποση
• πέφτοντας
• πρόβλημα ανύψωσης από καθιστή θέση
• κούραση
• χρόνιος ξηρός βήχας
• πάχυνση του δέρματος στα χέρια
• δυσκολία αναπνοής
• πυρετός
• απώλεια βάρους
• βραχνή φωνή

Τοξική μυοσίτιδα

Η τοξική μυοσίτιδα θεωρείται ότι προκαλείται από ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα και παράνομα φάρμακα. Τα φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερόλη, όπως οι στατίνες, μπορεί να είναι από τα πιο κοινά φάρμακα που προκαλούν αυτήν την κατάσταση. Αν και αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο, άλλα φάρμακα και ουσίες που μπορεί να προκαλέσουν μυοσίτιδα περιλαμβάνουν:

• ορισμένα ανοσοκατασταλτικά
• ομεπραζόλη (Prilosec)
• adalimumab (Humira)
• κοκαΐνη
• τολουόλιο (διαλύτης που χρησιμοποιείται σε διαλυτικά χρωμάτων που μερικές φορές χρησιμοποιείται παράνομα)

Τα συμπτώματα της τοξικής μυοσίτιδας είναι παρόμοια με εκείνα άλλων τύπων μυοσίτιδας. Τα άτομα που αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση συνήθως βλέπουν βελτίωση μόλις σταματήσουν τη φαρμακευτική αγωγή που προκάλεσε την τοξικότητα.

Τι προκαλεί τη μυοσίτιδα;

Οι ειδικοί διίστανται στις απόψεις τους ως προς την ακριβή αιτία της μυοσίτιδας. Η μυοσίτιδα πιστεύεται ότι είναι μια αυτοάνοση κατάσταση που προκαλεί το σώμα να επιτεθεί στους μύες. Οι περισσότερες περιπτώσεις δεν έχουν μια γνωστή αιτία. Ωστόσο, πιστεύεται ότι ο τραυματισμός και η μόλυνση μπορεί να παίξουν κάποιο ρόλο.

Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η μυοσίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από:

• αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο λύκος
• ιούς όπως το κοινό κρυολόγημα, η γρίπη και ο HIV
• τοξικότητα φαρμάκων

Πώς γίνεται η διάγνωση της μυοσίτιδας;

Τα άτομα με μυοσίτιδα συχνά λαμβάνουν λανθασμένη διάγνωση. Μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί η μυοσίτιδα, καθώς είναι σπάνια, καθώς και επειδή τα κύρια συμπτώματα είναι μυϊκή αδυναμία και κόπωση. Αυτά τα συμπτώματα βρίσκονται σε πολλές άλλες κοινές ασθένειες.

Οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε από τα παρακάτω για να βοηθήσουν στη διάγνωση:

• σωματική εξέταση
• μυϊκή βιοψία
• ηλεκτρομυογραφία
• απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού
• μελέτη νευρικής αγωγιμότητας
• εξετάσεις αίματος για τον προσδιορισμό των επιπέδων CPK

• εξέταση αίματος αντιπυρηνικών αντισωμάτων

• εξέταση αίματος πάνελ αντισωμάτων ειδικής μυοσίτιδας
• γενετικός έλεγχος

Ποια είναι η θεραπεία για τη μυοσίτιδα;

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα φάρμακα που θεραπεύουν τη μυοσίτιδα. Ωστόσο, συχνά συνταγογραφούνται κορτικοστεροειδή όπως η πρεδνιζόνη (Rayos). Οι γιατροί συχνά συνταγογραφούν αυτό το φάρμακο με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα όπως η αζαθειοπρίνη (Azasan) και η μεθοτρεξάτη (Trexall).

Λόγω της φύσης αυτής της ασθένειας, μπορεί να χρειαστούν αρκετές αλλαγές στη θεραπεία σας για να βρει ο γιατρός το κατάλληλο σχέδιο θεραπείας για εσάς. Συνεργαστείτε με το γιατρό σας μέχρι να επιτευχθεί η καλύτερη πορεία δράσης.

Η φυσικοθεραπεία, η άσκηση, οι διατάσεις και η γιόγκα μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση των μυών δυνατών και ευέλικτων και στην πρόληψη της μυϊκής ατροφίας.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τη μυοσίτιδα;

Δεν υπάρχει θεραπεία για τη μυοσίτιδα. Μερικά άτομα με μυοσίτιδα μπορεί να απαιτούν τη χρήση μπαστούνι, περιπατητή ή αναπηρικό καροτσάκι. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η μυοσίτιδα μπορεί να προκαλέσει νοσηρότητα και ακόμη και θάνατο.

Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι είναι σε θέση να διαχειριστούν καλά τα συμπτώματά τους. Μερικοί μπορεί να εμφανίσουν ακόμη και μερική ή πλήρη ύφεση.