Μεγαλώνοντας, δεν θυμάμαι να με δέρνουν ποτέ. Είμαι σίγουρος ότι συνέβη μια ή δύο φορές (επειδή οι γονείς μου δεν ήταν αντίθετοι με το ξυλοδαρμό), αλλά δεν υπάρχουν περιπτώσεις που μου έρχονται στο μυαλό. Αλλά θυμάμαι ξεκάθαρα τις φορές που τον χτύπησαν τον αδερφό μου.
Στο νοικοκυριό μας, το ξυλοδαρμό ήταν μια τιμωρία που δόθηκε ακριβώς όπως έπρεπε να είναι: ήρεμα, λογικά και με έμφαση στο να βοηθήσουμε το παιδί να καταλάβει τον λόγο της τιμωρίας.
Έχοντας μεγαλώσει σε ένα σπίτι όπου το ξυλοδαρμό ήταν μια αποδεκτή μορφή τιμωρίας (και ούτε ο αδερφός μου ούτε εγώ φαίνεται να έχουμε ζημιωθεί ανεπανόρθωτα από αυτό), θα νόμιζες ότι σήμερα θα ήμουν υπέρ του να δέρνω τον εαυτό μου.
Αλλά προσωπικά δεν είμαι υπέρ αυτού. Η κόρη μου είναι τώρα 3 ετών και ποτέ δεν ένιωθα άνετα. Έχω φίλους που δέρνουν και δεν τους κρίνω για αυτό το γεγονός.
Εδώ είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του ξυλοδαρμού.
Πρέπει να χρησιμοποιήσετε το ξυλοδαρμό ως μορφή τιμωρίας;
Η πιο πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας συγκέντρωσε δεδομένα μελέτης για πάνω από πέντε δεκαετίες. Οι ειδικοί κατέληξαν σε ένα μάλλον συγκλονιστικό συμπέρασμα: Το χτύπημα προκαλεί παρόμοια συναισθηματική και αναπτυξιακή βλάβη όπως η κακοποίηση στα παιδιά.
Σύμφωνα με τη μελέτη, όσο περισσότερα χτυπιούνται τα παιδιά, τόσο πιο πιθανό είναι να αψηφήσουν τους γονείς τους και να βιώσουν:
- αντικοινωνική συμπεριφορά
- επίθεση
- νοητικα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
- γνωστικές δυσκολίες
Αυτή σίγουρα δεν είναι η μόνη μελέτη στο είδος της. Πλήθος
Προφανώς, οι γονείς πρέπει να αντιληφθούν ότι υπάρχουν κάποια θετικά στοιχεία που λείπουν από την έρευνα για να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το ξυλοδαρμό ως μορφή τιμωρίας. Ποια πιστεύουν λοιπόν οι άνθρωποι ότι είναι τα πλεονεκτήματα του δέρματος;
Τα θετικά του ξυλοδαρμού
1. Λιγότερο γνωστά δεδομένα
Θα δυσκολευτείτε να βρείτε οποιαδήποτε έρευνα μεγάλης κλίμακας που δείχνει ότι το χτύπημα είναι αποτελεσματικό στην αλλαγή συμπεριφοράς και δεν έχει αρνητικά αποτελέσματα. Υπάρχουν όμως κάποιες μελέτες εκεί έξω που υποδεικνύουν ότι το ξυλοδαρμό που χορηγείται από «αγαπητικούς, καλοπροαίρετους γονείς» σε ένα «μη καταχρηστικό, πειθαρχικό» περιβάλλον μπορεί να είναι μια αποτελεσματική μορφή τιμωρίας.
Το κλειδί είναι ότι το χτύπημα πρέπει να χορηγείται σε ένα ήρεμο, στοργικό περιβάλλον. Θυμηθείτε, η εστίαση είναι στο να βοηθήσουμε ένα παιδί να μάθει την κατάλληλη συμπεριφορά, σε αντίθεση με το να ικανοποιήσει απλώς την απογοήτευση ενός γονέα στη ζέστη της στιγμής.
2. Όλα τα παιδιά είναι διαφορετικά
Ίσως το μεγαλύτερο επιχείρημα για το ξυλοδαρμό είναι η υπενθύμιση ότι όλα τα παιδιά είναι διαφορετικά. Τα παιδιά ανταποκρίνονται διαφορετικά σε μορφές τιμωρίας, ακόμη και παιδιά που μεγάλωσαν στο ίδιο σπίτι. Ο αδερφός μου και εγώ είμαστε το τέλειο παράδειγμα αυτού. Για ορισμένα παιδιά, οι γονείς μπορεί πραγματικά να πιστεύουν ότι το ξυλοδαρμό είναι ο μόνος τρόπος για να σταλεί ένα διαρκές μήνυμα.
3. Ο παράγοντας σοκ
Σε γενικές γραμμές, δεν είμαι μεγάλος που φωνάζει. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που η κόρη μου άφησε το χέρι μου και βγήκε ορμητικά στο δρόμο μπροστά μου. Φώναξα όπως δεν έχω φωνάξει ποτέ πριν. Σταμάτησε στο ίχνος της, με ένα βλέμμα σοκ στο πρόσωπό της. Το μίλησε για μέρες μετά. Και μέχρι στιγμής, δεν έχει επαναλάβει ποτέ τη συμπεριφορά που ενέπνευσε αυτή την κραυγή. Ο παράγοντας σοκ λειτούργησε.
Μπορούσα να δω πώς το χτύπημα θα μπορούσε να φέρει την ίδια απάντηση σε παρόμοιες επικίνδυνες καταστάσεις (αν και, και πάλι, η έρευνα δείχνει ότι το χτύπημα δεν αλλάζει τη βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη συμπεριφορά). Μερικές φορές, θέλετε αυτό το μήνυμα να ηχεί δυνατά και καθαρά. Θέλετε το σοκ να παραμείνει στο παιδί σας για μέρες, μήνες, ακόμη και χρόνια μετά το γεγονός. Στο τέλος της ημέρας, η προστασία των παιδιών μας συχνά σημαίνει να τα εμποδίσουμε να κάνουν επικίνδυνα πράγματα.
Τα μειονεκτήματα του ξυλοδαρμού
1. Οι ειδικοί είναι αντίθετοι
Κάθε μεγάλος οργανισμός υγείας έχει ταχθεί κατά του ξυλοδαρμού. Και αρκετοί διεθνείς οργανισμοί έχουν κάνει έκκληση για ποινικοποίηση της σωματικής τιμωρίας. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) αντιτίθεται σθεναρά στο χτύπημα ενός παιδιού για οποιονδήποτε λόγο. Σύμφωνα με το AAP, το ξυλοδαρμό δεν συνιστάται ποτέ. Οι ειδικοί συμφωνούν όλοι σε αυτό το γεγονός: Η έρευνα δείχνει ότι το χτύπημα κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
2. Το ξυλοδαρμό διδάσκει την επιθετικότητα
Όταν η κόρη μου ήταν 2 ετών, πέρασε μια αρκετά σοβαρή φάση χτυπήματος. Τόσο σοβαρό, στην πραγματικότητα, που επισκεφτήκαμε έναν συμπεριφορικό θεραπευτή για να με βοηθήσει να δημιουργήσω τα εργαλεία για να βάλω ένα τέλος στο χτύπημα. Αρκετοί άνθρωποι στη ζωή μας σχολίασαν ότι αν προσπαθούσα απλώς να τη χτυπήσω, θα σταματούσε.
Οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό δεν είχε ποτέ νόημα για μένα. Έπρεπε να τη χτυπήσω για να της μάθω να σταματήσει να χτυπά; Ευτυχώς, μπόρεσα να περιορίσω το χτύπημα της μέσα σε λίγες εβδομάδες από την πρώτη επίσκεψη στον συμπεριφορικό θεραπευτή. Ποτέ δεν μετάνιωσα που ακολούθησα αυτό το μονοπάτι.
3. Η πιθανότητα να το κάνετε λάθος
Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: Οι ειδικοί σε αυτόν τον τομέα υποστηρίζουν σταθερά ότι το χτύπημα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε πολύ συγκεκριμένες συνθήκες. Δηλαδή, για τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας που έχουν διαπράξει πραγματικά εσκεμμένη ανυπακοή — όχι μικρές πράξεις περιφρόνησης.
Δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται για βρέφη και σπάνια για μεγαλύτερα παιδιά με καλύτερες επικοινωνιακές ικανότητες.
Έχει σκοπό να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα, όχι να χρησιμοποιείται σε καθημερινή βάση. Και δεν πρέπει ποτέ να υποκινείται από θυμό ή να αποσκοπεί σε παράνομα συναισθήματα ντροπής ή ενοχής.
Αλλά αν το ξυλοδαρμό είναι μια αποδεκτή μορφή τιμωρίας στο σπίτι σας, ποιες είναι οι πιθανότητες σε μια στιγμή θυμού να ακυρώσετε και να καταφύγετε σε αυτήν την τιμωρία όταν δεν θα έπρεπε ή πιο επιθετικά από ό,τι θα έπρεπε;
Φαίνεται ότι υπάρχουν πολύ περιορισμένες και ελεγχόμενες περιπτώσεις όπου το χτύπημα μπορεί να είναι πραγματικά αποτελεσματικό και κατάλληλο.
Το takeaway
Τελικά, το ξυλοδαρμό είναι μια γονική απόφαση που λαμβάνεται σε ατομική βάση.
Κάντε την έρευνά σας και μιλήστε με τους ανθρώπους και τους ειδικούς στη ζωή σας που εμπιστεύεστε. Εάν επιλέξετε να δέρνετε, εργαστείτε για να διασφαλίσετε ότι εφαρμόζετε αυτή τη μορφή τιμωρίας μόνο με τον ήρεμο και μετρημένο τρόπο που η θετική έρευνα προτείνει ότι είναι απαραίτητος για να είναι αποτελεσματική.
Από εκεί και πέρα, συνεχίστε να αγαπάτε τα παιδιά σας και να τους παρέχετε ένα ζεστό και περιποιητικό σπίτι. Όλα τα παιδιά το χρειάζονται.
Discussion about this post