Πώς συγκρίνεται το MDMA (Molly) με την κοκαΐνη

Τα αποτελέσματα του molly εναντίον του κοκ

Η κοκαΐνη και το MDMA θεωρούνται διεγερτικά, επομένως τείνουν να προκαλούν παρόμοια συναισθήματα ενέργειας, ευφορίας και εγρήγορσης (εξ ου και η δημοτικότητά τους ως ναρκωτικά για πάρτι).

Τόσο η κοκαΐνη όσο και το MDMA μπορούν επίσης να προκαλέσουν:

• αυξημένο καρδιακό ρυθμό
• αυξημένη αρτηριακή πίεση
• διεσταλμένες κόρες οφθαλμών
• τρίξιμο των δοντιών
• ξερό στόμα
• ιδρώνοντας

Τι γίνεται με το «υψηλό» που σχετίζεται με το molly εναντίον του κοκ;

Παρά τα παρόμοια αποτελέσματά τους, αυτά τα φάρμακα λειτουργούν διαφορετικά στον εγκέφαλο, δημιουργώντας δύο πολύ ξεχωριστές εμπειρίες:

• MDMA: Εκτός από διεγερτικό, το molly είναι επίσης εντακτογόνο. Τα εντακτογόνα είναι φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν συναισθήματα ενσυναίσθησης, σύνδεσης και αγάπης. Ως αποτέλεσμα, το MDMA τείνει να σχετίζεται με αυξημένη συναισθηματικότητα και σεξουαλική συμπεριφορά. Μερικοί άνθρωποι αναφέρουν επίσης ότι αισθάνονται μια επιβράδυνση ή αλλαγμένη επίγνωση του χρόνου.
• Κοκαΐνη. Σε σύγκριση με το MDMA, η κοκαΐνη τείνει να προκαλεί περισσότερα συναισθήματα αυτοπεποίθησης και αυτοπεποίθησης. Οι άνθρωποι τείνουν επίσης να περιγράφουν τις επιπτώσεις της κοκαΐνης ως πιο έντονες και βραχύβιες από αυτές του MDMA.

Λάβετε υπόψη ότι το «σετ και ρύθμιση» – η νοοτροπία και το περιβάλλον σας όταν χρησιμοποιείτε ένα φάρμακο – μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στην εμπειρία σας με διάφορες ουσίες.

Εάν είστε κάτω από πολύ άγχος ή αισθάνεστε πίεση από άλλους, μπορεί να έχετε μια πιο ανήσυχη, τρομακτική ή γενικά αρνητική εμπειρία. Το ίδιο ισχύει για κάποιον που καταναλώνει ναρκωτικά σε μια αποπροσανατολιστική, έντονα διεγερτική ή άγνωστη τοποθεσία.

Η πτώση από το molly εναντίον της κοκ

Σχεδόν κάθε φάρμακο περιλαμβάνει μια οξεία περίοδο στέρησης, που συχνά ονομάζεται «κατέβασμα», και η κοκαΐνη και το MDMA δεν αποτελούν εξαίρεση. Και οι δύο επηρεάζουν τα επίπεδα διαφόρων νευροδιαβιβαστών – συγκεκριμένα της σεροτονίνης, της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης – στον εγκέφαλό σας.

Αλλά η κοκαΐνη τείνει να έχει μεγαλύτερη επίδραση στη ντοπαμίνη, ενώ το MDMA έχει ισχυρότερη επίδραση στη σεροτονίνη. Αυτή η διαφορά παρέχει ορισμένες ενδείξεις σχετικά με την πτώση που σχετίζεται με το καθένα.

Η κοκαΐνη λειτουργεί εμποδίζοντας την επαναπρόσληψη της ντοπαμίνης, γνωστή και ως τον νευροδιαβιβαστή «να αισθάνεστε καλά» που σας βοηθά να αισθάνεστε ευχαρίστηση, μεταξύ άλλων.

Τα κύτταρα του εγκεφάλου σας παράγουν ντοπαμίνη και την αποθέτουν στους χώρους μεταξύ των νευρώνων, που ονομάζονται συναπτικές σχιστίες. Η ντοπαμίνη πρέπει να βρίσκεται σε αυτή τη σχισμή για να κάνει τη δουλειά της στον εγκέφαλο – και να παράγει πολλά από τα αποτελέσματα που σχετίζονται με την κοκαΐνη.

Συνήθως, τα κύτταρα γύρω από τη σχισμή θα πάρουν μέρος της ντοπαμίνης, μειώνοντας τα αποτελέσματά της. Η κοκαΐνη εμποδίζει αυτή τη διαδικασία να συμβεί, αφήνοντας περισσότερη ντοπαμίνη στη σχισμή.

Ένα παρόμοιο παράδειγμα μπορεί να παρατηρηθεί στους εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), έναν κοινό τύπο αντικαταθλιπτικού. Οι SSRI διατηρούν περισσότερη σεροτονίνη, έναν νευροδιαβιβαστή που συνδέεται με συναισθήματα χαλάρωσης και ευτυχίας, διαθέσιμη στη συναπτική σχισμή όπου μπορεί να ασκήσει τα αποτελέσματά της.

Το MDMA λειτουργεί επίσης ως αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης, αλλά με μια βασική διαφορά. Οι SSRI δημιουργούν ένα ελεγχόμενο αποτέλεσμα εμποδίζοντας επιλεκτικά την επαναπρόσληψη σεροτονίνης (εξ ου και το όνομα).

Το MDMA, από την άλλη πλευρά, ρίχνει ένα ευρύ δίχτυ, εμποδίζοντας εκτενώς αυτήν την επαναπρόσληψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η molly μπορεί να προκαλέσει γρήγορα συναισθήματα ευτυχίας και αγάπης, ενώ οι SSRI παράγουν πιο ήπια συναισθήματα ικανοποίησης, με πιο αργή και ελεγχόμενη έναρξη.

Καθώς τα φάρμακα τελειώνουν, όλη αυτή η περίσσεια σεροτονίνης και ντοπαμίνης επαναρροφάται ή διασπάται. Μπορεί να χρειαστούν μία ή δύο ημέρες για να ξαναχτίσει ο εγκέφαλός σας τα συνηθισμένα επίπεδα νευροδιαβιβαστών του, κατά τη διάρκεια των οποίων πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι αισθάνονται «χαμηλά» ή παρατηρούν συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη.

Λόγω των επιπτώσεών τους σε διαφορετικούς νευροδιαβιβαστές, η κοκαΐνη και το MDMA μπορούν να δημιουργήσουν ελαφρώς διαφορετικές εμπειρίες πτώσης.

Η κατάβαση από το MDMA τείνει να περιλαμβάνει:

• αισθήματα κατάθλιψης
• κούραση
• ευερέθιστο

Η απομάκρυνση από την κοκαΐνη μπορεί να περιλαμβάνει:

• δυσφορία
• πόνοι σώματος
• ευαισθησία στο φως και τον ήχο.

Καθώς ο εγκέφαλός σας αναδομεί το απόθεμα των εξαντλημένων νευροδιαβιβαστών του, θα αρχίσετε σταδιακά να αισθάνεστε καλύτερα.

Κίνδυνοι για την υγεία και ασφάλεια για το molly έναντι του κοκ

Η κοκαΐνη και το MDMA είναι αρκετά δημοφιλή ναρκωτικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ενέχουν κινδύνους.

Επιληπτικές κρίσεις

Ως διεγερτικά, τόσο η κοκαΐνη όσο και το MDMA ενεργοποιούν τον μεταβολισμό του σώματός σας. Ο καρδιακός ρυθμός, η θερμοκρασία του αίματος, η θερμοκρασία του σώματος και η αναπνοή σας επιταχύνονται.

Αυτές οι επιδράσεις δεν είναι πάντα εγγενώς επικίνδυνες, αλλά μπορούν να κάνουν μερικούς ανθρώπους πιο πιθανό να εμφανίσουν επιληπτικές κρίσεις, ειδικά αν έχουν παρουσιάσει μια κρίση στο παρελθόν.

Επιπλέον, η κοκαΐνη επηρεάζει τους νευροδιαβιβαστές GABA και γλουταμικό, που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική ποσότητα γλουταμικού και όχι αρκετό GABA. Αυτή η ανισορροπία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων.

Καρδιολογικά θέματα

Η κοκαΐνη μπορεί να συμβάλει σε μια σειρά από καρδιακά προβλήματα. Δεν επηρεάζει μόνο τον εσωτερικό ρυθμό της καρδιάς σας που την κρατά να χτυπά, αλλά επίσης σφίγγει τα μικρά αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τους μυς. Εάν τα αιμοφόρα αγγεία σφίγγουν αρκετά ώστε να σταματήσει η ροή του αίματος, μπορεί να προκαλέσει καρδιακή προσβολή. Αυτός ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος εάν έχετε ιστορικό καρδιακής νόσου ή άλλη υποκείμενη καρδιακή πάθηση.

Σύνδρομο σεροτονίνης

Λόγω της επίδρασής του στα επίπεδα σεροτονίνης, το MDMA μπορεί να προκαλέσει κάτι που ονομάζεται σύνδρομο σεροτονίνης – μια κατάσταση που προκύπτει από υπερβολική ποσότητα σεροτονίνης στο σώμα – όταν αναμιγνύεται με άλλες ουσίες που αυξάνουν τη σεροτονίνη.

Τα συμπτώματα του συνδρόμου σεροτονίνης περιλαμβάνουν:

• υψηλή θερμοκρασία σώματος
• αποπροσανατολισμός
• Η επιλήπτική κρίση
• σεισμικές δονήσεις
• διάρροια
• ιδρώνοντας

Το σύνδρομο σεροτονίνης που σχετίζεται με τη Molly περιλαμβάνει συνήθως αντικαταθλιπτικά, συμπεριλαμβανομένων των SSRI, SNRI, MAOI και τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών.

Η λήψη οποιουδήποτε από τα ακόλουθα με το MDMA θα μπορούσε θεωρητικά να οδηγήσει επίσης σε σύνδρομο σεροτονίνης:

• ορισμένα βότανα, συμπεριλαμβανομένου του St. John’s wort και του ginseng
• τριπτάνες, ένα είδος φαρμάκου για την ημικρανία
• μη συνταγογραφούμενα φάρμακα που περιέχουν δεξτρομεθορφάνη

Αν και το σύνδρομο σεροτονίνης δεν είναι συχνό, μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή σε ορισμένες περιπτώσεις. Επομένως, είναι καλύτερο να καλέσετε αμέσως το 911 εάν παρατηρήσετε ότι κάποιος αντιμετωπίζει αυτά τα συμπτώματα.

Διαταραχές χρήσης ουσιών

Του ασαφείς εάν η χρήση molly από μόνη της μπορεί να συμβάλει στη διαταραχή χρήσης ουσιών. Αλλά μερικοί παλαιότερη έρευνα υποδηλώνει ότι ένας μικρός αριθμός ατόμων που χρησιμοποιούν molly ανησυχούν για τη χρήση τους και αναζητούν θεραπεία.

Η κοκαΐνη, από την άλλη, είναι σκέψη να φέρει υψηλότερο κίνδυνο διαταραχής χρήσης ουσιών εν μέρει λόγω των επιπτώσεών της στις οδούς ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.

Μάθετε περισσότερα για τη σχέση μεταξύ της ντοπαμίνης και των διαταραχών χρήσης ουσιών.

Μόλυνση

Εκτός από τους εγγενείς κινδύνους που ενέχει η οπτάνθρακα και η μόλλια, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα φάρμακα που λαμβάνονται παράνομα συχνά μολύνονται με απροσδόκητα συστατικά.

Για παράδειγμα, η λεβαμισόλη – ένα κτηνιατρικό φάρμακο αποπαρασίτωσης – βρίσκεται συχνά στην κοκαΐνη. Μπορεί να κάνει τον μυελό των οστών σας να σταματήσει να παράγει λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται κοκκιοκύτταρα, με αποτέλεσμα να είστε ευάλωτοι σε λοιμώξεις. Μπορεί επίσης να βρίσκεται πίσω από κάποιες από τις λιγότερο επιθυμητές επιδράσεις του κοκ, όπως το φούσκωμα.

Η φαιντανύλη και άλλα συνθετικά ναρκωτικά εμφανίζονται επίσης όλο και περισσότερο σε μη οπιοειδή φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των οπτάνθρακα και της μολύβιας. Ακόμη και μια μικρή ποσότητα μόλυνσης με φαιντανύλη μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο να βιώσετε μια δυνητικά θανατηφόρα υπερδοσολογία.

Πιθανά σημάδια υπερδοσολογίας περιλαμβάνουν:

• κουτσό σώμα
• αργή ή διακοπτόμενη αναπνοή
• μπλε χείλη ή νύχια
• να μην ανταποκρίνεται, ακόμα και όταν τρίβετε τις αρθρώσεις σας στο στέρνο τους

Εάν κάποιος εμφανίζει αυτά τα συμπτώματα, καλέστε αμέσως το 911 ή τον αριθμό έκτακτης ανάγκης της περιοχής σας.

Εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε molly ή κοκ, υπάρχουν μερικά βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να μειώσετε τον κίνδυνο υπερδοσολογίας:

• Δοκιμάστε τα ναρκωτικά σας. Μπορείτε να λάβετε δωρεάν και μειωμένου κόστους δοκιμαστικές ταινίες φαιντανύλης από το NextDistro ή το τοπικό πρόγραμμα σέρβις σύριγγας.
• Φέρτε ναλοξόνη. Η ναλοξόνη είναι ένα φάρμακο που μπορεί να αναστρέψει την υπερδοσολογία οπιοειδών. Μπορείτε να το παραγγείλετε μέσω ταχυδρομείου και να μάθετε πώς να το χρησιμοποιείτε από το NextDistro. Βεβαιωθείτε ότι εσείς και όσοι είστε μαζί γνωρίζετε πότε και πώς να το χρησιμοποιήσετε.
• Μην χρησιμοποιείτε μόνοι σας. Πάντα να βεβαιωθείτε ότι υπάρχει κάποιος κοντά που μπορεί να παρέμβει αν τα πράγματα πάρουν μια τροπή. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την τηλεφωνική γραμμή πρόληψης υπερβολικής δόσης Never Use Alone, η οποία θα παραμείνει στη γραμμή μαζί σας και θα σας στείλει βοήθεια εάν δεν ανταποκριθείτε.

Η κατώτατη γραμμή

Η κοκαΐνη και η molly είναι και τα δύο διεγερτικά, αλλά λειτουργούν διαφορετικά στον εγκέφαλο. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει δύο πολύ ξεχωριστές εμπειρίες, αλλά και οι δύο έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας.

Εάν σχεδιάζετε να χρησιμοποιήσετε ένα από τα δύο, να θυμάστε ότι η κοινότητα είναι ασφάλεια. Βεβαιωθείτε ότι όλοι γύρω γνωρίζουν πώς να αναγνωρίσουν μια υπερβολική δόση και τι να κάνουν ως απάντηση.

Η Claire Zagorski απέκτησε πτυχίο στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν και μεταπτυχιακό στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Βόρειου Τέξας. Έχει εξασκηθεί κλινικά ως παραϊατρική σε πολλαπλές θεραπευτικές ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου του μέλους του Συνασπισμού Μείωσης Βλαβών του Austin. Ίδρυσε το Longhorn Stop the Bleed και δεσμεύεται να υποστηρίζει επαγγελματίες υγείας που επιδιώκουν να ενσωματώσουν αρχές μείωσης της βλάβης στην πρακτική τους.