Πώς να λάβετε υποστήριξη για την ιδιοπαθή αναφυλαξία

Συμπτώματα ιδιοπαθούς αναφυλαξίας

Τα συμπτώματα της ιδιοπαθούς αναφυλαξίας είναι ίδια με την κανονική αναφυλαξία. Τα συμπτώματα μπορεί να ξεκινήσουν ήπια και μπορεί να περιλαμβάνουν:

• εξάνθημα ή κνίδωση
• αίσθημα κνησμού ή μυρμηγκιάσματος στο στόμα σας
• ελαφρύ πρήξιμο γύρω από το πρόσωπό σας

Τα ήπια συμπτώματα μπορεί να εξελιχθούν σε πιο σοβαρά συμπτώματα, όπως:

• πρήξιμο στο λαιμό, το στόμα ή τα χείλη σας
• έντονο κοιλιακό άλγος
• ναυτία ή έμετο
• δυσκολία αναπνοής
• μείωση της αρτηριακής πίεσης
• αποπληξία

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι απειλητικά για τη ζωή. Η αναφυλαξία δεν είναι πιθανό να επιλυθεί από μόνη της. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να λάβετε άμεση φροντίδα.

Πιθανές αιτίες ιδιοπαθούς αναφυλαξίας

Ο γιατρός σας θα σας δώσει διάγνωση ιδιοπαθούς αναφυλαξίας μόνο μετά από εκτεταμένες εξετάσεις. Το έναυσμα για την αλλεργία σας μπορεί να είναι εξωτερικό ή εσωτερικό.

Μια εξωτερική σκανδάλη μπορεί να αναφέρεται σε τρόφιμα ή περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα, όπως γύρη ή σκόνη. Μια εσωτερική σκανδάλη εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματός σας αντιδρά για άγνωστο λόγο. Αυτό είναι συνήθως προσωρινό, αν και μπορεί να χρειαστούν μέρες, εβδομάδες ή περισσότερο για να επανέλθει η ανοσολογική απόκριση του σώματός σας στο φυσιολογικό.

Εκτός από το φαγητό, ο γιατρός σας θα προσπαθήσει επίσης να αποκλείσει τσιμπήματα εντόμων, φαρμακευτική αγωγή, ακόμη και άσκηση. Αν και λιγότερο συχνή, η άσκηση μπορεί να προκαλέσει αναφυλαξία σε ορισμένες περιπτώσεις. Ορισμένες ασθένειες μπορούν επίσης να μιμηθούν τα συμπτώματα της αναφυλαξίας. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η αναφυλαξία μπορεί να συσχετιστεί με μια κατάσταση γνωστή ως μαστοκυττάρωση.

Θεραπεία για ιδιοπαθή αναφυλαξία

Δεν θα μπορείτε πάντα να αποτρέψετε την ιδιοπαθή αναφυλαξία. Ωστόσο, μπορεί να αντιμετωπιστεί και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.

Εάν έχετε διαγνωστεί με ιδιοπαθή αναφυλαξία, ο γιατρός σας πιθανότατα θα συνταγογραφήσει ενέσιμη επινεφρίνη ή ένα EpiPen και θα σας ζητήσει να το έχετε πάντα μαζί σας. Θα εξασφαλίσει ότι είστε προετοιμασμένοι. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αφού οι γιατροί δεν είναι σίγουροι τι ακριβώς μπορεί να προκαλέσει τα συμπτώματά σας. Εάν αναγνωρίσετε ότι έχετε αναφυλακτική αντίδραση, μπορείτε να κάνετε μόνοι σας την ένεση της επινεφρίνης και στη συνέχεια να κατευθυνθείτε στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης.

Εάν αντιμετωπίζετε κρίσεις αρκετά συχνά, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ένα από του στόματος στεροειδές ή από του στόματος αντιισταμινικό για να βοηθήσει στη διαχείριση της κατάστασής σας.

Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας συστήσει να φοράτε ένα ιατρικό βραχιόλι. Αυτό μπορεί να βοηθήσει άλλους ανθρώπους να ξέρουν τι να κάνουν εάν δεχθείτε επίθεση δημόσια. Συνιστάται επίσης οι στενοί φίλοι και η οικογένεια να γνωρίζουν πώς να ανταποκριθούν σε αυτήν την δυνητικά τρομακτική κατάσταση.

Εύρεση υποστήριξης

Η αναφυλαξία μπορεί να είναι πολύ τρομακτική, ειδικά την πρώτη φορά που την αντιμετωπίζετε. Αυτός ο φόβος μπορεί να αυξηθεί όταν οι γιατροί δεν είναι σε θέση να βρουν την αιτία της σοβαρής αντίδρασής σας.

Η ιδιοπαθής αναφυλαξία είναι σπάνια, και υπάρχουν πολλά που οι γιατροί δεν γνωρίζουν τι την προκαλεί ή τι μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της. Εξαιτίας αυτού, η εύρεση υποστήριξης μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ. Μπορεί να σας βοηθήσει:

• συνδεθείτε με άλλους που έχουν περάσει παρόμοια κατάσταση
• κάντε ερωτήσεις που δυσκολεύεστε να βρείτε αλλού
• ακούστε για οποιαδήποτε νέα έρευνα που θα μπορούσε να επηρεάσει το σχέδιο θεραπείας σας
• αισθάνονται λιγότερο μόνοι βιώνοντας αυτή τη σπάνια πάθηση

Μπορείτε να αναζητήσετε διαδικτυακές ομάδες υποστήριξης στο Facebook ή σε άλλους ιστότοπους κοινωνικών μέσων. Yahoo! Το Groups έχει μια ομάδα υποστήριξης ιδιοπαθούς αναφυλαξίας με σχεδόν 300 μέλη. Απλώς να είστε προσεκτικοί με οποιαδήποτε ιατρική πληροφορία δίνεται από οποιονδήποτε δεν είναι επαγγελματίας υγείας.

Η Αμερικανική Ακαδημία Αλλεργίας, Άσθματος και Ανοσολογίας και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Αλλεργιών ενδέχεται επίσης να παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για εσάς.

Εάν δεν βρίσκετε την υποστήριξη που χρειάζεστε, απευθυνθείτε στον αλλεργιολόγο σας. Μπορεί να είναι σε θέση να σας προσφέρουν επιπλέον πόρους ή να σας υποδείξουν σε μια ομάδα υποστήριξης κοντά σας.